[ MTBE چیست؟ ]
- شروع کننده موضوع mahdi.adelinasab
- تاریخ شروع
كربن فعال بهينه براي زدودن Mtbe
كربن فعال بهينه براي زدودن Mtbe
در مرد mtbe قبلا براتون تو بنزین سازی گفته بودم
حالا یه کار برا زدودن mtbe
http://www.irche.com/article/activated_carbon_MTBE.pdf
یا علی
كربن فعال بهينه براي زدودن Mtbe
در مرد mtbe قبلا براتون تو بنزین سازی گفته بودم
حالا یه کار برا زدودن mtbe
http://www.irche.com/article/activated_carbon_MTBE.pdf
یا علی
lovee20002002
عضو جدید
mtbe
mtbe
mtbe
MTBE
مكمل بنزين
متيل ترسيو يک ماده آلی مصنوعی اکسيژن دار است که پس از اثبات جنبه های سوء بهداشتی و زيست محيطی سرب بعنوان جايگزين آن معرفی و امروزه در ايران و برخی از کشورای جهان بصورت گسترده در بنزينهای بدون سرب استفاده می شود.توجه به اين ماده در دهه ۷۰ ميلادی آغاز و مصرف آن در دهه ۸۰ و ۹۰ ميلادی در جهان افزايش يافت. در ابتدای انتخاب و استفاده از اين ماده در سوخت مزايای زيست محيطی آن مورد توجه بود که مهمترين آنها افزايش عدد اکتان بنزين٫ کاهش نشر گازهای آلاينده منتشر از اگزوز خودرو مانند منواکسيد کربن و ازن ٫ حذف سرب از بنزين به همراه تاثير بهبود نسبی کيفيت هوا ٫توليد آسان و سهولت اختلاط با بنزين می باشد ولی اکنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است که MTBE دارای امکان تاثيرات سوء روی بدن انسان و مضرات زيست محيطی بودند و آلودگی آبها زير زمينی از مهمترين جنبه های زيست محيطی آن می باشد . در آمريکا از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ ميلادی دو سيستم تامين کننده نياز آب شرب شهری بخاطر آلودگی MTBE برای اين منظور غير قابل استفاده شدند.در سانتامونيکای آمريکا حداقل ۵۰ درصد از کل آب شهری که از منابع زيرزمينی تامين می شدبرای شرب غير قابل استفاده گرديد بطوريکه ۵/۳ ميليون دلار برای جايگزينو تامين آب شرب منطقه هزينه شد. وجود MTBE در کاليفرنيا در نمونه های شهری عموما با مقادير کمتر از ۲mg/l گزارش شده است. در شرايط خاص در جاهايی که قايقهای موتوری استفاده می شد غلظت اين ماده در آن آبها به۱۲ppm هم می رسد. در تحقيقی که در سال۱۹۹۶ توسط USGS در ۱۶ شهر آمريکا انجام شد ٫ مقدار MTBE موجود در آبهای سطحی بين µg/L 100-2/0 گزارش شد که غلظتهای بيشتر بين ماه های اکتبر تا مارس واقع شده است.(۳).در آمريکا به خاطر تاثيرات اين ماده در انسان و محيط زيست به ويژه آلودگی منابع آب اعتراضات فراوانی نسبت به ادامه مصرف آن وجود دارد ودر بعضی مناطق استفاده از MTBEممنوع شده است در اين مقاله برسی توانايی MTBEدر آلودگی منابع آب سه محور اصلی مورد توجه است تاثيرات MTBE روی سلامتی انسان چگونگی ورود MTBE به منابع آب وسرنوشت MTBE در منابع آب
خصوصيات MTBE :
متيل ترسيو بوتيلاتر يک ترکيب آلی با فرمول شيميايی C5H12O می باشد در دما وفشار استاندارد مايعی بی بيرنگ ٫ قابل اشتعال و قابل احتراق است . جرم مولکولی آن ۱۵/۸۸ بوده و دارای نقطه ذوب ۹-ـ درجه سانتی گراد ونقطه جوش ۶/۵۳ - ۲/۵۵ درجه سانتی گراد می باشد . چگالی اين ماده ۷۴۴/۰ ۷۵۸/۰ گزارش شده است . انحلال پذيری MTBE در آب بسيار بالاست 540mg/L گرارش شده است
خصوصيات MTBE :
متيل ترسيو بوتيلاتر يک ترکيب آلی با فرمول شيميايی C5H12O می باشد در دما وفشار استاندارد مايعی بی بيرنگ ٫ قابل اشتعال و قابل احتراق است . جرم مولکولی آن ۱۵/۸۸ بوده و دارای نقطه ذوب ۹-ـ درجه سانتی گراد ونقطه جوش ۶/۵۳ - ۲/۵۵ درجه سانتی گراد می باشد . چگالی اين ماده ۷۴۴/۰ ۷۵۸/۰ گزارش شده است . انحلال پذيری MTBE در آب بسيار بالاست 540mg/L گرارش شده است
بله کاملا درست می باشد. هر روز یک ماده را برای افزایش عدد اکتان انتخاب می کنند و بعد از آنکه خوب همه چیز را نابود کرد به عنوان ماده مضر معرفی می شود.
چند وقت پیش من شنیده بودم که سرب را از چرخه ی سوخت بنزین حذف کردنند و گفتند که ماده جدیدی را به آن اضافه کرده ایم که عدد اکتان آن را در پالایشگاه به 99.97% رسانده ایم.
و حالا هم می گویند که سوخت Cng را می خواهیم جایگزین کنیم که دیگر فکر نکنم با دنیایی که مردم می خواهند سازگار نباشد. بدلیل آنکه دنیا دارد به سوی دهکده جهانی پیش می رود و همه می خواهند که کارها سریع تر انجام شود ولی اینگونه سوخت ها پاکی را شاید به همراه داشته باشند ولی از طرف دیگر باعث کمبود وقت می شوند و هیچ فرقی ندارد زیرا باز ترافیک و .......
این هم از چرخه سوخت حدف می شود.
خدا می داند که کی می خواهند انسان ها را حذف کنند.
چند وقت پیش من شنیده بودم که سرب را از چرخه ی سوخت بنزین حذف کردنند و گفتند که ماده جدیدی را به آن اضافه کرده ایم که عدد اکتان آن را در پالایشگاه به 99.97% رسانده ایم.
و حالا هم می گویند که سوخت Cng را می خواهیم جایگزین کنیم که دیگر فکر نکنم با دنیایی که مردم می خواهند سازگار نباشد. بدلیل آنکه دنیا دارد به سوی دهکده جهانی پیش می رود و همه می خواهند که کارها سریع تر انجام شود ولی اینگونه سوخت ها پاکی را شاید به همراه داشته باشند ولی از طرف دیگر باعث کمبود وقت می شوند و هیچ فرقی ندارد زیرا باز ترافیک و .......
این هم از چرخه سوخت حدف می شود.
خدا می داند که کی می خواهند انسان ها را حذف کنند.
اثرات Mtbe در آلودگي منابع آب
اثرات Mtbe در آلودگي منابع آب
MTBE(متيل ترسيو – بوتيل اتر) يك ماده آلي اكسيژن دار است كه امروزه در ايران و برخي كشورهاي جهان به صورت گسترده در بنزين بدون سرب استفاده مي شود در ابتداي انتخاب و استفاد ه از اين ماده در سوخت مزاياي زيست محيطي آن مورد توجه بود ولي اكنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است كه MTBE داراي امكان تاثيرات سوء روي انسان بوده و داراي پتانسيل آلودگي محيط زيست است. ورود MTBE به منابع آب و خاك به روشهاي مختلف انجام مي گيرد .MTBE در خاك بسيار متحرك است و حركت آن در آب تابع قوانين حركت آب در خاك است. MTBE مقاومت زيادي به تخريب زيستي دارد و نيمه عمر آن در آب بالاست ، جذب آنها توسط ذرات خاك ضعيف است ،حلاليت بالايي در آب دارد و بسيار متحرك است . اين عوامل باعث حركت MTBE به سمت آبهاي زير زميني و جمع اين ماده در اين آبها مي گردد و از آنجا كه آبهاي زيرزميني در شرب و كشاورزي استفاده دارند با تهديد سلامتي انسان و طبيعت باعث معضلات زيست محيطي مي گردد درحال حاضر USEPA حد مجاز اين ماده در آبهاي آشاميدني راpb 40-20 تعيين كرده است. با توجه به مصرف گسترده MTBE در ايران قبل از آنكه اين ماده به معضل زيست محيطي در كشور تبديل گردد بايد راهكارهي مناسب ادامه و ا عدم مصرف آن مشخص شود.
واژه هاي كليدي : MTBE ،آلودگي آبهاي سطحي ،آلودگي آبهاي زير زميني
مقدمه:
Methyl tert-butyl ether
Chemical name2-Methoxy-2-methylpropaneOther namesMethyl tert-butyl ether
Methyl t-butyl ether
MTBE
tBMEChemical formulaC5H12OMolecular mass88.15 g/molCAS number[1634-04-4]Density0.7404 g/cm³Melting point−109 °CBoiling point55.2 °CFlash Point-10 °CRefractive index1.369SMILESCC(C)(C)OCNFPA 704
متيل ترسيو يک ماده آلی مصنوعی اکسيژن دار است که پس از اثبات جنبه های سوء بهداشتی و زيست محيطی سرب بعنوان جايگزين آن معرفی و امروزه در ايران و برخی از کشورای جهان بصورت گسترده در بنزينهای بدون سرب استفاده می شود.توجه به اين ماده در دهه ۷۰ ميلادی آغاز و مصرف آن در دهه ۸۰ و ۹۰ ميلادی در جهان افزايش يافت. در ابتدای انتخاب و استفاده از اين ماده در سوخت مزايای زيست محيطی آن مورد توجه بود که مهمترين آنها افزايش عدد اکتان بنزين٫ کاهش نشر گازهای آلاينده منتشر از اگزوز خودرو مانند منواکسيد کربن و ازن ٫ حذف سرب از بنزين به همراه تاثير بهبود نسبی کيفيت هوا ٫توليد آسان و سهولت اختلاط با بنزين می باشد ولی اکنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است که MTBE دارای امکان تاثيرات سوء روی بدن انسان و مضرات زيست محيطی بودند و آلودگی آبها زير زمينی از مهمترين جنبه های زيست محيطی آن می باشد . در آمريکا از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ ميلادی دو سيستم تامين کننده نياز آب شرب شهری بخاطر آلودگی MTBE برای اين منظور غير قابل استفاده شدند.در سانتامونيکای آمريکا حداقل ۵۰ درصد از کل آب شهری که از منابع زيرزمينی تامين می شدبرای شرب غير قابل استفاده گرديد بطوريکه ۵/۳ ميليون دلار برای جايگزينو تامين آب شرب منطقه هزينه شد. وجود MTBE در کاليفرنيا در نمونه های شهری عموما با مقادير کمتر از ۲mg/l گزارش شده است. در شرايط خاص در جاهايی که قايقهای موتوری استفاده می شد غلظت اين ماده در آن آبها به۱۲ppm هم می رسد. در تحقيقی که در سال۱۹۹۶ توسط USGS در ۱۶ شهر آمريکا انجام شد ٫ مقدار MTBE موجود در آبهای سطحی بين µg/L 100-2/0 گزارش شد که غلظتهای بيشتر بين ماه های اکتبر تا مارس واقع شده است.(۳).در آمريکا به خاطر تاثيرات اين ماده در انسان و محيط زيست به ويژه آلودگی منابع آب اعتراضات فراوانی نسبت به ادامه مصرف آن وجود دارد ودر بعضی مناطق استفاده از MTBEممنوع شده است در اين مقاله برسی توانايی MTBEدر آلودگی منابع آب سه محور اصلی مورد توجه است تاثيرات MTBE روی سلامتی انسان چگونگی ورود MTBE به منابع آب وسرنوشت MTBE در منابع آب
اثرات Mtbe در آلودگي منابع آب
MTBE(متيل ترسيو – بوتيل اتر) يك ماده آلي اكسيژن دار است كه امروزه در ايران و برخي كشورهاي جهان به صورت گسترده در بنزين بدون سرب استفاده مي شود در ابتداي انتخاب و استفاد ه از اين ماده در سوخت مزاياي زيست محيطي آن مورد توجه بود ولي اكنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است كه MTBE داراي امكان تاثيرات سوء روي انسان بوده و داراي پتانسيل آلودگي محيط زيست است. ورود MTBE به منابع آب و خاك به روشهاي مختلف انجام مي گيرد .MTBE در خاك بسيار متحرك است و حركت آن در آب تابع قوانين حركت آب در خاك است. MTBE مقاومت زيادي به تخريب زيستي دارد و نيمه عمر آن در آب بالاست ، جذب آنها توسط ذرات خاك ضعيف است ،حلاليت بالايي در آب دارد و بسيار متحرك است . اين عوامل باعث حركت MTBE به سمت آبهاي زير زميني و جمع اين ماده در اين آبها مي گردد و از آنجا كه آبهاي زيرزميني در شرب و كشاورزي استفاده دارند با تهديد سلامتي انسان و طبيعت باعث معضلات زيست محيطي مي گردد درحال حاضر USEPA حد مجاز اين ماده در آبهاي آشاميدني راpb 40-20 تعيين كرده است. با توجه به مصرف گسترده MTBE در ايران قبل از آنكه اين ماده به معضل زيست محيطي در كشور تبديل گردد بايد راهكارهي مناسب ادامه و ا عدم مصرف آن مشخص شود.
واژه هاي كليدي : MTBE ،آلودگي آبهاي سطحي ،آلودگي آبهاي زير زميني
مقدمه:
Methyl tert-butyl ether
Chemical name2-Methoxy-2-methylpropaneOther namesMethyl tert-butyl etherMethyl t-butyl ether
MTBE
tBMEChemical formulaC5H12OMolecular mass88.15 g/molCAS number[1634-04-4]Density0.7404 g/cm³Melting point−109 °CBoiling point55.2 °CFlash Point-10 °CRefractive index1.369SMILESCC(C)(C)OCNFPA 704
3
1
0
1
0
متيل ترسيو يک ماده آلی مصنوعی اکسيژن دار است که پس از اثبات جنبه های سوء بهداشتی و زيست محيطی سرب بعنوان جايگزين آن معرفی و امروزه در ايران و برخی از کشورای جهان بصورت گسترده در بنزينهای بدون سرب استفاده می شود.توجه به اين ماده در دهه ۷۰ ميلادی آغاز و مصرف آن در دهه ۸۰ و ۹۰ ميلادی در جهان افزايش يافت. در ابتدای انتخاب و استفاده از اين ماده در سوخت مزايای زيست محيطی آن مورد توجه بود که مهمترين آنها افزايش عدد اکتان بنزين٫ کاهش نشر گازهای آلاينده منتشر از اگزوز خودرو مانند منواکسيد کربن و ازن ٫ حذف سرب از بنزين به همراه تاثير بهبود نسبی کيفيت هوا ٫توليد آسان و سهولت اختلاط با بنزين می باشد ولی اکنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است که MTBE دارای امکان تاثيرات سوء روی بدن انسان و مضرات زيست محيطی بودند و آلودگی آبها زير زمينی از مهمترين جنبه های زيست محيطی آن می باشد . در آمريکا از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ ميلادی دو سيستم تامين کننده نياز آب شرب شهری بخاطر آلودگی MTBE برای اين منظور غير قابل استفاده شدند.در سانتامونيکای آمريکا حداقل ۵۰ درصد از کل آب شهری که از منابع زيرزمينی تامين می شدبرای شرب غير قابل استفاده گرديد بطوريکه ۵/۳ ميليون دلار برای جايگزينو تامين آب شرب منطقه هزينه شد. وجود MTBE در کاليفرنيا در نمونه های شهری عموما با مقادير کمتر از ۲mg/l گزارش شده است. در شرايط خاص در جاهايی که قايقهای موتوری استفاده می شد غلظت اين ماده در آن آبها به۱۲ppm هم می رسد. در تحقيقی که در سال۱۹۹۶ توسط USGS در ۱۶ شهر آمريکا انجام شد ٫ مقدار MTBE موجود در آبهای سطحی بين µg/L 100-2/0 گزارش شد که غلظتهای بيشتر بين ماه های اکتبر تا مارس واقع شده است.(۳).در آمريکا به خاطر تاثيرات اين ماده در انسان و محيط زيست به ويژه آلودگی منابع آب اعتراضات فراوانی نسبت به ادامه مصرف آن وجود دارد ودر بعضی مناطق استفاده از MTBEممنوع شده است در اين مقاله برسی توانايی MTBEدر آلودگی منابع آب سه محور اصلی مورد توجه است تاثيرات MTBE روی سلامتی انسان چگونگی ورود MTBE به منابع آب وسرنوشت MTBE در منابع آب
آخرین ویرایش توسط مدیر:
خصوصيات Mtbe :
خصوصيات Mtbe :
خصوصيات Mtbe :
متيل ترسيو بوتيلاتر يک ترکيب آلی با فرمول شيميايی C5H12O می باشد در دما وفشار استاندارد مايعی بی بيرنگ ٫ قابل اشتعال و قابل احتراق است . جرم مولکولی آن ۱۵/۸۸ بوده و دارای نقطه ذوب ۹-ـ درجه سانتی گراد ونقطه جوش ۶/۵۳ - ۲/۵۵ درجه سانتی گراد می باشد . چگالی اين ماده ۷۴۴/۰ ۷۵۸/۰ گزارش شده است . انحلال پذيری MTBE در آب بسيار بالاست 540mg/L گرارش شده است
تاثيرات MTBE روي سلامت انسان:
انسان از سه طريق خوردن يا آشاميدن ، اشتنشاق وتماس پوستي مي تواند در معرض MTBE قرار گيرد و سلامتي او تهديد گردد كه از اين بين بلع مهمترين راه ورود اين ماده به بدن انسان است و عمدتاً از طريق آشاميدن آب آلوده انجام مي شود، ضمن آنكه استحمام با آب گرم آلوده نيز فراريت آن را افزايش داده و باعث استنشاق اين ماده مي گردد . تاثيرات اين ماده روي بدن به دو قسمت سرطانيو غير سرطاني تقسيم مي شود . به دليل زمان نسبتاً كوتاه از آغاز مصرف گسترده اين ماده تحقيقات ومطالعات كافي براي برسي تاثيرات سرطان زائي در انسان انجام نشده است ولي اين موضوع هنگاميكه حيوانات آزمايشگاهي به صور مختلف در معرض مقادير بالاي MTBE قرار گرفتند اثبات گرديد. در يك آزمايش در آثر بلعيدن MTBE در موشهاي صحرايي ماده به مقدار mg 1000 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز طي يك دوره 104 روزهاين موشها به سرطان خون مبتلا شدند وهمين تيمار در موشهاي صحرايي نر در دوره فوق باعث بروز تومورهاي بيضوي در آنها گرديد. طي تحقيقاتي در يك دوره18 ماهه ، استنشاق اين ماده توسط موشهاي صحرايي نر وماده صورت گرفت و خاصيت سرطان زايي MTBE در اين حيوانات آزمايشگاهي مشاهده گرديد . بر همين اساس USEPA اين ماده را در گروه داراي امكانم سرطان زائي قرار داده است . در مورد تا ثيرات غير سرطاني MTBE، از مهمترين وشايعترين عوارض تنفس آندر انسان سردرد ،سرگيجه،تهوع،آلرژي و مشكلات تنفسي مي باشد در آزمايشي روي موش صحرايي با بلعيدن mg 70 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز تاثيري مشاهده نشد واز mg 100 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روزعوارض آن مشاهده گرديد(2). براي ارزيابي صحيح از سميت اين ماده بر روي آنسان نياز به مطالعات وتحقيقات بيشتري مي باشد . ضمن آنكه در مواردي مانند تاثير روي ژنتيك ،توليد مثلو رشد اطلاعات بسيار محدود است .
تاثيرات MTBE روي سلامت انسان:
انسان از سه طريق خوردن يا آشاميدن ، اشتنشاق وتماس پوستي مي تواند در معرض MTBE قرار گيرد و سلامتي او تهديد گردد كه از اين بين بلع مهمترين راه ورود اين ماده به بدن انسان است و عمدتاً از طريق آشاميدن آب آلوده انجام مي شود، ضمن آنكه استحمام با آب گرم آلوده نيز فراريت آن را افزايش داده و باعث استنشاق اين ماده مي گردد . تاثيرات اين ماده روي بدن به دو قسمت سرطانيو غير سرطاني تقسيم مي شود . به دليل زمان نسبتاً كوتاه از آغاز مصرف گسترده اين ماده تحقيقات ومطالعات كافي براي برسي تاثيرات سرطان زائي در انسان انجام نشده است ولي اين موضوع هنگاميكه حيوانات آزمايشگاهي به صور مختلف در معرض مقادير بالاي MTBE قرار گرفتند اثبات گرديد. در يك آزمايش در آثر بلعيدن MTBE در موشهاي صحرايي ماده به مقدار mg 1000 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز طي يك دوره 104 روزهاين موشها به سرطان خون مبتلا شدند وهمين تيمار در موشهاي صحرايي نر در دوره فوق باعث بروز تومورهاي بيضوي در آنها گرديد. طي تحقيقاتي در يك دوره18 ماهه ، استنشاق اين ماده توسط موشهاي صحرايي نر وماده صورت گرفت و خاصيت سرطان زايي MTBE در اين حيوانات آزمايشگاهي مشاهده گرديد . بر همين اساس USEPA اين ماده را در گروه داراي امكانم سرطان زائي قرار داده است . در مورد تا ثيرات غير سرطاني MTBE، از مهمترين وشايعترين عوارض تنفس آندر انسان سردرد ،سرگيجه،تهوع،آلرژي و مشكلات تنفسي مي باشد در آزمايشي روي موش صحرايي با بلعيدن mg 70 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز تاثيري مشاهده نشد واز mg 100 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روزعوارض آن مشاهده گرديد(2). براي ارزيابي صحيح از سميت اين ماده بر روي آنسان نياز به مطالعات وتحقيقات بيشتري مي باشد . ضمن آنكه در مواردي مانند تاثير روي ژنتيك ،توليد مثلو رشد اطلاعات بسيار محدود است .
ورود Mtbe به منابع آب:
ورود Mtbe به منابع آب:
ورود Mtbe به منابع آب:
اولين مرحله در آلودگي منابع آب به MTBE ورود اين ماده به اجزاء محيط زيست مي باشد . مهمترين منابع ورود MTBE به محيط زيست نشت از تانكها وذخاير زير زميني ،لوله ها واتصالات ،وسائل وجايگاههاي سوخت گيري ، وسائل نقليه موتوري با سوخت بنزين ، قايق هاي موتوري و وسائل حمل و نقل MTBE مي باشند كه بر حسب جايگاه و نوع منبع ، اين ماده مي تواند وارد هوا خاك و آب گردد. MTBE موجد در هوا، شستشوي سطوح ذرات آلوده به مواد حاوي اين ماده ، تخليه مستقيم MTBE يا بنزين حاوي اين ماده به آبورود اين ماده به آبهاي سطحي شده و ورود MTBE به آبهاي زير زميني نيز از طريق آبهي سطحي ، شكافها و عوارض زمين ، چاهها و خاك قابل انجام است ورود MTBE به هوااز طريق تبخير در جايگاههاي سوخت گيري و سوخت رساني ، خروج از خودروها ، تبخير از لكه هاي بنزين روي سطح زمين و استفاده هاي متفرقه انجام مي گردد . در نتيجه يك تحقيق پيك غلظت MTBE در هواي نزديك به پمپهاي بنزين به ppbv 1400 در اندازه گيريهاي كوتاه مدت رسيده است و ميانگين آن در همين مكان در محدوده ppbv 100-10 قرار داشته است . ميانگين غلظت MTBE در هوا در محيطهاي غير از پمپ بنزين ppbv 25/0 ،66/0 و82/0 گزارش شده است .(4) MTBE موجود در هوا با انحلال در ترولات آسماني به همراه بارندگي وارد سطح زمين ، خاك ويا آبهاي سطحي مي گردد.(3و4) اين اتفاق در مناطقي كه ترافيك سنگين دارد به ويژه در هواي سرد بيشتر مشهود است . در يك تحقيق در كاليفرنيا هنگاميكه غلظت متوسط MTBE در دماي 25 درجه سانتي گراد در هوا ppbv 2 بود غلظت تعادلي اين ماده در آب باران ppbv (70%) اندازه گيري شد . همچنين در تحقيقي در آلمان گزارش شده است كه 20 درصد از MTBE موجود در روان آبهاي شهري پس از بارندگي مربوط به MTBE ورودي از هوادر اثر بارش مي باشد بنابراين MTBE موجود در هوا يكي از منابع ورود به منابع آب مي باشد. ورود MTBE به خاك هم از طريق مختلف قابل انجام است. MTBE ورودي به هوا از طريق نزولات آسماني ، روانابهاي سطحي حاوي MTBE ، نشت از مخازن ،اتصلات،تانكرها و جايگا ه هاي سوختگيري و نشت از تانكهاي زيرزميني از مهمترين منابع ورود اين ماده به خاك مي باشد. نحوه حركت MTBE در خاك عامل مهمي در آلوده شدن آبهاي زيرزميني به اين ماده مي باشد. در حركت وجابجايي اين ماده در خاك خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك اهميت زيادي دارد . از مهمترين خصوصيات فيزيكي خاك در اين ارتباط تخلخل ،نفوذ پذيري خاك ،بافت، ساختمان و عمق خاك مي باشند.بافت سبك و تخلخل بالا با افزايش نفوذپذيري خاك حركت اين ماده را در خاك تسهيل مي نمايد . در مورد خصوصيات شيميائي خاك جذب سطحي و دفع از مهمترين اين خصوصيات است كه آلاينده هاي آلي را در خاك تحت تاثير قرار ميدهد. در خاك كلوئيدهاي رس و مواد آلي عوامل اصلي جذب سطحي MTBE مي باشند هرچه قابليت يك ماده براي جذب سطحي شدن به ذرات خاك بيشتر باشد تحرك آن ماده در خاك كمتر است . براي اين منظور در برآورد حركت MTBE در خاك از ضريب جذب سطحي (Kd) استفاده مي نمايند.
فرمول شماره يك:
فرمول شماره يك:
فرمول شماره يك:
غلظت جذب سطحي شده ماده مورد نظر روي سطح خاك بر حسب mg/kg يا (g يا μ)=Kd غلظت ماده مورد نظر در فاز محلول (آب خاك) بر حسب mg/Kg يا (µg/kg) بر اين اساس (1993)Howard ماده، MTBE را در خاك بسيار متحرك معرفي مي كند(2). جذب MTBE به ذرات خاك ضعيف بوده و حلاليت آن در آب بسيار بالاست بنابراين به راحتي در خاك به همراه آب به سمت پايين حركت كرده و در نهايت آبهاي زير زميني را آلوده مي نمايد . اين حركت تابع قوانين حركت آب در خاك مي باشد.
سرنوشت MTBE در منابع آب:
تخريب زيستي MTBE در آب بسيار كند است . MTBE توسط جمعي از دانشمندان در گروه مقاوم به تخريب زيستي قرار گرفته است اين ماده در هر دو حالت بي هوازي و هوازي به تجزيه ميكروبي مقاومت مي كند ولي گزارشاتي مبني بر تجزيه آن توسط ميكروبها در شرايط خاص موجود است. اين مقاومت به تجزيه ميكروبي مربوط به رفتار اتم كربن ترشيايي در ساخمان اتر و يا پيوند غير فعال اتر مي باشد. در آبهاي زيرزميني كه تخريب MTBE رخ داده است ماده ترسيو بوتيل اتر الكل تشكيل شده است كه خود مي تواند داراي خاصيت سرطان زائي باشد. مقاومت به تخريب توسط MTBE باعث حضور اين ماده در آب مي گردد كه طي مطالعات مختلف اثبات شده است . نيمه عمر MTBE در آبها سطحي بسته به وضعيت آب متغير است. عوامل مؤثر در نيمه عمر MTBE در اين آبها سرعت آب، عمق حضور ماده و دماي آب مي باشد. كاهش عمق،افزايش دماي آب و افزايش سرعت آب باعث كاهش نيمه عمر MTBE در آب مي گردد. نيمه عمر MTBE در آبها سطحي در حدود 9 ساعت مي باشدكه بسته به وضعيت آب مي تواند در محدوده 4 هفته تا 6 ماه قرار گيرد . در درياچه و آبهاي ساكن اين مقدار بيشتر و در رودخانه ها و جريانات متلاطم كمتر است. نيمه عمر MTBE در آبها زيرزميني به خاطر سرع كمتر آب و عدم وجود نور نسبت به آبها سطحي بسيار بيشتر است بطوريكه غلظت هاي حدود mg/l 200 نيز در آبهاي زيرزميني گزارش شده است. بخاطر حلاليت بالاي MTBE موجود در آب حركت و انقال اين ماده در منابع آب تابعي از اين آبها بوده و در آبهاي زير زميني از قانون دارسي پيروي مي نمايد.
فرمول شماره 2 فرمول دارسي Q=-kAi:
كه A سطح مقطع منطقه ، I شيب هيدروليكي و k هدايت هيدروليكي بستر مي باشد . در اين معادلهI=Δh/Δs بطوريكه Δh اختلاف پتانسيل هيدروليكي و Δs فاصله حركت مي باشد.هدايت هيدروليكي بستر تابعي از خصوصيات نوعي سنگ ، رسوب يا خاك بستر بوده و تخلخل و نفوذ پذيري دو خصوصيت مهم بستر هستند كه روي آب موثرند. از آنجا كه MTBE به راحتي جذب سطحي ذرات بستر نمي گردد حركت آن با آب تسهيل مي شود.
نتيجه:
MTBE با خصوصيات خود شامل تاثير روي سلامتي انسان توانايي بالاي حركت در منابع آب وخاك ، مقاومت به تخريب طبيعي و حلاليت بالا قادر است از مسيرهاي مختلف وارد منابع آبي شده و در آن حضور داشته و مدت زيادي در آن مانده و باعث آلودگي منابع آب گردد . آلودگي آبهاي زير زميني به اين ماده يكي از مهمترين جنبه هاي زيست محيطي MTBE تلقي مي شود زيرا بيش از 90% آب شهرها و حدود 40% آب مورد نياز بخش كشاورزي در جهان از اين منابع تامين مي شود و اين آبها به طور مستقيم و غير مستقيم مي تواند به مصرف انسان رسيده و روي سلامتي او تاثير گذار باشد . در غلظتهاي ppb 15- 5 بو و مزه آن در آب مي تواند شكايت مصرف كننده را در بر داشته باشد (2)،USEPA حداكثر مجاز اين ماده را در آب آشاميدني ppb 40- 20 پيشنهاد نموده است . با توجه به مصرف MTBE در ايران قبل از آنكه اين ماده به يك معضل زيست محيطي تبديل گردد با مطالعات و تحقيقات كافي راهكارهاي مناسب مصرف و عدم مصرف آن مشخص گردد.يافتن جايگزين مناسب براي MTBE از مهمترين اين راهكارها مي باشد هم اكنون در بعضي از كشورهاي جهان از برخي از انواع الكلها به عنوان جايگزين اين ماده در بنزين استفاده مي گردد.
منابع :http://www.parsbiology.com/discuss/article.aspx?AID=4&TID=8
پارس بیولوژی
سرنوشت MTBE در منابع آب:
تخريب زيستي MTBE در آب بسيار كند است . MTBE توسط جمعي از دانشمندان در گروه مقاوم به تخريب زيستي قرار گرفته است اين ماده در هر دو حالت بي هوازي و هوازي به تجزيه ميكروبي مقاومت مي كند ولي گزارشاتي مبني بر تجزيه آن توسط ميكروبها در شرايط خاص موجود است. اين مقاومت به تجزيه ميكروبي مربوط به رفتار اتم كربن ترشيايي در ساخمان اتر و يا پيوند غير فعال اتر مي باشد. در آبهاي زيرزميني كه تخريب MTBE رخ داده است ماده ترسيو بوتيل اتر الكل تشكيل شده است كه خود مي تواند داراي خاصيت سرطان زائي باشد. مقاومت به تخريب توسط MTBE باعث حضور اين ماده در آب مي گردد كه طي مطالعات مختلف اثبات شده است . نيمه عمر MTBE در آبها سطحي بسته به وضعيت آب متغير است. عوامل مؤثر در نيمه عمر MTBE در اين آبها سرعت آب، عمق حضور ماده و دماي آب مي باشد. كاهش عمق،افزايش دماي آب و افزايش سرعت آب باعث كاهش نيمه عمر MTBE در آب مي گردد. نيمه عمر MTBE در آبها سطحي در حدود 9 ساعت مي باشدكه بسته به وضعيت آب مي تواند در محدوده 4 هفته تا 6 ماه قرار گيرد . در درياچه و آبهاي ساكن اين مقدار بيشتر و در رودخانه ها و جريانات متلاطم كمتر است. نيمه عمر MTBE در آبها زيرزميني به خاطر سرع كمتر آب و عدم وجود نور نسبت به آبها سطحي بسيار بيشتر است بطوريكه غلظت هاي حدود mg/l 200 نيز در آبهاي زيرزميني گزارش شده است. بخاطر حلاليت بالاي MTBE موجود در آب حركت و انقال اين ماده در منابع آب تابعي از اين آبها بوده و در آبهاي زير زميني از قانون دارسي پيروي مي نمايد.
فرمول شماره 2 فرمول دارسي Q=-kAi:
كه A سطح مقطع منطقه ، I شيب هيدروليكي و k هدايت هيدروليكي بستر مي باشد . در اين معادلهI=Δh/Δs بطوريكه Δh اختلاف پتانسيل هيدروليكي و Δs فاصله حركت مي باشد.هدايت هيدروليكي بستر تابعي از خصوصيات نوعي سنگ ، رسوب يا خاك بستر بوده و تخلخل و نفوذ پذيري دو خصوصيت مهم بستر هستند كه روي آب موثرند. از آنجا كه MTBE به راحتي جذب سطحي ذرات بستر نمي گردد حركت آن با آب تسهيل مي شود.
نتيجه:
MTBE با خصوصيات خود شامل تاثير روي سلامتي انسان توانايي بالاي حركت در منابع آب وخاك ، مقاومت به تخريب طبيعي و حلاليت بالا قادر است از مسيرهاي مختلف وارد منابع آبي شده و در آن حضور داشته و مدت زيادي در آن مانده و باعث آلودگي منابع آب گردد . آلودگي آبهاي زير زميني به اين ماده يكي از مهمترين جنبه هاي زيست محيطي MTBE تلقي مي شود زيرا بيش از 90% آب شهرها و حدود 40% آب مورد نياز بخش كشاورزي در جهان از اين منابع تامين مي شود و اين آبها به طور مستقيم و غير مستقيم مي تواند به مصرف انسان رسيده و روي سلامتي او تاثير گذار باشد . در غلظتهاي ppb 15- 5 بو و مزه آن در آب مي تواند شكايت مصرف كننده را در بر داشته باشد (2)،USEPA حداكثر مجاز اين ماده را در آب آشاميدني ppb 40- 20 پيشنهاد نموده است . با توجه به مصرف MTBE در ايران قبل از آنكه اين ماده به يك معضل زيست محيطي تبديل گردد با مطالعات و تحقيقات كافي راهكارهاي مناسب مصرف و عدم مصرف آن مشخص گردد.يافتن جايگزين مناسب براي MTBE از مهمترين اين راهكارها مي باشد هم اكنون در بعضي از كشورهاي جهان از برخي از انواع الكلها به عنوان جايگزين اين ماده در بنزين استفاده مي گردد.
منابع :http://www.parsbiology.com/discuss/article.aspx?AID=4&TID=8
پارس بیولوژی
Niima
-
استفاده از MTBE در بنزین و اثرات زیست محیطی آن
استفاده از MTBE در بنزین و اثرات زیست محیطی آن
اثرات MTBE در آلودگي منابعآب: محمد كوشافر، كارشناس ارشد خاكشناسي و عضو هيئت علمي دانشگاه آزاد اسلامي
Chemical name
Other names
Methyl tert-butyl ether
C5H12O
88.15 g/mol
[1634-04-4]
Density
0.7404 g/cm³
Melting point
−109 °C
Boiling point
55.2 °C
Flash Point
-10 °C
Refractive index
1.369
CC(C)(C)OC
متيل ترسيو يک ماده آلی مصنوعی اکسيژن دار است که پس از اثبات جنبه های سوء بهداشتی و زيست محيطی سرب بعنوان جايگزين آن معرفی و امروزه در ايران و برخی از کشورای جهان بصورت گسترده در بنزينهای بدون سرب استفاده می شود.توجه به اين ماده در دهه ۷۰ ميلادی آغاز و مصرف آن در دهه ۸۰ و ۹۰ ميلادی در جهان افزايش يافت. در ابتدای انتخاب و استفاده از اين ماده در سوخت مزايای زيست محيطی آن مورد توجه بود که مهمترين آنها افزايش عدد اکتان بنزين٫ کاهش نشر گازهای آلاينده منتشر از اگزوز خودرو مانند منواکسيد کربن و ازن ٫ حذف سرب از بنزين به همراه تاثير بهبود نسبی کيفيت هوا ٫توليد آسان و سهولت اختلاط با بنزين می باشد ولی اکنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است که MTBE دارای امکان تاثيرات سوء روی بدن انسان و مضرات زيست محيطی بودند و آلودگی آبها زير زمينی از مهمترين جنبه های زيست محيطی آن می باشد . در آمريکا از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ ميلادی دو سيستم تامين کننده نياز آب شرب شهری بخاطر آلودگی MTBE برای اين منظور غير قابل استفاده شدند. در سانتامونيکای آمريکا حداقل ۵۰ درصد از کل آب شهری که از منابع زيرزمينی تامين می شدبرای شرب غير قابل استفاده گرديد بطوريکه ۵/۳ ميليون دلار برای جايگزين و تامين آب شرب منطقه هزينه شد. وجود MTBE در کاليفرنيا در نمونه های شهری عموما با مقادير کمتر از ۲mg/l گزارش شده است. در شرايط خاص در جاهايی که قايقهای موتوری استفاده می شد غلظت اين ماده در آن آبها به۱۲ppm هم می رسد. در تحقيقی که در سال۱۹۹۶ توسط USGS در ۱۶ شهر آمريکا انجام شد ٫ مقدار MTBE موجود در آبهای سطحی بين µg/L 100-2/0 گزارش شد که غلظتهای بيشتر بين ماه های اکتبر تا مارس واقع شده است. در آمريکا به خاطر تاثيرات اين ماده در انسان و محيط زيست به ويژه آلودگی منابع آب اعتراضات فراوانی نسبت به ادامه مصرف آن وجود دارد ودر بعضی مناطق استفاده از MTBEممنوع شده است . در اين مقاله در بررسی توانايی MTBEدر آلودگی منابع آب سه محور اصلی مورد توجه است :
1- تاثيرات MTBE روی سلامتی انسان 2- چگونگی ورود MTBE به منابع آب
3- سرنوشت MTBE در منابع آب
خصوصيات MTBE :
متيل ترسيو بوتيل اتر يک ترکيب آلی با فرمول شيميايی C5H12O می باشد در دما وفشار استاندارد مايعی بی بيرنگ ٫ قابل اشتعال و قابل احتراق است . جرم مولکولی آن ۱۵/۸۸ بوده و دارای نقطه ذوب ۹-ـ درجه سانتی گراد ونقطه جوش ۶/۵۳ - ۲/۵۵ درجه سانتی گراد
می باشد . چگالی اين ماده ۷۴۴/۰ ۷۵۸/۰ گزارش شده است . انحلال پذيری MTBE در آب بسيار بالاست 540mg/L گرارش شده است .
تاثيراتMTBE روي سلامت انسان:
انسان از سه طريق خوردن يا آشاميدن ، اشتنشاق وتماس پوستي مي تواند در معرض MTBE قرار گيرد و سلامتي او تهديد گردد كه از اين بين بلع مهمترين راه ورود اين ماده به بدن انسان است و عمدتاً از طريق آشاميدن آب آلوده انجام مي شود، ضمن آنكه استحمام با آب گرم آلوده نيز فراريت آن را افزايش داده و باعث استنشاق اين ماده مي گردد . تاثيرات اين ماده روي بدن به دو قسمت سرطاني و غير سرطاني تقسيم مي شود . به دليل زمان نسبتاً كوتاه از آغاز مصرف گسترده اين ماده تحقيقات ومطالعات كافي براي بررسي تاثيرات سرطان زائي در انسان انجام نشده است ولي اين موضوع هنگاميكه حيوانات آزمايشگاهي به صور مختلف در معرض مقادير بالايMTBE قرار گرفتند اثبات گرديد. در يك آزمايش در اثر بلعيدن MTBE در موشهاي صحرايي ماده به مقدار mg 1000 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز طي يك دوره 104 روزه اين موشها به سرطان خون مبتلا شدند وهمين آزمايش در موشهاي صحرايي نر در دوره فوق باعث بروز تومورهاي بيضوي در آنها گرديد. طي تحقيقاتي در يك دوره18 ماهه ، استنشاق اين ماده توسط موشهاي صحرايي نر وماده صورت گرفت و خاصيت سرطان زايي MTBE در اين حيوانات آزمايشگاهي مشاهده گرديد . بر همين اساس USEPA اين ماده را در گروه داراي امكان سرطان زائي قرار داده است . در مورد تا ثيرات غير سرطاني MTBE، از مهمترين وشايعترين عوارض تنفس آن در انسان سردرد ،سرگيجه،تهوع،آلرژي و مشكلات تنفسي مي باشد در آزمايشي روي موش صحرايي با بلعيدن mg 70 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز تاثيري مشاهده نشد واز mg 100 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روزعوارض آن مشاهده گرديد. براي ارزيابي صحيح از سميت اين ماده بر روي آنسان نياز به مطالعات وتحقيقات بيشتري مي باشد . ضمن آنكه در مواردي مانند تاثير روي ژنتيك ،توليد مثل و رشد اطلاعات بسيار محدود است .
استفاده از MTBE در بنزین و اثرات زیست محیطی آن
اثرات MTBE در آلودگي منابعآب: محمد كوشافر، كارشناس ارشد خاكشناسي و عضو هيئت علمي دانشگاه آزاد اسلامي
MTBE (متيل ترسيو – بوتيل اتر) يك ماده آلي اكسيژن دار است كه امروزه در ايران و برخي كشورهاي جهان به صورت گسترده در بنزين بدون سرب استفاده مي شود در ابتداي انتخاب و استفاد ه از اين ماده در سوخت مزاياي زيست محيطي آن مورد توجه بود ولي اكنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است كه MTBE داراي امكان تاثيرات سوء روي انسان بوده و داراي پتانسيل آلودگي محيط زيست است. ورود MTBE به منابع آب و خاك به روشهاي مختلف انجام مي گيرد .MTBE در خاك بسيار متحرك است و حركت آن در آب تابع قوانين حركت آب در خاك است. MTBE مقاومت زيادي به تخريب زيستي دارد و نيمه عمر آن در آب بالاست ، جذب آنها توسط ذرات خاك ضعيف است ،حلاليت بالايي در آب دارد و بسيار متحرك است. اين عوامل باعث حركت MTBE به سمت آبهاي زير زميني و جمع اين ماده در اين آبها مي گردد و از آنجا كه آبهاي زيرزميني در شرب و كشاورزي استفاده دارند با تهديد سلامتي انسان و طبيعت باعث معضلات زيست محيطي مي گردد درحال حاضر USEPA حد مجاز اين ماده در آبهاي آشاميدني راppb 40-20 تعيين كرده است. با توجه به مصرف گسترده MTBE در ايرا ن قبل از آنكه اين ماده به معضل زيست محيطي در كشور تبديل گردد بايد راهكاري مناسب ارائه و جهت عدم مصرف آن اقدام شود.
Methyl tert-butyl ether
Chemical name
2-Methoxy-2-methylpropane
Other names
Methyl tert-butyl ether
Methyl t-butyl ether
MTBE
tBME
tBME
C5H12O
88.15 g/mol
[1634-04-4]
Density
0.7404 g/cm³
Melting point
−109 °C
Boiling point
55.2 °C
Flash Point
-10 °C
Refractive index
1.369
CC(C)(C)OC
مقدمه:
متيل ترسيو يک ماده آلی مصنوعی اکسيژن دار است که پس از اثبات جنبه های سوء بهداشتی و زيست محيطی سرب بعنوان جايگزين آن معرفی و امروزه در ايران و برخی از کشورای جهان بصورت گسترده در بنزينهای بدون سرب استفاده می شود.توجه به اين ماده در دهه ۷۰ ميلادی آغاز و مصرف آن در دهه ۸۰ و ۹۰ ميلادی در جهان افزايش يافت. در ابتدای انتخاب و استفاده از اين ماده در سوخت مزايای زيست محيطی آن مورد توجه بود که مهمترين آنها افزايش عدد اکتان بنزين٫ کاهش نشر گازهای آلاينده منتشر از اگزوز خودرو مانند منواکسيد کربن و ازن ٫ حذف سرب از بنزين به همراه تاثير بهبود نسبی کيفيت هوا ٫توليد آسان و سهولت اختلاط با بنزين می باشد ولی اکنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنيا مشخص شده است که MTBE دارای امکان تاثيرات سوء روی بدن انسان و مضرات زيست محيطی بودند و آلودگی آبها زير زمينی از مهمترين جنبه های زيست محيطی آن می باشد . در آمريکا از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ ميلادی دو سيستم تامين کننده نياز آب شرب شهری بخاطر آلودگی MTBE برای اين منظور غير قابل استفاده شدند. در سانتامونيکای آمريکا حداقل ۵۰ درصد از کل آب شهری که از منابع زيرزمينی تامين می شدبرای شرب غير قابل استفاده گرديد بطوريکه ۵/۳ ميليون دلار برای جايگزين و تامين آب شرب منطقه هزينه شد. وجود MTBE در کاليفرنيا در نمونه های شهری عموما با مقادير کمتر از ۲mg/l گزارش شده است. در شرايط خاص در جاهايی که قايقهای موتوری استفاده می شد غلظت اين ماده در آن آبها به۱۲ppm هم می رسد. در تحقيقی که در سال۱۹۹۶ توسط USGS در ۱۶ شهر آمريکا انجام شد ٫ مقدار MTBE موجود در آبهای سطحی بين µg/L 100-2/0 گزارش شد که غلظتهای بيشتر بين ماه های اکتبر تا مارس واقع شده است. در آمريکا به خاطر تاثيرات اين ماده در انسان و محيط زيست به ويژه آلودگی منابع آب اعتراضات فراوانی نسبت به ادامه مصرف آن وجود دارد ودر بعضی مناطق استفاده از MTBEممنوع شده است . در اين مقاله در بررسی توانايی MTBEدر آلودگی منابع آب سه محور اصلی مورد توجه است :
1- تاثيرات MTBE روی سلامتی انسان 2- چگونگی ورود MTBE به منابع آب
3- سرنوشت MTBE در منابع آب
خصوصيات MTBE :
متيل ترسيو بوتيل اتر يک ترکيب آلی با فرمول شيميايی C5H12O می باشد در دما وفشار استاندارد مايعی بی بيرنگ ٫ قابل اشتعال و قابل احتراق است . جرم مولکولی آن ۱۵/۸۸ بوده و دارای نقطه ذوب ۹-ـ درجه سانتی گراد ونقطه جوش ۶/۵۳ - ۲/۵۵ درجه سانتی گراد
می باشد . چگالی اين ماده ۷۴۴/۰ ۷۵۸/۰ گزارش شده است . انحلال پذيری MTBE در آب بسيار بالاست 540mg/L گرارش شده است .
تاثيراتMTBE روي سلامت انسان:
انسان از سه طريق خوردن يا آشاميدن ، اشتنشاق وتماس پوستي مي تواند در معرض MTBE قرار گيرد و سلامتي او تهديد گردد كه از اين بين بلع مهمترين راه ورود اين ماده به بدن انسان است و عمدتاً از طريق آشاميدن آب آلوده انجام مي شود، ضمن آنكه استحمام با آب گرم آلوده نيز فراريت آن را افزايش داده و باعث استنشاق اين ماده مي گردد . تاثيرات اين ماده روي بدن به دو قسمت سرطاني و غير سرطاني تقسيم مي شود . به دليل زمان نسبتاً كوتاه از آغاز مصرف گسترده اين ماده تحقيقات ومطالعات كافي براي بررسي تاثيرات سرطان زائي در انسان انجام نشده است ولي اين موضوع هنگاميكه حيوانات آزمايشگاهي به صور مختلف در معرض مقادير بالايMTBE قرار گرفتند اثبات گرديد. در يك آزمايش در اثر بلعيدن MTBE در موشهاي صحرايي ماده به مقدار mg 1000 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز طي يك دوره 104 روزه اين موشها به سرطان خون مبتلا شدند وهمين آزمايش در موشهاي صحرايي نر در دوره فوق باعث بروز تومورهاي بيضوي در آنها گرديد. طي تحقيقاتي در يك دوره18 ماهه ، استنشاق اين ماده توسط موشهاي صحرايي نر وماده صورت گرفت و خاصيت سرطان زايي MTBE در اين حيوانات آزمايشگاهي مشاهده گرديد . بر همين اساس USEPA اين ماده را در گروه داراي امكان سرطان زائي قرار داده است . در مورد تا ثيرات غير سرطاني MTBE، از مهمترين وشايعترين عوارض تنفس آن در انسان سردرد ،سرگيجه،تهوع،آلرژي و مشكلات تنفسي مي باشد در آزمايشي روي موش صحرايي با بلعيدن mg 70 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روز تاثيري مشاهده نشد واز mg 100 به ازاء هر كيلوگرم وزن بدن در روزعوارض آن مشاهده گرديد. براي ارزيابي صحيح از سميت اين ماده بر روي آنسان نياز به مطالعات وتحقيقات بيشتري مي باشد . ضمن آنكه در مواردي مانند تاثير روي ژنتيك ،توليد مثل و رشد اطلاعات بسيار محدود است .
Niima
-
ادامه ---->
ادامه ---->
ورود MTBE به منابع آب:
اولين مرحله در آلودگي منابع آب به MTBE ورود اين ماده به اجزاء محيط زيست مي باشد . مهمترين منابع ورود MTBE به محيط زيست نشت از تانكها وذخاير زير زميني ،لوله ها واتصالات ،وسائل وجايگاههاي سوخت گيري ، وسائل نقليه موتوري با سوخت بنزين ، قايق هاي موتوري و وسائل حمل و نقل MTBE مي باشند كه بر حسب جايگاه و نوع منبع ، اين ماده مي تواند وارد هوا خاك و آب گردد. MTBE موجد در هوا، شستشوي سطوح ذراتآلوده به مواد حاوي اين ماده ، تخليه مستقيم MTBE يا بنزين حاوي اين مادهبه آب ورود اين مادهبه آبهاي سطحي شده و ورود MTBE به آبهاي زير زميني نيز از طريق آبهاي سطحي ، شكافها و عوارض زمين ، چاهها و خاك قابل انجام استورود MTBE به هوااز طريق تبخير در جايگاههاي سوخت گيري و سوخت رساني ، خروج از خودروها ، تبخير از لكه هاي بنزينروي سطح زمين و استفاده هاي متفرقه انجام مي گردد. در نتيجه يك تحقيق پيك غلظت MTBE در هواي نزديك به پمپهاي بنزين به ppbv 1400 در اندازه گيريهاي كوتاه مدت رسيده است و ميانگين آن در همين مكان در محدوده ppbv 100-10 قرار داشته است . ميانگين غلظت MTBE در هوا در محيطهاي غير از پمپ بنزين ppbv 25/0 ،66/0 و82/0 گزارش شده است . MTBE موجود در هوا با انحلال در نزولات آسماني به همراه بارندگي وارد سطح زمين ، خاك ويا آبهاي سطحي مي گردد. اين اتفاق در مناطقي كه ترافيك سنگين دارد به ويژه در هواي سرد بيشتر مشهود است . در يك تحقيق در كاليفرنيا هنگاميكه غلظت متوسط MTBE در دماي 25 درجه سانتي گراد در هوا ppbv 2 بود غلظت تعادلي اين ماده در آب باران ppbv (70%) اندازه گيري شد . همچنين در تحقيقي در آلمان گزارش شده است كه 20 درصد از MTBE موجود در روان آبهاي شهري پس از بارندگي مربوط به MTBE ورودي از هوادر اثر بارش مي باشد بنابراين MTBE موجود در هوا يكي از منابع ورود به منابع آب مي باشد. ورود MTBE به خاك هم از طريق مختلف قابل انجام است. MTBE ورودي به هوا از طريق نزولات آسماني ، روان آبهاي سطحي حاوي MTBE ، نشت از مخازن ،اتصلات،تانكرها و جايگا ه هاي سوختگيريو نشتاز تانكهاي زيرزميني از مهمترين منابع ورود اين ماده به خاك مي باشد. نحوه حركت MTBE در خاك عامل مهمي در آلوده شدن آبهاي زيرزميني به اين ماده مي باشد. در حركت وجابجايي اين ماده در خاك خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك اهميت زيادي دارد . از مهمترين خصوصيات فيزيكي خاك در اين ارتباط تخلخل ،نفوذ پذيري خاك ،بافت، ساختمان و عمق خاك مي باشند.بافت سبك و تخلخل بالا با افزايش نفوذپذيري خاك حركت اين ماده را در خاك تسهيل مي نمايد . در مورد خصوصيات شيميائي خاك جذب سطحي و دفع از مهمترين اين خصوصيات است كه آلاينده هاي آلي را در خاك تحت تاثير قرار ميدهد. در خاك كلوئيدهاي رس و مواد آلي عوامل اصلي جذب سطحي MTBE مي باشند هرچه قابليت يك ماده براي جذب سطحي شدن به ذرات خاك بيشتر باشد تحرك آن ماده در خاك كمتر است . براي اين منظور در برآورد حركت MTBE در خاك از ضريب جذب سطحي (Kd) استفاده مي نمايند.
فرمول شماره يك:
غلظت جذب سطحي شده ماده مورد نظر روي سطح خاك بر حسب mg/kg يا
(g يا μ=Kd) غلظت ماده مورد نظر در فاز محلول (آب خاك) بر حسب mg/Kg يا (µg/kg) بر اين اساس (1993)Howard ماده، MTBE را در خاك بسيار متحرك معرفي مي كند. جذب MTBE به ذرات خاك ضعيف بوده و حلاليت آن در آب بسيار بالاست بنابراين به راحتي در خاك به همراه آب به سمت پايين حركت كرده و در نهايت آبهاي زير زميني را آلوده مي نمايد . اين حركت تابع قوانين حركت آب در خاك مي باشد.
سرنوشت MTBE در منابع آب:
تخريب زيستي MTBE در آب بسيار كند است . MTBE توسط جمعي از دانشمندان در گروه مقاوم به تخريب زيستي قرار گرفته است اين ماده در هر دو حالت بي هوازي و هوازي به تجزيه ميكروبي مقاومت مي كند ولي گزارشاتي مبني بر تجزيه آن توسط ميكروبها در شرايط خاص موجود است. ا ين مقاومت به تجزيه ميكروبي مربوط به رفتار اتم كربن ترشيايي در ساخمان اتر و يا پيوند غير فعا ل اتر مي باشد. در آبهاي زيرزميني كه تخريب MTBE رخ داده است ماده ترسيو بوتيل اتر ا لكل تشكيل شده است كه خود مي تواند داراي خاصيت سرطان زائي باشد. مقاومت به تخريب توسط MTBE باعث حضور اين ماده در آب مي گردد كه طي مطالعات مختلف اثبات شده است . نيمه عمر MTBE در آبها سطحي بسته به وضعيت آب متغير است. عوامل مؤثر در نيمه عمر MTBE در اين آبها سرعت آب، عمق حضور ماده و دماي آب مي باشد. كاهش عمق،افزايش دماي آب و افزايش سرعت آب باعث كاهش نيمه عمر MTBE در آب مي گردد. نيمه عمر MTBE در آبها سطحي در حدود 9 ساعت مي باشدكه بسته به وضعيت آب مي تواند در محدوده 4 هفته تا 6 ماه قرار گيرد . در درياچه و آبهاي ساكن اين مقدار بيشتر و در رودخانه ها و جريانات متلاطم كمتر است. نيمه عمر MTBE در آبها زيرزميني به خاطر سرع كمتر آب و عدم وجود نور نسبت به آبها سطحي بسيار بيشتر است بطوريكه غلظت هاي حدودmg/l 200 نيز در آبهاي زيرزميني گزارش شده است. بخاطر حلاليت بالاي MTBE موجود در آب حركت و انتقال اين ماده در منابع آب تابعي از اين آبها بوده و در آبهاي زير زميني از قانون دارسي پيروي مي نمايد.
فرمول شماره 2 فرمول دارسي Q=-kAi:
كه A سطح مقطع منطقه ، I شيب هيدروليكي و k هدايت هيدروليكي بستر مي باشد . در اين معادلهI=Δh/Δs بطوريكه Δh اختلاف پتانسيل هيدروليكي و Δs فاصله حركت ميباشد. هدايت هيدروليكي بستر تابعي از خصوصيات نوعي سنگ ، رسوب يا خاك بستر بوده و تخلخل و نفوذ پذيري دو خصوصيت مهم بستر هستند كه روي آب موثرند. از آنجا كه MTBE به راحتي جذب سطحي ذرات بستر نمي گردد حركت آن با آب تسهيل مي شود.
نتيجه:
MTBE با خصوصيات خود شامل تاثير روي سلامتي انسان توانايي بالاي حركت در منابع آب وخاك ، مقاومت به تخريب طبيعي و حلاليت بالا قادر است از مسيرهاي مختلف وارد منابع آبي شده و در آن حضور داشته و مدت زيادي در آن مانده و باعث آلودگي منابع آب گردد . آلودگي آبهاي زير زميني به اين ماده يكي از مهمترين جنبه هاي زيست محيطي MTBE تلقي مي شود زيرا بيش از 90% آب شهرها و حدود 40% آب مورد نياز بخش كشاورزي در جهان از اين منابع تامين مي شود و اين آبها به طور مستقيم و غير مستقيم مي تواند به مصرف انسان رسيده و روي سلامتي او تاثير گذار باشد . در غلظتهاي ppb 15- 5 بو و مزه آن در آب مي تواند شكايت مصرف كننده را در بر داشته باشد (2)،USEPA حداكثر مجاز اين ماده را در آب آشاميدنيppb 40- 20 پيشنهاد نموده است . با توجه به مصرفMTBE در ايران قبل از آنكه اين ماده به يك معضل زيست محيطي تبديل گردد با مطالعات و تحقيقات كافي راهكارهاي مناسب مصرف و عدم مصرف آن مشخص گردد.يافتن جايگزين مناسب براي MTBE از مهمترين اين راهكارها مي باشد هم اكنون در بعضي از كشورهاي جهان از برخي از انواع الكلها به عنوان جايگزين اين ماده در بنزين استفاده ميگردد .
ادامه ---->
ورود MTBE به منابع آب:
اولين مرحله در آلودگي منابع آب به MTBE ورود اين ماده به اجزاء محيط زيست مي باشد . مهمترين منابع ورود MTBE به محيط زيست نشت از تانكها وذخاير زير زميني ،لوله ها واتصالات ،وسائل وجايگاههاي سوخت گيري ، وسائل نقليه موتوري با سوخت بنزين ، قايق هاي موتوري و وسائل حمل و نقل MTBE مي باشند كه بر حسب جايگاه و نوع منبع ، اين ماده مي تواند وارد هوا خاك و آب گردد. MTBE موجد در هوا، شستشوي سطوح ذراتآلوده به مواد حاوي اين ماده ، تخليه مستقيم MTBE يا بنزين حاوي اين مادهبه آب ورود اين مادهبه آبهاي سطحي شده و ورود MTBE به آبهاي زير زميني نيز از طريق آبهاي سطحي ، شكافها و عوارض زمين ، چاهها و خاك قابل انجام استورود MTBE به هوااز طريق تبخير در جايگاههاي سوخت گيري و سوخت رساني ، خروج از خودروها ، تبخير از لكه هاي بنزينروي سطح زمين و استفاده هاي متفرقه انجام مي گردد. در نتيجه يك تحقيق پيك غلظت MTBE در هواي نزديك به پمپهاي بنزين به ppbv 1400 در اندازه گيريهاي كوتاه مدت رسيده است و ميانگين آن در همين مكان در محدوده ppbv 100-10 قرار داشته است . ميانگين غلظت MTBE در هوا در محيطهاي غير از پمپ بنزين ppbv 25/0 ،66/0 و82/0 گزارش شده است . MTBE موجود در هوا با انحلال در نزولات آسماني به همراه بارندگي وارد سطح زمين ، خاك ويا آبهاي سطحي مي گردد. اين اتفاق در مناطقي كه ترافيك سنگين دارد به ويژه در هواي سرد بيشتر مشهود است . در يك تحقيق در كاليفرنيا هنگاميكه غلظت متوسط MTBE در دماي 25 درجه سانتي گراد در هوا ppbv 2 بود غلظت تعادلي اين ماده در آب باران ppbv (70%) اندازه گيري شد . همچنين در تحقيقي در آلمان گزارش شده است كه 20 درصد از MTBE موجود در روان آبهاي شهري پس از بارندگي مربوط به MTBE ورودي از هوادر اثر بارش مي باشد بنابراين MTBE موجود در هوا يكي از منابع ورود به منابع آب مي باشد. ورود MTBE به خاك هم از طريق مختلف قابل انجام است. MTBE ورودي به هوا از طريق نزولات آسماني ، روان آبهاي سطحي حاوي MTBE ، نشت از مخازن ،اتصلات،تانكرها و جايگا ه هاي سوختگيريو نشتاز تانكهاي زيرزميني از مهمترين منابع ورود اين ماده به خاك مي باشد. نحوه حركت MTBE در خاك عامل مهمي در آلوده شدن آبهاي زيرزميني به اين ماده مي باشد. در حركت وجابجايي اين ماده در خاك خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك اهميت زيادي دارد . از مهمترين خصوصيات فيزيكي خاك در اين ارتباط تخلخل ،نفوذ پذيري خاك ،بافت، ساختمان و عمق خاك مي باشند.بافت سبك و تخلخل بالا با افزايش نفوذپذيري خاك حركت اين ماده را در خاك تسهيل مي نمايد . در مورد خصوصيات شيميائي خاك جذب سطحي و دفع از مهمترين اين خصوصيات است كه آلاينده هاي آلي را در خاك تحت تاثير قرار ميدهد. در خاك كلوئيدهاي رس و مواد آلي عوامل اصلي جذب سطحي MTBE مي باشند هرچه قابليت يك ماده براي جذب سطحي شدن به ذرات خاك بيشتر باشد تحرك آن ماده در خاك كمتر است . براي اين منظور در برآورد حركت MTBE در خاك از ضريب جذب سطحي (Kd) استفاده مي نمايند.
فرمول شماره يك:
غلظت جذب سطحي شده ماده مورد نظر روي سطح خاك بر حسب mg/kg يا
(g يا μ=Kd) غلظت ماده مورد نظر در فاز محلول (آب خاك) بر حسب mg/Kg يا (µg/kg) بر اين اساس (1993)Howard ماده، MTBE را در خاك بسيار متحرك معرفي مي كند. جذب MTBE به ذرات خاك ضعيف بوده و حلاليت آن در آب بسيار بالاست بنابراين به راحتي در خاك به همراه آب به سمت پايين حركت كرده و در نهايت آبهاي زير زميني را آلوده مي نمايد . اين حركت تابع قوانين حركت آب در خاك مي باشد.
سرنوشت MTBE در منابع آب:
تخريب زيستي MTBE در آب بسيار كند است . MTBE توسط جمعي از دانشمندان در گروه مقاوم به تخريب زيستي قرار گرفته است اين ماده در هر دو حالت بي هوازي و هوازي به تجزيه ميكروبي مقاومت مي كند ولي گزارشاتي مبني بر تجزيه آن توسط ميكروبها در شرايط خاص موجود است. ا ين مقاومت به تجزيه ميكروبي مربوط به رفتار اتم كربن ترشيايي در ساخمان اتر و يا پيوند غير فعا ل اتر مي باشد. در آبهاي زيرزميني كه تخريب MTBE رخ داده است ماده ترسيو بوتيل اتر ا لكل تشكيل شده است كه خود مي تواند داراي خاصيت سرطان زائي باشد. مقاومت به تخريب توسط MTBE باعث حضور اين ماده در آب مي گردد كه طي مطالعات مختلف اثبات شده است . نيمه عمر MTBE در آبها سطحي بسته به وضعيت آب متغير است. عوامل مؤثر در نيمه عمر MTBE در اين آبها سرعت آب، عمق حضور ماده و دماي آب مي باشد. كاهش عمق،افزايش دماي آب و افزايش سرعت آب باعث كاهش نيمه عمر MTBE در آب مي گردد. نيمه عمر MTBE در آبها سطحي در حدود 9 ساعت مي باشدكه بسته به وضعيت آب مي تواند در محدوده 4 هفته تا 6 ماه قرار گيرد . در درياچه و آبهاي ساكن اين مقدار بيشتر و در رودخانه ها و جريانات متلاطم كمتر است. نيمه عمر MTBE در آبها زيرزميني به خاطر سرع كمتر آب و عدم وجود نور نسبت به آبها سطحي بسيار بيشتر است بطوريكه غلظت هاي حدودmg/l 200 نيز در آبهاي زيرزميني گزارش شده است. بخاطر حلاليت بالاي MTBE موجود در آب حركت و انتقال اين ماده در منابع آب تابعي از اين آبها بوده و در آبهاي زير زميني از قانون دارسي پيروي مي نمايد.
فرمول شماره 2 فرمول دارسي Q=-kAi:
كه A سطح مقطع منطقه ، I شيب هيدروليكي و k هدايت هيدروليكي بستر مي باشد . در اين معادلهI=Δh/Δs بطوريكه Δh اختلاف پتانسيل هيدروليكي و Δs فاصله حركت ميباشد. هدايت هيدروليكي بستر تابعي از خصوصيات نوعي سنگ ، رسوب يا خاك بستر بوده و تخلخل و نفوذ پذيري دو خصوصيت مهم بستر هستند كه روي آب موثرند. از آنجا كه MTBE به راحتي جذب سطحي ذرات بستر نمي گردد حركت آن با آب تسهيل مي شود.
نتيجه:
MTBE با خصوصيات خود شامل تاثير روي سلامتي انسان توانايي بالاي حركت در منابع آب وخاك ، مقاومت به تخريب طبيعي و حلاليت بالا قادر است از مسيرهاي مختلف وارد منابع آبي شده و در آن حضور داشته و مدت زيادي در آن مانده و باعث آلودگي منابع آب گردد . آلودگي آبهاي زير زميني به اين ماده يكي از مهمترين جنبه هاي زيست محيطي MTBE تلقي مي شود زيرا بيش از 90% آب شهرها و حدود 40% آب مورد نياز بخش كشاورزي در جهان از اين منابع تامين مي شود و اين آبها به طور مستقيم و غير مستقيم مي تواند به مصرف انسان رسيده و روي سلامتي او تاثير گذار باشد . در غلظتهاي ppb 15- 5 بو و مزه آن در آب مي تواند شكايت مصرف كننده را در بر داشته باشد (2)،USEPA حداكثر مجاز اين ماده را در آب آشاميدنيppb 40- 20 پيشنهاد نموده است . با توجه به مصرفMTBE در ايران قبل از آنكه اين ماده به يك معضل زيست محيطي تبديل گردد با مطالعات و تحقيقات كافي راهكارهاي مناسب مصرف و عدم مصرف آن مشخص گردد.يافتن جايگزين مناسب براي MTBE از مهمترين اين راهكارها مي باشد هم اكنون در بعضي از كشورهاي جهان از برخي از انواع الكلها به عنوان جايگزين اين ماده در بنزين استفاده ميگردد .
Niima
-
نظر شما را به یک تحقیق کارشناسانه دیگر نیز جلب میکنم
نظر شما را به یک تحقیق کارشناسانه دیگر نیز جلب میکنم
كارشناس ارشد مهندسی شیمی:MTBEموجود در بنزینموجب آلودگی وسیع منابع آب زیر زمینی می‌شود.
امین احمدپور - مدرس دانشگاه - اظهار كرد: در خودروهایجدید، سیلندرها با قدرت تراكم بیشتری ساخته می‌شوند تا از انرژی محركهشیمیایی بنزین بیشتر استفاده و در نتیجه سوخت كمتری مصرف شود كه اینموضوع فقط با افزایش خاصیت تراكم پذیری بنزین یا درجه اكتان آنامكان‌پذیر است.
وی افزود: در حال حاضر دو روش برای افزایشخاصیت تراكم پذیری بنزین یا عدد اكتان وجود دارد؛ نخست تغییر شرایطعملیاتی واحدهای تبدیل كاتالیستی بنزین در پالایشگاهها و شركت‌هایپتروشیمی و دیگری استفاده از مواد افزودنی شیمیایی است. روش نخست اگرچهسبب افزایش عدد اكتان بنزین می‌شود، اما میزان تولید بنزین را كاهشمی‌دهد و علاوه بر آن عمر مفید عملكرد واحد تبدیل كاتالیستی بنزین رانیز كم می‌كند. ضمن این كه مقدار زیادی مواد آروماتیكی نیز در ساختمانبنزین تولید می‌شود كه منبع تولید آلاینده‌های تازه در محیط زیستمی‌شوند؛ بنابراین استفاده از این روش چندان توصیه نمی‌شود.
اینكارشناس ارشد مهندسی شیمی اظهار داشت: در روش دوم پس از آنكه درجهاكتان بنزین خام تا حد متعادلی در واحد تبدیل كاتالیستی افزایش دادهشد، برای اینكه بنزین به درجه اكتان مطلوبی برسد به آن ماده شیمیاییتترااتیل سرب(TEL )افزوده می‌شود. در این روش هم اگرچه با افزودنمقدار كمی از ماده تترا اتیل سرب به بنزین می‌توان درجه اكتان آن را بهمقدار زیادی افزایش داد، ولی به دلیل اثرات زیان باری كه سرب موجود دربنزین بر سلامتی انسان و جانداران دارد، استفاده از مواد سرب دار ممنوعاعلام شده است و به جای آن استفاده از مواد اكسیژن دار به‌ویژه اترهاییهمچون متیل ترشیو بوتیل اتر( MTBE )و اتیل ترشیو بوتیل اتر(ETBE) توصیه شده است.
احمدپور افزود: سرب موجود در بنزین مخرب‌ترینآلاینده هواست. این ماده عمدتا از طریق تنفس بخار بنزین در هنگام سوختگیری، تماس مستقیم آن با پوست بدن و از طریق نشت مواد سرب دار حاصل ازاحتراق بنزین بر روی مواد غذایی وارد جریان خون شده و در كودكان عوارضیمثل عقب افتادگی و كند ذهنی، در بزرگسالان زیان‌هایی همچون حمله‌هایقلبی و سكته‌های مغزی و نهایتا مرگ را سبب می‌شود. به این دلیل است كهاستفاده از مواد سرب دار در ساختمان بنزین‌های جدید ممنوع اعلام شدهاست.
وی ادامه داد: استفاده از اترهای جایگزین كارآیی چشمگیرتترا اتیل سربرا نداشته و لازم است كه برای افزایش عدد اكتان بنزین به میزان ٢تا ٣ درجه، مقدار زیادی اتر به بنزین تزریق شود.
این كارشناسارشد مهندسی شیمی تصریح كرد: هم اكنون مرز مجاز تزریقMTBEبه بنزین حدود ١٣ درصد حجم بنزین (معادل ٢ تا ٥/٢ درصداكسیژن در بنزین) تعیین شده است.
تزریق بیش از این میزان بهتولید مواد سمی دیگری مثل آلدئیدفرمیك و بوتادین در گازهای خروجی ازاگزوز اتومبیل منجر می‌شود.
وی اضافه كرد: گاز منواكسید كربن(CO)از دیگر آلاینده‌های هواست. این ماده در نتیجه تنظیم نبودنكاربراتور، احتراق ناقص بنزین یا بالا بودن درصد حجمی مواد آروماتیكیدر ساختمان بنزین در هنگام احتراق تولید و از طریق تنفس وارد جریان خونمی‌شود. ورود این ماده به خون سبب تولید ماده‌ای سمی در خون شده كه درنهایت سبب خفگی انسان یا جانداران می‌شود. استفاده از اترها در بنزینبه‌جای مواد سرب دار تا حد زیادی از تولیدCOجلوگیریمی‌كند.
احمدپور خاطرنشان كرد : MTBEبه عنوان یك افزاینده بنزینبه منظور رسیدن به دو هدف عمده به‌كار برده شده است. نخست به عنوانتقویت كننده عدد اكتان كه تقریبا از سال ١٩٧٩ جایگزین سرب ارگانیك شدهاست و دیگری اكسیژنات سوختی برای برآورده كردن نیازهای اصلاحیه هایقانونی هوای تمیز است كه از سال ١٩٩٢ كاربرد پیدا كرده است.
ویدر پایان تصریح كرد: به طور كلی مقدارMTBEاستفاده شده برای تقویت عدداكتان كمتر از مقدار مورد نیاز آن برای برطرف كردن نیازهای اصلاحیه‌هایقانون هوایتمیز بود.
استفاده از اتانول به عنوان جایگزین
چشم انداز استفاده از اتانول در خودروهاي ايراني
با عنايت به اثرات سوء استفاده از MTBE در بنزين مقاله حاضر به امكان سنجي بكارگيري اتانول به عنوان ماده جانشين مي پردازد.علي رغم ابعاد وسيع مسائل زيست محيطي ناشي از سيستم هاي حمل و نقل، مدت زيادي از زمان توجه به آن نمي گذرد. حمل و نقل كيفيت هوا را پائين آورده و سبب اسيدي شدن آن شده است. در سطح جهاني حمل و نقل عامل اصلي توليد دي اكسيد كربن و انتشار آن در جو است، و اثر گلخانه اي حاصل از آن يكي از جدي ترين معضلات زيست محيطي است. اگر چه تلاش هاي انجام شده در جهت كاهش آلاينده هاي محلي همچون منواكسيد كربن نسبتاً موفق بوده اند اما اين موارد همچنان در بيشتر كشورهاي جهان به عنوان اساسي ترين مشكل باقي مانده اند. از جمله اين مواد مي توان به MTBE اشاره كرد.
ماده MTBE به عنوان اكسيژن دهنده به سوخت و براي افزايش عدد اكتان بنزين به آن افزوده مي شود. اين ماده جانشين سرب در بنزين است. اما از طريق تبخير و حل شدن در آبهاي زير زميني به چرخه حيات وارد شده و علاوه بر آلودن هوا، آبهاي زير زميني را نيز آلوده مي كند.
سردرد، سرگيجه، تهوع، آلرژي، و مشكلات تنفسي از مهمترين و شايع ترين عوارضي اين ماده در انسان است. آشاميدن آبهاي آلوده و استحمام با آن انسان را در معرض اين ماده سرطان زا قرار مي دهد. لذا عليرغم منافع حاصل از بكارگيري آن يافتن ماده جانشين براي اين ماده ضروري به نظر مي‌رسد.اتانول به عنوان جايگزين مناسب MTBE مطرح است. اين ماده از ضايعات كشاورزي به دستمي آيد و قابليت توليد دو ميليون تن در سال در داخل كشور موجود است . بررسي امكان استفاده از اتانول در سوخت بنزين نشان داده است كه تا اختلاط ده درصد هيچ گونه نيازي به تغيير موتور و يا سيستم سوخت رساني نمي باشد.
افزودن اين ماده در بنزين باعث افزايش قيمت شش درصدي آن مي شود كه با توجه به اثرات سوء استفاده از MTBE اين هزينه توجيه دارد.
نظر شما را به یک تحقیق کارشناسانه دیگر نیز جلب میکنم
كارشناس ارشد مهندسی شیمی:MTBEموجود در بنزینموجب آلودگی وسیع منابع آب زیر زمینی می‌شود.
امین احمدپور - مدرس دانشگاه - اظهار كرد: در خودروهایجدید، سیلندرها با قدرت تراكم بیشتری ساخته می‌شوند تا از انرژی محركهشیمیایی بنزین بیشتر استفاده و در نتیجه سوخت كمتری مصرف شود كه اینموضوع فقط با افزایش خاصیت تراكم پذیری بنزین یا درجه اكتان آنامكان‌پذیر است.
وی افزود: در حال حاضر دو روش برای افزایشخاصیت تراكم پذیری بنزین یا عدد اكتان وجود دارد؛ نخست تغییر شرایطعملیاتی واحدهای تبدیل كاتالیستی بنزین در پالایشگاهها و شركت‌هایپتروشیمی و دیگری استفاده از مواد افزودنی شیمیایی است. روش نخست اگرچهسبب افزایش عدد اكتان بنزین می‌شود، اما میزان تولید بنزین را كاهشمی‌دهد و علاوه بر آن عمر مفید عملكرد واحد تبدیل كاتالیستی بنزین رانیز كم می‌كند. ضمن این كه مقدار زیادی مواد آروماتیكی نیز در ساختمانبنزین تولید می‌شود كه منبع تولید آلاینده‌های تازه در محیط زیستمی‌شوند؛ بنابراین استفاده از این روش چندان توصیه نمی‌شود.
اینكارشناس ارشد مهندسی شیمی اظهار داشت: در روش دوم پس از آنكه درجهاكتان بنزین خام تا حد متعادلی در واحد تبدیل كاتالیستی افزایش دادهشد، برای اینكه بنزین به درجه اكتان مطلوبی برسد به آن ماده شیمیاییتترااتیل سرب(TEL )افزوده می‌شود. در این روش هم اگرچه با افزودنمقدار كمی از ماده تترا اتیل سرب به بنزین می‌توان درجه اكتان آن را بهمقدار زیادی افزایش داد، ولی به دلیل اثرات زیان باری كه سرب موجود دربنزین بر سلامتی انسان و جانداران دارد، استفاده از مواد سرب دار ممنوعاعلام شده است و به جای آن استفاده از مواد اكسیژن دار به‌ویژه اترهاییهمچون متیل ترشیو بوتیل اتر( MTBE )و اتیل ترشیو بوتیل اتر(ETBE) توصیه شده است.
احمدپور افزود: سرب موجود در بنزین مخرب‌ترینآلاینده هواست. این ماده عمدتا از طریق تنفس بخار بنزین در هنگام سوختگیری، تماس مستقیم آن با پوست بدن و از طریق نشت مواد سرب دار حاصل ازاحتراق بنزین بر روی مواد غذایی وارد جریان خون شده و در كودكان عوارضیمثل عقب افتادگی و كند ذهنی، در بزرگسالان زیان‌هایی همچون حمله‌هایقلبی و سكته‌های مغزی و نهایتا مرگ را سبب می‌شود. به این دلیل است كهاستفاده از مواد سرب دار در ساختمان بنزین‌های جدید ممنوع اعلام شدهاست.
وی ادامه داد: استفاده از اترهای جایگزین كارآیی چشمگیرتترا اتیل سربرا نداشته و لازم است كه برای افزایش عدد اكتان بنزین به میزان ٢تا ٣ درجه، مقدار زیادی اتر به بنزین تزریق شود.
این كارشناسارشد مهندسی شیمی تصریح كرد: هم اكنون مرز مجاز تزریقMTBEبه بنزین حدود ١٣ درصد حجم بنزین (معادل ٢ تا ٥/٢ درصداكسیژن در بنزین) تعیین شده است.
تزریق بیش از این میزان بهتولید مواد سمی دیگری مثل آلدئیدفرمیك و بوتادین در گازهای خروجی ازاگزوز اتومبیل منجر می‌شود.
وی اضافه كرد: گاز منواكسید كربن(CO)از دیگر آلاینده‌های هواست. این ماده در نتیجه تنظیم نبودنكاربراتور، احتراق ناقص بنزین یا بالا بودن درصد حجمی مواد آروماتیكیدر ساختمان بنزین در هنگام احتراق تولید و از طریق تنفس وارد جریان خونمی‌شود. ورود این ماده به خون سبب تولید ماده‌ای سمی در خون شده كه درنهایت سبب خفگی انسان یا جانداران می‌شود. استفاده از اترها در بنزینبه‌جای مواد سرب دار تا حد زیادی از تولیدCOجلوگیریمی‌كند.
احمدپور خاطرنشان كرد : MTBEبه عنوان یك افزاینده بنزینبه منظور رسیدن به دو هدف عمده به‌كار برده شده است. نخست به عنوانتقویت كننده عدد اكتان كه تقریبا از سال ١٩٧٩ جایگزین سرب ارگانیك شدهاست و دیگری اكسیژنات سوختی برای برآورده كردن نیازهای اصلاحیه هایقانونی هوای تمیز است كه از سال ١٩٩٢ كاربرد پیدا كرده است.
ویدر پایان تصریح كرد: به طور كلی مقدارMTBEاستفاده شده برای تقویت عدداكتان كمتر از مقدار مورد نیاز آن برای برطرف كردن نیازهای اصلاحیه‌هایقانون هوایتمیز بود.
استفاده از اتانول به عنوان جایگزین
چشم انداز استفاده از اتانول در خودروهاي ايراني
با عنايت به اثرات سوء استفاده از MTBE در بنزين مقاله حاضر به امكان سنجي بكارگيري اتانول به عنوان ماده جانشين مي پردازد.علي رغم ابعاد وسيع مسائل زيست محيطي ناشي از سيستم هاي حمل و نقل، مدت زيادي از زمان توجه به آن نمي گذرد. حمل و نقل كيفيت هوا را پائين آورده و سبب اسيدي شدن آن شده است. در سطح جهاني حمل و نقل عامل اصلي توليد دي اكسيد كربن و انتشار آن در جو است، و اثر گلخانه اي حاصل از آن يكي از جدي ترين معضلات زيست محيطي است. اگر چه تلاش هاي انجام شده در جهت كاهش آلاينده هاي محلي همچون منواكسيد كربن نسبتاً موفق بوده اند اما اين موارد همچنان در بيشتر كشورهاي جهان به عنوان اساسي ترين مشكل باقي مانده اند. از جمله اين مواد مي توان به MTBE اشاره كرد.
ماده MTBE به عنوان اكسيژن دهنده به سوخت و براي افزايش عدد اكتان بنزين به آن افزوده مي شود. اين ماده جانشين سرب در بنزين است. اما از طريق تبخير و حل شدن در آبهاي زير زميني به چرخه حيات وارد شده و علاوه بر آلودن هوا، آبهاي زير زميني را نيز آلوده مي كند.
سردرد، سرگيجه، تهوع، آلرژي، و مشكلات تنفسي از مهمترين و شايع ترين عوارضي اين ماده در انسان است. آشاميدن آبهاي آلوده و استحمام با آن انسان را در معرض اين ماده سرطان زا قرار مي دهد. لذا عليرغم منافع حاصل از بكارگيري آن يافتن ماده جانشين براي اين ماده ضروري به نظر مي‌رسد.اتانول به عنوان جايگزين مناسب MTBE مطرح است. اين ماده از ضايعات كشاورزي به دستمي آيد و قابليت توليد دو ميليون تن در سال در داخل كشور موجود است . بررسي امكان استفاده از اتانول در سوخت بنزين نشان داده است كه تا اختلاط ده درصد هيچ گونه نيازي به تغيير موتور و يا سيستم سوخت رساني نمي باشد.
افزودن اين ماده در بنزين باعث افزايش قيمت شش درصدي آن مي شود كه با توجه به اثرات سوء استفاده از MTBE اين هزينه توجيه دارد.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
Niima
-
ادامه ---->
ادامه ---->
مقدمه :
ارتقاي توسعه سوخت هاي جايگزيني و خودروهاي مصرف كننده اينگونه سوخت ها منجر به كاهش وابستگي كشور به سوخت هاي فسيلي و بهبود كيفيت هواي شهري مي گردد. خودروهاي مصرف كننده سوخت هاي جايگزين از نوع سبك را بر مبناي نوع سوخت جايگزين مي توان به صورت زير تقسيم بندي كرد.
• گاز طبيعي فشرده
• گاز مايع
• الكل
• الكتريسيته
• هيدروژن
خودروهاي مصرف كننده گاز طبيعي مي توانند به سه شكل گاز طبيعي را مصرف كنند.
الف) خودروهايي كه فقط با گاز طبيعي كار مي كنند.
ب) خودروهايي كه مي توانند هم با بنزين و هم با گاز طبيعي كار كنند كه بنا به انتخاب راننده، سوخت مورد نظر انتخاب مي شود. اين خودروها در كارخانه، دوگانه سوز توليد شده اند.
ج) همانند رديف بالا ولي در كارگاه هاي صنعتي و با نصب كيت گاز سوز، خودرو قابليت مصرف گاز طبيعي را علاوه بر بنزين پيدا مي كند.اگر چه امروزه توجه زيادي به توسعه مصرف گاز طبيعي در بخش حمل و نقل مي شود اماضمن تإكيد به ضرورت اين امر بايد خاطر نشان ساخت كه توجه با ساير سوخت ها منجمله الكل نيز در زمره فعاليت هايي است كه مي تواند در رسيدن به اهداف مورد نظر در برنامه توسعه مصرف گاز طبيعي، و همچنين استفاده بهينه از ظرفيت هاي موجود كمك كند، لذا لازم است مورد توجه قرار گيرد.
الكل هاي اتانول و متانول به عنوان سوخت در خودرو كاربرد دارند.
متانول الكلي است كه از گاز طبيعي به دست مي آيد اما مي توان آن را از زغال سنگ و يا بيومس (Biomass) نيز استخراج نمود. انتظار مي رود متانول در مقايسه با بنزين، منو اكسيد كربن و هيدروكربن هاي بدون متان كمتري منتشر كند. اتانول الكلي است كه از بيومس ذرت، نيشكر، علف ها، درختان و ضايعات كشاورزي گرفته مي شود. در ادامه به معرفي بيشتر اين الكل خواهيم پرداخت.
اتانول
استفاده از اتانول به عنوان سوخت كامل يا سوخت تركيبي در بنزين امروزه در جهان با سرعت زيادي رو به گسترش است. اتانول با عدد اكتان 113 يك سوخت بسيار مرغوب محسوب شده و مصرف آن در جهان از 19 ميليارد ليتر در سال 2001 به 30.5 ميليارد ليتر در سال 2006 افزايش خواهد يافت.
اهميت روز افزون مسائل مربوط به محيط زيست و جلوگيري از آلودگي آن و استفاده از انرژي هاي تجديد پذير از عواملي هستند كه باعث شده امروزه كشورهاي جهان به فوايد استفاده از اتانول براي سوخت توجه كنند.
در كشورمان ايران با توجه به منابع بالقوه مواد اوليه جهت توليد اتانول حاصله از ملاس هاي نيشكري و چغندري، مواد نشاسته دار نظير ذرت، گندم و موارد لينكو سولولزي نظير ضايعات چوب، ضايعات كشاورزي، كاغذ بازيافتي از زباله و غيره امكان توليد اتانول فراهم است. در صورت ايجاد بازار مصرف و سرمايه گذاري مناسب مي توان بيش از 2ميليون تن اتانول در سال در كشور توليد نمود. در حال حاضر بيشترين توليد اتانول در كشور از ملاس نيشكر و چغندر توليد مي گردد. ظرفيت منصوبه و بالفعل توانايي توليد حدود 140 هزار تن اتانول را دارا ميباشد.
استفاده از اتانول عموماً با تركيب 10% اتانول و 90% بنزين در دنيا رايج شده كه به نام سوخت E10 معروف گرديده است. اين سوخت يكي از رايج ترين سوخت هاي موجود آمريكا مي باشد. در برزيل اين تركيب شامل 20 تا 25% اتانول و در سوئد 5% اتانول مورد استفاده قرار گرفته است.
رقيب اصلي اتانول در بازار تركيبات اكسيژن دار در جهانMTBE است. MTBE به طور معمول در ساليان گذشته بيش از اتانول بوده است. ليكن با توجه به گزارشات متعددي كه درمورد آلودگي آبهاي زير زميني توسط MTBE وجود دارد ادامه استفاده از اين ماده در بسياري از كشورهاي مورد ترديد است.
مصرف MTBE در بخش حمل و نقل
متيل ترسيو بوتيل اتر يك ماده عالي اكسيژن دار است كه امروزه در ايران و برخي كشورهاي جهان به صورت گسترده در بنزين هاي بدون سرب استفاده مي شود. در ابتداي استفاده از اين ماده مزاياي زيست محيطي آن مورد توجه بود ولي اكنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در سطح جهاني مشخص شده است كه MTBE داراي امكان تاثيرات سوء روي انسان بوده و داراي پتانسيل آلودن محيط زيست است. ورود MTBE به منابع آب و خاك به روش هاي مختلف انجام مي گيرد. MTBE در خاك بسيار متحرك است و حركت آن در آب تابع قوانين حركت آب در خاك است. اين ماده مقاومت زيادي به تخريب زيستي دارد و نيمه عمر آن در آب بالا است. جذب آنها توسط ذرات خاك ضعيف است، حلاليت بالايي در آب دارد و بسيار متحرك است . اين عوامل باعث حركت آن به سمت آبهاي زيرزميني و تجمع اين ماده در اين آبها مي گردد. از آنجا كه آبهاي زيرزميني در شرب و كشاورزي استفاده دارند با تهديد سلامتي انسان و طبيعت باعث معضلات زيست محيطي مي شود.
انسان از سه طريق بلعيدن يا آشاميدن ، استنشاق و تماس پوستي مي تواند در معرض MTBE قرار گيرد و سلامتي او تهديد شود كه از اين بين بلعيدن مهمترين راه ورود اين ماده به بدن انسان است و عمدتاً از طريق آشاميدن آب آلوده انجام مي شود ضمن آنكه استحمام با آب گرم آلوده نيز فراريت آن را افزايش داده و باعث استنشاق اين ماده مي گردد.اولين مرحله در آلودگي منابع آب ورود اين ماده به اجزاي محيط زيست مي باشد. مهمترين منابع ورود MTBE به محيط زيست نشت از تانكر ها و ذخائر زيرزميني، لوله ها و اتصالات وسائل و جايگاه هاي سوخت گيري، وسائل نقليه موتوري با سوخت بنزين، و قايق هاي موتوري مي باشند كه بر حسب جايگاه و نوع منبع، اين ماده مي تواند وارد هوا و خاك و آب گردد.
ماده MTBE موجود در هوا، شستشوي سطوح ذرات آلوده به مواد حاوي اين ماده، و تخليه مستقيم MTBE يا بنزين حاوي اين ماده به آب باعث ورود اين ماده به آب هاي سطحي شده و ورود MTBE به آبهاي زيرزميني نيز از طريق آبهاي سطحي، شكاف ها و عوارض زمين، چاه ها و خاك قابل انجام است.
ورود MTBE به هوا از طريق تبخير در جايگاه هاي سوخت گيري و سوخت رساني، خروج از خودروها، تبخير از لكه هاي بنزين روي سطح زمين و استفاده هاي متفرقه مي باشد. همچنين در تحقيقي در آلمان گزارش شده است كه 20 درصد از MTBE موجود در روان آبهاي شهري پس از بارندگي مربوط به MTBE ورودي از هوا در اثر بارش مي باشد. بنابراين MTBE موجود در هوا يكي از منابع ورود به منابع آب مي باشد.
ورود MTBE به خاك هم از طرق مختلف قابل انجام است. MTBE ورودي به هوا از طريق نزولات آسماني، روان آبهاي سطحي حاوي MTBE ، نشت از مخازن، اتصالات تانكرها وجايگاه هاي سوخت گيري و نشت از تانك هاي زيرزمين از مهمترين منابع ورود اين ماده به خاك مي باشد. نحوه حركت MTBE در خاك عامل مهمي در آلوده شدن آبهاي زيرزميني به اين ماده مي باشد.
جذب MTBE به ذرات خاك ضعيف بوده و حلاليت آن در آب بسيار بالاست بنابراين به راحتي در خاك به همراه آب به سمت پايين حركت كرده و در نهايت آبهاي زير زميني را آلوده مي نمايد.
بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه MTBE با خصوصيات خود شامل تاثير روي سلامتي انسان، توانايي بالاي حركت در منابع آب و خاك مقاومت به تخريب طبيعي و حلاليت بالا قادر است از مسيرهاي مختلف وارد منابع آبي شده و در آن حضور داشته باشد و مدت زيادي در آن مانده و باعث آلودگي منابع آب گردد.
با توجه به مصرف گسترده MTBE در كشورهاي مختلف از جمله ايران ادامه مصرف آن نيازمند ارزيابي مقايسه اي بين مزايا و مخاطرات آن مي باشد و پيشنهاد مي گردد با توجه به مصرف MTBE در ايران از آنكه اين ماده به يك معضل زيست محيطي تبديل گردد با مطالعات و تحقيقات كافي راهكارهاي مناسب مصرف يا عدم مصرف آن مشخص گردد. يافتن جايگزين مناسب براي MTBE از مهمترين اين راهكارها مي باشد. هم اكنون در بعضي از كشورهاي جهان از برخي از انواع الكل ها به عنوان جايگزين اين ماده در بنزين استفاده مي گردد.
امكان استفاده از اتانول در سوخت بنزين توسط موسسه پژوهش هاي صنعت نفت كشور در دستور كار قرار گرفته و حاصل بررسي هاي آن نشان مي دهد استفاده از اتانول در سوخت اتومبيلها مورد استفاده در كشور ممكن بوده و تا اختلاط10 درصد هيچ گونه نيازي به تغيير موتور و يا سيستم سوخت رساني نمي باشد.
مقايسه اقتصادي استفاده از MTBE واتانول در بنزين
براساس اطلاعات كسب شده از شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي و همچنين پژوهشكده صنعت نفت قيمت بنزين و MTBE توليدي و وارداتي در كشور به شرح زير مي باشد.
قيمت تمام شده بنزين موتور توليد داخل با در نظر گرفتن قيمت هاي خليج فارس طي اواخر دسامبر 2003، 1905 ريال در هر ليتر.
قيمت تمام شده بنزين موتور وارداتي با در نظر گرفتن قيمت هاي فوق خليج فارس طي اواخر دسامبر 2003 با احتساب هزينه هاي انتقال و توزيع 2032 ريال در هر ليتر.
متوسط قيمت MTBE در شش ماه اول سال 1382 ، 2173 ريال در هر ليتر.
بنزين نرمال و عددا كتان 95-93 براي بنزين سوپر مي رسد.
آزمايشات انجام شده نشان مي دهد كه افزودن MTBE در بنزين به عددهاي اكتان مختلفي مي انجامد.
افزايش 5 الي 10 درصدي اتانول به بنزين پايه داراي اثرات مشخص شده در جدول شماره سه را دارد.
مقايسه اثر بخشي استفاده از MTBE و اتانول در مقادير پنج و ده درصد اتانول با استفاده از جداول بالا نشان مي دهد كه اتانول داراي اثر بخشي قابل توجهي مي باشد.
مي توان سوخت نهايي حاصل از افزايش 15 درصد MTBE و 10 درصد اتانول، كه محصول نهايي را به عدد اكتان تقريباً 90 مي رساند، از لحاظ هزينه اي مقايسه نمود.
با توجه به اثرات سوء استفاده بلند مدت از MTBE و مزيت هاي توليد داخلي اتانول و اثرات مثبت محيط زيستي اين افزودني به نظر مي رسد با افزايش توليد قيمت تمام شده اتانول خالص نيز كاهش يافته و در حال حاضر افزايش 130 ريال در هر ليتر بنزين به عنوان هزينه اي جهت حفظ محيط زيست داراي توجيه كافي ميباشد.
با توجه به ظرفيت كارخانجات توليد كننده اتانول در حال حاضر و براي شروع مي توان بر روي توليد 60 ميليون ليتر اتانول خالص در سال جهت استفاده در بخش حمل و نقل برنامه ريزي نمود. بديهي است در صورت ايجاد شرايط مناسب و تشويق سرمايه گذاران در اين بخش با عنايت به وفور و تنوع مواد اوليه توليد اتانول در كشور و بهره برداري از كارخانجات اتانول در دست احداث و تكميل ميزان توليد به حد مطلوبي افزايش خواهد يافت. در آمريكا و هندوستان براي هر ليتر بنزين E10 به ترتيب 140 و 150 ريال يارانه پرداخت مي شود.
ضمن آنكه وجود زمينه مناسب جهت فعاليتهاي بازاريابي براي پرداخت اين مبلغ توسط مصرف كنندگان را نبايد از ياد برد. خاطر نشان مي سازد كه پرداخت تمامي افزايش مبلغ بنزين اتانولي از طريق يارانه در سال براي 600 ميليون بنزين مصرفي حاوي 10% اتانول معادل 7.8 ميليارد ريال خواهد بود كه در مقايسه با رقم يارانه يك روزه مصرف بنزين كه معادل 7 ميليارد ريال مي باشد قابل تحمل است. به زباني ديگر يارانه مصرف 600 ميليون ليتر بنزين حاوي ده درصد اتانول و با عدد اكتان 90 يارانه يك روز مصرفي بنزين در كشور خواهد بود. ميزان يارانه اعطايي جهت استفاده از ده درصد اتانول در 600 ميليون ليتر بنزين به كل يارانه اعطايي به بنزين در سال معادل 3/0 درصد خواهد بود.
در نتيجه با در نظر گرفتن مصرف روزانه 51 ميليون ليتر بنزين ميزان 600 ميليون ليتر بنزين حاوي اتانول معادل مصرف 12 روز بنزين كشور است. يعني براي پاك نمودن 3 درصد سوخت مصرفي 3/0 درصد به مبلغ يارانه در گران ترين سناريو افزوده مي شود.
با در نظر گرفتن قابليت توزيع 600 ميليون ليتر بنزين E10 و با توجه به مصرف روزانه بنزين در كلان شهرهاي مندرج در جدول زير كه داراي مشكلات آلودگي هوا و محيط زيست مي باشند مي توان تعداد روزهايي كه به طور كامل امكان استفاده از بنزين حاوي ده درصد اتانول مي باشد را مشخص نمود. بكار گيري بنزين E10 در شهرهاي اهواز، تبريز، اراك ، شيراز مي تواند از آلودگي منابع آب زير زميني جلوگيري كند. همچنين بكارگيري پنج درصد اتانول در بنزين در كليه شهرهاي ياد شده و همچنين مشهد و اصفهان مي تواند به حفظ محيط زيست و ارتقاي سطح بهداشت كمك كند.
نتيجه گيري
بنزين عليرغم فراهم آوري امكان جابجايي و در نتيجه پيشرفت هاي اقتصادي و اجتماعي به عنوان يكي از برگترين منابع آلوده كننده محيط زيست چه در سطح جهاني و چه در سطح ملي مطرح است. مدت زمان زيادي از حذف سرب از بنزين و جايگزيني MTBE بجاي سرب نمي گذرد اما مصرف اين ماده نيز خود مسائل چندي را به دنبال دارد. شايد بزرگترين مسأله پايداري اين ماده سمي در چرخه حيات بشري باشد. اتانول به عنوان جايگزين MTBE اثرات منفي زيست محيطي ناشي از آن را ندارد، در نوشتار حاضر موضوع جايگزيني بررسي و مشخص شد كه با كارآيي يكسان كه با عدد اكتان سوخت حاصل سنجيده شد، در شرايط فعلي 6 درصد به قيمت بنزين افزوده مي شود. انتظار مي رود با افزايش مصرف اين افزون قيمت كاهش يابد.
پيشنهاد مي شود با انتخاب يكي از شهرهاي تبريز يااهواز به عنوان نمونه طرح جايگزيني اتانول با پرداخت كامل هزينه ها توسط دولت و همچنين تجهيز چند نمونه ايستگاه هاي سوخت رساني در تهران به عنوان طرح جايگزيني اتانول با پرداخت هزينه ها توسط مصرف كننده به صورت آزمايشي با همكاري دولت، شركت هاي الكل ساز و خودروساز و همچنين سازمان هاي غير انتفاعي مردمي اجرا شود. پس از ارزيابي و با استفاده از تجربيات حاصل طرح كامل جايگزيني دست آورد طرح آزمايشي خواهد بود.
مراجع
1.اوستا گودرزي، "بررسي روند جهاني بكارگيري فن آوري جانشين"، مجموعه مقالات همايش مصرف سوخت در خودرو، صفحه 183 ، 1381.
2.انجمن صنفي توليد كنندگان الكل،"توليد اتانول سوختي و امكان استفاده آن در سوخت اتومبيل در ايران" ، گزارشات داخلي معاونت امور انرژي وزارت نيرو، 1383.
3.سيد جعفر عصمت ساعتلو، لاله طالبي ،" بررسي كيفيت سوخت مصرفي و سوخت هاي جايگزين (پاك) در خودرو هاي بنزيني" ، مجموعه مقالات همايش مصرف در خودرو، صفحه 171، 1381.
4.محمد كوشافر، "اثر MTBE در آلودگي منابع آب " ، مجموعه مقالات همايش مصرف سوخت در خودرو، صفحه 299، 1381.
5.سعيد متصدي و همكاران، "بررسي اثرات زيست محيطي سوخت هاي مصرفي كشور"، مجموعه مقالات همايش مصرف سوخت در خودرو، صفحه 307، 1381.
ادامه ---->
مقدمه :
ارتقاي توسعه سوخت هاي جايگزيني و خودروهاي مصرف كننده اينگونه سوخت ها منجر به كاهش وابستگي كشور به سوخت هاي فسيلي و بهبود كيفيت هواي شهري مي گردد. خودروهاي مصرف كننده سوخت هاي جايگزين از نوع سبك را بر مبناي نوع سوخت جايگزين مي توان به صورت زير تقسيم بندي كرد.
• گاز طبيعي فشرده
• گاز مايع
• الكل
• الكتريسيته
• هيدروژن
خودروهاي مصرف كننده گاز طبيعي مي توانند به سه شكل گاز طبيعي را مصرف كنند.
الف) خودروهايي كه فقط با گاز طبيعي كار مي كنند.
ب) خودروهايي كه مي توانند هم با بنزين و هم با گاز طبيعي كار كنند كه بنا به انتخاب راننده، سوخت مورد نظر انتخاب مي شود. اين خودروها در كارخانه، دوگانه سوز توليد شده اند.
ج) همانند رديف بالا ولي در كارگاه هاي صنعتي و با نصب كيت گاز سوز، خودرو قابليت مصرف گاز طبيعي را علاوه بر بنزين پيدا مي كند.اگر چه امروزه توجه زيادي به توسعه مصرف گاز طبيعي در بخش حمل و نقل مي شود اماضمن تإكيد به ضرورت اين امر بايد خاطر نشان ساخت كه توجه با ساير سوخت ها منجمله الكل نيز در زمره فعاليت هايي است كه مي تواند در رسيدن به اهداف مورد نظر در برنامه توسعه مصرف گاز طبيعي، و همچنين استفاده بهينه از ظرفيت هاي موجود كمك كند، لذا لازم است مورد توجه قرار گيرد.
الكل هاي اتانول و متانول به عنوان سوخت در خودرو كاربرد دارند.
متانول الكلي است كه از گاز طبيعي به دست مي آيد اما مي توان آن را از زغال سنگ و يا بيومس (Biomass) نيز استخراج نمود. انتظار مي رود متانول در مقايسه با بنزين، منو اكسيد كربن و هيدروكربن هاي بدون متان كمتري منتشر كند. اتانول الكلي است كه از بيومس ذرت، نيشكر، علف ها، درختان و ضايعات كشاورزي گرفته مي شود. در ادامه به معرفي بيشتر اين الكل خواهيم پرداخت.
اتانول
استفاده از اتانول به عنوان سوخت كامل يا سوخت تركيبي در بنزين امروزه در جهان با سرعت زيادي رو به گسترش است. اتانول با عدد اكتان 113 يك سوخت بسيار مرغوب محسوب شده و مصرف آن در جهان از 19 ميليارد ليتر در سال 2001 به 30.5 ميليارد ليتر در سال 2006 افزايش خواهد يافت.
اهميت روز افزون مسائل مربوط به محيط زيست و جلوگيري از آلودگي آن و استفاده از انرژي هاي تجديد پذير از عواملي هستند كه باعث شده امروزه كشورهاي جهان به فوايد استفاده از اتانول براي سوخت توجه كنند.
در كشورمان ايران با توجه به منابع بالقوه مواد اوليه جهت توليد اتانول حاصله از ملاس هاي نيشكري و چغندري، مواد نشاسته دار نظير ذرت، گندم و موارد لينكو سولولزي نظير ضايعات چوب، ضايعات كشاورزي، كاغذ بازيافتي از زباله و غيره امكان توليد اتانول فراهم است. در صورت ايجاد بازار مصرف و سرمايه گذاري مناسب مي توان بيش از 2ميليون تن اتانول در سال در كشور توليد نمود. در حال حاضر بيشترين توليد اتانول در كشور از ملاس نيشكر و چغندر توليد مي گردد. ظرفيت منصوبه و بالفعل توانايي توليد حدود 140 هزار تن اتانول را دارا ميباشد.
استفاده از اتانول عموماً با تركيب 10% اتانول و 90% بنزين در دنيا رايج شده كه به نام سوخت E10 معروف گرديده است. اين سوخت يكي از رايج ترين سوخت هاي موجود آمريكا مي باشد. در برزيل اين تركيب شامل 20 تا 25% اتانول و در سوئد 5% اتانول مورد استفاده قرار گرفته است.
رقيب اصلي اتانول در بازار تركيبات اكسيژن دار در جهانMTBE است. MTBE به طور معمول در ساليان گذشته بيش از اتانول بوده است. ليكن با توجه به گزارشات متعددي كه درمورد آلودگي آبهاي زير زميني توسط MTBE وجود دارد ادامه استفاده از اين ماده در بسياري از كشورهاي مورد ترديد است.
مصرف MTBE در بخش حمل و نقل
متيل ترسيو بوتيل اتر يك ماده عالي اكسيژن دار است كه امروزه در ايران و برخي كشورهاي جهان به صورت گسترده در بنزين هاي بدون سرب استفاده مي شود. در ابتداي استفاده از اين ماده مزاياي زيست محيطي آن مورد توجه بود ولي اكنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در سطح جهاني مشخص شده است كه MTBE داراي امكان تاثيرات سوء روي انسان بوده و داراي پتانسيل آلودن محيط زيست است. ورود MTBE به منابع آب و خاك به روش هاي مختلف انجام مي گيرد. MTBE در خاك بسيار متحرك است و حركت آن در آب تابع قوانين حركت آب در خاك است. اين ماده مقاومت زيادي به تخريب زيستي دارد و نيمه عمر آن در آب بالا است. جذب آنها توسط ذرات خاك ضعيف است، حلاليت بالايي در آب دارد و بسيار متحرك است . اين عوامل باعث حركت آن به سمت آبهاي زيرزميني و تجمع اين ماده در اين آبها مي گردد. از آنجا كه آبهاي زيرزميني در شرب و كشاورزي استفاده دارند با تهديد سلامتي انسان و طبيعت باعث معضلات زيست محيطي مي شود.
انسان از سه طريق بلعيدن يا آشاميدن ، استنشاق و تماس پوستي مي تواند در معرض MTBE قرار گيرد و سلامتي او تهديد شود كه از اين بين بلعيدن مهمترين راه ورود اين ماده به بدن انسان است و عمدتاً از طريق آشاميدن آب آلوده انجام مي شود ضمن آنكه استحمام با آب گرم آلوده نيز فراريت آن را افزايش داده و باعث استنشاق اين ماده مي گردد.اولين مرحله در آلودگي منابع آب ورود اين ماده به اجزاي محيط زيست مي باشد. مهمترين منابع ورود MTBE به محيط زيست نشت از تانكر ها و ذخائر زيرزميني، لوله ها و اتصالات وسائل و جايگاه هاي سوخت گيري، وسائل نقليه موتوري با سوخت بنزين، و قايق هاي موتوري مي باشند كه بر حسب جايگاه و نوع منبع، اين ماده مي تواند وارد هوا و خاك و آب گردد.
ماده MTBE موجود در هوا، شستشوي سطوح ذرات آلوده به مواد حاوي اين ماده، و تخليه مستقيم MTBE يا بنزين حاوي اين ماده به آب باعث ورود اين ماده به آب هاي سطحي شده و ورود MTBE به آبهاي زيرزميني نيز از طريق آبهاي سطحي، شكاف ها و عوارض زمين، چاه ها و خاك قابل انجام است.
ورود MTBE به هوا از طريق تبخير در جايگاه هاي سوخت گيري و سوخت رساني، خروج از خودروها، تبخير از لكه هاي بنزين روي سطح زمين و استفاده هاي متفرقه مي باشد. همچنين در تحقيقي در آلمان گزارش شده است كه 20 درصد از MTBE موجود در روان آبهاي شهري پس از بارندگي مربوط به MTBE ورودي از هوا در اثر بارش مي باشد. بنابراين MTBE موجود در هوا يكي از منابع ورود به منابع آب مي باشد.
ورود MTBE به خاك هم از طرق مختلف قابل انجام است. MTBE ورودي به هوا از طريق نزولات آسماني، روان آبهاي سطحي حاوي MTBE ، نشت از مخازن، اتصالات تانكرها وجايگاه هاي سوخت گيري و نشت از تانك هاي زيرزمين از مهمترين منابع ورود اين ماده به خاك مي باشد. نحوه حركت MTBE در خاك عامل مهمي در آلوده شدن آبهاي زيرزميني به اين ماده مي باشد.
جذب MTBE به ذرات خاك ضعيف بوده و حلاليت آن در آب بسيار بالاست بنابراين به راحتي در خاك به همراه آب به سمت پايين حركت كرده و در نهايت آبهاي زير زميني را آلوده مي نمايد.
بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه MTBE با خصوصيات خود شامل تاثير روي سلامتي انسان، توانايي بالاي حركت در منابع آب و خاك مقاومت به تخريب طبيعي و حلاليت بالا قادر است از مسيرهاي مختلف وارد منابع آبي شده و در آن حضور داشته باشد و مدت زيادي در آن مانده و باعث آلودگي منابع آب گردد.
با توجه به مصرف گسترده MTBE در كشورهاي مختلف از جمله ايران ادامه مصرف آن نيازمند ارزيابي مقايسه اي بين مزايا و مخاطرات آن مي باشد و پيشنهاد مي گردد با توجه به مصرف MTBE در ايران از آنكه اين ماده به يك معضل زيست محيطي تبديل گردد با مطالعات و تحقيقات كافي راهكارهاي مناسب مصرف يا عدم مصرف آن مشخص گردد. يافتن جايگزين مناسب براي MTBE از مهمترين اين راهكارها مي باشد. هم اكنون در بعضي از كشورهاي جهان از برخي از انواع الكل ها به عنوان جايگزين اين ماده در بنزين استفاده مي گردد.
امكان استفاده از اتانول در سوخت بنزين توسط موسسه پژوهش هاي صنعت نفت كشور در دستور كار قرار گرفته و حاصل بررسي هاي آن نشان مي دهد استفاده از اتانول در سوخت اتومبيلها مورد استفاده در كشور ممكن بوده و تا اختلاط10 درصد هيچ گونه نيازي به تغيير موتور و يا سيستم سوخت رساني نمي باشد.
مقايسه اقتصادي استفاده از MTBE واتانول در بنزين
براساس اطلاعات كسب شده از شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي و همچنين پژوهشكده صنعت نفت قيمت بنزين و MTBE توليدي و وارداتي در كشور به شرح زير مي باشد.
قيمت تمام شده بنزين موتور توليد داخل با در نظر گرفتن قيمت هاي خليج فارس طي اواخر دسامبر 2003، 1905 ريال در هر ليتر.
قيمت تمام شده بنزين موتور وارداتي با در نظر گرفتن قيمت هاي فوق خليج فارس طي اواخر دسامبر 2003 با احتساب هزينه هاي انتقال و توزيع 2032 ريال در هر ليتر.
متوسط قيمت MTBE در شش ماه اول سال 1382 ، 2173 ريال در هر ليتر.
بنزين نرمال و عددا كتان 95-93 براي بنزين سوپر مي رسد.
آزمايشات انجام شده نشان مي دهد كه افزودن MTBE در بنزين به عددهاي اكتان مختلفي مي انجامد.
افزايش 5 الي 10 درصدي اتانول به بنزين پايه داراي اثرات مشخص شده در جدول شماره سه را دارد.
مقايسه اثر بخشي استفاده از MTBE و اتانول در مقادير پنج و ده درصد اتانول با استفاده از جداول بالا نشان مي دهد كه اتانول داراي اثر بخشي قابل توجهي مي باشد.
مي توان سوخت نهايي حاصل از افزايش 15 درصد MTBE و 10 درصد اتانول، كه محصول نهايي را به عدد اكتان تقريباً 90 مي رساند، از لحاظ هزينه اي مقايسه نمود.
با توجه به اثرات سوء استفاده بلند مدت از MTBE و مزيت هاي توليد داخلي اتانول و اثرات مثبت محيط زيستي اين افزودني به نظر مي رسد با افزايش توليد قيمت تمام شده اتانول خالص نيز كاهش يافته و در حال حاضر افزايش 130 ريال در هر ليتر بنزين به عنوان هزينه اي جهت حفظ محيط زيست داراي توجيه كافي ميباشد.
با توجه به ظرفيت كارخانجات توليد كننده اتانول در حال حاضر و براي شروع مي توان بر روي توليد 60 ميليون ليتر اتانول خالص در سال جهت استفاده در بخش حمل و نقل برنامه ريزي نمود. بديهي است در صورت ايجاد شرايط مناسب و تشويق سرمايه گذاران در اين بخش با عنايت به وفور و تنوع مواد اوليه توليد اتانول در كشور و بهره برداري از كارخانجات اتانول در دست احداث و تكميل ميزان توليد به حد مطلوبي افزايش خواهد يافت. در آمريكا و هندوستان براي هر ليتر بنزين E10 به ترتيب 140 و 150 ريال يارانه پرداخت مي شود.
ضمن آنكه وجود زمينه مناسب جهت فعاليتهاي بازاريابي براي پرداخت اين مبلغ توسط مصرف كنندگان را نبايد از ياد برد. خاطر نشان مي سازد كه پرداخت تمامي افزايش مبلغ بنزين اتانولي از طريق يارانه در سال براي 600 ميليون بنزين مصرفي حاوي 10% اتانول معادل 7.8 ميليارد ريال خواهد بود كه در مقايسه با رقم يارانه يك روزه مصرف بنزين كه معادل 7 ميليارد ريال مي باشد قابل تحمل است. به زباني ديگر يارانه مصرف 600 ميليون ليتر بنزين حاوي ده درصد اتانول و با عدد اكتان 90 يارانه يك روز مصرفي بنزين در كشور خواهد بود. ميزان يارانه اعطايي جهت استفاده از ده درصد اتانول در 600 ميليون ليتر بنزين به كل يارانه اعطايي به بنزين در سال معادل 3/0 درصد خواهد بود.
در نتيجه با در نظر گرفتن مصرف روزانه 51 ميليون ليتر بنزين ميزان 600 ميليون ليتر بنزين حاوي اتانول معادل مصرف 12 روز بنزين كشور است. يعني براي پاك نمودن 3 درصد سوخت مصرفي 3/0 درصد به مبلغ يارانه در گران ترين سناريو افزوده مي شود.
با در نظر گرفتن قابليت توزيع 600 ميليون ليتر بنزين E10 و با توجه به مصرف روزانه بنزين در كلان شهرهاي مندرج در جدول زير كه داراي مشكلات آلودگي هوا و محيط زيست مي باشند مي توان تعداد روزهايي كه به طور كامل امكان استفاده از بنزين حاوي ده درصد اتانول مي باشد را مشخص نمود. بكار گيري بنزين E10 در شهرهاي اهواز، تبريز، اراك ، شيراز مي تواند از آلودگي منابع آب زير زميني جلوگيري كند. همچنين بكارگيري پنج درصد اتانول در بنزين در كليه شهرهاي ياد شده و همچنين مشهد و اصفهان مي تواند به حفظ محيط زيست و ارتقاي سطح بهداشت كمك كند.
نتيجه گيري
بنزين عليرغم فراهم آوري امكان جابجايي و در نتيجه پيشرفت هاي اقتصادي و اجتماعي به عنوان يكي از برگترين منابع آلوده كننده محيط زيست چه در سطح جهاني و چه در سطح ملي مطرح است. مدت زمان زيادي از حذف سرب از بنزين و جايگزيني MTBE بجاي سرب نمي گذرد اما مصرف اين ماده نيز خود مسائل چندي را به دنبال دارد. شايد بزرگترين مسأله پايداري اين ماده سمي در چرخه حيات بشري باشد. اتانول به عنوان جايگزين MTBE اثرات منفي زيست محيطي ناشي از آن را ندارد، در نوشتار حاضر موضوع جايگزيني بررسي و مشخص شد كه با كارآيي يكسان كه با عدد اكتان سوخت حاصل سنجيده شد، در شرايط فعلي 6 درصد به قيمت بنزين افزوده مي شود. انتظار مي رود با افزايش مصرف اين افزون قيمت كاهش يابد.
پيشنهاد مي شود با انتخاب يكي از شهرهاي تبريز يااهواز به عنوان نمونه طرح جايگزيني اتانول با پرداخت كامل هزينه ها توسط دولت و همچنين تجهيز چند نمونه ايستگاه هاي سوخت رساني در تهران به عنوان طرح جايگزيني اتانول با پرداخت هزينه ها توسط مصرف كننده به صورت آزمايشي با همكاري دولت، شركت هاي الكل ساز و خودروساز و همچنين سازمان هاي غير انتفاعي مردمي اجرا شود. پس از ارزيابي و با استفاده از تجربيات حاصل طرح كامل جايگزيني دست آورد طرح آزمايشي خواهد بود.
مراجع
1.اوستا گودرزي، "بررسي روند جهاني بكارگيري فن آوري جانشين"، مجموعه مقالات همايش مصرف سوخت در خودرو، صفحه 183 ، 1381.
2.انجمن صنفي توليد كنندگان الكل،"توليد اتانول سوختي و امكان استفاده آن در سوخت اتومبيل در ايران" ، گزارشات داخلي معاونت امور انرژي وزارت نيرو، 1383.
3.سيد جعفر عصمت ساعتلو، لاله طالبي ،" بررسي كيفيت سوخت مصرفي و سوخت هاي جايگزين (پاك) در خودرو هاي بنزيني" ، مجموعه مقالات همايش مصرف در خودرو، صفحه 171، 1381.
4.محمد كوشافر، "اثر MTBE در آلودگي منابع آب " ، مجموعه مقالات همايش مصرف سوخت در خودرو، صفحه 299، 1381.
5.سعيد متصدي و همكاران، "بررسي اثرات زيست محيطي سوخت هاي مصرفي كشور"، مجموعه مقالات همايش مصرف سوخت در خودرو، صفحه 307، 1381.
MTBE، مضر يا بي‌ضرر؟
MTBE، مضر يا بي‌ضرر؟
نمونه قابل توجه در اين زمينه، استفاده از مادة MTBE ميباشد كه به عنوان يك افزودني، به بنزين اضافه مي‌شود. در مورد اين ماده حتي بين جامعه علمي نيز مناقشه و چالش وجود دارد؛ عده‌اي MTBE را آلوده‌كننده مي‌دانند و بر همين اساس شركت پالايش و پخش، مصرف آن را محدود نموده و در دنيا نيز روند مصرف آن رو به كاهش است، ولي از طرف ديگر، شركت ملي صنايع پتروشيمي ظرفيت توليد آن را چند برابر كرده و برنامه‌هايي براي احداث واحدهاي جديد توليد اين ماده تدوين مي‌نمايد. بنا به گزارش شركت بازرگاني، استفاده از MTBE به‌دلايل زير مورد سؤال و ترديد است:
- MTBE در آبهاي زيرزميني كشورهاي اروپايي و آمريكايي ديده شده است كه اين امر ناشي از انحلال جزيي آن در آب و نشت مخازن بنزين حاوي MTBE ميباشد.
- MTBE از نقطه نظر بيولوژيكي، يك تركيب مقاوم در آب وخاك شناخته شده، به‌ويژه اينكه در محيطهاي غير هوازي تخريب بيولوژيك آن بسيار كند ميباشد.
- MTBE به سرعت جذب گلبول‌هاي قرمز شده و با توزيع يكنواخت در بدنه ساختمان سلولها بويژه در كليه و ريه، آنها را تخريب مي‌نمايد.
- مصرف MTBE توسط EPA آمريكا مرگبار اعلام شده است.
از اين رو عده‌اي از متخصصان بدليل آلودگي‌هاي موجود، وارد كردن تكنولوژي آن به كشور و استفاده از آن را به صلاح نمي‌دانند. در اين راستا شركت ملي پالايش و پخش نيز به روشهاي كم‌ضررتر افزايش بهسوزي بنزين روي آورده و مصرف اين ماده را نيز در آينده محدود مي‌نمايد.
عدة ديگري از متخصصان نيز با بيان اينكه اين ماده در خيلي از كشورها هنوز توليد مي‌شود و مورد استفاده قرار مي‌گيرد، اعتقاد دارند كه مشكلي در اين زمينه وجود ندارد. دليل اين مناقشات را مي‌توان تا حدي متوجه بخش محيط زيست پتروشيمي دانست. محيط زيست پتروشيمي مي‌بايست MTBE را به‌خوبي شناخته، زيان‌هاي آن را به‌طور مستند بررسي مينمود و با مواد جايگزيني نظير ETBE كه كمتر از نصف مقدار MTBE در آب حل مي‌شود و عمر آن نصف عمر MTBE بوده، همچنين از فرمالدهيد سرطان‌زاي ناشي از MTBE عاري بوده و با سهولت بيشتري از آب حذف مي‌شود، مقايسه مينمود. حداقل نتايج اين مطالعات مي‌توانست توسعة ظرفيت توليد MTBE را (كه بنا به گفته كارشناسان شركت پالايش و پخش، مازاد مصرف داخلي بوده و آينده صادرات مبهمي نيز دارد) متوقف سازد. يا شايد مطالعات مذكور مي‌توانست با اراية گزارش متقن و مستدل، نگراني‌هاي موجود از مصرف اين ماده را در جامعه برطرف نموده و مانع از مجادله و مناقشه بر سر مصرف اين ماده در مجامع علمي و زيست محيطي گردد.
البته موارد متعددي از تكنولوژي‌هاي روز دنيا را نيز مي‌توان مورد بحث قرار دارد كه استفاده از آنها نه‌تنها در كاهش آلايندگي محيط زيست تأثيرات جدي دارد، بلكه به صرفة اقتصادي و توسعة صنايع كشور نيز منجر مي‌شود؛ بطور كلي انتخاب تكنولوژي مناسب توليد، به خصوص براي كشور ما كه بيشتر تكنولوژي‌هاي آن وارداتي است، براي بالابردن راندمان توليد و در عين حال كاهش انرژي مصرفي و آلودگي محيط زيست، امري حياتي ميباشد. بنابراين پروژه‌هاي انتقال و توسعة تكنولوژي نبايد به‌صورتي انجام شود كه ملاحظات زيست‌محيطي لازم در آنها ملحوظ نشود. متأسفانه اين مسأله در صنعت پتروشيمي چندان رعايت نشده است، به‌طوريكه بنا به گفتة برخي مسئولين پتروشيمي، خريد تكنولوژي توسط افرادي صورت پذيرفته كه به دليل عدم تخصص، تنها به سمت تكنولوژي‌هاي ارزان‌قيمت رفته و ساير جنبه‌ها را مدنظر قرار نداده‌اند .
ايجاد مراكز مطالعات تكنولوژي كه اطلاع‌رساني و فرهنگ‌سازي در زمينه تكنولوژي را نيز در رديف فعاليتهاي خود قرار دهند، مي‌تواند بدون صرف هزينه‌هاي گزاف، به هدايت توسعة صنايع پتروشيمي به سمت كاهش آلودگي محيط زيست منجر گردد.
MTBE، مضر يا بي‌ضرر؟
نمونه قابل توجه در اين زمينه، استفاده از مادة MTBE ميباشد كه به عنوان يك افزودني، به بنزين اضافه مي‌شود. در مورد اين ماده حتي بين جامعه علمي نيز مناقشه و چالش وجود دارد؛ عده‌اي MTBE را آلوده‌كننده مي‌دانند و بر همين اساس شركت پالايش و پخش، مصرف آن را محدود نموده و در دنيا نيز روند مصرف آن رو به كاهش است، ولي از طرف ديگر، شركت ملي صنايع پتروشيمي ظرفيت توليد آن را چند برابر كرده و برنامه‌هايي براي احداث واحدهاي جديد توليد اين ماده تدوين مي‌نمايد. بنا به گزارش شركت بازرگاني، استفاده از MTBE به‌دلايل زير مورد سؤال و ترديد است:
- MTBE در آبهاي زيرزميني كشورهاي اروپايي و آمريكايي ديده شده است كه اين امر ناشي از انحلال جزيي آن در آب و نشت مخازن بنزين حاوي MTBE ميباشد.
- MTBE از نقطه نظر بيولوژيكي، يك تركيب مقاوم در آب وخاك شناخته شده، به‌ويژه اينكه در محيطهاي غير هوازي تخريب بيولوژيك آن بسيار كند ميباشد.
- MTBE به سرعت جذب گلبول‌هاي قرمز شده و با توزيع يكنواخت در بدنه ساختمان سلولها بويژه در كليه و ريه، آنها را تخريب مي‌نمايد.
- مصرف MTBE توسط EPA آمريكا مرگبار اعلام شده است.
از اين رو عده‌اي از متخصصان بدليل آلودگي‌هاي موجود، وارد كردن تكنولوژي آن به كشور و استفاده از آن را به صلاح نمي‌دانند. در اين راستا شركت ملي پالايش و پخش نيز به روشهاي كم‌ضررتر افزايش بهسوزي بنزين روي آورده و مصرف اين ماده را نيز در آينده محدود مي‌نمايد.
عدة ديگري از متخصصان نيز با بيان اينكه اين ماده در خيلي از كشورها هنوز توليد مي‌شود و مورد استفاده قرار مي‌گيرد، اعتقاد دارند كه مشكلي در اين زمينه وجود ندارد. دليل اين مناقشات را مي‌توان تا حدي متوجه بخش محيط زيست پتروشيمي دانست. محيط زيست پتروشيمي مي‌بايست MTBE را به‌خوبي شناخته، زيان‌هاي آن را به‌طور مستند بررسي مينمود و با مواد جايگزيني نظير ETBE كه كمتر از نصف مقدار MTBE در آب حل مي‌شود و عمر آن نصف عمر MTBE بوده، همچنين از فرمالدهيد سرطان‌زاي ناشي از MTBE عاري بوده و با سهولت بيشتري از آب حذف مي‌شود، مقايسه مينمود. حداقل نتايج اين مطالعات مي‌توانست توسعة ظرفيت توليد MTBE را (كه بنا به گفته كارشناسان شركت پالايش و پخش، مازاد مصرف داخلي بوده و آينده صادرات مبهمي نيز دارد) متوقف سازد. يا شايد مطالعات مذكور مي‌توانست با اراية گزارش متقن و مستدل، نگراني‌هاي موجود از مصرف اين ماده را در جامعه برطرف نموده و مانع از مجادله و مناقشه بر سر مصرف اين ماده در مجامع علمي و زيست محيطي گردد.
البته موارد متعددي از تكنولوژي‌هاي روز دنيا را نيز مي‌توان مورد بحث قرار دارد كه استفاده از آنها نه‌تنها در كاهش آلايندگي محيط زيست تأثيرات جدي دارد، بلكه به صرفة اقتصادي و توسعة صنايع كشور نيز منجر مي‌شود؛ بطور كلي انتخاب تكنولوژي مناسب توليد، به خصوص براي كشور ما كه بيشتر تكنولوژي‌هاي آن وارداتي است، براي بالابردن راندمان توليد و در عين حال كاهش انرژي مصرفي و آلودگي محيط زيست، امري حياتي ميباشد. بنابراين پروژه‌هاي انتقال و توسعة تكنولوژي نبايد به‌صورتي انجام شود كه ملاحظات زيست‌محيطي لازم در آنها ملحوظ نشود. متأسفانه اين مسأله در صنعت پتروشيمي چندان رعايت نشده است، به‌طوريكه بنا به گفتة برخي مسئولين پتروشيمي، خريد تكنولوژي توسط افرادي صورت پذيرفته كه به دليل عدم تخصص، تنها به سمت تكنولوژي‌هاي ارزان‌قيمت رفته و ساير جنبه‌ها را مدنظر قرار نداده‌اند .
ايجاد مراكز مطالعات تكنولوژي كه اطلاع‌رساني و فرهنگ‌سازي در زمينه تكنولوژي را نيز در رديف فعاليتهاي خود قرار دهند، مي‌تواند بدون صرف هزينه‌هاي گزاف، به هدايت توسعة صنايع پتروشيمي به سمت كاهش آلودگي محيط زيست منجر گردد.
کلا برای بهسوزی بهتر بنزین هر دفعه که سعی شد یک ماده استفاده شود به دلیل بالا بودن میزان پایداری این ماده در محیط از ساختارش حذف شد. مثلا قبلا از سرب برای بهسوزی بالاتر استفاده می شد که از ساختار بنزین حذف شد و عدد بهسوزی را به 99 ارتقا دادن.. ولی خیلی جالبه ایران بدلیل تحریم در بسیاری از صنایع از جمله پتروشیمی ها و پالایشگاه ها مثلا خرید کاتالیست تحت هیچ عنوان به ایران اجازه داده نمی شود و ایران با احیاء کاتالیست های قدیمی خود مقداری بنزین تهیه می کند و عدد اکتان آن مثلا حدود 50 می باشد و با بنزین خریداری کرده از خارج و مخلوط کردن این دو با هم بنزین تولید می کند ..... ولی چند وقت پیش شنیدم که یکی از دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک توانسته یک روش برای تهیه کاتالیست بدست بیاورد که با موفقیت هم انجام شده و بسیار هم مورد توجه قرار گرفته.. خدا کنه!!!!!
Ariyaee_0098
کاربر فعال
MTBE چیست؟
MTBE چیست؟
MTBE : متیل ترشری بوتیل اتر یک بنزین افزودنی است که برای افزایش عدد اکتان اضافه می شود و از متانول و ایزو بوتیلن تولید می شود.MTBE
: اولین ماده ی اکسیژن داری بود که به عنوان افزودنی به بنزین برای کامل تر شدن فرآیند احتراق در نظر گرفته شد، متانول که خود از اجزای اصلی بوجودآورنده ی MTBE است اغلب از گاز طبیعی و دیگر محصولات نفتی بدست می آید. این ماده عمدتاً به عنوان اکسیژن دار کننده ی سوخت بکار می رود. پس از کنار گذاشتن تترا اتیل سرب در کشور از روش اکسیژن دار کردن بنزین از طریق افزودن MTBE استفاده می شود، در واقع در حال حاضر عدد اکتان مورد نظر خود را به جای افزودن تترا اتیل سرب با افزودن MTBE بدست می آوریم.
اقداماتی جهت بالا بردن عدد اکتان:
1. افزودن عدد اکتان از طریق افزودنیها
2. افزودن مواد آروماتیکی و ...
3. افزودن مواد شاخه دار یا ایزومرها و ارگانومتالها جهت بالا بردن عدد اکتان بنزینبرای تولید MTBE متانول مورد نیاز خریداری می شود ولی ایزو بوتیلن را از جریان پالایشگاهی بدست می آورند که این جریان دارای ٪23 ایزو بوتیلن ، ٪20 1- بوتان و ٪7 2- بوتن که در این مدل ترانس 2- بوتن هم وجو دارد که تنها ایزو بوتن بواسطه متانول عکس العمل نشان می دهد.1-بوتن و 2- بوتن در برابر واکنش خنثی هستند:
واکنش شیمیایی: CH3OH + (CH3)2C = CH2 → (CH3)3C – O – CH3مزایای اکسیژن دار کردن بنزین:می توان محتوای اکسیژن بنزین را برای سوختن تمیزتر و عملکرد بهتر دددددد اضافه کردن مواد اکسیژن دار به بنزین باعث کاملتر شدن احتراق و در نتیجه کاهش گازهای گلخانه ای و دیگر آلاینده های خطرناک است ، مزیت عمده دیگر استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده این است که سوخت مذکور به خوبی بنزینی که در حال حاضر در دسترس است عمل می کند، در حال حاضر دو ماده ی اصلی برای ساخت بنزین با فرمول اصلاح شده بکار می روند، این دو افزودنی اتانول و MTBE هستند.از نظر خطرات زیست محیطی اتانول برتری خاصی نسبت به MTBE دارد.هیأت منابع هوای کالیفرنیا ادعا کرده است که استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده می تواند از نظر کاهش آلاینده ها معادل خارج کردن 5/3 میلیون خودرو از جاده ها و بزرگراهها باشد استفاده از بنزین با احتراق تمیزتر حدود 25٪ از صدمات وارده به لایه اوزن را کاهش خواهد داد.
انتقال MTBE در محیط زیست و سرنوشت نهایی آن در طبیعت:
نشتی به داخل آبهای سطحی و زیر زمینی یکی از منابع اصلی آلایندگی برای MTBE به شمار می آید ، این ماده حلالیت بسیار بالایی داشته و انتقال آن به آب را بسیار آسان می نماید هنگامی که این ماده وارد سیستم آب گردید همراه با آب منتقل شده و دارای زیست تخریب پذیری بسیار پایینی است به همین دلیل تحت شرایط طبیعی این ماده می تواند تا فواصل طولانی همراه با آب منتقل شود خطر اصلی که این ماده می تواند ایجاد نماید آلوده کردن احتمالی آب آشامیدنی و در نتیجه تأثیر منفی بر سلامتی و ایمنی انسان است.هزینه ی تصفیه و خارج کردن MTBE از سیستم آب رسانی به میزان قابل توجهی بالا است.
خطرات MTBE :
MTBE می تواند باعث التهابات تنفسی گردد، قرار گرفتن در معرض MTBE در فاز گازی می تواند باعث ناراحتی های چشم شود. اگر آلودگی MTBE در آب آشامیدنی وجود داشته باشد بو ومزه ی نا خوشایندی به آب می دهد.
امروزه در دنیا در زمینه افزایش عدد اکتان بنزین از طریق افزودنیها جایگزینی MTBE با ETBE مد نظر قرار گرفته است. ETBE زودتر از MTBE تجزیه می شود و خطر سرطان زایی MTBE را ندارد، همچنین در آبهای زیرزمینی رسوخ نمی نماید و چنانچه رسوخ کند تجزیه پذیر می باشد و قابل تصفیه است . تبدیل واحدهای MTBE به ETBE نیز چندان دشوار نیست و می توان با تغییراتی واحد تولید MTBE را به واحد ETBE تبدیل نمود.
در طرح های جامع پالایشگاهها هدف کاهش محصولات سنگین و افزایش محصولات سبک می باشد تا از این رو ما در پالایشگاهها با شکستن محصولات سبک در واحدهایی نظیر FCC به بنزین با عدد اکتان بالادست پیدا خواهیم کرد البته ما به دنبال این مسأله نیستیم که به کل MTBE را حذف کنیم ولی با توجه به مشکلاتی که دارد تلاش بر این است که این مصرف محدود شود و کاهش یابد چون آلودگی آبهای زیرزمینی از جمله معضلات اساسی است.
MTBE چیست؟
MTBE : متیل ترشری بوتیل اتر یک بنزین افزودنی است که برای افزایش عدد اکتان اضافه می شود و از متانول و ایزو بوتیلن تولید می شود.MTBE
: اولین ماده ی اکسیژن داری بود که به عنوان افزودنی به بنزین برای کامل تر شدن فرآیند احتراق در نظر گرفته شد، متانول که خود از اجزای اصلی بوجودآورنده ی MTBE است اغلب از گاز طبیعی و دیگر محصولات نفتی بدست می آید. این ماده عمدتاً به عنوان اکسیژن دار کننده ی سوخت بکار می رود. پس از کنار گذاشتن تترا اتیل سرب در کشور از روش اکسیژن دار کردن بنزین از طریق افزودن MTBE استفاده می شود، در واقع در حال حاضر عدد اکتان مورد نظر خود را به جای افزودن تترا اتیل سرب با افزودن MTBE بدست می آوریم.
اقداماتی جهت بالا بردن عدد اکتان:
1. افزودن عدد اکتان از طریق افزودنیها
2. افزودن مواد آروماتیکی و ...
3. افزودن مواد شاخه دار یا ایزومرها و ارگانومتالها جهت بالا بردن عدد اکتان بنزینبرای تولید MTBE متانول مورد نیاز خریداری می شود ولی ایزو بوتیلن را از جریان پالایشگاهی بدست می آورند که این جریان دارای ٪23 ایزو بوتیلن ، ٪20 1- بوتان و ٪7 2- بوتن که در این مدل ترانس 2- بوتن هم وجو دارد که تنها ایزو بوتن بواسطه متانول عکس العمل نشان می دهد.1-بوتن و 2- بوتن در برابر واکنش خنثی هستند:
واکنش شیمیایی: CH3OH + (CH3)2C = CH2 → (CH3)3C – O – CH3مزایای اکسیژن دار کردن بنزین:می توان محتوای اکسیژن بنزین را برای سوختن تمیزتر و عملکرد بهتر دددددد اضافه کردن مواد اکسیژن دار به بنزین باعث کاملتر شدن احتراق و در نتیجه کاهش گازهای گلخانه ای و دیگر آلاینده های خطرناک است ، مزیت عمده دیگر استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده این است که سوخت مذکور به خوبی بنزینی که در حال حاضر در دسترس است عمل می کند، در حال حاضر دو ماده ی اصلی برای ساخت بنزین با فرمول اصلاح شده بکار می روند، این دو افزودنی اتانول و MTBE هستند.از نظر خطرات زیست محیطی اتانول برتری خاصی نسبت به MTBE دارد.هیأت منابع هوای کالیفرنیا ادعا کرده است که استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده می تواند از نظر کاهش آلاینده ها معادل خارج کردن 5/3 میلیون خودرو از جاده ها و بزرگراهها باشد استفاده از بنزین با احتراق تمیزتر حدود 25٪ از صدمات وارده به لایه اوزن را کاهش خواهد داد.
انتقال MTBE در محیط زیست و سرنوشت نهایی آن در طبیعت:
نشتی به داخل آبهای سطحی و زیر زمینی یکی از منابع اصلی آلایندگی برای MTBE به شمار می آید ، این ماده حلالیت بسیار بالایی داشته و انتقال آن به آب را بسیار آسان می نماید هنگامی که این ماده وارد سیستم آب گردید همراه با آب منتقل شده و دارای زیست تخریب پذیری بسیار پایینی است به همین دلیل تحت شرایط طبیعی این ماده می تواند تا فواصل طولانی همراه با آب منتقل شود خطر اصلی که این ماده می تواند ایجاد نماید آلوده کردن احتمالی آب آشامیدنی و در نتیجه تأثیر منفی بر سلامتی و ایمنی انسان است.هزینه ی تصفیه و خارج کردن MTBE از سیستم آب رسانی به میزان قابل توجهی بالا است.
خطرات MTBE :
MTBE می تواند باعث التهابات تنفسی گردد، قرار گرفتن در معرض MTBE در فاز گازی می تواند باعث ناراحتی های چشم شود. اگر آلودگی MTBE در آب آشامیدنی وجود داشته باشد بو ومزه ی نا خوشایندی به آب می دهد.
امروزه در دنیا در زمینه افزایش عدد اکتان بنزین از طریق افزودنیها جایگزینی MTBE با ETBE مد نظر قرار گرفته است. ETBE زودتر از MTBE تجزیه می شود و خطر سرطان زایی MTBE را ندارد، همچنین در آبهای زیرزمینی رسوخ نمی نماید و چنانچه رسوخ کند تجزیه پذیر می باشد و قابل تصفیه است . تبدیل واحدهای MTBE به ETBE نیز چندان دشوار نیست و می توان با تغییراتی واحد تولید MTBE را به واحد ETBE تبدیل نمود.
در طرح های جامع پالایشگاهها هدف کاهش محصولات سنگین و افزایش محصولات سبک می باشد تا از این رو ما در پالایشگاهها با شکستن محصولات سبک در واحدهایی نظیر FCC به بنزین با عدد اکتان بالادست پیدا خواهیم کرد البته ما به دنبال این مسأله نیستیم که به کل MTBE را حذف کنیم ولی با توجه به مشکلاتی که دارد تلاش بر این است که این مصرف محدود شود و کاهش یابد چون آلودگی آبهای زیرزمینی از جمله معضلات اساسی است.
آخرین ویرایش:
Ariyaee_0098
کاربر فعال
MTBE چیست؟
MTBE چیست؟
انتقال MTBE در محیط زیست و سرنوشت نهایی آن در طبیعت:
نشتی به داخل آبهای سطحی و زیر زمینی یکی از منابع اصلی آلایندگی برای MTBE به شمار می آید ، این ماده حلالیت بسیار بالایی داشته و انتقال آن به آب را بسیار آسان می نماید هنگامی که این ماده وارد سیستم آب گردید همراه با آب منتقل شده و دارای زیست تخریب پذیری بسیار پایینی است به همین دلیل تحت شرایط طبیعی این ماده می تواند تا فواصل طولانی همراه با آب منتقل شود خطر اصلی که این ماده می تواند ایجاد نماید آلوده کردن احتمالی آب آشامیدنی و در نتیجه تأثیر منفی بر سلامتی و ایمنی انسان است.هزینه ی تصفیه و خارج کردن MTBE از سیستم آب رسانی به میزان قابل توجهی بالا است.
خطرات MTBE :
MTBE می تواند باعث التهابات تنفسی گردد، قرار گرفتن در معرض MTBE در فاز گازی می تواند باعث ناراحتی های چشم شود. اگر آلودگی MTBE در آب آشامیدنی وجود داشته باشد بو ومزه ی نا خوشایندی به آب می دهد.
امروزه در دنیا در زمینه افزایش عدد اکتان بنزین از طریق افزودنیها جایگزینی MTBE با ETBE مد نظر قرار گرفته است. ETBE زودتر از MTBE تجزیه می شود و خطر سرطان زایی MTBE را ندارد، همچنین در آبهای زیرزمینی رسوخ نمی نماید و چنانچه رسوخ کند تجزیه پذیر می باشد و قابل تصفیه است . تبدیل واحدهای MTBE به ETBE نیز چندان دشوار نیست و می توان با تغییراتی واحد تولید MTBE را به واحد ETBE تبدیل نمود.در طرح های جامع پالایشگاهها هدف کاهش محصولات سنگین و افزایش محصولات سبک می باشد تا از این رو ما در پالایشگاهها با شکستن محصولات سبک در واحدهایی نظیر FCC به بنزین با عدد اکتان بالادست پیدا خواهیم کرد البته ما به دنبال این مسأله نیستیم که به کل MTBE را حذف کنیم ولی با توجه به مشکلاتی که دارد تلاش بر این است که این مصرف محدود شود و کاهش یابد چون آلودگی آبهای زیرزمینی از جمله معضلات اساسی است .
MTBE چیست؟
انتقال MTBE در محیط زیست و سرنوشت نهایی آن در طبیعت:
نشتی به داخل آبهای سطحی و زیر زمینی یکی از منابع اصلی آلایندگی برای MTBE به شمار می آید ، این ماده حلالیت بسیار بالایی داشته و انتقال آن به آب را بسیار آسان می نماید هنگامی که این ماده وارد سیستم آب گردید همراه با آب منتقل شده و دارای زیست تخریب پذیری بسیار پایینی است به همین دلیل تحت شرایط طبیعی این ماده می تواند تا فواصل طولانی همراه با آب منتقل شود خطر اصلی که این ماده می تواند ایجاد نماید آلوده کردن احتمالی آب آشامیدنی و در نتیجه تأثیر منفی بر سلامتی و ایمنی انسان است.هزینه ی تصفیه و خارج کردن MTBE از سیستم آب رسانی به میزان قابل توجهی بالا است.
خطرات MTBE :
MTBE می تواند باعث التهابات تنفسی گردد، قرار گرفتن در معرض MTBE در فاز گازی می تواند باعث ناراحتی های چشم شود. اگر آلودگی MTBE در آب آشامیدنی وجود داشته باشد بو ومزه ی نا خوشایندی به آب می دهد.
امروزه در دنیا در زمینه افزایش عدد اکتان بنزین از طریق افزودنیها جایگزینی MTBE با ETBE مد نظر قرار گرفته است. ETBE زودتر از MTBE تجزیه می شود و خطر سرطان زایی MTBE را ندارد، همچنین در آبهای زیرزمینی رسوخ نمی نماید و چنانچه رسوخ کند تجزیه پذیر می باشد و قابل تصفیه است . تبدیل واحدهای MTBE به ETBE نیز چندان دشوار نیست و می توان با تغییراتی واحد تولید MTBE را به واحد ETBE تبدیل نمود.در طرح های جامع پالایشگاهها هدف کاهش محصولات سنگین و افزایش محصولات سبک می باشد تا از این رو ما در پالایشگاهها با شکستن محصولات سبک در واحدهایی نظیر FCC به بنزین با عدد اکتان بالادست پیدا خواهیم کرد البته ما به دنبال این مسأله نیستیم که به کل MTBE را حذف کنیم ولی با توجه به مشکلاتی که دارد تلاش بر این است که این مصرف محدود شود و کاهش یابد چون آلودگی آبهای زیرزمینی از جمله معضلات اساسی است .
آخرین ویرایش:
moradipour_f
عضو جدید
MTBE : متيل ترشري بوتيل اتره يعني اتري (-o-) كه يه طرف يه گروه متيل گرفته و يه طرف ديگه يه گروه ايزوبوتيل يا (به يه اسم ديگه)ترشري بوتيل گرفته.
ETBE : اتيل ترشري بوتيل اتر كه به جاي گروه متيل گروه اتيل گرفته.
كاربردشون بيشتر به عنوان افزودني بنزينه به جاي سرب.و تاثيرشون بالابردن عدد اكتان بنزينه.تا جايي كه من شنيدم به عنوان يه قرار داد عدد اكتان هپتان 0 و عدد اكتان 2,2.4-tree methyl pantan مقدار 100 مي باشد و عدد اكتان بنزين معمولي 92 است.با اضافه كردن mtbe به بنزين عدد اكتان به 108 ميرسه .مقدار مجاز افزايش mtbe به بنزين 13% (معادل 2.5-2% اكسيژن در بنزين) تعييين شده.تزريق بيشتر از اين منجر به توليد مواد سمي ديگر مثل الدهيد فرميك و بوتادين در گازهاي خروجي از اگزوز اتومبيل مي شه.
ETBE هم چنين تاثيري داره ولي ماده بهتريه چونكه مخلوط ETBE و بنزين فشار بخار كمتري نسبت به مخلوط MTBE و بنزين داره بنابراين در صورت نشت به محيط بهتر و راحتتر از MTBE مي شه جمع آوري اش كرد.(كلا هم فشار بخار ETBE كمتر از MTBE هستش).
به طور كلي اترها و اروماتيكها و تركيبات حلقوي همگي باعث آرام سوزي بنزين مي شن.گفته مي شه كه برخي پالايشگاهها مي تونن بنزين با عدد اكتان بالاتر توليد كنن پس چرا MTBE ؟ يه دليلش شايد اين باشه كه بنزين با عدد اكتان بالاتر به سمت تركيبات سنگين تر از C7 ميل مي كنه يعني به سمت اكتانها و هر چه تركيب خطي تر و درازتر بشه درسته كه آرامتر مي سوزه ولي كامل نمي سوزه بنابراين مقدار CO توليديش بالاتر مي ره ضمنا MTBE و ETBE بدليل در جيب داشتن يه اكسيژن بيشتر باعث توليد بيشتر CO2 نسبت به CO (سمي) خواهند شد.
در حال حاضر MTBE درشركت كيميا پتروشيمي بندر امام و همينطور پتروشيمي اراك و شركت شيمي بافت ماهشهر توليد مي شه كه اصلي ترين توليد كننده اش همون بندر امامه.
اگر كسي توضيح بيشتر به خصوص در مورد MTBE بندر امام خواست در خدمتم.
Ariyaee_0098
کاربر فعال
MTBE : متیل ترشری بوتیل اتر یک بنزین افزودنی است که برای افزایش عدد اکتان اضافه می شود و از متانول و ایزو بوتیلن تولید می شود.
MTBE : اولین ماده ی اکسیژن داری بود که به عنوان افزودنی به بنزین برای کامل تر شدن فرآیند احتراق در نظر گرفته شد، متانول که خود از اجزای اصلی بوجودآورنده ی MTBE است اغلب از گاز طبیعی و دیگر محصولات نفتی بدست می آید. این ماده عمدتاً به عنوان اکسیژن دار کننده ی سوخت بکار می رود.
پس از کنار گذاشتن تترا اتیل سرب در کشور از روش اکسیژن دار کردن بنزین از طریق افزودن MTBE استفاده می شود، در واقع در حال حاضر عدد اکتان مورد نظر خود را به جای افزودن تترا اتیل سرب با افزودن MTBE بدست می آوریم.
اقداماتی جهت بالا بردن عدد اکتان:
1. افزودن عدد اکتان از طریق افزودنیها
2. افزودن مواد آروماتیکی و ....
3. افزودن مواد شاخه دار یا ایزومرها و ارگانومتالها جهت بالا بردن عدد اکتان بنزین
برای تولید MTBE متانول مورد نیاز خریداری می شود ولی ایزو بوتیلن را از جریان پالایشگاهی بدست می آورند که این جریان دارای ٪23 ایزو بوتیلن ، ٪20 1- بوتان و ٪7 2- بوتن که در این مدل ترانس 2- بوتن هم وجو دارد که تنها ایزو بوتن بواسطه متانول عکس العمل نشان می دهد.
1-بوتن و 2- بوتن در برابر واکنش خنثی هستند:
واکنش شیمیایی:
مزایای اکسیژن دار کردن بنزین:
می توان محتوای اکسیژن بنزین را برای سوختن تمیزتر و عملکرد بهتر دددددد اضافه کردن مواد اکسیژن دار به بنزین باعث کاملتر شدن احتراق و در نتیجه کاهش گازهای گلخانه ای و دیگر آلاینده های خطرناک است ، مزیت عمده دیگر استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده این است که سوخت مذکور به خوبی بنزینی که در حال حاضر در دسترس است عمل می کند، در حال حاضر دو ماده ی اصلی برای ساخت بنزین با فرمول اصلاح شده بکار می روند، این دو افزودنی اتانول و MTBE هستند.
از نظر خطرات زیست محیطی اتانول برتری خاصی نسبت به MTBE دارد.
هیأت منابع هوای کالیفرنیا ادعا کرده است که استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده می تواند از نظر کاهش آلاینده ها معادل خارج کردن 5/3 میلیون خودرو از جاده ها و بزرگراهها باشد استفاده از بنزین با احتراق تمیزتر حدود 25٪ از صدمات وارده به لایه اوزن را کاهش خواهد داد.
انتقال MTBE در محیط زیست و سرنوشت نهایی آن در طبیعت:
نشتی به داخل آبهای سطحی و زیر زمینی یکی از منابع اصلی آلایندگی برای MTBE به شمار می آید ، این ماده حلالیت بسیار بالایی داشته و انتقال آن به آب را بسیار آسان می نماید هنگامی که این ماده وارد سیستم آب گردید همراه با آب منتقل شده و دارای زیست تخریب پذیری بسیار پایینی است به همین دلیل تحت شرایط طبیعی این ماده می تواند تا فواصل طولانی همراه با آب منتقل شود خطر اصلی که این ماده می تواند ایجاد نماید آلوده کردن احتمالی آب آشامیدنی و در نتیجه تأثیر منفی بر سلامتی و ایمنی انسان است.هزینه ی تصفیه و خارج کردن MTBE از سیستم آب رسانی به میزان قابل توجهی بالا است.
خطرات MTBE :
MTBE می تواند باعث التهابات تنفسی گردد، قرار گرفتن در معرض MTBE در فاز گازی می تواند باعث ناراحتی های چشم شود. اگر آلودگی MTBE در آب آشامیدنی وجود داشته باشد بو ومزه ی نا خوشایندی به آب می دهد.
امروزه در دنیا در زمینه افزایش عدد اکتان بنزین از طریق افزودنیها جایگزینی MTBE با ETBE مد نظر قرار گرفته است. ETBE زودتر از MTBE تجزیه می شود و خطر سرطان زایی MTBE را ندارد، همچنین در آبهای زیرزمینی رسوخ نمی نماید و چنانچه رسوخ کند تجزیه پذیر می باشد و قابل تصفیه است . تبدیل واحدهای MTBE به ETBE نیز چندان دشوار نیست و می توان با تغییراتی واحد تولید MTBE را به واحد ETBE تبدیل نمود.
در طرح های جامع پالایشگاهها هدف کاهش محصولات سنگین و افزایش محصولات سبک می باشد تا از این رو ما در پالایشگاهها با شکستن محصولات سبک در واحدهایی نظیر FCC به بنزین با عدد اکتان بالادست پیدا خواهیم کرد البته ما به دنبال این مسأله نیستیم که به کل MTBE را حذف کنیم ولی با توجه به مشکلاتی که دارد تلاش بر این است که این مصرف محدود شود و کاهش یابد چون آلودگی آبهای زیرزمینی از جمله معضلات اساسی است.
MTBE : اولین ماده ی اکسیژن داری بود که به عنوان افزودنی به بنزین برای کامل تر شدن فرآیند احتراق در نظر گرفته شد، متانول که خود از اجزای اصلی بوجودآورنده ی MTBE است اغلب از گاز طبیعی و دیگر محصولات نفتی بدست می آید. این ماده عمدتاً به عنوان اکسیژن دار کننده ی سوخت بکار می رود.
پس از کنار گذاشتن تترا اتیل سرب در کشور از روش اکسیژن دار کردن بنزین از طریق افزودن MTBE استفاده می شود، در واقع در حال حاضر عدد اکتان مورد نظر خود را به جای افزودن تترا اتیل سرب با افزودن MTBE بدست می آوریم.
اقداماتی جهت بالا بردن عدد اکتان:
1. افزودن عدد اکتان از طریق افزودنیها
2. افزودن مواد آروماتیکی و ....
3. افزودن مواد شاخه دار یا ایزومرها و ارگانومتالها جهت بالا بردن عدد اکتان بنزین
برای تولید MTBE متانول مورد نیاز خریداری می شود ولی ایزو بوتیلن را از جریان پالایشگاهی بدست می آورند که این جریان دارای ٪23 ایزو بوتیلن ، ٪20 1- بوتان و ٪7 2- بوتن که در این مدل ترانس 2- بوتن هم وجو دارد که تنها ایزو بوتن بواسطه متانول عکس العمل نشان می دهد.
1-بوتن و 2- بوتن در برابر واکنش خنثی هستند:
واکنش شیمیایی:
CH3OH + (CH3)2C = CH2 → (CH3)3C – O – CH3
مزایای اکسیژن دار کردن بنزین:
می توان محتوای اکسیژن بنزین را برای سوختن تمیزتر و عملکرد بهتر دددددد اضافه کردن مواد اکسیژن دار به بنزین باعث کاملتر شدن احتراق و در نتیجه کاهش گازهای گلخانه ای و دیگر آلاینده های خطرناک است ، مزیت عمده دیگر استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده این است که سوخت مذکور به خوبی بنزینی که در حال حاضر در دسترس است عمل می کند، در حال حاضر دو ماده ی اصلی برای ساخت بنزین با فرمول اصلاح شده بکار می روند، این دو افزودنی اتانول و MTBE هستند.
از نظر خطرات زیست محیطی اتانول برتری خاصی نسبت به MTBE دارد.
هیأت منابع هوای کالیفرنیا ادعا کرده است که استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده می تواند از نظر کاهش آلاینده ها معادل خارج کردن 5/3 میلیون خودرو از جاده ها و بزرگراهها باشد استفاده از بنزین با احتراق تمیزتر حدود 25٪ از صدمات وارده به لایه اوزن را کاهش خواهد داد.
انتقال MTBE در محیط زیست و سرنوشت نهایی آن در طبیعت:
نشتی به داخل آبهای سطحی و زیر زمینی یکی از منابع اصلی آلایندگی برای MTBE به شمار می آید ، این ماده حلالیت بسیار بالایی داشته و انتقال آن به آب را بسیار آسان می نماید هنگامی که این ماده وارد سیستم آب گردید همراه با آب منتقل شده و دارای زیست تخریب پذیری بسیار پایینی است به همین دلیل تحت شرایط طبیعی این ماده می تواند تا فواصل طولانی همراه با آب منتقل شود خطر اصلی که این ماده می تواند ایجاد نماید آلوده کردن احتمالی آب آشامیدنی و در نتیجه تأثیر منفی بر سلامتی و ایمنی انسان است.هزینه ی تصفیه و خارج کردن MTBE از سیستم آب رسانی به میزان قابل توجهی بالا است.
خطرات MTBE :
MTBE می تواند باعث التهابات تنفسی گردد، قرار گرفتن در معرض MTBE در فاز گازی می تواند باعث ناراحتی های چشم شود. اگر آلودگی MTBE در آب آشامیدنی وجود داشته باشد بو ومزه ی نا خوشایندی به آب می دهد.
امروزه در دنیا در زمینه افزایش عدد اکتان بنزین از طریق افزودنیها جایگزینی MTBE با ETBE مد نظر قرار گرفته است. ETBE زودتر از MTBE تجزیه می شود و خطر سرطان زایی MTBE را ندارد، همچنین در آبهای زیرزمینی رسوخ نمی نماید و چنانچه رسوخ کند تجزیه پذیر می باشد و قابل تصفیه است . تبدیل واحدهای MTBE به ETBE نیز چندان دشوار نیست و می توان با تغییراتی واحد تولید MTBE را به واحد ETBE تبدیل نمود.
در طرح های جامع پالایشگاهها هدف کاهش محصولات سنگین و افزایش محصولات سبک می باشد تا از این رو ما در پالایشگاهها با شکستن محصولات سبک در واحدهایی نظیر FCC به بنزین با عدد اکتان بالادست پیدا خواهیم کرد البته ما به دنبال این مسأله نیستیم که به کل MTBE را حذف کنیم ولی با توجه به مشکلاتی که دارد تلاش بر این است که این مصرف محدود شود و کاهش یابد چون آلودگی آبهای زیرزمینی از جمله معضلات اساسی است.
بررسي پارامتريك انتقال MTBE از مخازن سوخت تهران بزرگ به منابع آب زير زميني
بررسي پارامتريك انتقال MTBE از مخازن سوخت تهران بزرگ به منابع آب زير زميني
بررسي پارامتريك انتقال MTBE از مخازن سوخت تهران بزرگ به منابع آب زير زميني
نويسنده(گان):
غلامرضا اسدالله فردي*، احمد خدادادي، معصومه يعقوبي،
پست الکترونيک: fardi (a) tmu.ac.ir
چکيده:
عموماً فرآيندهاي برداشت، تصفيه، انتقال و مصرف مواد نفتي داراي پتانسيل آلايندگي شديدي هستند و در صورت تخليه به محيط سبب آلودگي منابع خاك، هوا و آبهاي سطحي و زيرزميني مي شوند. عموماً نشت مواد نفتي در زمين و نفوذ به سفره-هاي آب زيرزميني موضوع جديدي نبوده است. در ايران با توجه به وجود مخازن سوخت، آلودگي سفره هاي آب زيرزميني به مواد نفتي و بررسي رفتار آلاينده داراي اهميت است. با در نظر گرفتن اين نكته كه علاوه بر آبياري اكثر زمينهاي كشاورزي از طريق چاههاي زيرزميني، مورد استفاده شرب نيز قرار مي گيرد. از ميان مواد نفتي MTBE يك ماده آلي اكسيژن دار سمي و سرطان زا است كه در ايران و بسياري از كشورهاي جهان به صورت گسترده در توليد بنزين بدون سرب استفاده مي شود. لذا بررسي پارامترهاي موثر در تجزيه و انتقال آن در محيط آب زيرزميني ضروري است. در اين مطالعه ضمن مروري بر مدل هاي BIOSCREEN به عنوان مدل تحليلي و BIOPLUMEIII به عنوان مدل عددي با استفاده از روش تفاضل محدود ميزان تجزيه بيولوژيكي و انتقال MTBE در محدوده شمال تهران (جايگاه سوخت شماره 25 مجاور شيرخوارگاه آمنه) توسط مدل هاي ياد شده مورد بررسي قرار گرفته است. پيش بيني در اين مدل ها براساس اطلاعات هيدروژئولوژي محل، نشت شامل سرعت آب زيرزميني، ضريب نفوذپذيري ومشخصات خاك شامل ضريب جذب و دانسيته وپارامترهاي شيميايي آب زيرزميني براي تجزيه بيولوژيكي به عنوان پذيرنده الكترون نظير ميزان اكسيژن محلول، آهن، نيترات وسولفات مي باشد. نتايج نشان مي دهد كه غلظت تركيبات پذيرنده الكترون تاثير نسبتا زيادي بر تجزيه بيولوژيكيMTBE دارد. اين فرضيات استفاده از شرايط محيطي يا نيمه تحليلي انتقال را امكان پذير مي سازد. اين مدل ها به دليل ارائه راه حل هاي تحليلي وعددي از لحاظ سهولت محاسبه اي و وضوح نسبت به بقيه برتري دارد و دو مدل مذكور برازش قابل قبولي را نشان داده است.
کليدواژگان:
آلودگي آب زيرزميني،MTBE ، تجزيه بيولوژيكي و پذيرنده الكترون
بررسي پارامتريك انتقال MTBE از مخازن سوخت تهران بزرگ به منابع آب زير زميني
بررسي پارامتريك انتقال MTBE از مخازن سوخت تهران بزرگ به منابع آب زير زميني
نويسنده(گان):
غلامرضا اسدالله فردي*، احمد خدادادي، معصومه يعقوبي،
پست الکترونيک: fardi (a) tmu.ac.ir
چکيده:
عموماً فرآيندهاي برداشت، تصفيه، انتقال و مصرف مواد نفتي داراي پتانسيل آلايندگي شديدي هستند و در صورت تخليه به محيط سبب آلودگي منابع خاك، هوا و آبهاي سطحي و زيرزميني مي شوند. عموماً نشت مواد نفتي در زمين و نفوذ به سفره-هاي آب زيرزميني موضوع جديدي نبوده است. در ايران با توجه به وجود مخازن سوخت، آلودگي سفره هاي آب زيرزميني به مواد نفتي و بررسي رفتار آلاينده داراي اهميت است. با در نظر گرفتن اين نكته كه علاوه بر آبياري اكثر زمينهاي كشاورزي از طريق چاههاي زيرزميني، مورد استفاده شرب نيز قرار مي گيرد. از ميان مواد نفتي MTBE يك ماده آلي اكسيژن دار سمي و سرطان زا است كه در ايران و بسياري از كشورهاي جهان به صورت گسترده در توليد بنزين بدون سرب استفاده مي شود. لذا بررسي پارامترهاي موثر در تجزيه و انتقال آن در محيط آب زيرزميني ضروري است. در اين مطالعه ضمن مروري بر مدل هاي BIOSCREEN به عنوان مدل تحليلي و BIOPLUMEIII به عنوان مدل عددي با استفاده از روش تفاضل محدود ميزان تجزيه بيولوژيكي و انتقال MTBE در محدوده شمال تهران (جايگاه سوخت شماره 25 مجاور شيرخوارگاه آمنه) توسط مدل هاي ياد شده مورد بررسي قرار گرفته است. پيش بيني در اين مدل ها براساس اطلاعات هيدروژئولوژي محل، نشت شامل سرعت آب زيرزميني، ضريب نفوذپذيري ومشخصات خاك شامل ضريب جذب و دانسيته وپارامترهاي شيميايي آب زيرزميني براي تجزيه بيولوژيكي به عنوان پذيرنده الكترون نظير ميزان اكسيژن محلول، آهن، نيترات وسولفات مي باشد. نتايج نشان مي دهد كه غلظت تركيبات پذيرنده الكترون تاثير نسبتا زيادي بر تجزيه بيولوژيكيMTBE دارد. اين فرضيات استفاده از شرايط محيطي يا نيمه تحليلي انتقال را امكان پذير مي سازد. اين مدل ها به دليل ارائه راه حل هاي تحليلي وعددي از لحاظ سهولت محاسبه اي و وضوح نسبت به بقيه برتري دارد و دو مدل مذكور برازش قابل قبولي را نشان داده است.
کليدواژگان:
آلودگي آب زيرزميني،MTBE ، تجزيه بيولوژيكي و پذيرنده الكترون
جايگزيني اتانول در بنزين به جاي MTBE استراتژي موفقيت آميز كاهش خطرات زيست محيطي
جايگزيني اتانول در بنزين به جاي MTBE استراتژي موفقيت آميز كاهش خطرات زيست محيطي
جايگزيني اتانول در بنزين به جاي MTBE
استراتژي موفقيت آميز كاهش خطرات زيست محيطي
جايگزيني اتانول در بنزين به جاي MTBE استراتژي موفقيت آميز كاهش خطرات زيست محيطي
جايگزيني اتانول در بنزين به جاي MTBE
استراتژي موفقيت آميز كاهش خطرات زيست محيطي
بررسي كاهش غلظت متيل ترشيري بوتيل اتر ( mtbe ) از آب با روش فنتون و تعيين تغييرات ناشي از شرايط واكنش در تشكيل محصولات جانبي
بررسي كاهش غلظت متيل ترشيري بوتيل اتر ( mtbe ) از آب با روش فنتون و تعيين تغييرات ناشي از شرايط واكنش در تشكيل محصولات جانبي
بررسي كاهش غلظت متيل ترشيري بوتيل اتر ( mtbe ) از آب با روش فنتون و تعيين تغييرات ناشي از شرايط واكنش در تشكيل محصولات جانبي
نويسنده(گان):
احمد خدادادي دربان، آرش شاهمنصوري، حسين گنجي دوست،
چکيده:
از سال 1979 در امريكا براي افزايش عدد اكتان در سوخت به جاي آلكيل سرب، متيل ترشيري بوتيل اتر به كار گرفته شد. افزايش مصرف اين ماده در سالهاي اخير در كشورهاي مختلف موجب آلودگي منابع آبهاي سطحي و زيرزميني گرديده است. روشهاي معمول براي تصفيه آبهاي آلوده به متيل ترشيري بوتيل اتر عموماً ناكافي و نا كارآمد مي باشد. در اين تحقيق، تجزيه شيميايي متيل ترشيري بوتيل اتر با واكنش فنتون با كاتاليزور سولفات آهن و تشكيل تركيبات جانبي در شرايط مختلف مورد بررسي قرار گرفت. غلظت اوليه محلول مورد آزمايش 1000 ميلي گرم در ليتر بود. متغيرهاي آزمايش شامل pH محيط، زمان تماس آب آلوده و اكسيد كننده و غلظت مواد واكنش اكسيداسيون (شامل پراكسيد هيدروژن و آهن دو ظرفيتي) بود. آزمايش ها در زمان تماس يك ساعت انجام شد و راندمان حذف تا 99/99 در حالت بهينه به دست آمد. بهترين غلظت هايي از سولفات آهن و پراكسيد هيدروژن كه باعث حذف محلول متيل ترشيري بوتيل اتر با غلظت 1000ميلي گرم در ليتر شد به ترتيب، برابر 4/5 و 550 ميلي مولار به دست آمد. pH بهينه 3 و ميزان حذف تا غلظت كمتر از 50 ميكروگرم در ليتر به دست آمد. بررسي تغييرات غلظت متيل ترشيري بوتيل اتر در طول زمان نشان داد واكنش در ابتدا با سرعت زياد و پس از چند دقيقه نرخ انجام واكنش بسيار آرام خواهد شد. تغييرات pH در طول زمان براي pHهاي مختلف اندازه گيري و بحث شد. اضافه كردن پراكسيد هيدروژن، حذف مقادير محصولات جانبي اندازه گيري شده شامل استون و ترشياري بوتيل الكل را افزايش داد. نتايج بررسي نشان داد كه مقادير اين دو محصول در pH هاي بالا افزايش مي يابد. به طوري كه در pH بهينه غلظت ترشيري بوتيل الكل و استون به ترتيب برابر 30 و 120 ميلي گرم در ليتر و در pH برابر 7 اين مقادير به ترتيب برابر 150 و 250 ميلي گرم در ليتر به دست آمد.
کليدواژگان:
متيل ترشياري بوتيل اتر ، اكسيداسيون شيميايي ، واكنش فنتون ، محصولات جانبي ، محيط آبي
بررسي كاهش غلظت متيل ترشيري بوتيل اتر ( mtbe ) از آب با روش فنتون و تعيين تغييرات ناشي از شرايط واكنش در تشكيل محصولات جانبي
بررسي كاهش غلظت متيل ترشيري بوتيل اتر ( mtbe ) از آب با روش فنتون و تعيين تغييرات ناشي از شرايط واكنش در تشكيل محصولات جانبي
نويسنده(گان):
احمد خدادادي دربان، آرش شاهمنصوري، حسين گنجي دوست،
چکيده:
از سال 1979 در امريكا براي افزايش عدد اكتان در سوخت به جاي آلكيل سرب، متيل ترشيري بوتيل اتر به كار گرفته شد. افزايش مصرف اين ماده در سالهاي اخير در كشورهاي مختلف موجب آلودگي منابع آبهاي سطحي و زيرزميني گرديده است. روشهاي معمول براي تصفيه آبهاي آلوده به متيل ترشيري بوتيل اتر عموماً ناكافي و نا كارآمد مي باشد. در اين تحقيق، تجزيه شيميايي متيل ترشيري بوتيل اتر با واكنش فنتون با كاتاليزور سولفات آهن و تشكيل تركيبات جانبي در شرايط مختلف مورد بررسي قرار گرفت. غلظت اوليه محلول مورد آزمايش 1000 ميلي گرم در ليتر بود. متغيرهاي آزمايش شامل pH محيط، زمان تماس آب آلوده و اكسيد كننده و غلظت مواد واكنش اكسيداسيون (شامل پراكسيد هيدروژن و آهن دو ظرفيتي) بود. آزمايش ها در زمان تماس يك ساعت انجام شد و راندمان حذف تا 99/99 در حالت بهينه به دست آمد. بهترين غلظت هايي از سولفات آهن و پراكسيد هيدروژن كه باعث حذف محلول متيل ترشيري بوتيل اتر با غلظت 1000ميلي گرم در ليتر شد به ترتيب، برابر 4/5 و 550 ميلي مولار به دست آمد. pH بهينه 3 و ميزان حذف تا غلظت كمتر از 50 ميكروگرم در ليتر به دست آمد. بررسي تغييرات غلظت متيل ترشيري بوتيل اتر در طول زمان نشان داد واكنش در ابتدا با سرعت زياد و پس از چند دقيقه نرخ انجام واكنش بسيار آرام خواهد شد. تغييرات pH در طول زمان براي pHهاي مختلف اندازه گيري و بحث شد. اضافه كردن پراكسيد هيدروژن، حذف مقادير محصولات جانبي اندازه گيري شده شامل استون و ترشياري بوتيل الكل را افزايش داد. نتايج بررسي نشان داد كه مقادير اين دو محصول در pH هاي بالا افزايش مي يابد. به طوري كه در pH بهينه غلظت ترشيري بوتيل الكل و استون به ترتيب برابر 30 و 120 ميلي گرم در ليتر و در pH برابر 7 اين مقادير به ترتيب برابر 150 و 250 ميلي گرم در ليتر به دست آمد.
کليدواژگان:
متيل ترشياري بوتيل اتر ، اكسيداسيون شيميايي ، واكنش فنتون ، محصولات جانبي ، محيط آبي
تعيين روش مناسب براي تخمين ضريب جذب MTBE توسط خاك پالايشاه تهران (شهر ري)
تعيين روش مناسب براي تخمين ضريب جذب MTBE توسط خاك پالايشاه تهران (شهر ري)
تعيين روش مناسب براي تخمين ضريب جذب MTBE توسط خاك پالايشاه تهران (شهر ري)
نويسنده(گان):
محمد نيكخواه منفرد، محمدرضا صبور،
تعيين روش مناسب براي تخمين ضريب جذب MTBE توسط خاك پالايشاه تهران (شهر ري)
تعيين روش مناسب براي تخمين ضريب جذب MTBE توسط خاك پالايشاه تهران (شهر ري)
نويسنده(گان):
محمد نيكخواه منفرد، محمدرضا صبور،
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| ا | پروژه تولید MTBE | مقاله های مهندسی شیمی | 0 | |
|
اثرات MTBE در آلودگي منابع آب | مقاله های مهندسی شیمی | 1 | |
|
بررسی آلایندگی و مصرف سوخت با کاربرد مخلوط MTBE و بنزین در خودروها | مقاله های مهندسی شیمی | 2 | |
|
MTBE | مقاله های مهندسی شیمی | 18 |
Similar threads
-
-
-
بررسی آلایندگی و مصرف سوخت با کاربرد مخلوط MTBE و بنزین در خودروها
- شروع شده توسط mehrdad.k.r
- پاسخ ها: 2
-