با توجه روند رو به رشد تقاضا برای مصرف انرژی، پیش‌بینی می‌شود تا 20 سال آینده، مصرف انرژی افزایش 50 درصدی داشته باشد و این افزایش تقاضای جهانی برای انرژی، تا چنددهه بعد نیز ادامه یابد. اگرچه استفاده از منابع انرژی جایگزین مانند انرژی هسته‌ای و انرژی‌های تجدیدپذیر در سال‌های آتی افزایش می‌یابد، اما این افزایش کم‌بوده و نقش اصلی منابع انرژی تجدیدپذیر، برای منابع سوخت هیدروکربنی حداقل برای 2 دهه بعد، نقش تکمیل‌کننده و حامی و نه نقش جایگزین خواهد داشت.
بر همین اساس رسیدن تقاضای جهانی انرژی به بالاترین مقدار خود، موضوع چالش اصلی در سال‌های آتی خواهد بود و تنها با پیشرفت اساسی و بنیادین در هسته اصلی علم و مهندسی صنایع نفت وگاز ممکن خواهد بود. پیشرفت‌های حاصله در فناوری نانو این پتانسیل را دارند که صنعت را با استفاده از معرفی فناوری‌هایی پربازده‌تر و همچنین از نظر زیست‌محیطی سازگارتر، به جایی فراتر از منابع جایگزین کنونی سوق دهند.
فناوری نانو این ظرفیت و پتانسیل را دارد که تغییرات متحول‌کننده‌ای را در حوزه‌های مختلف نفت و گاز نظیر اکتشاف، حفاری، ازدیاد برداشت و پالایش و پخش، به‌وجود آورد. به‌عنوان مثال به کمک علم نانوحسگر‌ها می‌توان اطلاعات و داده‌های بسیار دقیق‌تر و جزئی‌تری را از یک مخزن نفتی به‌دست آورد. به‌خصوص نانوذرات ساخته‌شده را می‌توان برای جلوگیری از تشکیل رسوبات مخزن مورد استفاده قرار داد.
به کمک مواد نانوساختار نیز می‌توان تجهیزات سبک‌تر، دقیق‌تر، مطمئن‌تر و بادوام‌تر را که در صنایع نفت و گاز کاربرد دارند، تولید و به‌کار گرفت. از نانو غشا‌ها نیز می‌توان برای ارتقا کیفی و کمی جداسازی گاز و ناخالصی‌ها از نفت و گاز بهره جست. یکی دیگر از کاربردهای نو ظهور فناوری نانو در صنعت نفت را می‌توان گونه‌ای از «سیالات هوشمند» دانست که در ازدیاد برداشت و حفاری کاربرد دارند.
از آنجایی که قدرت و پایداری مواد در صنایع نفت و گاز از اهمیت فراوانی برخوردار است، ساخت مواد در مقیاس نانو با دقت بسیار زیاد نه‌تنها زمین‌شناسان و مهندسان را قادر می‌سازد ابزارهایی که از آنها استفاده می‌شود را کوچکتر سازند بلکه در تولید و ساخت مواد با کیفیت آنها را یاری می کند.
این مقاله در نشریه فناوری نانو شماره 168 در تاریخ 1390/07/15 به چاپ رسیده است.
بر همین اساس رسیدن تقاضای جهانی انرژی به بالاترین مقدار خود، موضوع چالش اصلی در سال‌های آتی خواهد بود و تنها با پیشرفت اساسی و بنیادین در هسته اصلی علم و مهندسی صنایع نفت وگاز ممکن خواهد بود. پیشرفت‌های حاصله در فناوری نانو این پتانسیل را دارند که صنعت را با استفاده از معرفی فناوری‌هایی پربازده‌تر و همچنین از نظر زیست‌محیطی سازگارتر، به جایی فراتر از منابع جایگزین کنونی سوق دهند.
فناوری نانو این ظرفیت و پتانسیل را دارد که تغییرات متحول‌کننده‌ای را در حوزه‌های مختلف نفت و گاز نظیر اکتشاف، حفاری، ازدیاد برداشت و پالایش و پخش، به‌وجود آورد. به‌عنوان مثال به کمک علم نانوحسگر‌ها می‌توان اطلاعات و داده‌های بسیار دقیق‌تر و جزئی‌تری را از یک مخزن نفتی به‌دست آورد. به‌خصوص نانوذرات ساخته‌شده را می‌توان برای جلوگیری از تشکیل رسوبات مخزن مورد استفاده قرار داد.
به کمک مواد نانوساختار نیز می‌توان تجهیزات سبک‌تر، دقیق‌تر، مطمئن‌تر و بادوام‌تر را که در صنایع نفت و گاز کاربرد دارند، تولید و به‌کار گرفت. از نانو غشا‌ها نیز می‌توان برای ارتقا کیفی و کمی جداسازی گاز و ناخالصی‌ها از نفت و گاز بهره جست. یکی دیگر از کاربردهای نو ظهور فناوری نانو در صنعت نفت را می‌توان گونه‌ای از «سیالات هوشمند» دانست که در ازدیاد برداشت و حفاری کاربرد دارند.
از آنجایی که قدرت و پایداری مواد در صنایع نفت و گاز از اهمیت فراوانی برخوردار است، ساخت مواد در مقیاس نانو با دقت بسیار زیاد نه‌تنها زمین‌شناسان و مهندسان را قادر می‌سازد ابزارهایی که از آنها استفاده می‌شود را کوچکتر سازند بلکه در تولید و ساخت مواد با کیفیت آنها را یاری می کند.
این مقاله در نشریه فناوری نانو شماره 168 در تاریخ 1390/07/15 به چاپ رسیده است.
