► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

  • متوسط

    رای: 0 0.0%
  • کم

    رای: 0 0.0%

  • مجموع رای دهندگان
    1
  • نظرسنجی بسته .

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] ساخت عایق های چند لایه فضایی با استاندارد ناسا در کشور

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري ايران
کد خبر: 92111913023
شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۰:۰۵



مجری طرح ماهواره دانشگاه صنعتی امیرکبیر (AUTsat) از راه اندازی نخستین کارگاه ساخت عایق‌های چند لایه و آزمایشگاه سیستم‌های حرارتی و کنترل ارتعاشات در راستای طرح‌های ماهواره‌یی کشور در این دانشگاه خبر داد.
دکتر سید مصطفی صفوی همامی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در گفت‌وگو با خبرنگار فناوری ایسنا درباره آخرین وضعیت ساخت ماهواره دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: طرح ماهواره دانشگاه صنعتی امیرکبیر که با همکاری 55 دانشجوی کارشناسی ارشد و دکتری و 14 استاد دانشگاه در حال اجراست به مراحل نهایی طراحی مدل فضایی رسیده که با توجه به این که این ماهواره باید در مدارهایی بالاتر از مدار ماهواره های پرتاب شده قبلی کشور مستقر شویم در انتظار ساخت نسل بعدی پرتاب‌گرها (ماهواره بر سیمرغ) هستیم.
وی خاطرنشان کرد: محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر همچنین در پروژه ماهواره ناهید با سازمان فضایی ایران همکاری دارند که ساخت پنج زیرسیستم ماهواره به دانشگاه محول شده است.
صفوی در ادامه از راه‌اندازی اتاق تمیز، کارگاه ساخت عایق‌های چند لایه و آزمایشگاه‌های سیستم‌های حرارتی، تعیین و کنترل وضعیت و ارتعاشات به عنوان برخی دیگر از دستاوردهای دانشگاه در حوزه فضایی یاد کرد که علاوه بر تامین نیازهای پژوهشی و آزمایشگاهی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در زمینه پروژه‌های ماهواره‌یی به سایر طرح های ماهواره‌یی کشور نیز ارائه خدمت می‌کنند.
ماهواره دانشگاه صنعتی امیرکبیر

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطرنشان کرد: کارگاه ساخت عایق‌های چند لایه که برای نخستین بار در کشور در این دانشگاه راه‌اندازی شده از قابلیت انتخاب و تهیه مواد اولیه مناسب برای ساخت این قبیل عایق‌ها بر اساس استانداردهای فضایی ناسا و طراحی و ساخت نصب این قبیل عایق‌ها حتی با پیچیده‌ترین هندسه در محیطی مجهز به سیستم فشار مثبت به منظور جلوگیری از ورود آلودگی برخوردار است.
وی تصریح کرد: اتاق تمیز دانشگاه به مساحت 117 متر مربع شامل شش متر مربع فضا در کلاس 1000، شش متر مربع فضا در کلاس 10 هزار و 95 متر مربع فضا در کلاس 100 هزار برخوردار است. در مجموع، آزمایشگاه‌های راه‌اندازی شده در دانشگاه از زیرساخت‌های لازم برای تست و آزمایش محموله‌های فضایی و ماهواره از لحاظ مقاومت در برابر شوک و ارتعاش و حرارت برخوردارند.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=2]کشف آناتومی سیارکها برای اولین بار
[/h]
دانشمندان انگلیسی با استفاده از 12 سال تصاویر یک سیارک نزدیک به زمین، توانسته‌اند برای اولین بار تراکم داخلی آن را اندازه‌گیری کنند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ویژگیهای اسرارآمیز سیارکها برای مدتها ستاره‌شناسان را که معتقدند مواد درون هسته این اجسام می‌تواند به رمزگشایی از اسرار شکل گیری سیاراتی مانند زمین کمک کند، گیج کرده بود.

اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه کنت توانسته‌اند با کشف اولین شواهد در مورد برخورداری سیارکها از یک ساختار داخلی بسیار متنوع، گامی دیگر بسوی درک این اجسام مرموز نزدیک شوند.

این محققان دریافتند که بخشهای مختلف یک سیارک نزدیک به زمین موسوم به «ایتوکاوا» (Itokawa) از تراکمهای متفاوت برخوردار است.

ستاره‌شناسان با استفاده از تصاویر تلسکوپی بدست آمده در طول سالهای 2001 تا 2013 به اندازه‌گیری سرعت چرخش سیارک بادامی شکل ایتوکاوا و چگونگی تغییر سرعت آن در طول زمان پرداختند.

آنها این رصدهای ظریف را با کار جدید نظری در مورد چگونگی تابش گرما توسط سیارکها ترکیب کردند. این کار به دانشمندان فضا یک فرصت منحصربفرد برای بررسی داخل این سیارک ارائه کرد که پیچیدگی درون هسته و اسرار شکل‌گیری این جسم را آشکار می‌کرد.

به گفته محققان، این اولین بار است که آنها توانسته‌اند درون یک سیارک را تشخیص دهند. این یافته‌ها یک گام چشمگیر روبجلو در درک دانشمندان از بدنه‌های سنگی درون منظومه شمسی به شمار می‌رود.

چرخش سیارک و دیگر اجسام کوچک درون فضا می‌تواند تحت تاثیر نور خورشید قرار بگیرد. این پدیده که اثر YORP نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که فوتونهای جذب شده از خورشید از سطح جسم به شکل گرما دوباره بازتابیده می‌شود.

هنگامی که شکل سیارک خیلی نامنظم است، گرما بطور مساوی تابیده نشده و این امر منجر به ایجاد یک نیروی گشتاور کوچک اما ادامه‌دار در بدنه و تغییر سرعت چرخش سیارک می‌شود.

محققان دریافتند که تاثیر YORP به آرامی سرعت چرخش ایتوکاوا را افزایش می‌دهد.

تغییر در سرعت چرخش بسیار کم به اندازه سالانه حدود 45 میلی‌ثانیه و بسیار دور از حد انتظار است.

دانشمندان بر این گمانند که ظاهر بادامی شکل یا دو لوبی ایتوکاوا در نتیجه دو تراکم بسیار متفاوت بدنه بوده که زمانی در تاریخ باستانی آن به هم پیوسته‌اند.

این پژوهش اولین نمونه‌ای است که ستاره‌شناسان در آن توانسته‌اند شواهدی را در مورد ساختار داخلی بسیار متفاوت سیارکها شناسایی کنند.

تاکنون تنها می‌شد داخل سیارکها را با استفاده از اندازه‌گیری کلی تراکم استنباط کرد.

این نگاه نادر به قسمتهای داخلی متنوعی سیارک ایتوکاوا به گمانه‌زنی‌های زیادی در مورد شکل‌گیری آن منجر شده است.

یک امکان این است که منشا این سیارک در برخوردهای مخرب یک سیارک دوتایی یا سیستم سیارکی دوتایی باشد.

این قابلیت جدید کاوش در داخل یک سیارک بدون نیاز به سفر به آن با یک فضاپیمای مجهز به رادار نافذ، گام روبجلوی قابل‌توجهی محسوب شده و شاید بتواند اسرار زیادی را در مورد سیارکها در آینده آشکار کند.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] ابزار جستجوگر آب برای نسل‌ آینده مریخ‌نورد

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92112316013
چهارشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۸:۳۰



محققان روس طرحی را برای نسل آینده مریخ‌نورد ناسا ارائه کرده‌اند که شامل نصب یک ابزار کاوشگر آب در عمق سیاره سرخ است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پس از فرود موفقیت‌آمیز و دستاوردهای مریخ‌نورد کنجکاوی در سیاره سرخ، ناسا قصد دارد تا سال 2020 مریخ‌نورد دیگری را با الگوبرداری از طرح این ربات و مجهز به ابزار علمی پیشرفته‌تر راهی مریخ کند.
ابزار کاوشگر آب که توسط محققان موسسه تحقیقات فضایی روسیه ارائه شده است، یکی از 58 پیشنهاد ارسال شده برای نسل‌ آینده مریخ‌نورد ناسا محسوب می‌شود.
«ایگور میتروفانوف» سرپرست تیم تحقیقاتی روسیه تأکید می‌کند: لایه‌های گرد و غبار و سنگ در مریخ ظاهر یکسانی دارند، اما با کمک ابزار کاوشگر آب می‌توان نشانه‌های مواد معدنی احتمالی در لایه‌های عمق سیاره را نیز شناسایی کرد.
این ابزار مبتنی بر دستگاه‌های اسکن آب است که توسط موسسه تحقیقات فضایی روسیه برای مجموعه‌ای از کاوشگرهای ناسا طراحی شده‌اند.
یکی از این دستگاه‌ها، آشکارساز نوترون انرژی بالا (HEND) بر روی مدارگرد مریخ اودیسه (Odyssey)‌ است که به شناسایی مقادیر یخ‌زده آب زیر سطح در سیاره سرخ در سال 2002 کمک کرد.
آشکارساز جدید آب، پرتوهای گامای تولید شده در زمان برخورد پرتوهای کیهانی به سطح مریخ را جستجو می‌کند؛ با کمک پرتوهای گاما امکان مشاهده ترکیبات عناصر خاک فراهم می‌شود.
خطوط طیفی که توسط خاک ساطع می شود - هنگام بمباران شدن بوسیله پرتوهای کیهانی - میزان آهن، سیلیکون و کلسیوم زیر سطح را مشخص می‌کنند.
ناسا تا ماه مارس (اسفند ماه) طرح‌های منتخب را اعلام خواهد کرد.
انتهای پیام
طرح کاوشگر NORD موسسه تحقیقات فضایی روسیه
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] کشف نوعی کوتوله قهوه‌ای با آسمان‌ سرخرنگ

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92112315986

چهارشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۷:۵۶



تیمی از محققان «مرکز تحقیقات فیزیک نجومی» دانشگاه هارتفوردشایر، کوتوله‌ای قهوه‌ با آسمان‌های قرمزرنگ نامعمول را کشف کرده‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، کوتوله‌های قهوه‌ای بین ستارگان و سیارات قرار دارند؛ آنها بیش از آن بزرگ هستند که سیاره در نظر گرفته شوند با این حال، دارای ماده کافی برای همجوشی هیدروژن در هسته‌هایشان برای تبدیل‌شدن به ستاره نیز نیستند. این اجرام کیهانی اغلب «ستارگان ناکام» نام دارند، زیرا دارای منبع انرژی درونی نبوده و بنابراین، سرد و بسیار کم‌نور هستند و در طول زمان به خنک‌شدن ادامه می‌دهند.
کوتوله قهوه‌ای جدید موسوم به ULAS J222711-004547 به دلیل ظاهر بی‌نهایت سرخرنگش در مقایسه با کوتوله‌های قهوه‌ای نرمال، رصد شد. مشاهدات بیشتر با بهره‌گیری از «تلسکوپ بسیار بزرگ» شیلی و استفاده از شیوه تحلیل داده‌ها نشان داد دلیل این سرخی بیش از اندازه، حضور لایه بسیار ضخیمی از ابرها در جو فوقانی‌تر آن است.

فردریکو موراکو، رهبر تیم تحقیقاتی از دانشگاه هارتفوردشایر، گفت: ابرهای ضخیم این نوع کوتوله قهوه‌ای تقریبا از غبار معدنی مانند انستاتیت و سنگ سنباده تشکیل شده‌اند و ما موفق به کشف حضور این ابرها و همچنین تخمین‌زدن اندازه دانه‌های غبار آن‌ها شدیم.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] درون خورشید، انفجاری‌تر از تصورات پیشین

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92112617411
شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۰:۵۲



فضای بین سطح خورشید و جو آن بسیار انفجاری‌تر از آن چیزی است که پیش‌تر تصور می‌شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این اطلاعات بر اساس تصاویر دینامیک جدیدترین رصدخانه خورشیدی ناسا به نام «ماهواره تصویربرداری منطقه رابط خورشید» (آیریس)، بدست آمده است.
یافته‌های جدید به دانشمندان در درک بهتر چگونگی اثرگذاری جو خورشید بر باد خورشیدی کمک می‌کند؛ باد خورشیدی پدیده قدرتمندی است که می‌تواند آب‌و‌هوای زمین را تغییر داده و به ماهواره‌ها آسیب وارد کند.
این نتایج همچنین به رمزگشایی اسرار قدیمی خورشید کمک می‌کند، از جمله این که چرا دما‌ی 5500 درجه در سطح این ستاره به حدود یک میلیون درجه سانتی‌گراد در جو بیرونی‌اش موسوم به «تاج» تغییر می‌کند.
کاوشگر آیریس ناسا در ماه ژوئن برای مطالعه ناحیه رابط (ناحیه بین سطح خورشید و تاج که دانشمندان را سردرگم کرده)، پرتاب شد. با شکار نور ساطع‌شده از اتم‌های دماهای مختلف، این سامانه در ارتفاعات متعدد بر فراز سطح خورشید، این لایه مبهم را بررسی می‌کند.

الن تایتل، بازرس ارشد آیریس، می‌گوید: کیفیت تصاویر و طیف‌های دریافتی از ماهواره‌ ارزان و کوچکی بدست آمده که ساخت آن فقط 44 ماه زمان برده است.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] ساخت قطعه موسیقی با داده‌های فضاپیمای وویجر

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان

کد خبر: 92112517270
شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۰:۴۴



محققان با استفاده از داده‌های فضاپیمای وویجر موفق به ساخت یک قطعه موسیقی کلاسیک شده‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، «دومنیک ویچینانزا» از فیزیکدانان شبکه پر سرعت GEANT اروپا 320 هزار اندازه‌گیری صورت گرفته توسط فضاپیماهای وویجر 2 و 1 را انتخاب و از این داده‌ها برای ساخت یک قطعه موسیقی استفاده کرد.
داده‌های آشکارسازهای پرتو کیهانی هر دو فضاپیما که بطور همزمان در فواصل زمانی یک ساعته از فواصل چند میلیارد کیلومتری اقدام به ارسال اطلاعات می‌کردند، برای ساخت این قطعه موسیقی مورد استفاده قرار گرفت.

نتیجه نهایی ساخت یک قطعه موسیقی کلاسیک پنج دقیقه‌ای است؛ هدف از ساخت این قطعه موسیقی، گرامیداشت حدود چهار دهه فعالیت علمی این دو فضاپیما عنوان شده است.
این محقق پیش از این نیز با استفاده از داده‌های فضاپیمای وویجر 1، برخورد دهنده بزرگ هادرونی (LHC)، اسکن‌های مغزی و فعالیت‌های آتشفشانی اقدام به ساخت قطعه موسیقی کرده بود.
فضاپیمای دوقلوی وویجر 2 و 1 ناسا با هدف بررسی سیارات مشتری و زحل در سال 1977 میلادی به فضا پرتاب و موفق به کشف جزئیات جدیدی در خصوص ماهیت حلقه‌های زحل و شناسایی قمر آیو سیاره مشتری شدند.
فضاپیمای وویجر 1 پس از گذشت 36 سال از آغاز مأموریت بررسی سیارات منظومه شمسی در اوت 2012 میلادی (مرداد 91) وارد فضای بین ستاره‌ای شده است و در حال حاضر در فاصله 20 میلیارد کیلومتری از خورشید و در بخش تاریک و سرد فضا در میان ستارگان قرار دارد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] اروپا به دنبال پرتاب رصدخانه فضایی تا 2024

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120200371
جمعه ۲ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۴



یک رصدخانه فضایی برای شناسایی سیارات موجود در اطراف ستارگان بیگانه به عنوان سومین ماموریت علمی کلاس متوسط سازمان فضایی اروپا(اسا) انتخاب شده که تا سال 2024 پرتاب خواهد شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ماموریت «گذرهای سیاره و نوسانات ستارگان(پلاتو)» توسط کمیته برنامه علمی اسا برای اجرا به عنوان بخشی از برنامه بینش کیهانی 2015-25 آن انتخاب شده است.
این ماموریت به بررسی دو زمینه اصلی بینش کیهانی خواهد پرداخت: اینکه شرایط لازم برای شکل‌گیری و ظهور حیات چه بوده و چگونه منظومه شمسی کار می‌کند.
پلاتو ستارگان نسبتا نزدیک را رصد و کاهشهای کوچک و منظم درخشش آنها را در زمان گذر سیارات از برابر این اجسام بررسی خواهد کرد.
این پروژه با استفاده از 34 تلسکوپ و دوربین جداگانه کوچک به بررسی سیارات اطراف حدود یک میلیون ستاره در نیمی از آسمان خواهد پرداخت.
پلاتو همچنین فعالیتهای لرزه‌ای در ستارگان را بررسی خواهد کرد که اجازه توصیف دقیق ستاره میزبان هر سیاره کشف‌شده، از جمله جرم، شعاع و سن آن را خواهد داد.
این سنجشها در کنار مشاهدات سرعت شعاعی زمینی به محاسبه جرم و شعاع سیاره و در نتیجه تراکم آن کمک کرده و تصویری از ترکیبات سیاره را ارائه خواهد کرد.
این ماموریت به شناسایی و بررسی هزاران سیستم سیاره‌ای فراخورشید با تاکید بر کشف و توصیف سیارات شبه زمینی و ابرزمینی در مناطق قابل سکونت ستاره میزبان خواهد پرداخت.

رصدخانه پلاتو در سال 2024 بر روی یک موشک سیوز از پایگاه فضایی اروپا در کورو برای یک ماموریت ابتدایی شش ساله به فضا پرتاب خواهد شد. این فضاپیما از نقطه لاگرانژی دو بکار خواهد پرداخت که نقطه‌ای مجازی در فاصله 1.5 میلیون مکیلومتری زمین از منظر خورشید است.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] عبور بی‌خطر دو سیارک از کنار زمین

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120301186
شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۲:۱۱



سیارک بالقوه خطرناک 1995CR ساعات پایانی شب گذشته(جمعه) از فاصله ایمن کنار زمین عبور کرد و تا دو روز آینده نیز سیارکی به قطر 130 متر بدون ایجاد خطر خاصی از کنار زمین گذر خواهد کرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، سیارک 1995CR به قطر 210 متر که جزو سیارک‌های بالقوه خطرناک برای زمین محسوب می‌شود، روز جمعه 21 فوریه (دوم اسفند) در ساعت 20:00 به وقت گرینویچ (23:30 به وقت تهران) از فاصله سه میلیون کیلومتری زمین – 7.6 برابر فاصله زمین تا ماه – عبور کرد.
همچنین سیارک دیگری به نام 2014CR به قطر 130 متر تا روز دوشنبه 24 فوریه (پنجم اسفند) از کنار زمین عبور خواهد کرد.
این سیارک بالقوه خطرناک از فاصله 8.3 برابری فاصله زمین تا ماه عبور می‌کند که هیچ خطری برای زمین و ساکنان آن ایجاد نخواهد کرد.
گذر این سیارک بصورت مستقیم در وب‌سایت برنامه تلسکوپ مجازی به آدرس www.virtualtelescope.eu/webtv قابل مشاهده است.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] ماهواره «گایا» در تصاویر تلسکوپ پرقدرت رصدخانه اروپا

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120300789
شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۸:۳۰



نقاط سفیدی که در تصاویر ارسالی برجسته‌ شده‌اند، ماهواره «گایا» متعلق به آژانس فضایی اروپا را نمایش می‌دهند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این تصویر توسط «تلسکوپ بسیار بزرگ» متعلق به رصدخانه جنوب اروپا در شیلی رصد شده است.
فضاپیمای گایا در 19 دسامبر سال 2013 از پایگاه فضایی آژانس فضایی اروپا در گویان فرانسه پرتاب شد و هم‌اکنون 1.5 میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد و حول نقطه‌ مجازی در فضا موسوم به L2 مدارگردی می‌کند.
از این نقطه، گایا آسمان را به طور پیوسته برای پنج سال آینده رصد خواهد کرد و از یک میلیارد ستاره کهکشان راه شیری نقشه‌برداری می‌کند؛ تفحص این فضاپیما، نقشه سه‌بعدی بی‌سابقه‌ای از مکان‌ها و حرکات ستاره‌ای را برای بررسی منشا و تکامل این کهکشان ایجاد می‌کند. ستاره‌شناسان به گایا برای نشانه‌گرفتن ستارگان با دقت فوق‌العاده نیاز دارند و برای رسیدن به اهداف مطلوب، آنها باید از مکان این فناوری در منظومه شمسی نیز آگاهی داشته باشند.
مشاهده گایا با استفاده از تلسکوپ‌های زمین‌محور ممکن اما دشوار است، زیرا این ماهواره حدود یک میلیون برابر کم‌نور از آن است که توسط چشم غیرمسلح قابل‌شناسایی باشد. برای اندازه‌گیری مکان آن در آسمان، شبکه‌ای از تلسکوپ‌های کوچک و متوسط در حال نظارت بر سامانه مزبور هستند و با استفاده از این اطلاعات، «مرکز عملیات فضایی» آژانس فضایی اروپا حرکت و مکان آن را با دقت بالا تعیین می‌کند.
تصاویر ارائه‌شده جدید به فاصله 6.5 دقیقه، در 23 ژانویه(سوم بهمن) و با همکاری رصدخانه جنوب اروپا و آژانس فضایی این قاره در مشاهده گایا، به دست آمده‌اند.
انتهای پیام
ماهواره گایا در تصویر تلسکوپهای زمینی
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] خطر برخورد ماهواره‌های زمین با ابری مرگبار از زباله‌های فضایی

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120502546
دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۸:۵۹



دانشمندان هشدار دادند ماهواره‌ای به اندازه اتوبوس که در فضا رها شده است، ممکن است متلاشی شده و میدان مخربی از پسماندها را به جا بگذارد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این تهدید از جانب سامانه‌ای به عرض 9 متر به نام «انویست» (Envisat) اعلام شده که در سال 2012 تماسش را با زمین از دست داد و اکنون در ارتفاع کمتر از 790 کیلومتری مدارگردی می‌کند.
دانشمندان معتقدند شانس تصادم این سیستم با دیگر ماهواره‌ها وجود دارد و انتظار می‌رود پسماندهای حاصل از این برخورد به مدت 150 سال در فضا بمانند؛ گفته می‌شود، بازگرداندن این فناوری به زمین می‌تواند بیش از اندازه هزینه‌بر باشد.
به گفته محققان، هر سال دو شی از فاصله 200 متری این ماهواره عبور می‌کنند و برخورد با «انویست» می‌تواند به اثر واکنشی زنجیره‌ای موسوم به «سندرم کسلر» منجر شود؛ این اثر به زمانی اشاره می‌کند که در آن، ابری از پسماندهای پر سرعت موجب بروز تصادم‌های دیگر می‌شود.
پروفسور جورج فریزر، مدیر مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه لستر، گفت: مسیر انویست در اکثر مدارهای ماهواره‌ها و تقریبا در تمامی زوایا تداخل ایجاد می‌کند.
بر اساس این مقاله، حدود 140 کیلوگرم سوخت برای حرکت‌دادن ماهواره مزبور به نقطه‌ای که در آنجا به طور طبیعی ظرف 25 سال به زمین بازگردد، لازم است.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] رصد کاوشگر فرصت در سطح مریخ

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120401739
یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۵۰



تصویر جدید ارسالی از یک دوربین تلسکوپی که حول مریخ می‌شود، کاوشگر «فرصت» ناسا را در حال فعالیت بر «پشته موری» (Murray Ridge) و بدون وجود هیچ دهانه برخوردی در مجاورت آن به نمایش می‌گذارد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دوربین «آزمایشگاه علمی تصویربرداری با تفکیک‌پذیری بالا» (HiRISE) که روی «مدارگرد اکتشافی مریخ» نصب است، در تصویر ارائه‌شده، فرصت را به نمایش می‌گذارد.
سنگی موسوم به «جزیره اوج» در ماه ژانویه سال جاری میلادی در کنار «فرصت» رصد شد، در حالی که چند روز پیش از آن، چنین صخره‌ای وجود نداشت. پس از آن، محققان با استفاده از دوربین HiRISE مشاهدات جدید را برای بررسی احتمال حفاری یک دهانه برخورد جدید توسط یک شی فضایی در نزدیکی فرصت و پرتاب‌کردن این صخره به مکان جدیدش، برنامه‌ریزی کردند.
در این تصویر که در 14 فوریه سال جاری میلادی گرفته شده، هیچ دهانه برخورد جدیدی مشاهده نمی‌شود اما مشاهدات فرصت، معمای «جزیره اوج» را با یافتن محل برخورد، شکستن و حرکت این سنگ توسط چرخ یک کاوشگر حل کرده است. «پشته موری» بخشی از لبه غربی «دهانه ایندیور» است؛ این دهانه میلیاردها سال قدمت دارد و قطر آن 22 کیلومتر گزارش شده است.
آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا ماموریت فرصت را مدیریت می‌کند.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] سیاره ناهید در معرض انفجارات مرگبار خورشیدی

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120401616
یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۴:۱۱



بر اساس مطالعات جدید، رخداد نوعی پدیده‌ آب‌وهوایی فضایی که در حواشی حباب مغناطیسی زمین موسوم به «مغناطوسفر» معمول است، دارای عواقب ناخوشایندتری برای سیاره ناهید خواهد بود.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، انفجارات غول‌پیکری موسوم به «ناهنجاری‌های جریان داغ»، می‌توانند از کل ناهید بزرگ‌تر باشند و چندین بار در روز رخ دهند.
گلین کولینسون ، دانشمند علوم فضایی مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، گفت: این انفجارات نه تنها عظیم هستند، بلکه چون ناهید دارای میدان مغناطیسی برای حفاظت از خودش نیست، آن‌ها درست بر فراز این سیاره رخ می‌دهند و می‌توانند کل آن را ببلعند.
این مطالعه بر اساس آزمایشات سامانه «ونوس اکسپرس» متعلق به آژانس فضایی اروپا انجام شد و نتایج حاصل میزان بزرگی و مکرربودن این نوع آب‌و‌هوای فضایی در سیاره مزبور را نشان می‌دهند.
زمین توسط مغناطوسفرش از بادخورشیدی تابشی مداوم حفاظت می‌شود، اما ناهید از چنین شانسی برخوردار نیست و تنها حفاظ آن در مقابل باد خورشیدی، لایه بیرونی باردار جوی موسوم به «یونسفر» است؛ با این حال، ناهنجاری‌های جریان داغ می‌توانند اختلالات قابل‌توجه و در مقیاس سیاره‌ای را خلق کنند و یونسفر را از سطح این سیاره حذف کنند.
جزئیات این مطالعه در Geophysical Research منتشر شد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] مانور عقب‌گرد مریخ‌نورد کنجکاوی

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان

کد خبر: 92120401610
یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۱:۱۷



تیم کنترل مأموریت کنجکاوی با هدف پیشگیری از آسیب‌دیدگی بیشتر به چرخ‌های مریخ‌نورد، هفته گذشته نخستین آزمایش حرکت عقب‌گرد را اجرا کردند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آزمایش حرکت عقب‌گرد مریخ‌نورد در تاریخ 18 فوریه (29 بهمن) انجام شد و کنجکاوی حدود 100 متر را به عقب بازگشت.
این مانور با هدف آزمایش استراتژی کاهش آسیب به چرخ‌های مریخ‌نورد و بر روی یک مسیر نرم و هموار طراحی شده بود.
مقصد جدید مریخ‌نورد، کوه شارپ به ارتفاع 5.5 کیلومتر است و پیش‌بینی می‌شود که کنجکاوی تا ماه ژوئن (خرداد 93) به دامنه این کوه برسد.
کنجکاوی در ادامه حرکت بسمت کوه شارپ، به تازگی مجبور به پرش از روی یک تپه شنی شده که باعث شکستگی ظریف در چرخ‌ها شده است.
«جیم اریکسون» مدیر پروژه کنجکاوی در آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا تأکید می‌کند: باتوجه به وجود ناهمواری های مختلف در ادامه مسیر بسمت کوه شارپ، انجام مانور حرکت عقب‌گرد برای اتخاذ این استراتژی‌ در شرایط خاص ضروری است.
همزمان با استفاده از تصاویر تهیه شده توسط مدارگرد مریخ، مسیر حرکت مریخ‌نورد اصلاح می‌شود.
محققان ناسا قصد دارند در ادامه حرکت بسمت کوه شارپ، تحقیقات دیگری از جمله حفاری در دل سنگ‌ها در سایت موسوم به کیمبرلی (Kimberley) را پیگیری کنند.
مریخ‌نورد کنجکاوی اوت 2012 (مرداد 91) بر سطح سیاره سرخ فرود آمد و کیلومترشمار آن مسافت 5.21 کیلومتر را نشان می‌دهد؛ این درحالیست که مریخ‌نورد فرصت که 10 سال قبل تحقیقات خود را در مریخ آغاز کرد، تاکنون 38.74 کیلومتر را طی کرده است.
انتهای پیام
سایه مریخ‌نورد کنجکاوی پس از مانور عقب‌گرد
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] کشف مهدکودک نوساز ستاره‌ای

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120401606
یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۱:۱۵



با استفاده از تلسکوپی در خشک‌ترین و سردترین جای زمین به نام Ridge A واقع در قاره قطب جنوب، تیمی از دانشمندان به رهبری دانشگاه نیوساوث‌ولز استرالیا، ابر گازی عظیمی را کشف کرده‌اند که در مرحله ابتدایی شکل‌گیری‌اش است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ابرهای عظیم گاز مولکولی -عظیم‌ترین اجرام کهکشان راه شیری- مکان تولد ستارگان هستند.
ابر گازی جدید به شکل یک ریسمان بسیار طولانی است که طول آن 200 و عرضش 10 سال نوری گزارش شده و جرم آن 50 هزار برابر خورشید است. این ابر در مرحله آغازین شکل‌گیری‌اش است و هنوز هیچ ستاره‌ای در آن متولد نشده است.
کشف جدید با استفاده از تلسکوپ HEAT در Ridge A و تلسکوپ «موپرا» در نیوساوث‌ولز صورت گرفت؛ این سامانه‌ها محل ابرهای گازی در کهکشان راه شیری را با استفاده از مقدار کربن موجود در آن‌ها ترسیم می‌کنند.

جزئیات این مطالعه در مجله Astrophysical منتشر شد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] حضور مشتری در بالاترین نقطه آسمان طی یک هفته آینده

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان

کد خبر: 92120401603
یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۱:۱۳



طی یک هفته آینده، مشتری در بالاترین نقطه خود در آسمان خواهد بود و در چند سال‌ آینده کماکان در این نقطه خواهد ماند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در یک هفته آینده، مشتری و قمرهایش در نزدیک‌ترین فاصله به زمین خواهند بود و در آسمان به وضوح قابل‌مشاهده هستند. این امر فرصت‌های ایده‌آلی را برای مشاهده این سیاره غول‌پیکر از طریق تلسکوپ و دوربین‌های شکاری فراهم می‌کند.
دکتر کریس آریج، منجم دانشگاه کالج لندن، معتقد است در این پدیده کیهانی، چهار قمر از بزرگ‌ترین قمرهای مشتری قابل‌رویت خواهند بود؛ این قمرها طی چند روز حول سیاره خود می‌چرخند و زمینیان می‌توانند هر شب مدارگردی آن‌ها را نظاره کنند.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] کشف بخار آب در جو سیاره «مشتری داغ»

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92120704620
چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۱:۱۳



محققان موسسه فناوری کالیفرنیا (کالتک) با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده در رصدخانه دبلیو. ام. کک هاوایی، موفق به کشف بخار آب در جو سیاره‌ای موسوم به «مشتری داغ» (سیاره‌ای که بیش از حد معمول به ستاره میزبانش نزدیک است) شدند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تکنیک طراحی‌شده در این مطالعه دیدگاه جدیدی را درباره تعداد سیارات آبی مانند زمین، در جهان ارائه می‌دهد.
دانشمندان پیش‌تر بخار آب را روی سیارات دیگر کشف کرده‌اند اما این موفقیت‌ها تحت شرایط بسیار خاص و پیچیده عملی شده بودند.
با این حال، محققان حاضر در این پروژه با الهام از کشف اخیر منوکسیدکربن در سیاره فراخورشیدی tau Boo b (موسوم به مشتری داغ) به دنبال شناسایی آب به شیوه‌ای مشابه بودند. جرم این سیاره، چهار برابر مشتری است و این امر آن را به یک غول گازی تبدیل کرده است.
شیوه به کار رفته در کشف منوکسیدکربن از تکنیک «سرعت شعاعی» (RV) برای شناسایی سیارات فراخورشیدی غیرانتقالی (non-transiting) استفاده می‌کند. این تکینک عموما درباره ناحیه مرئی منشور که چشم انسان به آن حساس است، به کار می‌رود. با استفاده از «اثر داپلر»، تکنیک RV حرکت یک ستاره را به دلیل کشش گرانشی سیاره همراه تعیین می‌کند. این ستاره مخالف حرکت مداری سیاره و تغییر ویژگی‌های ستاره‌ای موجود در طول موج حرکت می‌کند.
تیم علمی تکنیک RV را به مادون‌قرمز با هدف تعیین مدار خود tau Boo حول ستاره‌اش بسط داد و تحلیل بیشتر شیفت‌های نوری را از طریق طیف‌سنجی (تحلیل منشور نور) به آن افزود. چون هر مولکولی طول موج مختلفی از نور را ارسال می‌کند، این اثرانگشت نوری منحصر‌به‌فرد به محققان امکان تحلیل مولکول‌هایی را می‌دهد که جو سیاره را تشکیل می‌دهند.
با استفاده از داده‌هایی که با ابزار NIRSPEC در رصدخانه دبلیو. ام کک جمع‌آوری شده بود، محققان توانستند اثرانگشت مولکولی آب را با منشور نوری گسیل‌شده توسط سیاره مورد مطالعه مقایسه کنند و دریافتند که این جو حاوی بخار آب است.
جزئیات این مطالعه در The Astrophysical Journal Letters منتشر شد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] پرواز مجازی بوئینگ CST-100 به فضا

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92121308348
سه‌شنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۸:۵۸



فرمانده آخرین ماموریت شاتل فضایی چندی پیش مجددا به فضا بازگشت، اما این بار زمین را ترک نکرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، کریس فرگوسن، فرمانده ماموریت «آتلانتیس STS-135» در سال 2011 و مدیر کنونی «عملیات خدمه و ماموریت» بوئینگ، در یک شبیه‌ساز زمین‌محور طی پروازی مجازی، به ایستگاه بین‌المللی فضایی سفر کرد. این پروژه به عنوان بخشی از ملزومات آزمایشی ناسا برای فضاپیمای «(CST-100) حمل و نقل فضایی خدمه بوئینگ» صورت گرفت.
به گفته مقامات شرکت بوئینگ، این پرواز، مرحله نهایی پیش از بازبینی مهم طراحی این سامانه بود و در اینجا، فرگوسن از تجاربش به عنوان کهنه‌کار سه ماموریت شاتل با سابقه 40 روز حضور در مدار و 5700 ساعت پرواز با عملکرد بالا، برای نشان دادن قابلیت فضاپیما در این عملیات استفاده کرد. در طول ماموریت شبیه‌سازی‌شده، وی فضاپیمای مجازی را از طریق مجموعه‌ای از مانورها و به صورت دستی ونه تحت هدایت خوکار، مدیریت کرد.

سامانه CST-100 یکی از چند هواپیمایی است که توسط شرکت‌های خصوصی برای «برنامه خدمه تجاری» ناسا و به عنوان جایگزینی برای شاتل فضایی در حمل محموله و خدمه به ایستگاه بین‌المللی فضایی ساخته شده است. این فناوری می‌تواند بیش از هفت مسافر یا ترکیبی از مسافران و محموله را به ایستگاه فضایی ببرد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=2]عبور سیارکی در ابعاد سه اتوبوس دو طبقه از کنار زمین[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92121509924

پنجشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۲۹



سیارک 2014DX110 در نخستین دقایق بامداد امروز (پنج‌شنبه) بدون ایجاد خطر خاصی، از محلی نزدیک‌تر از فاصله ماه به زمین عبور کرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پهنای این سیارک که ماه گذشته شناسایی شد، بین 13 تا 39 متر معادل سه اتوبوس دو طبقه و سرعت حرکت آن بالغ بر 14.85 کیلومتر در ثانیه تخمین زده می‌شود.

سیارک 2014DX110 روز چهارشنبه پنجم مارس در ساعت 21:07 به وقت گرینویچ (00:37 بامداد پنج‌شنبه به وقت تهران) از فاصله 350 هزار کیلومتری زمین عبور کرد که 0.9 فاصله زمین تا ماه است.
این سیارک از کلاس سیارک‌های آپولو (Apollo) محسوب می‌شود که محور نیمه اصلی مداری آنها بزرگتر از زمین است.
تاکنون بیش از 240 سیارک از کلاس آپولو شناسایی شده‌اند؛ در صورت برخورد احتمالی یکی از این سیارک‌ها با زمین، ‌دهانه برخوردی 10 تا 20 برابر بزرگتر از پهنای سیارک ایجاد خواهد شد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] بازسازی پوسته قمر «اروپا» در آزمایشگاه

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92122516007
یکشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۰:۵۵





دانشمندان اسپانیایی موفق به بازسازی پوسته قمر یخی «اروپا» در آزمایشگاه شدند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، آب، نمک‌ها و گازهای حل‌شده در اقیانوس عظیمی که دانشمندان معتقدند شاید در زیر پوسته یخی اروپا وجود داشته باشد، می‌توانند به سطح آمده و ساختارهای زمین شناسی وهم‌آلود مرتبط به مواد قرمزرنگ را روی این قمر سیاره مشتری تولید کنند.
این موضوع توسط محققان «مرکز اخترزیست‌شناسی» (CAB) اسپانیا در آزمایشگاه و با حضور آب، دی‌اکسیدکربن و سولفات منیزیم تایید شد.
دانشمندان بر این باورند در درون اروپا که یکی از قمرهای یخی مشتری است، مخازنی از آب به عنوان مایع حیات وجود دارد. این نظریه از اطلاعاتی برخاسته که توسط ماموریت‌های «وویجر» و «گالیله» به دست آمده‌ است. در این ماموریت‌ها، ترک‌ها و زمین‌های نابهنجار مرتبط با مواد سرخگون به دست آمدند که در تضاد با سفیدی یخ ناشی از آب غالب در سطح هستند. تعدادی از این ساختارهای زمین‌شناسی با ظهور مایعات از درون این قمر مرتبط هستند.
داده‌های دریافتی از ماموریت‌های فضایی نشان می‌دهد این مواد سرخ‌ رنگ، نمک‌های هیدرات‌شده‌ و عمدتا از سولفات منیزیم هستند. همچنین ترکیبات بی‌ثباتی مانند دی‌اکسید‌کربن، دی‌اکسید سولفور (SO2) و هیدروژن پراکسید (H2O2) نیز شناسایی شده‌اند.
در حال حاضر دانشمندان مرکز اخترزیست‌شناسی اسپانیا با تمامی این مقدمات، آزمایشی را با هدف توضیح چگونگی تکامل این مایع‌ها در مسیر آنها بین مخازن عمیق و سطح این قمر طراحی کرده‌اند.
ویکتوریا مونز ایگلزیاس، یکی از نویسندگان ارشد این مقاله می‌گوید: درست همان‌طور که ماگمای زمین به سطح ظهور می‌کند، پدیده‌ مشابهی می‌تواند در قمر اروپا رخ دهد. گرچه در این حالت، cryomagma آبکی خواهد بود که تکامل می‌یابد و از درون قمر یخی به بیرون تراوش می‌کند.

دانشمندان برای تایید نظریه خود در آزمایشگاه، شرایط شدید مخازن مایع موجود در پوسته اروپا به ویژه، فشار بالا و دمای پایین را شبیه‌سازی کردند و آنچه را که برای یک محلول آبی دارای دی‌اکسیدکربن و MgSO4 هنگام خنک‌شدن و ظهور در سطح، رخ می‌دهد، مشاهده کردند.
جزئیات این مطالعه در مجله Geochimica et Cosmochimica Acta منتشر شد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] موشک ناسا قلب یک شفق قطبی را نشانه گرفت

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92122515994
یکشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۰:۴۶



دانشمندان ناسا به تازگی یک موشک اکتشاف تغییرات جوی را به قلب یک شفق قطبی پرتاب کرده‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این اوج‌گیری بخشی از ماموریت GREECE بود که هدف از آن شناسایی عامل شکل متمایز حلقه‌های شفقی مخابره شده است.

شفق قطبی زمانی ایجاد می‌شود که ذرات خورشیدی از طریق یک جریان ثابت توسط باد خورشیدی یا فوران تاج خورشیدی به میدان مغناطیسی زمین برخورد می‌کنند.

موشک اکتشاف تغییرات جوی ناسا از سکوی «فلت پوکر» در آلاسکا پرتاب شد و دو تلاش پیشین برای پرتاب آن به دلیل وجود بادهای بلند و خود شفق قطبی به تعویق افتاده بودند؛ با این حال، با ایده‌آل‌شدن شرایط، تیم علمی در پرتاب این سامانه تردید به خود راه نداد.
ماموریت GREECE از ابزار تصویربرداری زمین‌محور و موشک‌های اکتشاف تغییرات جوی استفاده می‌کند که برای اندازه‌گیری‌ قلب شفق طراحی شده‌اند. هدف از این ماموریت درک شرایط عامل ایجاد شفق قطبی و چگونگی تعامل ذرات خورشیدی با مغناطوسفر زمین گزارش شده است.
بر اساس یکی از نظریه‌های موجود پیرامون شکل‌گیری حلقه‌های شفقی، شفق قطبی مانند یک موج رفتار می‌کند اما دارای جریان‌های سریع‌تر و آرام‌تری است که با یکدیگر تعامل دارند و حلقه را به وجود می‌آورند.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] عطارد جمع و جورتر شد

[/h]






بر اساس شواهد جدید جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای «مسنجر» ناسا در عطارد، شعاع این سیاره طی چهار میلیارد سال حدود هفت کیلومتر و بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌شد، کاهش یافته است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این یافته‌ها معماهای کنونی پیرامون تکامل سیاره عطارد را حل می‌کند.

تصاویر پیشین از ویژگی‌های سطحی عطارد نشان داده بود علی‌رغم خنک‌شدن طی تمامی عمرش، این سیاره صخره‌ای تقریبا فشرده نشده است؛ اما مدلسازی شکل‌گیری و پیرشدن عطارد نمی‌توانست این یافته‌ها را توضیح دهد.

هم‌اکنون «پاول کی. بایرن» و «کریستین کلیمزاک» از «موسسه کارنگی» واشنگتن و همکارانش از تصاویر دقیق مسنجر و داده‌های توپوگرافی برای تولید نقشه جامع ویژگی‌های زمین‌ساختی عطارد استفاده کردند. این نقشه نشان می‌دهد عطارد به طور قابل‌توجهی هنگام خنک‌شدنش کوچک شده است.

محققان تخمین زده‌اند شعاع این سیاره ممکن است بین 4.6 و هفت کیلومتر کاهش یافته باشد.

جزئیات این مطالعه در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.







.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] شما هم می‌توانید از ماه نقشه‌برداری کنید

[/h]



تیمی از دانشمندان با همکاری «مرکز تحقیقات مجازی CosmoQuest» نشان داده‌اند که امکان نقشه‌برداری از ماه برای هر فردی با همان کیفیت نقشه‌های گروه‌های باتجربه و حرفه‌ای وجود دارد.


به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، CosmoQuest سایت علوم شهروندی نسل دوم در مرکز STEM دانشگاه جنوب ایلینوی است که توسط دکتر «پاملا ال گی» اداره می‌شود.

استوارت رابینز، محقق دانشگاه کلرادو بودلر و آیریون آنتونکو از «موسسه سیاره‌ای تورنتو» رهبران پروژه نقشه‌بردار ماه (MoonMappers) در انجمن CosmoQuest اعلام شده‌اند. اعضای این جامعه نشان داده‌اند داوطلبان می‌توانند به طور دقیق ویژگی‌های سطح سیاره‌ای را شناسایی کند.

با حضور بیش از 500 میلیون دهانه برخوردی روی ماه و داده‌های جدید روزانه از «مدارگرد شناسایی ماه» متعلق به ناسا، پتانسیل لازم برای بسط علم در این زمینه وجود دارد.


جزئیات این مطالعه در مجله Icarus منتشر شد.










.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] ناجی ایستگاه فضاییSkylab درگذشت

[/h]





«جک کینسلر» از محققان ناسا و ناجی ایستگاه فضایی Skylab در سن 94 سالگی درگذشت.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «کینسلر» مدیر مرکز خدمات فنی در مرکز فضایی لیندون جانسون ناسا، ناجی ایستگاه فضایی 2.5 میلیارد دلاری آمریکا محسوب می‌شود.

ایستگاه فضایی Skylab در زمان پرتاب در سال 1973 میلادی، سپر حرارتی خود را از دست داد و به همین علت برنامه ارسال خدمه ایستگاه به تأخیر افتاد.

اغلب راه‌حل‌های ارائه شده توسط محققان ناسا شامل پیاده‌روی خطرناک فضایی بود، اما «کینسلر» طرحی را پیشنهاد کرد که امکان ترمیم بخش صدمه دیده از داخل ایستگاه را فراهم می‌کرد.

در این طرح چتر بزرگی ساخته شده که در مکان صدمه دیده سپر حرارتی قرار می‌گرفت.

ناسا در مدت شش روز، نمونه دقیقی از طرح «کینسلر» طراحی و به فضا ارسال کرد که امکان اقامت 28 روزه فضانوردان در ایستگاه و مأموریت‌های بعدی را فراهم کرد.

«کینسلر» همچنین طراح شش پرچم و پلاکی بود که توسط فضانوردان آمریکایی بر روی ماه نصب شد.

ایستگاه فضایی Skylab در 14 مه سال 1973 میلادی توسط موشک Saturn V به فضا پرتاب شد؛ نخستین ایستگاه فضایی پیش از ایستگاه‌های فضایی «میر» و ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) برای اقامت طولانی مدت فضانوردان در مدار زمین طراحی شده بود.

در طی سال‌های 1973 و 1974 میلادی، این ایستگاه میزبان سه مأموریت سرنشین‌دار بود که طی آن سه گروه از فضانوردان بمدت 28، 59 و 84 روز در مدار زمین به انجام تحقیقات پرداختند.











.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] رقابت ستاره‌شناسان برای ساخت نسل بعدی ابرتلسکوپ‌ها

[/h]



یک رقابت جدید فضایی در حال آغاز است که می‌تواند به رمزگشایی از برخی از بزرگترین اسرار جهان کمک کند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ستاره شناسان از سراسر جهان در حال آماده‌سازی برای ساخت سه تلسکوپ بزرگ هستند که حداقل 10 برابر قدرتمندتر از تمام نمونه‌های کاربردی کنونی خواهند بود.

این رقابت به تماشای ساخت رصدخانه‌های پیچیده در نوک کوهستانهای هاوایی و شیلی خواهد پرداخت که به دنبال کشف عجایب پنهان در لبه بیرونی کیهان خواهند بود.

شرکت‌کنندگان در این رقابت تلسکوپ عظیم ماژلان، تلسکوپ 30 متری و تلسکوپ بسیار بزرگ اروپا هستند.

ستاره‌شناسان امیدوارند بتوانند از این ابرتلسکوپها برای رصد اولین ستارگان و کهکشانهایی که 13.7 میلیارد سال قبل پس از انفجار بزرگ شکل گرفته‌اند، استفاده کنند.

آنها همچنین قرار است سیارکهای مرگبار را که در مسیر زمین هستند کشف کرده و همچنین سیارات زمین مانند با احتمال برخورداری از حیات را در مدار اطراف ستارگان دیگر شناسایی کنند.

در اینجا، اولین بودن در تکمیل پروژه بسیار اهمیت دارد. تلسکوپها قرار است دریچه‌هایی را به سوی رموز علمی که دانشمندان را برای قرنها گیج کرده‌اند، باز کنند.

تلسکوپ عظیم ماژلان برای مثال در حال حاضر در بالای قله لاسکامپاناس در شیلی در ارتفاع 2550 متری سطح دریا در حال ساخت است.

این تلسکوپ یک پروژه 700 میلیوت دلاری است که بودجه ساخت آن توسط آمریکا، کره و استرالیا تامین شده و قرار است در حدود 10 سال آینده بکار بیفتد.

این فناوری از هفت قطعه با قطر 8.4 متری ساخته خواهد شد و انتظار می‌رود که از قابلیت جمع‌آوری نور پنج تا 10 برابر ابزارهای کنونی برخوردار باشد.

در همین حال، تلسکوپ یک میلیارد یورویی بسیار بزرگ اروپا در صحرای آتاکامای شیلی در حال ساخت بوده که از یک گنبد با قابلیت پوشش منطقه‌ای به اندازه یک استادیوم برخوردار خواهد بود.

این تلسکوپ دهها برابر بیشتر از نمونه‌های قبلی نسبت به نور مرئی و مادون قرمز حساستر بوده و برای کمک به ستاره‌شناسان در مشاهده اولین کهکشانها در 14 میلیارد سال پیش طراحی شده است.

طبق برنامه، این قابلیت می‌تواند اسرار ماده تاریک و انرژی تاریک را که نیروهای کمتر درک‌شده فضا هستند، برای کمک به توضیح چگونگی تکامل جهان آشکار کند.

طرح تلسکوپ بسیار بزرگ اروپا برنامه‌های تلسکوپ بی‌نهایت بزرگ (Owl) را دنبال می‌کند که قرار بود دیافراگمی به اندازه 10 متر داشته باشد.

اگرچه این تلسکوپ به دلیل بودجه بی‌نهایت پرهزینه آن کنار گذاشته شد اما به گفته سازمان فضایی اروپا، احتمالا بتوان آنرا در آینده دوباره بکار انداخت.

آخرین رقیب تلسکوپ یک میلیارد یورویی 30 متری است که سال گذشته برنامه آن برای اجرایی شدن در سال 2022 تائید شد. این تلسکوپ بر روی قله کوه Kea در هاوایی در حال ساخت است که هم‌اکنون میزبان چند تلسکوپ دیگر نیز هست.

این آتشفشان خفته نزد ستاره‌شناسان از شهرت خاصی برخورار است چرا که قله آن با ارتفاع 4.2 کیلومتر در بالای ابرها قرار گرفته و نمای واضحی از آسمان را برای 300 روز در سال ارائه می‌کند.

تلسکوپ 30 متری به دانشمندان در مشاهده 13 میلیارد سال پیش برای بررسی سالهای اولیه جهان کمک خواهد کرد.

آینه اولیه قطعه‌قطعه تلسکوپ که نزدیک به 30 متر طول دارد، به آن 9 برابر منطقه جمع‌آوری بزرگتری نسبت به بزرگترین تلسکوپهای نوری امروزی ارائه خواهد داد. تصاویر آن نیز سه برابر واضحتر خواهند بود.

این مسابقه سه سویه، ترکیبی از همکاری و رقابت است.

بر ای هر کدام از این سه پروژه تلسکوپی، بیشتر کار صنعتی و تاریخ تکمیل پروژه اسراری هستند که بخوبی محافظت شده‌اند. وبگاههای هر سه پروژه از ارائه تاریخ دقیق تکمیل پروژه خودداری کرده و آغاز بکار آنها را تا سال 2022 اعلام کرده‌اند.










.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1]گشت‌زنی بر فراز سیاره داغ «زهره» با بالن رباتیک

[/h]


یک بالن رباتیک بزرگ با پرواز بر فراز سیاره زهره (ناهید) برای بیش از یک سال، به دانشمندان دیدگاه بی‌سابقه‌ای را از این سیاره داغ ارائه خواهد داد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، طی یک سال گذشته، مهندسان شرکت‌های هوافضای نورثروپ گرومان و L'Garde روی یک مفهوم بدون سرنشین موسوم به «پلت‌فرم جوی با قابلیت‌مانور زهره» (VAMP) فعالیت داشته‌اند.

با استفاده از ترکیبی از پرواز نیرودهی شده و شناوری مجهول، فناوری جدید می‌تواند برای مدت‌های طولانی در آسمان بماند و طیفی از داده‌ها را در خصوص سیاره زهره و جو آن جمع‌آوری کند. سامانه VAMP یک سیستم هوایی بزرگ اما فوق‌العاده سبک و قابل‌شناورشدن است و وزن آن 450 کیلوگرم گزارش شده است.

در معماری ماموریت پیش‌بینی‌شده، VAMP با یک سامانه هوایی حامل به مدار زهره خواهد رفت، سپس در آنجا با هیدروژن یا گاز شناور دیگری، مستقر و باد می‌شود؛ این در حالیست که همچنان به فضاپیمای مادر متصل خواهد ماند. پس از آن، این فناوری از فضاپیمای مادر جدا شده و به سمت سیاره زهره به صورت مارپیچ پایین می‌آید و با فرودی مسطح و آرام، به جو آن وارد می‌شود.

بالن مزبور در آسمان زهره و در ارتفاع بین 55 تا 70 کیلومتر گشت‌زنی می‌کند، در حالی که از پروانه‌ها برای بالاماندن در طول روز و شناورشدن مجهول در ارتفاعات پایین‌تر پس از غروب بهره می‌برد. پنل‌های خورشیدی نیز پروانه‌های این سامانه را نیرودهی می‌کنند، در حالی که عملیات شبانه با باتری‌ها یا «مولد رادیوایزوتوپ چرخان پیشرفته» (ASRG) پشتیبانی می‌شود.

بادهای قوی زهره، بالن VAMP را هر شش روز یا بیشتر، یک بار در اطراف این سیاره حرکت خواهند داد؛ این سامانه می‌تواند سیاره زهره را برای بیش از یک سال و پیش از تحلیل رفتن تدریجی گاز شناور برای پایان‌دادن به ماموریتش، مطالعه کند.












.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] آمادگی ناسا برای پرواز به سیارک[/h] [h=3] تهران - ایرنا- سازمان ملی هوانوردی و فضایی ایالات متحده آمریکا (ناسا) آماده سازی برای اجرای یک پروژه بزرگ را آغاز کرده است .[/h]


به گزارش خبرنگار علمی ایرنا از صدای روسیه ؛ در اعلامیه مطبوعاتی این سازمان آمده است که پرواز به یک سیارک، هدف این پروژه است .

دانشمندان برنامه دارند یک ایستگاه فضایی مستقل را بسازند که یک جسم آسمانی کوچک را می تواند به طور مستقل گرفته و آن را به ماه برساند.

کارشناسان آمریکایی امیدوارند که آنها با اجرای این پروژه بتوانند تعدادی از فنآوری هایی را بسازند که بعدا در انجام پرواز به مریخ کمک خواهندکرد.

ایجاد یک سیستم قابل اعتماد حفاظت از سیارک های خطرناک برای کره زمین یکی از وظایف مهم دیگر این طرح است.

کارشناسان ناسا برای حل این مسئله به همکاری های بین المللی امیدوارند .

در حال حاضر ناسا متخصصانی را دعوت می کنند که می توانند در پیاده سازی این پروژه نوآورانه کمک کنند.









.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] استیون هاوکینگ : شرط را من بردم[/h] [h=3] تهران - ایرنا - در حالیکه ردیابی امواج گرانشی آغاز پیدایش جهان هیجان بسیاری در جامعه علمی ایجاد کرده پروفسور استیون هاوکینگ فیزیکدان و کیهان شناس این کشف را دلیلی بر صحت نظریه تلاطم کوآنتومی خود می داند.[/h]


به گزارش ایرنا از پایگاه خبری بی بی سی ، پروفسور استیون هاوکینگ استاد 72 ساله دانشگاه کمبریج و نویسنده کتاب تاریخچه زمان در این خصوص می گوید : در سال 1981 آلن گات این نظریه را مطرح کرد که جهان در ابتدای شکل گیری ، گسترش بسیار سریع و تصاعدی داشته است. این نظریه تورم کیهانی نامیده می شود.

تورم کیهانی توضیح می دهد چرا عالم هستی تقریبا در همه جا و در تمام جهات یکسان است. اما جهان نمی تواند دقیقا در همه جا یکسان باشد و گرنه کهکشان و ستاره ها شکل نمی گرفتند.

هاوکینگ ادامه می دهد : در ماه مه 1982، من در مقاله ای این نظریه را مطرح کردم که از لحظه شکل گیری جهان تلاطم های (Fluctuation) کوانتومی وجود داشته که بی نظمی را کاهش داده است. این مقاله توجه دانشمندان دیگری را که در همین حوزه کار می کردند جلب کرد. بنابراین من آنها را برای نشستی به کمبریج دعوت کردم.

وی اظهار می دارد: دراین جلسه ما تصویری از نظریه تورم کیهانی در ابتدای پیدایش جهان را که اکنون پذیرفته شده ، ترسیم کردیم ، البته این نظریه 10 سال بعد بر اساس مشاهدات تایید شد.

در واقع تورم کیهانی امواج گرانشی را ایجاد می کند که چین هایی در ساختار فضا- زمان هستند.

شرط بندی های علمی پروفسور هاوکینگ در تمام عمر علمی اش با دانشمندان مختلف بر سر مسائل علمی شهره است . آخرین بار او دو سال پیش صد پوند به گوردون کین استاد دانشگاه میشیگان به دلیل کشف ذره هیگز- بوزون باخت.

هاوکینگ می گوید : دانشمندان هاروارد اعلام کرده اند امواج گرانشی مربوط به آغاز پیدایش جهان را ردیابی کرده اند. این یافته نظریه تورم کیهانی را ثابت می کند و همچنین به این معنا است که من شرطی را که با نیل توراک بسته بودم بردم.

نیل توراک 55 ساله مدیر موسسه پریمتر در فیزیک نظری کانادا که مدتی با استیون هاوکینگ همکار بوده قبول ندارد که شرط را باخته است.ان دو با هم نظریه با نام هاوکینگ- توراک دارند.

نیل توراک در نظریه ادواری (Cyclic) برای پیدایش جهان جایی برای امواج گرانشی در آغاز جهان قائل نیست.

نیل توراک می گوید: در سال 2001 من در یک سخنرانی نظریه ادواری را مطرح کردم ، بر اساس این نظریه فقط یک انفجار بزرگ (بیگ بنگ) وجود ندارد بلکه بیگ بنگ ها پشت سر هم تکرار می شوند ، بنابراین جهان مرتب منبسط و منقبض می شود.

در پایان صحبت های من، استیون هاوکینگ به شیوه همیشگی اش گفت شرط می بندم ماهواره پلانک وجود امواج گرانشی را ثابت خواهد کرد و این نظریه تو را باطل می کند.

ماهواره پلانک سال پیش یافته هایش را منتشر کرد و در آن اثری از موج گرانشی نبود بنابراین تا به حال شرط را من برده بودم.

اما دیروز اعلام شد داشمندانی بر اساس نتایج آزمایش دیگری ، تصور می کنند امواج گرانشی آغاز پیدایش جهان را ردیابی کرده اند.

این امواج به نظریه تورم کیهانی ربط دارند به همین دلیل هم استیون احساس می کند شرط را برده است.

پرفسور توراک گفت: این آزمایشی چشمگیر بوده چون نشان می دهد ما در آستانه گشودن دریچه ای تازه به بیگ بنگ هستیم و اینکه چه اتفاقی در این انفجار بزرگ افتاده است.

امواج گرانشی پیدایش جهان را پرتویاب بایسپ 2 که در قطب جنوب نصب شده ردیابی کرد.

نیل توراک ادامه می دهد : اما نتایج این آزمایش برای من قانع کننده نیست چون آنها چیزی را که می گویند دیده اند ، به وضوح ندیده اند.

آنها دقیقا توضیح نمی دهند که چرا به چنین یقینی در این باره رسیده اند بنابراین این کارآزمایی باید تایید شود.

پروفسور توراک قبول دارد که بسیاری از دانشمندان برجسته با نظر او موافق نیستند اما معتقد است گالیله هم در چنین شرایطی قرار داشت.











.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] مشاهده امواج بر دریاچه ای در یکی از اقمار کیوان[/h] [h=3] تهران - ایرنا - دانشمندان معتقدند که برای اولین بار امواج را بر سطح یک کره دیگر غیر از زمین مشاهده کرده اند.این امواج در کیوان که دومین سیاره منظومه شمسی است مشاهده شده است .[/h]


به گزارش خبرنگار علمی ایرنا ازمنابع خبری،سیاره کیوان که یکی بزرگترین ها در منظومه شمسی است قمر بزرگی به نام تایتان دارد.

کیوان که دومین سیاره بزرگ منظومه شمسی است،تایتان دومین قمر بزرگ منظومه شمسی است.

این قمر حاوی دریاچه ای نه از جنس آب بلکه هیدروکربن هایی مثل متان و اتان است.

امواج مورد نظر روی همین دریاچه ها یا دریاها مشاهده شده است .

میانگین دمای سطح این دریاچه منهای 18 درجه سانتیگراد است.

جیسون بارنز سیاره شناس در دانشگاه آیداهو این یافته را اخیرا در چهل و پنجمین کنفرانس علمی اقمار و سیارات در تگزاس مطرح کرد.

تایتان کره ای غیرعادی در منظومه شمسی است، یعنی از جهاتی شبیه به زمین: با یک اتمسفر نسبتا غلیظ و تغییر فصول.

باد و باران باعث تشکیل کانال های مایعات روان، دریاها و سواحل در سطح آن می شوند.

اما عجیب اینکه کوه هایش نه از جنس سنگ و صخره بلکه یخ است و هیدروکربن های مایع در آن در بسیاری موارد نقشی مشابه آب در زمین دارند.

اکثریت دریاچه ها و دریاهای تایتان در نواحی قطب شمال آن پراکنده اند.

تخمین زده می شود که فقط یکی از اینها حاوی 9 هزار کیلومتر مکعب متان مایع باشد که تقریبا 40 برابر ذخایر ثابت شده نفت و گاز زمین است.



***اما امواج چگونه ردیابی شدند؟

در سال 2012 فضاپیمای کاسینی که دور کیوان می گردد نور منعکس شده از سطح یکی از این دریاها را ضبط کرد.در این عکس حالت هایی روی دریای تایتان مشاهده می شود که شبیه به امواج است.دکتر بارنز با استفاه از یک مدل ریاضی تایید کرده که اینها به احتمال زیاد همان امواج هستند.ارتفاع این امواج فقط دو سانتی متر رقم زده شده بنابراین به گفته او تایتان جای خوبی برای موج سواری نیست.اما فرقی نمی کند چون دکتر بارنز می گوید این اولین بار است که موج در جایی غیر از زمین کشف می شود.











.
 

vinca

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=1] آشکارسازی راز حرکت درونی خورشید



[/h]
دانشمندان ناسا اسرار چگونگی حرکات انقباضی داخلی خورشید از استوا به قطبها و بالعکس را حل کردند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، داده‌های تصویربردار مغناطیسی و لرزه‌نگاری خورشیدی بر روی رصدخانه دینامیکی خورشیدی ناسا نشان داده که مواد این ستاره به جای گردش به شکل یک چرخه ساده جریان به سمت قطبها در نزدیکی سطح خورشید و سپس دوباره به خط استوا، از یک لایه دوتایی گردش برخوردار است.

این یافته‌ها می‌تواند به بهبود پیش‌بینی‌ها در مورد شدت دوره خورشیدی بعدی کمک کند.

مشاهدات قلبی نشانگر ماده‌ای بود که در 32 هزار کیلومتری سطح خورشید از خط استوا به سمت قطبها حرکت می‌کرد اما حرکت برگشت آن از قطبها به استوا مشاهده نشده بود. از این رو فرضیه‌ای بوجود آمده بود که جریان محدود به استوا بسیار پایین‌تر بوده و تنها در زیر لایه انتقال گرمای خورشید که 201 هزار کیلومتر پایین‌تر از این جریانات بوده، رخ می‌دهد.

دانشمندان از این فرضیه برای توضیف دینام خورشیدی استفاده می‌کردند. اما یافته‌های کنونی نشانگر تفاوت بسیار زیاد الگوهای جریان است.

جریان به سمت قطبها در حقیقت در لایه‌ای در نزدیکی سطح خورشید رخ می‌دهد اما جریان بازگشتی به استوا در پایین نیست. در عوض ماده از وسط لایه انتقال گرما به استوا برگشته، در حالیکه در زیر این لایه، جریان دو ماده به سمت قطبها حرکت می‌کند.

دانشمندان این جریان را یک سیستم دو سلولی خوانده‌اند که در آن دو سیستم جریان دوکی شکل در بالای یکدیگر چیده شده‌اند.








.
 
بالا