# گياهان دارويي

poya1644

عضو جدید
گرفتگي بيني

گرفتگي بيني

دارو جهت باز كردن گرفتگی بینی
دارو : تمام گیاه و اسانس گیاه مرزنجوش ( Origanum majorna)
مقدار و روش استعمال : اسانس آن در موقع لزوم در بینی چکانده شود .
برگ : 2-4 گرم آن را که قبلاً کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته مدت نیم ساعت بماند تا دم بکشد سپس آن را صاف كرده روزی سه بار هر بار یک فنجان میل کنید .
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
اراقیطون (برگ باباآدم)

اراقیطون (برگ باباآدم)

اراقیطون

(برگ باباآدم)

Burdock


کارشناسان طب گیاهی انگلیس در طول قرون وسطی ریشه اراقیطون (باباآدم) را در درمان کورکها، اسکوربوت و روماتیسم به "سارساپاریلا" ترجیح می دادند. درمانگران بومی آمریکا علاقمند به باباآدم بعنوان یک گیاه دارویی بودند. کارشناسان طب گیاهی آمریکا از ریشه ها و تخم این گیاه به عنوان ماده تصفیه کننده خون و مسکن درد به مدت بیش از دو قرن استفاده
کرده اند.

ریشه و برگهای این گیاه در درمان با گیاهان دارویی مورد استفاده قرار می گیرد، اما اغلب مصرف ریشة آنرا ترجیح می دهند. گیاه باباآدم عمدتاً در درمان آرتریت، نقرس و سایر حالات التهابی مورد توجه است. تصور میشود که این گیاه با تحریک کبد در درمان نقرس و روماتیسم مفید واقع میشود. این گیاه به عنوان ادرارآور (دیورتیک) مورد استفاده قرار می گیرد. تنفس را راحت می کند و این حالات سبب میشود که این گیاه در درمان نقرس مؤثر واقع شود. کارشناسان طب گیاهی در سرتاسر جهان برای درمان طیف و سیعی از بیماریها از جمله ذات الریه، آبسه، آکنه، تب، شوره سر و عفونتهای گلو و همچنین التهاب از باباآدم استفاده کرده اند. با این وجود، اسناد و مدارک دال بر مؤثر بودن باباآدم در درمان نقرس، آرتریت و بیماریهای پوستی عمدتاً کافی نیست.

معرفی گیاه

گیاه باباآدم ابتدا در اروپا و شمال آسیا رویید. عضوی از این گیاه که تیره "تاتاری" است بعنوان یک گیاه دو ساله امروزه در سرتاسر ایالات متحده می روید. این گیاه دارای شاخه های پهن است و ارتفاع آن به سه یا چهار پا می رسد. گلهای ارغوانی آن بین ماههای ژوئن و اکتبر غنچه باز می کنند. شکل دیگری از گیاه باباآدم، دارای برگهای پیچ خورده و قلبی شکل است که قسمتهای بالای آنها سبز اما قسمت پائین مایل به سفید است. ریشه های عمیق این گیاه دارای رنگ سبز متمایل به قهوه ای با قسمتهای بیرونی تقریباً سیاه است. ریشه های آن مهمترین بخش گیاه است که برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

این گیاه بصورت وحشی بخوبی رشد می کند اما در معرض نور و خاک، خشک و پژمرده میشود. کارشناسان طب گیاهی برگهای این گیاه را در طول اولین سال رشد آن جمع آوری می کنند و ریشه های آنرا در پائیز اولین سال پس از کاشت گیاه (یا در طول بهار آتی قبل از اینکه گلها غنچه باز کنند) برداشت می کنند.

ترکیبات گیاه

گیاه باباآدم حاوی عناصر و ترکیبات فعالی بنام "لاکتون سیسکوئیترپین" است. این گیاه دارای درصد بالایی هیدرات کربن بنام اینولین یا (فراکتوسان) است. همچنین حاوی روغن مایع، استرول های گیاهی، تانین و روغن چربی دار است. کارشناسان طب گیاهی از قدیم الایام از ریشه و برگهای این گیاه در درمان آرتریت، روماتیسم، نقرس، بیماریهای پوستی، اسکوربوت، بیماریهای آمیزشی، پسوریازیس و سایر اختلالات پوستی استفاده می کردند. اما آنها مطمئن نیستند که کدام ترکیب و عنصر فعال موجود در ریشه این گیاه عامل خواص درمانی است.


اشکال موجود

فرآورده های این گیاه از ریشه ها یا برگهای تازه و خشک آن تهیه میشوند. معمولاً میتوانید آنرا بصورت پودر ریشه خشک شده، عصاره (مایعی که از طریق جوشاندن گیاه در آب تهیه میشود)، تنتور (محلولی از گیاه در الکل یا آب و الکل) یا عصاره مایع تهیه کنید.

نحوه مصرف

ریشه باباآدم در میان کارشناسان سنتی طب گیاهی برای درمان روماتیسم، نقرس، تاولهای پوستی و عفونت مثانه مورد توجه است. این گیاه اشتها را تحریک می کند، لذا کارشناسان امروزی برای درمان بی اشتهایی عصبی آنرا توصیه
می کنند. این گیاه همچنین بعنوان داروی ادرارآور برای درمان علائم مجاری معده ای - روده ای یا برای مصرف موضعی درمان پوست فلسی و پسوریازیس مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیقات علمی بعمل آمده در طول تقریباً پنجاه سال بیش نشان داد که ریشه باباآدم دارای پاره ای خواص آنتی بیوتیکی است. اسناد و مدارکی نیز دال بر مؤثر بودن این گیاه در درمان کورکها وجود دارد. برخی افراد حتی ادعا می کنند که ریشه این گیاه در درمان دیابتیها نیز مؤثر است. اما تحقیقات بعمل آمده در خصوص دیابتیها چندان سریح و روشن نیست.

در یک تحقیق به عمل آمده معلوم گشت که این گیاه سبب کاهش میزان قند خون و براساس تحقیق دیگری حتی سبب تشدید علایم و ناراحتیهای دیابت در حیوانات گردید.

تحقیقات اخیر نشان داده که این گیاه از آسیب مواد شیمیایی خطرناک منعقد شده به سلولها پیشگیری کرده است. این دستاورد موید این احتمال است که گیاه مزبور می تواند در کاهش میزان خطر رشد سرطان ناشی از مواد شیمیایی سمی جلوگیری کند. گیاه باباآدم را می توانید به صورتهای زیر به عنوان تقویت کننده روزانه مصرف کنید:

* ریشه خشک: 2 تا 6 گرم عصاره این گیاه روزانه سه بار.

* تنتور (1/5): 8 تا 12 میلیلیتر روزانه سه بار.

* عصاره مایع (1/1): 2 تا 6 میلیلیتر روزانه سه بار.

* چای گیاه: 2 تا 6 گرم در 500 میلیلیتر آب.

نکات احتیاطی

خطر شناخته شده ای که مرتبط به استفاده از باباآدم باشد، وجود ندارد، اما هنگام تماس با آن مراقب باشید چون شانس کمتری وجود دارد که آدم بتواند از تحریک پوستی ناشی از استعمال آن گریزی داشته باشد. اگر باردار یا شیرده هستید، به این گیاه دست نزنید. چون ممکن است سبب تحریک رحم گردد که نهایتاً به سقط جنین منتهی خواهد شد.

در هر صورت، در این مرحله بهتر است از مصرف زیاده از حد آن (به ویژه ریشه آن) اجتناب ورزید چون کارشناسان هنوز اثرات سمی بودن این گیاه را به طور عمیق تحقیق نکرده اند.

تداخل های احتمالی

اگر تحت درمان بیماری دیابت هستید، از مصرف زیاده از حد این گیاه اجتناب ورزید زیرا می تواند اثر سایر داروها را خنثی کند. اگر مبتلا به دیابت هستید، با پزشک خود قبل از مصرف این گیاه یا هر تقویت کننده دیگری مشورت کنید.




 
آخرین ویرایش:

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بابونه اروپایی

بابونه اروپایی

بابونه اروپایی




Feverfew




بابونه اروپایی در طول قرنهای متمادی در طب سنتی و عامیانه اروپا برای درمان سردرد، ورم مفصل و تب مورد استفاده قرار گرفته است. واژة بابونه اروپایی از اصطلاح لایتن "فبری فیویج" به معنای "تب بر" اخذ شده است. این گیاه از دیرباز در درمان گزیدگی حشرات، قاعدگی نامنظم. دردهای معده و دندان درد می رفته است. هر چند که کارشناسان گیاهان دارویی امروزی معمولاً برای مقابله با حالات فوق از این گیاه استفاده نمی کنند. این عده امروزه از بابونه اروپایی برای معالجه میگرن، شروع اولیه آرتریت، بیماریهای روماتیسمی و سایر ناراحتیها استفاده می کنند.

معرفی گیاه

بابونه اروپایی اصالتاً بومی جنوبی شرقی اروپا است. امروزه این گیاه در کل اروپا، آمریکای شمالی و استرالیا نیز یافت میشود. این نوع گیاه کوتاه قد و بادوام است و بین ماههای جولای و اکتبر رشد و نمو می کند. در گذشته این گیاه در تمامی دیواره هی باغهای انگلیس و آلمان یافت میشد. مردم نیز به کشت و پرورش آن در اطراف منازلشان می پرداختند چون عقیده داشتند این گیاه جو زمین را تصفیه و بیماری را خنثی می کند. گلهای ریز و مروارید گونه زردرنگ این گیاه نشان می دهد که از تیرة "آفتابگردان" است. این گیاه کمی به بابونه شباهت دارد لیکن بین این دو تفاوتهایی نیز هست. برگهای زرد مایل به سبز حالت حالت تناوب دارند و با موهای کوتاه به سمت پائین رشد می کنند. برگها در واقع مهمترین بخش این گیاه را در طب گیاهی تشکیل می دهند. بابونه اروپایی یک گیاه معطر با رایحة قوی و تند است.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصل از این گیاه معمولاً از برگهای آن تهیه می شوند. گاهی اوقات اینگونه فرآورده ها را از قسمتهای بالایی گیاه (یعنی کلیه قسمتهایی که در بالاتر از سطح زمین رشد
می کنند) تهیه می کنند. خاصیت ضد میگرنی این گیاه به عنصر فعالی به نام "پارتنولید" مربوط
می گردد.

این عنصر روی عضله صاف دیواره شریانهای خونی در مغز اثر می گذارد تا فعالیت عوامل تنگی رگ نظیر سروتونین، پروستاگلاندین و نوراپی نفرین را متوقف کند. عوامل تنگی رگ سبب باریک شدن رگهای خونی و در زمرة یکی از عوامل اصلی انواع میگرن محسوب میشود.

اشکال موجود

انواع کپسول این گیاه از برگهای خشک آن تهیه میشود. همواره در جستجوی فرآورده های استاندارد این گیاه، حاوی حداقل دو درصد پارتنولید، باشید. اگر فرآوردة مورد استفاده استاندارد نباشد، نمی توانید مطمئن باشید که آنچه مصرف می کنید حاوی پارتنولید کافی است و بدون وجود این عنصر، فواید درمانی کافی از مصرف این گیاه نصیب شما نخواهد شد. خواندن عنوان و مشخصات فرآورده های بابونه اروپایی حائز اهمیت است چرا که میزان پارتنولید موجود، بسته به محل رشد و نمو این گیاه متغیر است. بابونه اروپایی پاره ای از مناطق جهان، یا پارتنولید کمی دارند یا فاقد آن هستند.

می توانید برگهای این گیاه را که خودتان کشت کرده اید یا گونه ای از آن را که از بازار تهیه
می کنید، برای مصارف درمانی بجوید. با این وجود، در خوردن برگهای این گیاه محتاط باشدی. حدود 10 درصد افرادی که برگهای این گیاه را می جوند به زخم های دهان، از دست رفتن مزه ها یا تورم لبها، زبان و دهان مبتلا می شوند

نحوه مصرف

امروزه تقریباً 10 درصد آمریکاییها از انواع میگرن رنج می برند. بابونه اروپائی می تواند در نجات بسیاری از انسانها از این عارضه مؤثر واقع شود. این گیاه دارویی می تواند برای درمان انواع میگرنهای در حال پیشرفت و همچنین در پیشگیری از آنها مورد استفاده قرار گیرد. گیاه مزبور در درمان آن دسته از افراد مبتلا به میگرن که معالجات دیگر برایشان مؤثر واقع نشده است، مفید است. (این امر شامل تجویز داروها و معالجات پیشگیری از ابتلا به درد میشود). بابونه اروپایی اگر مطابق با دستورالعملهای پزشک معالج مصرف شود، داروی بی خطری است. در دهه 1980، متخصصان اروپایی پی بردند 70% از مبتلایان به میگرن که روزانه دو تا سه عدد برگ بابونه اروپایی مصرف می کنند از سردرد رهایی پیدا می کنند. دانشمندان انگیسی چنان از این ضریب بالای موفقیت شگفت زده بودند که درصدد برآمدند دامنه این تحقیقات را گسترش دهند. آنها دریافتند که بابوبه اروپایی در کاهش شدت میگرن به مراتب مؤثرتر از مسکنها است. این گیاه همچنین علایم ناراحتیهایی نظیر تهوع، استفراغ ناشی از میگرن را از بین می برد. در سال 1997، بابوبه اروپایی در فروشگاههای مواد غذایی بهداشتی آمریکا در میان پر فروشترین گیاهان دارویی ایالات متحده در ردیف نوزدهم قرار گرفت. متخصصان علم پزشکی مطمئن نیستند که آیا این گیاه در کاهش تورم و مفاصل آرتریت نیز مؤثر است یا نه. اسناد و مدارک در این زمینه متناقض است اما برخی از افراد که مبتلا به ورم مفصل بوده اند ادعا می کنند گیاه مزبور در کاهش درد و مفاصل سفت آنها مؤثر بوده است.

میزان مصرفی پیشنهادی

* برای درمان و پیشگیری از میگرن عصارة استاندارد شده بابونه اروپایی را روزانه 2 بار (حاوی حداقل 250mcg پارتنولید) مصرف کنید.

* برای درمان حمله شدید میگرن روزانه 1 تا 2 گرم پارتنولید مصرف کنید. برای درمان سایر حالات، روزی دو بار به میزان 1 تا 2 میلی لیتر عصاره مایع 1:1 یا 2 تا 4 میلی لیتر تنتور 1:5 (محلولی که از این گیاه و الکل یا از گیاه مزبور، الکل و آب تهیه میشود) میل کنید.

نکات احتیاطی

بابونه اروپایی در درمان ناراحتی میگرن آن دسته از بیمارانی که نسبت به معالجات عادی و رایج پاسخ مثبت نداده اند مؤثر واقع میشود. گاهی اوقات از عوارض جانبی این داروی گیاهی نظیر دردشکم، سوء هاضمه، نفخ، اسهال، تهوع، استفراغ و عصبیت رنج می برند. چون بابونه اروپایی می تواند چرخه و سیکل عادت ماهانه را به هم زند، لذا زنان در طول دوره قاعدگی باید با احتیاط آن را مصرفکنند. زنان باردا، شیرد وهمچنین کودکان زیر 2 سال باید از مصرف آن پرهیز کنند.

تداخل های احتمالی

از مصرف توأم آسپرین، وارفارین یا هر نوع داروی رقیق کننده خون (آنتی ترومبوتیک) بپرهیزید. اگر هر کدام از این داروها را مصرف می کنید، بهتر است قبل از شروع مصرف بابونه اروپایی با پزشک معالج خود مشورت کنید


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بابونه رومی

بابونه رومی

بابونه رومی

Roman Chamomile

به احتمال زیاد بابونه رومی، که به بابونه انگلیسی نیز معروف است، پیتر رابیت را به بستر خواب فرستاد تا همانطور که در داستان "بیتریکس پاتر" یعنی داستان "پیتر رابیت" آورده شده است، آرام و تسکین یابد. این داستان در ابتدای قرن بیستم به رشتة تحریر درآمد، اما امروزه بابونه هنوز هم در اروپا به عنوان یک داروی آرامبخش مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه همچنین برای درمان سوزش سردل و گاز اضافی که می تواند ناشی از حالت عصبیت باشد، بکار می رود. بابونه را در کرمهای صورت، نویدنیها، انواع رنگ مو، انواع شامپو و عطر نیز می توان یافت.

بابونه رومی می تواند میزان تهوع، استفراغ و تشکیل گاز در روده ها را کاهش دهد. این گیاه همچنین در ایجاد آرامش، کاهش ورم ناشی از بریدگیها یا بواسیر مفید واقع میشود، و شرایطی نظیر اگزما، التهاب لثه ها (ژنژیویت) را درمان می کند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونة آلمانی دارد، و بنا به دلایل مستند این دو گیاه حاوی ترکیبات و عناصر فعال مشابهی هستند. بابونه رومی به اندازه بابونه آلمانی مورد تحقیق و بررسی نبوده است، لذا ادعا در خصوص فایده و اثر آن و در پاره ای موقعیتهای بهداشتی خاص باید با تحقیقات مضاعف تأیید گردد.

متأسفانه، این بدان معناست که بسیاری از مردم تصور می کنند مصرف بابونه رومی فایده ای ندارد. در حالی که بابونه رومی از مدتها قبل به بسیاری از چایها، پمادها و سایر انواع اقلام و ترکیبات دارویی اضافه میشود.

معرفی گیاه

بابونه رومی، بومی شمال غرب اروپا و شمال ایرلند است. در این مناطق به حالت خزیده و چسبیده به زمین می روید و ارتفاع آن نیز به یک پا می رسد. برگهای سبز خاکستری این گیاه از ساقه های آن ریشه می گیرند و گلهای آن مراکز زرد رنگی دارند که گلبرگهای سفید آنها را در بر گرفته و مینیاتور مروارید گونه ای را ایجاد کرده است. گلهای این گیاه بوی سیب می دهند.

ترکیبات گیاه

تهیه چای، پمادها، و عصاره های حاصل از بابونه موقعی صورت می گیرد که گلهای این گیاه غنچه سفید و زرد به خود گرفته باشند. اگز این شوفه ها چای درست نکنند، آنها را برای تولید روغن آبی رنگ که فواید درمانی دارد، می کوبند و می جوشانند. ترکیبات موجود در روغن این گیاه از پیشرفت ورم جلوگیری می کند و رشد باکتری ها، ویروسها و قارچها را که می توانند عامل درد باشند، کند می سازد


اشکال موجود

بابونه رومی به شکل گلهای خشک در قالب فله، چای، تنتور و همچنین در کرمها و پمادها یافت میشود

نحوه مصرف

بابونه رومی را به چند طریق می توان مصرف کرد. یکی از این حالات نوشیدن یک لیوان داغ چای بابونه در صورت درد معده یا اختلال خواب است. در کل، میزان ها مصرف بابونه که در پایین آورده میشود احتمالاً به تسکین انواع دردهای معده کمک و اشتهای شما را بیشتر می کند.

بابونه در کاهش درد دورة قاعدگی و تورم لثه ها، در صورتی که مبتلا به ژنژویت (التهاب لثه ها) باشید، مفید است.

* چای گلهای خشک این گیاه سه بار در روز به مقدار یک تا چهار گرم، یا عصاره با محتوای 70 درصد الکل به میزان 1 تا 4 میلی لیتر، روزی سه بار.

* برای معالجه بواسیر یا مشکلات پوستی دو چای کیسه ای بابونه را به یک لگن آب اضافه کنید یا چندین قطره تنتور بابونه رومی مصرف کنید. اگر پماد بابونه را مصرف می کنید، فرآورده هایی را برگزینید که حاوی 3 تا 10 درصد سرهای گل بابونه خشک شده باشد.

نکات احتیاطی

مصرف بابونه رومی بی خطر است لیکن نباید در دوران بارداری یا شیردهی مصرف شود. هر چند اما مصرف چای آن اشکال ندارد.

بابونه رومی حاوی ترکیبی به نام "اسید آنتمیک" است که می تواند در صورت مصرف زیاد سبب استفراغ شود. گزارش شده است که فردی پس از خوردن چای بابونه رومی با واکنش آلرژیک شدیدی روبرو گشت. وی به "ابروسیا" آلرژی داشت که در تیره بابونه رومی قرار دارد. اگر شما هم به ابروسیا آلرژی داشتن خود به ابروسیا اطلاعی ندارید، از پزشک خود در خصوص خطر مواجه شدن با این آلرژی سؤال کنید. به احتمال زیاد می توانید هر شکلی از بابونه را براحتی مصرف کنید.

تداخل های احتمالی

تعامل و تداخل این گیاه با سایر داروها و گیاهان دارویی هنوز گزارش نشده است، اما در صورتی که از رقیق کننده های خونی استفاده می کنید، از مصرف بابونه بهتر است پرهیز کنید.


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
بادرنجبویه

بادرنجبویه

بادرنجبویه

Melissa Officinalisl
مشخصات گیاه :

گیاهی است علفی ، پایا از خانواده نعناع (Lamiaceae) به ارتفاع تا یک متر با بوی لیمو و با ساقه های راست که مقطع آن چهارگوش و برگ های متناوب بیضی شکل است . از بغل برگها گل هایی با کاسبرگ های رنگی اول زردرنگ بعد سفید و سپس به بنفش تبدیل می شوند. میوه آن فندقه و چهارقسمتی و تمام گیاه پوشیده از پرزهای ریز می باشد . که قسمت برگ و سرشاخه جوان گیاه قابل استفاده می باشد .


موارد استفاده :

این گیاه آرام بخش خفیف و خواب آور ملایم ، تنظیم کننده و مداوی ناراحتی های معده – روده است و برای تحریک ترشحات صفراوی ضد اسپاسم و ضد درد استفاده می گردد .

آثار فارماکولوژیک :

اسانس بادر نجبویه ، آثار آنتی هیستامینیک و ضد اسپاسم روی روده جدا شده خوکچه هندی از خود نشان داده است .


مقدار مصرف :

1.5 – 4.5 گرم از برگهای خشک گیاه به صورت دم کرده .


منع مصرف و عوارض جانبی :

باید در مصرف آن در هنگام اختلالات تیروئیدی احتیاط گردد . اسانس آن باید با دقت مصرف شود


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پائودارکو

پائودارکو

پائودارکو

کارشناسان گیاهان طبی برزیلی از گیاه پائودارکو برای درمان و معالجه انواع اولسر، دیابت، روماتیسم، سرطان و کچلی استفاده می کنند. چای این گیاه ماده معروفی برای درمان عفونتها، التهاب قارچی کاندیدا و سایر انواع عفونتها است. برخی از درمانگران ادعا می کنند که چای تهیه شده از این گیاه در درمان سرطان هم مؤثر واقع میشود.

پائودارکو به عنوان فرآورده درمانی، آنچنان در ایالات متحده معروف شده است ه نسل درخت آن در آستانه خطر انقراض قرار دارد.

معرفی گیاه

پائودارکو نوعی چای گیاهی تهیه شده از پوسته داخلی درختان همیشه سبز تاببوا (tabebuia) است. اینگونه درختان در مناطق گرم آمریکای مرکزی و جنوبی می رویند. بخش اعظم پائودارکو از درختی در جنگلهای بارانی آمازون به نام (درخت تاببوا آولاندا) تهیه میشود.

درخت مزبورنوعی گیاه همیشه سبز دارای برگهای پهن است که طول آن به 125 پا می رسد. چون این درخت چنان محکم است که به آسانی از بین نمی رود.

ترکیبات گیاه

فرآورده های تهیه شده از پائودارکو از پوسته داخلی درختان تابیوا تهیه میشوند. پوسته درختان مزبور حاوی عناصر شیمیایی مهمی به نام "نافتوکوئینون" است. برخی از این عناصر در رفع عفونت و کاهش تورم مفید هستند. اما چون بخش اعظم فرآورده های تهیه شده از پائودارکو استاندارد شده نیست، معلوم نیست آیا فرآورده های مذکور حاوی مقدار معتنابهی مواد فعال مهم هستند یا نه.

برخی از انواع چای گیاهی که بر چسب پائودارکو خورده اند واقعاً از درخت تابیوا تهی نشده اند. همیشه به خاطر حصول اطمینان از اصالت پائودارکو برچسب و عنوان آنرا بخوانید اطمینان حاصل کنید که چای مورد نظر حاوی عنصر و ترکیب بابیوا آولاندا هست.

اشکال موجود

پائودارکو به صورت چای پوته خشک، عصاره الکلی، عصاره غیر الکلی (معمولاً گلیسیرین) عرضه میشود. بخش اعظم تحقیقات شیمیایی به عمل آمده درباره پائودارکو معطوف به چوب آن و نه پوسته آن بوده است. چوب اصلی تاببو آولاندوا حاوی نفتوکوئینون است. اما تعیین مقدار موجود این ماده در فرآورده های پائودارکو آسان نیست چون اینگونه فرآورده ها استاندارد نیستند. بنابراین بهتر است آن دسته از انواع تجاری این گونه فرآورده ها خریداری شود که از نظر کیفیت شهرت خوبی دارند

نحوه مصرف

به نظر می رسد پائودارکو برای درمان عفونتهای مخمری مناسب است. این داروی گیاهی در درمان کاندیدیازیس مهبلی و کاندیدیازیس دهانی نیز مؤثر و مفید است. پائودارکو همچنین دارای پاره ای خواص آنتی بیوتیکی و ضد قارچی است و گاهی اوقات سبب کاهش تورم و التهاب مفصل میشود. دانشمندان پی برده اند که لاپاچول به عنوان عنصر فعال موجود در پائودارکو می تواند جلو عفونتهای قارچی را بگرد و انگلهای روده ای را این بین ببرد. پائودارکو می تواند باکتریها و ویروسهای امل عفونت نظیر "هرپس سیمپلکس"، آنفولانزا و سرخک رانابود سازد.

می توانید این گیاه را به عنوان نوعی مکمی گیاهی در صورت ابتلا به هر کدام از عوارض فوق مصرف کنید. اما اگر بیماری جدی دارید، اعم از عفونت یا سرطان، قبل از هر چیز، با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دوز مصرفی توصیه شده برای تهیه چای از پوسته شل این ماده گیاهی، یک قاشق غذاخوری از آن را در یک لیوان آب (8 انس)، بریزید و بگذارید به مدت 5 تا 15 دقیقه دم بکشد.

* یک لیوان از چای تهیه شده را روزی دو تا هشت بار میل کنید.

* در صورت مصرف عصاره این ماده گیاهی، از دستورات کارخانه سازنده که در برچسب آن موجود است تبعیت کنید.

* در مورد مصرف تنتور گیاهی (1:5) که محلولی است تهیه شده از گیاه و الکل یا گیاه، الکل وآب، روزانه دو تا سه بار یک میلی لیتر از آن میل کنید.

* در مورد انواع کپسول نیز روزانه سه بار 1000 میلی گرم مصرف کنید.

نکات احتیاطی

خوردن چای پائودارکو و عصاره آن طبق دوز مصرفی توصیه شده بی خطر است. اگر زیاد چای پائودارکو بخورید، ممکن است دچار تهوع شوید. اگر با مشکلات انعقاد خون مواجه هستید از مصرف پائودارکو اجتناب ورزید مگر اینکه قبلاً با پزشک معالج خودتان مشورت کرده باشید


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پنجه شیطان

پنجه شیطان

پنجه شیطان

Devil,s Claw


پنجه شیطان عنوان شناخته شده انواع کرفس هارپاگوفتیم و زهری هارپاگوفتیم است که وابسته به تیرة کنجد است. این گیاه بومی جنوب آفریقا و ماداگاسکار است، امروزه در ساوانها و دامنه های دور دست صحرای کالاهاری در آفریقای جنوبی و نامیبیا یافت میشود. هر دو گیاه مزبور برای ساخت ریشه پنجه شیطان با ریشه هارپاگوفتیم در آمیخته میشوند. محققان علوم پزشکی دریافته اند که ریشه پنجه شیطان می تواند التهاب و درد را کاهش دهد.

مردم منطقه خویزان صحرای کالاهاری در طول سالیان دراز از ریشه این گیاه برای اهداف درمانی از قبیل معالجه و درمان درد و مشکلات دوران بارداری و همچنین در تهیه پمادهای موضعی برای درمان مشکلات پوستی استفاده کرده اند. امروزه، این گیاه به عنوان داروی هاضمه و اشتهاآور نیز مصرف میشود. این گیاه دارای خاصیت کاهش دردهای خفیف نیز است.

معرفی گیاه

پنجه شیطان فاقد بوی مشمئز کننده اما حاوی موادی است که مزة آنرا تلخ کرده است. این یک گیاه پربرگ بادوام با ریشه ها و جوانه های شاخ دار است. این گیاه دارای ریشه ها یا پوششهای ثانوی نیز است که از ریشه های اصلی یا جانبی آن رشد می کنند.

ترکیبات گیاه

فرآورده های دارویی گیاه پنجه شیطان از برشها یا دکمه های خشک سائیده شده، تهیه می شوند. از ریشة خشک این گیاه که قابل دسترسی نیز است می توانید انواع چای (دم کرده ها) را تهیه کنید. دکمه های آن حاوی ترکیبات فعالی به نام "مونوترپنیس" است، که در این میان ماده "هارپاگوسید" فعالترین ماده است.

اشکال موجود

پنجه شیطان به شکل دکمه های ریشه ای به زمین چسبیده یا به صورت کلی قابل دسترسی است. می توانید انواع چای این گیاه (دم کرده) را از ریشة خشک آن تهیه کنید

نحوه مصرف

پزشکان معالج از ریشة این گیاه برای درمان کم اشتهایی، روماتیسم، آتریت، تب، درد ماهیچه ای، التهاب تاندون ها، مشکلات معده ای- روده ای، بیماریهای کبدی و صفرا استفاده می کنند. این گیاه نیز درمان مؤثری برای ناراحتیهای ماهیچه ای عضلات میباشد، به عنوان مسکن، آرامبخش و ادرارآور نیز کاربرد دارد.

تحقیقات به عمل آمده روی حیوانات نشان داده است که گیاه پنجه شیطان التهاب ناشی از آرتریت را کاهش می دهد. با این وجود، سایر تحقیقات هیچگونه خواص ضدالتهابی از این گیاه نشان نداده است. به نظر می رسد که این گیاه اثرات متفاوتی در مقایسه با اغلب داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) از خود بر جای می گذارد. عنصر فعال این گیاه به نام هارپاگوسید (یا ترکیب مرتبط به نام هارپاگید) در داخل بدن به ماده دیگری تبدیل میشود. ماده جدید، به نام هارپاگونین، نیز می تواند ترکیب فعالی باشد که سبب کاهش التهاب ناشی از آرتریت شود.

می توانید از ریشه خشک گیاه پنجه شیطان، یا از تنور آن (محلولی که از گیاه، الکل یا گیاه، الکل و آب تهیه میشود) استفاده کنید. اگر از آن برای درمان جدی بیماریهایی نظیر روماتیسم استفاده می کنید، همیشه به یاد داشته باشید با پزشک خود مشورت کنید.

میزان مصرفی توصیه شده برای موارد عمومی این گیاه عبارت است از:

* دکمه خشکیده: روزانه سه بار به میزان 0/1 تا 0/25 گرم از این داروی گیاهی را که به شکل کپسول یا جوشانده موجود است (مایع تهیه شده در اثر جوشاندن گیاه مورد نظر درآب)، مصرف کنید.

* عصارة مایع آ“ (1:1 تا 25 درصد الکل): روزانه سه بار به میزان 0/1 تا 0/25 میلی گرم.

* تنتور (1:5 تا 25 درصد الکل): روزانه سه بار به میزان 0/5 تا 1/0 میلی گرم.

نکات احتیاطی

نجه شیطان گیاهی غیرسمی و بی خطر است، که اساساً هیچگونه عوارض جانبی در صورت رعایت میزان مصرفی توصیه شده ندارد. با این وجود، هیچکس به یقین نمی داند که آیا پنجه شیطان در صورت مصرف دراز مدت سمی خواهد بود یا نه. اگر زخم معده و دوازدهه یا سنگهای صفراوی دارید، نباید از این گیاه استفاده کنید، مگر اینکه پزشک دستور دهد. پنجه شیطان ماهیت قلبی دارد بدین معنا که اثرات پزشکی جدی روی قلب برجای می گذارد و از اینرو نباید از آن استفاده کنید، جز اینکه پزشک معالج دستور داده باشد. به نظر برخی، این گیاه می تواند سبب سقط جنین شود اما اسناد و مدارک علمی مؤید این ادعا وجود ندارد. اگر باردار هستید، باید موضوع را قبل از مصرف دارو یا هر نوع تقویت کننده گیاهی به اطلاع پزشک خود برسانید.


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
پنجه گربه (دارسنا)

پنجه گربه (دارسنا)

پنجه گربه (دارسنا)
Cat,s Claw

از حدود 2000 سال پیش افراد قبیله ای در مناطقی که دراسنا می روید مبادرت به تهیه دارو از پوستة ریشه آن کرده اند. آنها برای درمان بسیاری از بیماریها از این گیاه استفاده کرده اند که به مثابه یک سوپرداروی اعجاب آور عمل می کند. مثلا، بیماریهای واگیر آمیزشی، ورم مفاصل، اولسر و سرطان نیز با پنجه گربه درمان شده است. بعد از اینکه این ادعاها توجه دانشمندان را در اروپا به خود جلب کرد، آزمایشهای به عمل آمده نشان داد که ترکیبات موجود در پنجه گربه دارای پاره ای خواص قوی هستند. این عناصر و ترکیبات مجموعاً می توانند سبب کاهش التهاب و انهدام برخی ویروسها شوند و از گسترش برخی از سلولهای سرطانی جلوگیری کنند. لازم است تحقیقات بیشتری در مورد این گیاه و خواص درمانی آن به عمل آید. با این وجود، این گیاه در زمره 10 گیاه طبی مهم قرار دارد که در فروشگاههای مواد غذایی آمریکا در سال 1997 به فروش می رسید.

معرفی گیاه

دراسنا نوعی گیاه بالا رونده است که دارای موهای ضخیم به طول 100 پا است. این گیاه در جنگلهای بارانی آمازون و کشورهای استوایی آمریکای جنوبی و مرکزی یافت میشود. بخش اعظم این گیاه و اطلاعات مربوط به آن که در ایالات متحده یافت میشود از پرو فراهم می آید. خارهای خمیده، و شبیه پنجه گربه در بدنة این گیاه می روید و بدین خاطر است که این گیاه عنوان پنجه گربه را به خود گرفته است. مایع تلخ و آبکی در داخل ساقه آن جمع میشود. براساس گزارشهای وارده مردم آمریکای جنوبی و مرکزی برای رهایی از گرسنگی، تشنگی و خستگی از این مایع می نوشند.

ترکیبات گیاه

برای تهیه دارو از پنجه گربه پوستة آنرا از ریشة درخت مو (پیچک) آن جدا می سازند. ریشه این گیاه حاوی انواع بسیاری از گیاهان شیمیایی است. برخی "تانین ها" را در ریشة این گیاه
می توان یافت (تانین ها در چای نیز یافت میشوند). گلیکوزیدهای "اسید کینوویک" به کاهش التهاب کمک و در قبال برخی از ویروسها ایجاد مصونیت می کند.

از آنجا که جمع آوری ریشه این گیاه به منظور تهیه پوسته آن باعث نابودی گیاه میشود، لذا گیاه شناسان درصدد یافتن سایر منابع تأمین این گونه عناصر هستند.

امروزه پوسته داخلی مو جایگزین مناسبی محسوب میشود.

اشکال موجود

پنجه گربه به صورت پوسته (سبوس) استاندارد شده یا خام قابل دسترسی است. پوسته خام این گیاه کوبیده شده و در تهیه چای از آن استفاده میشود. مصرف مایع استاندارد یا فرآورده های خشک شده این گیاه معمولاً ترجیح داده میشود، چرا که استاندارد کردن در اصل به مثابه کنترل کیفی تولید داروی گیاهی محسوب میشود.
نحوة مصرف

گزارشهای مربوطه مؤید این است که پنجه گربه دارای خاصیت ضد التهابی و مصونیت آور است. احتمال زیاد می رود، اگر شما و پزشکتان درصدد برآمده اید تا پنجه گربه را نیز به روند درمان روزانه خود اضافه کنید، بدین علت باشد که سیستم ایمنی بدن شما بتواند فشارکمتری را تحمل کند، سیستم هاضمه شما دارای اختلال است، ممکن است از سرماخوردگیهای دائمی یا سایر ویروسها رنج ببرید یا اینکه درصدد هستید تا از سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، التهاب دیورتیکول یا حتی از بیماری کرون نجات یابید.

اگر قصد مصرف این گیاه را دارید، یکی از دو راه نحوة بهتر آن را که در پی می آید انتخاب کنید و همانطور که پزشک شما یا دستورالعمل مندرج در روی بسته بندی این فرآورده مشخص کرده است، عمل کنید. به خاطر داشته باشید که به خاطر فقدان تحقیقات کافی در این خصوص، این نکته حائز اهمیت فوق العاده است که دارو را از تولید کننده معتبر آن تهیه کنید.

کاربرد رایج

برای درمان دردهای خفیف معده، گلودردها، سرماخوردگیها، ایجاد مصونیت و جراحات جزیی.

* چای: 1 گرم سبوس ریشه را در 250 میلی لیتر آب حل کنید و آنرا به مدت 10 تا 15 دقیقه بجوشانید. سپس خنک کنید و از صافی عبور دهید. یک لیوان از آن را روزانه سه بار میل کنید.

* عصاره (محلولی تهیه شده از داروی گیاه مزبر و الکل یا داروی گیاهی مزبور، الکل و آب): روزانه دو تا سه بار به میزان یک تا 2 میلی لیترمیل کنید.

* خشک شده: عصارة‌ استاندارد کپسولی: روزانه 20 تا 60 میلی گرم.

نکات احتیاطی

افرادی ساکن مناطقی که پنجه گربه در آنجا می روید می گویند که این گیاه خیلی بی خطر و غیرسمی است. با این وجود، تا زمانی که علم آنرا به اثبات برساند، لازم است پاره ای نکات احتیاطی مدنظر باشد. انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا (AHPA) این گیاه را از نظر
بی خطر بودن در ردة چهارم رتبه بندی کرده است. این بدان معنا است که این انجمن اسناد و مدارک کافی به منظور انجام رتبه بندی روشن برآن اساس در اختیار ندارد. اما انجمن مزبور بر این باور است که محتوای "تانین" پنجه گربه ای، اگر در حد بالا مصرف شود، چه بسا سبب شکم درد یا مشکلات معده ای- روده ای خواهد شد.

برخی محققان می گویند که پنجه گربه را نباید برای درمان جراحی ترمیمی پوست، بیمارانی که پیوند اعضاء داشته اند و بیمارانی که مبتلا به ایدز یا سل هستند، تجویز کرد. کودکان زیر سه سال نباید این داروی گیاهی را مصرف کنند. زنان شیرده و باردار نباید آنرا مصرف کنند. ممکن است در طول مصرف پنجه گربه، با مدفوع شل یا اسهال مواجه شوید. این عارضه جانبی، عارضه ناچیزی است و در صورت تداوم مصرف پنجه گربه بتدریج رفع خواهد شد.

تداخل های احتمالی

اگر داروهای مصونیت زا، پلاسمهای تازه یا خون منجمد یا داروهایی را مصرف می کنید که مصرف آنها مستلزم پروتئین حیوانی یا هورمونهای پپتید، نظیر سرمهای حیوانی، گاماگلبولین وریدی، عصاره وریدی تیموس یا انسولین گاوی یا خوراکی است، از مصرف پنجه گربه اجتناب ورزید




 
آخرین ویرایش:

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
تخم کرفس

تخم کرفس

تخم کرفس


Celery Seed

تخم کرفس، که طعم تند و نشاط آور آنرا
می توانید هنگام مصرف انواع ترشیها یا کلم شور بچشید، داروی گیاهی مفیدی نیز محسوب می شود. تخم کرفس در طول قرنهای متمادی، در سرتاسر جهان کاربردهای متنوعی داشته است. بررسیهای اخیر علمی نشان داده است که برخی مواد شیمیایی موجود در تخم کرفس واقعاً
می تواند در درمان مشکلاتی نظیر فشارخون بالا، ورم مفاصل و اضطراب مؤثر واقع شود. تخم کرفس در پیشگیری از سرطان نیز مؤثر است.

تخم کرفس ازدیرباز برای درمان ورم مفاصل و اسپاسم عضله مورد استفاده بوده است. وجود چندین عنصر شیمیایی در تخم کرفس از التهاب جلوگیری می کند و درد را تسکین می بخشد. سایر مواد شیمیایی موجود، عضلات موجود در اسپاسم را آزاد می کنند. تخم کرفس حاوی کلسیم است که در شل کردن گرفتگیهای عضله کمک می کند.

برخی مواد شیمیایی موجود در تخم کرفس خاصیت ضد باکتری دارد در حالیکه برخی دیگر ادرارآور است، بدین معنا که به تخلیه آب بدن در قالب ادرار کمک می کند. این کار باکتریها و مواد معدنی را که سبب تشکیل انواع سنگهای مثانه و کلیه میشوند، شستشو می دهد.

برخی از عناصر شیمیایی موجود در این گیاه خاصیت کاهش فشار شدید رگها را دارند، بدین معنا که در کاهش فشار خون مفید واقع میشود. تخمهای کرفس حاوی مقدار معتنابهی کلسیم است که این عنصر نیز فشار خون را پائین می آورد.

مصرف این گیاه در طب سنتی برای درمان نقرس و سنگهای کلیه سابقه طولانی دارد. این ماده میزان اسید اوریک بدن را کاهش می دهد.

تحقیقات بعمل آمده روی حیوانات آزمایشگاهی نشان می دهد که تخم کرفس از آسیب کبدی ناشی از مواد شیمیایی سمی پیشگیری می کند. این ماده در طول قرنهای متمادی بعنوان تونیک کبد مورد استفاده قرار گرفته است. تخم کرفس عضلات رحمی را تقویت می کند که به افزایش جریان خون قاعدگی منجر میشود. ماده ای دیگر در این گیاه "لیمونین" است که به عنوان یک آرامبخش خفیف عمل می کند. کلسیم موجود در تخم کرفس اعصاب تحت فشار را آرام می بخشد. این گیاه همچنین از ابتلا به سرطان پیشگیری می کند. به عنوان مثال یکسری از عناصر شیمیایی موجود در تخم کرفس از تولید تومور ها در حیواناتی که در معرض مواد سرطان زا قرار گرفته بودند، جلوگیری نمود.

معرفی گیاه

تخم کرفس، از همان گیاهی تهیه میشود که شاخ و برگ آنرا مصرف می کنیم یا در طبخ غذا استفاده می کنیم. اگر هرگز شاخ و برگ آنرا در زیستگاه طبیعی اش مشاهده نکرده اید باید خاطر نشان ساخت که کرفس نوعی گیاه نازک و کشیده است که طول آن به دو تا سه پا می رسد. این گیاه دارای سه تا پنج برگ متشکل از بخشهای متعدد و گلهایی دارای گلبرگهای سفید ریز است. تخم های کرفس از گلهای این گیاه تهیه و خیلی ریز با رنگ قهوه ای سیر با بوی قوی و خوشایند است

ترکیبات گیاه

ترکیبات این گیاه عبارتند از: روغنهای سیال (از جمله آپول)، فلاونیدها، بورون، کلسیم، آهن، لیمونین، سدیم، روی، ان-بوتیل، فاتالید 3، اسید آلفالینولنیک، b ادوسمول، گواکول، ایزوایمپراتورین، P - سایمین، ترپنین - 4- ال و آمبلیفرون.

اشکال موجود

تخمهای تازه یا خشک، انواع قرص، انواع کپسول، حاوی روغن تخم کرفس، عصاره تخم کرفس که عناصر و ترکیبات فعال آن بوسیله الکل یا گلیسیرین استخراج شده است.

نحوه مصرف

* کپسول یا قرص روغن تخم کرفس: روزانه سه بار یک یا دو کپسول یا قرص، بنا به تجویز و دستور پزشک معالج.

* عصاره تخم کرفس: روزانه سه بار 1/4 تا1/2 قاشق چایخوری یا طبق دستور پزشک معالج (همیشه آنرا به هنگام مصرف غذا با انواع مایعات یا با آب مصرف کنید، مگر اینکه پزشک معالج طور دیگری توصیه کرده باشد.)

* خود تخمهای کرفس: برای تهیه چای کرفس مقداری آب جوش روی یک قاشق چایخوری تخم تازه کوبیده شده بریزید. قبل از خوردن بگذارید به مدت 10 تا 20 دقیقه خوب دم بکشد. روزی سه بار آنرا میل کنید.

نکات احتیاطی

* اگر باردار هستید یا احتمال آنرا می دهید، از مصرف این گیاه بپرهیزید.

* تخم کرفس، گیاه طبی بی خطری است. اما باید یک نکته را مدنظر قرار داد که اگر از آن بعنوان ادرار آور استفاده می کنید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. مواد و داروهای ادرار آور می توانند پتاسیم بدن شما را که ماده مقوی ضروری است، خالی کنند.

* همچنین، تخم کرفس را که مستقیماً از مزرعه می چینند مصرف نکنید. اغلب تخم ها که به قصد تکثیر گیاه بفروش می رسند آغشته به مواد و عناصر شیمیایی است و نباید مصرف داخلی داشته باشد.

تداخل های احتمالی

تاکنون هیچ عارضه ای شناخته نشده است.




 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
توت مار

توت مار

توت مار


Black Cohosh

بیشتر از دو قرن پیش بومی های آمریکا کشف کرده اند ریشه گیاه توت مار
(Cimiafuga Racemosa) در درمان بسیاری از بیماریهای زنان از جمله گرفتگی (کرامپ) دوره قاعدگی و گرگرفتگی، سردردها، تحریک پذیری و سایر علائم یائسگی مؤثر بوده است. از آنجا که این گیاه بیشتر در درمان زنان مورد استفاده قرار می گیرد، آنها توت مار را "زلف پیر" خواندند. ناراحتی ناشی از یائسگی معمولاً با استفاده از داروی ترکیبی هورمون زنانه استروژن درمان میشود. استروژن میلیونها زن را در طول تغییرات زندگی کمک کرده است، هر چند غالباً دارای عوارض جانبی نیز است. جدی ترین عارضه جانبی آن خطر ابتلا به سرطان سینه است (بسیاری از زنان از سرطان سینه آنقدر وحشت دارند که رنج یائسگی بدون درمان را تحمل می کنند) تعداد معدود اما فزاینده ای از زنان که درصدد آرامش بدون عوارض جانبی استروژن بودند به فواید توت مار پی بردند. گیاه درمانی می تواند همانند استروژن، موجب آرامش باشد بدون اینکه عوارض جانبی جدی در پی داشته باشد.

توت مار در درمان ناراحتیهای زیر مؤثر بوده است:

* ناراحتی قبل از قاعدگی.

* قاعدگی دردناک.

* گر گرفتگی.

* سردرد ناشی از یائسگی.

* تپشهای قلبی ناشی از یائسگی.

* عصبیت و تحریک پذیری ناشی از یائسگی.

بومیهای آمریکا از این گیاه برای درمان سایر عوارض غیرمربوط به قاعدگی یا یائسگی استفاده می کردند. دانشمندان امروزه بتوانائی توت مار در درمان یک سری بیماریها خوشبین هستند. اما این عده از دانشمندان فواید آنرا در درمان کامل این بیماریها به اندازه اثر آن در درمان قاعدگی و یائسگی مطالعه نکرده اند. سایر حالاتی که میتوان با مصرف این گیاه درمان کرد شامل موارد زیر است:

* التهاب، مانند آرتریت و روماتیسم.

* فشار خون نسبتاً بالا.

*احتقان تنفسی ناشی از سرماخوردگیها

میزان مصرف

میزان مصرفی روزانه این دارو 40 میلی گرم است. اگر تنتور توت مار را مصرف می کنید، این میزان با 2 میلی لیتر 3 بار در روز با آب یا چای برابر خواهد بود. ممکن است انواع کپسول یا قرص آنرا ترجیح دهید. مصرف 2 عدد کپسول یا قرص با میزان مصرفی روزانه توصیه شده برابر خواهد بود. بمنظور تهیه نوشیدنی این دارو، 20 گرم از ریشه خشک شده آنرا با 1 لیتر آب مخلوط کنید، سپس آنرا بجوشانید و بعد از آن به مدت 20 الی 30 دقیقه آنرا تا زمانی که میزان آب موجود در آن تا 1/3 کاهش یابد، بهم زنید. سپس آنرا از صافی عبور دهید، رویش را بپوشانید و در یخچال یا هوای خشک و خنک نگه دارید. مایع مزبور را می توان تا 48 ساعت نگه داشت اگر میزان مصرفی توت مار شما متفاوت است، طبق دستورالعمل تولید کننده یا پزشک خود عمل کنید. همانند اغلب داروها و تقویت کننده ها، به پزشک خود علاقه خود را مبنی بر مصرف توت مار ابراز کنید. باید پس از شش تا هفت هفته مصرف، بهبود خود را حاصل کنید. مصرف آنرا بمدت شش ماه ادامه دهید.

نکات احتیاطی

تحقیقات بعمل آمده در آلمان نشان داده است که عوارض جانبی جدی از توت مار بر جای
نمی ماند. به نظر نمی رسد که مصرف دارویی آن سبب افزایش خطر سرطان زنان گردد، هر چند باید قبل از مصرف آن در صورتی که سرطان داشته اید یا در زمره افراد در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان هستید با پزشک معالج خود مشورت کنید. در صورت شیردهی یا باردار بودن از مصرف توت مار اجتناب ورزید. مصرف توت مار سبب تحریک انقباضها و تولد نوزاد نارس می گردد.

در پاره ای از بیماران که میزان مصرفی بالایی داشتند عوارض جانبی از قبیل موارد زیر گزارش شده است:

* درد شکم، اسهال، سرگیجه، سردرد، دردهای مفاصل، تهوع، ضربان قلب کند، لرزش، ضعف بینایی و استفراغ.

توت مار سیاه را با توت مار آبی که نوعی گیاه طبی و مشابه آن است اشتباه نگیرید. اما دانشمندان هنوز توت مار آبی را بطور کامل مطالعه نکرده اند و بی خطر بودن آن هنوز قطعی نیست.

تداخل های احتمالی

از آنجا که توت مار سیاه مثل استروژن عمل
می کند، عوارض جانبی آن اگر توأم با داروهای هورمونی مصرف شود به مراتب بیشتر است. اگر قرض ضد بارداری مصرف می کنید یا تحت درمان جایگزینی هورمون (HRT) هستید، از مصرف توت مار اجتناب ورزید




 

بارانی

عضو جدید
کاربر ممتاز
خوب اومدم یه مطلب اضافه کنم نمی دونستم بچه ها تا الان گذاشتنش یا نه...مجبور شدم همه صفحات رو ببینم...
گفتم بیام تمامی گیاهانی که تا حالا این بخش روش صحبت شده بنویسم تا دیگه کسی مشکل من رو نداشته باشه...هم یک فهرستی هم درست شده...


به ترتیب از ص اول:
بادام-پیاز-خیار-سیب-گریب فروت-انار-نارنگی-زرد آلو
موز-لیمو ترش-سیر-اسفناج-نارگیل-خربزه-آلبالو-گیلاس-انبه
هل-بلوط-آلوئه ورا-جین سنگ-بارهنگ-خاکشیر-گل ختمی-گل گاوزبان
شیرین بیان-مرزنحوش-سورنجان-دارچین-رازیانه-نعناع-بابونه
زنجبیل-میخک-زعفران-عناب-ثعلب-بومادران-گشنیز-دم اسب-گزنه-شلغم
بابونه اروپایی-بابونه رومی-سیاه دانه-سنبل الطیب-بارهنگ-اکالیپتوس--
تخم کرفس-بادرنجبویه-پائودارکو-پنجه شیطان-پنجه گربه-اراقیطون-توت مار
 

بارانی

عضو جدید
کاربر ممتاز
شاتره Fumaria Officinalis

شاتره Fumaria Officinalis

مشخصات گیاه :

گیاهی است علفی متعلق به خانواده شاتره (Fumariacease) و دارای شاقه ای شکننده ، کوتاه و شاخه دار است . برگهای آن عمیقا منقسم ب رنگ سبز متمایل به آبی است . گلهای کوچک لوله ای شکل که به صورت خوشه ای به رنگ بنفش می رویند . میوه آن فندقه است و کلیه قسمت های هوایی خشک شده گیاه مورد استفاده می باشد .


موارد استفاده :

این گیاه روی عضلات صاف اثر می کند و حرکات دودی روده را شدت می بخشد . و اثر مدر و مسهل صفرا دارد و مطالعات انجام
گرفته اثر اختصاصی آن را در درمان اگزمای
مزمن ثابت نموده است .


آثار فارماکولوژیک :

آنتی هیستامین ، ضد اسپاسم و مسکن است


مقدار مصرف :

گیاه خشک به مقدار 2-4 گرم به صورت دم کرده سه بار در روز به کار می رود.


منع مصرف و عوارض جانبی :

از آنجا که ایمنی مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی هنوز تایید نشده است . باید از مصرف آن در این دوران اجتناب کرد . و آثار جانبی آن نظیر افزایش فشار داخل چشم و ادم می باشد


 

بارانی

عضو جدید
کاربر ممتاز
فرنجمشک Lemon Balm

فرنجمشک Lemon Balm

همانطور كه پونه بنا به خواص تسكين بخش روي معده معروف است، فرنجمشك نيز براي تسكين و رفع درد و ناراحتي ناشي از هاضمه شامل گاز و باد معده مورد استفاده قرار مي گيرد. فرنجمشك همچنين با ايجاد آرامش و تسكين هر نوع فشار روحي و نگراني عصبي را از بين مي برد و امكان مي دهد كه به راحتي به خواب رويد. قدمت مصرف اين گياه براي اين منظور به دوران قرون وسطي بر مي گردد. امروزه، اين گياه دارويي توأم با ساير انواع آرمبخشها، گياهان مسكن نظير "شب رنگي افشان" براي تقويت كل خاصيت و اثر آرامبخشي دارو تجويز مي شود.

حتي قبل از قرون وسطي نيز فرنجمشك براي تقويت روحيه و كمك به ترميم جراحات و كاهش التهاب و درد ناشي از گزش حشرات مورد استفاده قرار مي گرفته است. پمادهاي توليدي اروپا براي درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي و زخمهاي تب خال (هرپس) حاوي محتواي غني از فرنجمشك است. بيماران ادعا مي كنند كه اين پماد مؤثرتر از داروهاي تجويزي در تسكين درد و پيشگيري از آغاز مجدد التهال عمل مي كند و پزشكان معالج نيز اين ادعا را تأييد مي كنند.

معرفي گياه

فرنجمشك يك گياه بومي اروپاست ولي امروزه در تمام نقاط دنيا كشت ميشود. اين گياه نه تنها در باغهاي گياهان طبي بلكه در مراكز توليد فرآورده هاي دارويي، آرايشي و پوليش اثاثيه نيز پرورش داده ميشود. طول اين گياه به دو پا و حتي در پاره اي از مواقع بيشتر از اين مقدار مي رسد. بوته هاي داراي گلهاي ريز زرد كم رنگ در طول بهار و تابستان در محل تلاقي برگها با ساقه رشد مي كنند.

برگهاي اين گياه داراي چين و چروك عميقي است كه رنگ آنها از سبز تند تا سبز مايل به زرد بسته به نوع خاك و آب و هوا فرق مي كند. اگر انشگتان خود را روي برگهاي اين گياه بماليد، آنگاه احساس نوعي مزة ترش و شيرين شبيه ليمو به شما دست خواهد داد. برگهاي آن از نظر شكل به برگهاي پونه شباهت دارند و در واقع از همان تيره گياهي هستند.

تركيبات گياه
فرآورده هاي تهيه شده از فرنجمشك از برگهاي گياه فراهم مي آيند. روغنهاي ضروري حاصل از برگهاي فرنجمشك حاوي عناصر شيميايي به نام "ترپن" هستند كه اين عناصر حداقل سبب وجود پاره اي خواص تسكيني و ضد ويروسي در گياه ميشوند. فرنجمشك همچنين حاوي تركيباتي به نام "تانين" است كه اين ماده سبب بسياري از اثرات و خواص ضد ويروسي در گياه مي گردد.

اين ماده همچنين حاوي يوگنول است كه اسپاسم عضلات را رفع مي كند، بافتها را كرخ مي كند و باكتريها را از بين مي برد.

از اين گياه همچنين براي درمان انواع سردردها، قاعدگي به تعويق افتاده و سندرم خستگي مزمن استفاده ميشود. همچنين به نظر مي رسد كه اين گياه در درمان اختلال تيروئيدي به نام بيماري گريوز (Grave,s) نيز مفيد باشد. هر چند با فقدان آزمايش هاي باليني در اين رابطه مواجه هستيم، اما آزمايشات به عمل آمده مؤيد كاربردهاي بسياري براي اين گياه است، مثلاً مشاهده شده است كه روغن اساسي فرنجمشك در آرام كردن حيوانات آزمايشگاهي و عادي شدن عضلات مجراي هاضمه اينگونه حيوانات مؤثر است. تحقيقات به عمل آمده همچنين مؤيد اين است كه عصاره هاي فرنجمشك روي هورمونهاي تيروئيد اثر مي گذارد به نحوي كه براي افراد مبتلا به بيماري گريوز مفيد واقع ميشود. تحقيقات به عمل آمده همچنين مؤيد فايده اين گياه در درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي يا ضايعات متأثر از ويروسهاي تب خال (هرپس) است
اشكال موجود

فرنجمشك به صورت برگ خشك كه به صورت فله خريداري ميشود در بازار يافت ميشوود. چاي، كپسول، عصاره ها، تنتور و روغن آن نيز موجود است. كرم مورد استفاده در اروپا كه حاوي ميزان بالاي اين گياه است امروزه ايالات متحده يافت نميشود اما به وسيله گلوله پنبه اي مي توان از چاي آن روي پوست استفاده كرد

نحوه مصرف

به طول كلي، به هنگام مصرف هر نوع فرآورده گياهي لازم است نكات پيشنهادي كارخانه توليد كننده را در نظر بگيريد، و درباره نوع داروي گياهي و ميزان مصرفي آن با پزشك معالج مشورت كنيد. براي درمان اختلال خواب يا كاهش ناراحتيهاي معده، نفخ يا باد معده يكي از حالات زير را انتخاب و رعايت كنيد:

* تهيه چاي با استفاده از 1/5 تا 4/5 گرم گياه، چندين بار در روز

* 2 تا 3 ميلي ليتر تنتور در روز يا معادل عصاره مايع يا كپسول شدة آن

براي درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي يا التهابهاي تب خال 2 تا 4 قاشق غذاخوري از برگ خرد شده اين گياه را در يك ليوان آب جوش ريخته و بگذاريد به مدت 10 تا 15 دقيقه كاملاً خيس بخورد. سپس آنرا با گلوله پنبه اي روي التهاب در طول روز قرار دهيد.

نكات احتياطي

هيچگونه اثرات يا علايم مسموميت ناشي از مصرف فرنجمشك گزارش نشده است اما از آنجا كه اين گياه به منظور ايجاد قاعدگي مصرف ميشود، لذا در صورت بارداربودن از مصرف آن اجتناب كنيد.

تداخل هاي احتمالي

مصرف فرنجمشك مي تواند با اثر داروهاي تيروييدي يا ساير معالجات بيماري گريوز تداخل پيدا كند


 

بارانی

عضو جدید
کاربر ممتاز
فلفل

فلفل

فلفل كه به فلفل قرمز نيز معروف است، براي اولين بار از سوي سرخپوستان "كاراييب" به خارج آمريكا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت اين گياه فراگير شده است، و به عنوان يك چاشني مهم به ويژه در طبخ "كاجون و كرول" و در كازينوهاي جنوب شرق آسيا، چين، جنوب ايتاليا و مكزيك محسوب ميشود. "كپساسين" ماده اي در فلفل است كه سبب گرم بودن اين گياه ميشود.
هر چند كه فلف گياهي گرم است، اما كپساسين موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن ميشود كه يكي از دلايل اصلي تمايل مردم مناطق آب و هوايي گرم به مصرف زياد فلفل محسوب ميشود. اين ماده همچنين به بسياري از خواص درماني فلفل كمك مي كند تا سيستم قلبي - عروقي را تحريك، سيستم هاضمه را تقويت، درد موجود روي پوست يا مفاصل بيدن را تسكين بخشد، و به مثابه "داروي ضد احتقاق و ضد باكتري" عمل

مي كند. فلفل ميزان كلسترول خون را پايين
مي آورد. كه اين امر باعث پايين آمدن فشارخون ميشود. اين گياه همچنين از انعقاد خون در رگهاي خوني جلوگيري مي كند، اين خواص فلفل به پيشگيري از بيماريهاي قلبي نظير آرترواسكلروز 0سخت شدن رگها) كمك مي كند. هر چند فلفل سبب سوزش زبان ميشود، اما اين گياه واقعاً مسكني قوي است.
اين گياه ابتدا سبب تحريك درد ميشود، اما سپس شدت علايم درد را در بدن كاهش مي دهد. اين حالت، آنرا براي افرادي كه از درد مزمن رنج مي برند به طرز خاصي مؤثر كرده است چون چندين روز طول مي كشد كه نتايج قابل توجه آن معلوم گردد. آنهايي كه از زونا، درد ناشي از ديابت، درد پس از برداشتن پستان (ماستكتومي) و ساير دردهاي پس از عمل جراحي رنج مي برند، مي توانند به ويژه از چندين نوع فلفل يا انواع "كرمهاي كپساسين" كه قابل دسترسي است، بهره ببرند.
كپساسين موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتريت روماتيسمي را تسكين مي دهد، بلكه بكاهش ميزان ورم ناشي از اين حالات وقتي كه به عنوان پماد موضعي مورد استفاده قرار گيرد، كمك مي كند.


فلفل با تحريك توليد مايعات هاضمه در معده و نابودي باكتريهايي كه مي توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقويت مي كند. خاصيت ضد باكتري فلفل همچنين از اسهال ناشي از عفونت جلوگيري مي كند.
اين گياه به عنوان داروي ضد احتقان، سبب رقيق و نازك شدن خلط و خارج شدن آن از ريه ها ميشود. از آنجا كه اين گياه بافت ريه را تقويت مي كند، در نتيجه براي آنهايي كه مبتلا به آمفيزم هستند نيز مفيد است.


معرفي گياه

فلفل گياهي است كه در آب و هواي نيمه گرمسيري و گرمسيري مي رويد. ميوه آن در پوششهاي غلافي بلند كه به موازات رسيدن رنگ قرمز، نارنجي يا زرد به خود مي گيرد، مي رويد. ميوه اين گياه به صورت خام، پخته شده، خشك يا در قالب چاشني پودري در صنايع غذايي و دارويي، مصرف ميشود.

تركيبات گياه

تحقيقات نشان داده است كه اسيد بيرنگ كپساسين به عنوان فعالترين عنصر موجود در فلفل، سبب كاهش ميزان كلسترول خون و كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن ميشود. اين ماده همچنين خاصيت ضد اكسيدي (كه سلولهاي شما ار از آسيب ديدن محافظت مي كند) و ضد باكتري دارد



اشكال موجود

فلفل را مي توان با خوردن فلفل قرمز خام يا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز خشك نيز موجود است كه مي توان آنرا به غذا اضافه كرد، در مايعات، چاي يا شير مخلوط كرد يا كپسول آنرا مصرف كرد. شكل كرم آن نيز براي استعمال موضعي موجود است (بايد حاوي حداقل 0/025 درصد كپساسين باشد).

نحوه مصرف

چون فلفل براي قلب خيلي مفيد است، اضافه كردن مرتب ان به غذا يا مصرف كپسول آن مي تواند از بيماري قلبي پيشگيري كند. هر چند فلفل يك چاشني محسوب مي شود، اما اين ماده واقعاً به هضم بدن كمك مي كند و براي اغلب زخم ها تحريك آور نيست. اين ماده حتي در ميزان مصرف پايين نيز قوي است، لذا بهتر است كه بيشتر از مقداري با غذا ميل مي كنيد از اين ماده استفاده نكنيد.

كرم يا پودر فلفل به عنوان نوعي مسكن مي تواند در تسكين درد دندان، زونا، آرتريت، پسوريازيس و ساير انواع دردهاي مزمن مفيد باشد، هر چند ممكن است مصرف اين ماده سبب سوزش يا خارش نسبي گردد، اما اين عارضه به زودي از بين مي رود. چون فلفل ابتدا با تحريك و سپس كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن مؤثر واقع ميشود، لذا ممكن است درد كمي شدت پيدا كند، سپس بايد ظرف چند روز اول مصرف، اين اثر تا حد زيادي از بين برود.

كرم كپساسين به عنوان يك مسكن موضعي (وقتي كه روي پوست مصرف ميشود)، (حاوي 0/075 - 0/025 درصد كپساسين) را مستقيماً مي توان روي نقطه آسيب ديده روزي چهار بار ماليد (عناوين تجاري اينماده عبارت است از Axsain, Zostrix و Capzasin-P). به منظور بهبود هضم و پيشگيري از بيماري قلبي، مي توان كپسولهاي كپساسين (30 تا 120 ميلي گرم روزي سه بار) را مصفر كرد. مي توانيد با اضافه كردن 1/4 تا 1/2 قاشق چايخوري پودر كپساسين به يك ليوان آب جوش (دم كرده) اين ماده را نيز تهيه و سپس ميل كنيد.

نكات احتياطي

فلفل را دور از چشم خود نگه داريد. و دستهاي خود را پس از مصرف آن كاملاً بشوييد. از آنجا كه اين ماده به آساني در آب حل نمي شود، براي اينكار از سركه استفاده كنيد. كرم كپساسين مي تواند سبب تحريك پوستي در برخي از افراد گردد. قبل از مصرف گسترده آن، مقداري از اين ماده را روي قسمتي از پوست خود تست كنيد. اگر منجر به خارش شد، مصرف آنرا قطع كنيد. اين ماده ممكن است سبب تحريك معده گردد، اما اولسرهاي دوازدهه را بدتر نمي كند. از دادن آن به كودكان زير دو سال خودداري كنيد. مصرف آن در دوران بارداري بي خطر است اما معلوم نيست كه تركيبات چاشني اين ماده در اثر شيردهي منتقل مي شود يا نه.

تداخل هاي احتمالي

اگر فشارخون بالا داريد يا اينكه تحت درمان فشار خون بالا هستيد. از مصرف فلفل اجتناب ورزيد


 

بارانی

عضو جدید
کاربر ممتاز
کتیرا

کتیرا


کتیرا تراوه‌های صمغی سخت شده بوسیله هوا که به طور طبیعی یا بوسیله ایجاد شکاف از تنه و شاخه‌های گیاه Astragalus gossypinus fisch و برخی گونه‌های جنس Astragalus از خانوادۀ نخود Leguminosae بدست می‌آید.

نامهای گیاه (4ـ1):

لاتین: Astragalus gossypinus fisch

Syn: A. Nosackioides benth

فارسي: گون سفید، گون پنبه‌ای

عربی: کثیراء، قتاد، کثیراء بیضاء، مغلب العقاب

انگلیسی: Locoweed, Milk-Vetch, Astragal, Crow-Toe, Feal broom, Gum-Tragacanth plant

آلمانی: Astragel, Tragant

فرانسه: Astragale, Tragacanthe

جنس گون Astragalus حدود 800 گونه علفی یکساله و چند ساله دارد که اغلب گونه‌های آن انحصاری ایران است.

ریخت شناسی: گیاه Astragalus gossypinus fisch گیاهی است بوته‌ای، کوتاه و بالشتکی به ارتفاع 15ـ10 سانتیمتر. محور میانی برگهای مرکب در انتها نوک‌تیز به طول 5/3ـ5/1 سانتیمتر و راست، برگچه‌ها کشیده تا تخم مرغی پهن دارای پوشش متراکم از کرکهای سفید ظریف و کوتاه، در انتها خاردار گوشوارکها سه گوش، تخم مرغی و پوشیده از کرکهای زبر کوتاه و متراکم، گلها بدون دمگل، گل آذین کروی، برگک‌های سرنیزه‌ای تا کشیده، در نیمه فوقانی پوشیده از موهای کوتاه و ظریف، برگکچه‌ها وجود ندارد. کاسه گل پوشیده از موهای سفید، ظریف و متراکم، لبهای کاسه تا قاعده منقسم گردیده و در رأس برگشت یافته‌اند و گلها (گلبرگها) صورتی رنگند (5و4).

فرآوردۀ داروئی: کتیرا به شکل نوارهای نازک پهن به طول mm10×30 و ضخامت تا mm1 می‌باشد. بر روی این نوارها کم و بیش خمیده شیارهای ظریف و برآمدگی‌های متقاطع و متحدالمرکز وجود دارد. کتیرا به رنگ سفید تا سفید مایل به زرد کمرنگ بدون بو، بدون طعم، در حرارت 50 درجه به راحتی به پودر تبدیل می‌شود و با افزودن آب به شکل ژل موسیلاژی در می‌آید (6).

زمان جمع‌آوری: کتیرا در نیمه دوم تابستان از گیاه 2 ساله بهره‌برداری می‌شود (3). خاک اطراف یقه گیاه را تا عمق cm5 خالی می‌کنند و در قسمت بدون حفاظ توسط یک چاقوی تیز، شکاف طولی ایجاد کرده سپس بوسیلۀ یک قطعه چوب شبیه گوه با فشار شکاف باز می‌کنند تا صمغ به راحتی تراوش شود به دو صورت عمده در بازار عرضه میگردد. یک نوع کتیرای زرد است که مانند تارها و یا نوارهای پیچیده و دودی‌شکل است و دیگری کتیرای سفید است که به شکل پارچه عریضی می‌باشد و اطراف یا وسط آنها برآمده است.

دامنۀ انتشار: گونه‌های کتیرا در اکثر نقاط ایران بویژه از ناحیه مرکزی به طرف غرب کشور پراکنده است، علاوه بر ایران در سوریه، عراق و ناحیۀ آناتولی گسترش دارد (6ـ1).

مواد متشکله: کتیرا از دو پلی‌ساکارید با سورین (Bassorin) و تراگاکانتین (Tragacanthin) تشکیل شده است. با سورین در آب متورم شده و به فرم محلول ویسکوز درمی‌آید. تراگاکانتین یک ترکیب محلول در آب است. وزن مولکولی کتیرا بالغ بر هشتصد هزار است.

موارد استعمال: کتیرا اثر درمانی معینی در پزشکی ندارد. در داروسازی به مصارف تهیه موسیلاژ و گرد کتیرا و همچنین تهیه قرص‌های مختلف می‌رسد. بعلاوه چون داروئی است امولسیون دهنده جهت معلق نگهداشتن گردهای داروئی غیرمحلول در آب به کار می‌رود. کتیرا ممکن است به فرآورده‌های داروئی کم کننده وزن بدن و یا به عنوان ملین‌های افزاینده حجم به فرآورده‌های داروئی ضد یبوست اضافه شود. همچنین به عنوان نرم‌کننده و تسکین دهنده در فرآورده‌های آرایشی ـ بهداشتی و به عنوان سوسپانسیون‌کننده و امولسیون کننده و به هم چسباننده در صنایع داروئی مورد مصرف قرار می‌گیرد (7و2). مصارف صنعتی کتیرا خیلی زیاد است.

موارد استعمال در پزشکی گذشته: در طب گذشته کتیرا جهت مداوای سرفه، برطرف کردن گرفتگی و خشونت صدا توصیه شده است. افزون بر آن مالیدن آن بر روی مو مانع شقه شدن آن می‌دانستند (6ـ1). کتیرا کمی ملین و مسهل نیز هست.




 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
خوب اومدم یه مطلب اضافه کنم نمی دونستم بچه ها تا الان گذاشتنش یا نه...مجبور شدم همه صفحات رو ببینم...
گفتم بیام تمامی گیاهانی که تا حالا این بخش روش صحبت شده بنویسم تا دیگه کسی مشکل من رو نداشته باشه...هم یک فهرستی هم درست شده...


به ترتیب از ص اول:
بادام-پیاز-خیار-سیب-گریب فروت-انار-نارنگی-زرد آلو
موز-لیمو ترش-سیر-اسفناج-نارگیل-خربزه-آلبالو-گیلاس-انبه
هل-بلوط-آلوئه ورا-جین سنگ-بارهنگ-خاکشیر-گل ختمی-گل گاوزبان
شیرین بیان-مرزنحوش-سورنجان-دارچین-رازیانه-نعناع-بابونه
زنجبیل-میخک-زعفران-عناب-ثعلب-بومادران-گشنیز-دم اسب-گزنه-شلغم
بابونه اروپایی-بابونه رومی-سیاه دانه-سنبل الطیب-بارهنگ-اکالیپتوس--
تخم کرفس-بادرنجبویه-پائودارکو-پنجه شیطان-پنجه گربه-اراقیطون-توت مار
ممنون آوا جان ولی گویا تاپیکی رو که زدم ندیدی:w05:
اینو ببین فهرست کل دوتا تاپیکو با لینکاشون گذاشتم:w16:
http://www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=77032
مرسی عزیزم که اینجا هم گفتی.
:victory:
 

بارانی

عضو جدید
کاربر ممتاز
افسون جان شرمنده..ندیده بودم..خیلی عالی بود...ممنون خیلی کار رو راحت کردی..دست گلت درد نکنه..:gol:
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
جینکو

جینکو

جینکو

Ginkgo Biloba

بیشتر از چهارصد مورد تحقیقات منتشر شده
در باره عصاره جینکو انجام گرفته است که این مطالعات تحقیقاتی گیاه مزبور را در زمره بهترین مورد گیاهی تحقیق شده در میان داروهای گیاهی قرار داده است. این گیاه متداول ترین داروی گیاهی در آلمان و فرانسه است و در میان پنج مورد پر نسخه در آن کشورها قرار دارد. عصاره جینکو به درمان ناراحتیهای گردش خون بویژه نارسائی خون در مغز که سبب از دست دادن قدرت حافظه، وزوزگوش، اختلال هوشیاری، سردرد و افسردگی بویژه در افراد مسن می گردد، کمک می کند. این گیاه دارای خواص ضد اکسیدی قوی نیز است و از آسیب دیدگی سیستم عصبی مرکزی، قلب و عروق و همچنین از اثرات پیری جلوگیری می کند.

عصاره جینکو روند جریان خون را از طریق تقویت رگهای خون و کاهش چسبندگی پلاکتهای خون (که جریان خون را حتی در صورت وجود سختی رگها تسهیل می کند)، بهبود می بخشد. این گیاه نه تنها به بهبود روند جریان خون به مغز کمک می کند بلکه جریان خون به اندامها را افزایش می دهد و در پیشگیری یا درمان بیماریهای قلبی و سکته مغزی مؤثر واقع میشود. این گیاه همچنین در پیشگیری از آسیبهای مغزی افرادی که پا به سن می گذارند فوق العاده مؤثر واقع میشود. براساس برخی از مطالعات جزیی معلوم گشته است که عصاره جینکو می تواند ناتوانی ناشی از جریان مختل خونی را کمتر کند. این عصاره همچنین می تواند برخی از علایم پیش قاعدگی، به ویژه احتباس مایعات بدن را کاهش دهد.

معرفی گیاه

جینکو قدیمی ترین گونه درختی است. این گیاه از قدرت سازگاری فوق العاده ای، برخوردار است به طوری که حتی در عصر یخبندان و بمب اتمی هیروشیما، بقای خود را حفظ کرد. یک درخت واحد ژینکو می تواند تا 1000 سال عمر کند و ارتفاع آن به 120 پا برسد. این گیاه دارای شاخه های کوتاه با برگهای پنکه ای است و میوه غیرخوراکی دارای بوی تندی تولید می کند. میوه این گیاه حاوی تخم داخلی خوردنی است. هر چند که طب گیاهی چین در طول قرنهای متمادی هم از برگ جنیکو و هم از تخم آن استفاده کرده است، لیکن تحقیقات کنونی روی عصارة ‌جنیکوی استاندارد معطوف شده است که از برگ آن حاصل میشود. عصارة‌ مذکور فوق العاده غلیظ و به مراتب مؤثر تر از سایر فرآورده های حاصل از سایر برگها است.

ترکیبات گیاه

جنیکو مرکب از "گلیکوزید جنیکو"، چندین نوع مولکول "ترپین" مختص این گیاه (گینکولید و بیلوبالید) و اسیدهای عالی است. تصور می رود مولکولهای ترپین خاص باعث میشود جنیکو از خاصیت مبارزه با بسیاری از اثرات پیری برخوردار باشد. این ویژگی ترپین شامل بهبود گردش خون، کاهش تورم و حفاظت از آسیب دیدگی سلولهای مغز در اثر کمبود اکسیژن
می گردد.


اشکال موجود

عصارة جنیکوی استاندراد شده باید حاوی 24 درصد گلیکوزید فلاون جنیکو (عصاره 50:1) و 6 درصد لاکتون ترپین باشد. چندین نوع مختلف عصاره جنیکوی تجاری در ایالت متحده قابل دسترسی است. انواع کپسولها وتنتور این گیاه دارویی نیز یافت می شود.

نحوة‌ مصرف

عصاره جنیکو بخش اعظم آسیبهای ناشی از پیری بویژه صدمات وارده بر سیستمهای جریان خون و عصبی را ترمیم می کند. عصاره مزبور همچنین سبب تقویت رگهای خونی می شود. در نتیجه غالباً برای افراد مسن تر که از علایم زوال عقل نظیر اختلال هوشیاری، از دست رفتن حافظه انواع سردرد، افسردگی و وزوز گوش رنج می برند، توصیه میشود. پزشک معالج شما قبل از توصیه عصاره جنیکو تشخیص خواهد داد که این حالات به اختلال جریان خون مغز بستگی دارد یا به حالتی دیگر. بیمارانی که از گرفتگیهای پا ناشی از نارسایی جریان خون رنج می برند نیز در اثر مصرف عصارة جنیکو سیستم جریان خون و سیستم عصبی را تقویت و از آنها مراقبت می کند، در پیشگیری از بیماری و سکته قلبی و شروع زوال عقل نیز مؤثر واقع میشود. بروز نتایج اولیه چهار تا شش هفته طول می کشد، اما باید فراتر از این زمان جمع آوری نتایج حاصله تداوم یابد. در طول شش ماه اول نباید انتظار تغییرات زیادی داشت.

* مصرف روزانه دو تا سه بار عصارة 50:1 استاندارد جمعاً به میزان 120 میلی گرم حاوی 24 درصد گلیکوزید فلاون. اگر به بیماری زوال عقل شدید یا آلزایمر مبتلا هستید، می توانید میزان مصرفی روزانه را به 240 میلی گرم برسانید.

* انواع کپسول گیاه خشک حاوی 10 میلی گرم عصاره استاندارد (1 تا 3 کپسول روزی سه بار).

* تنتور (1:5): 2 تا 4 میلی لیتر روزی سه بار.

* عصاره مایع 01:1): 1 تا 3 میلی لیتر روزی سه بار.

نکات احتیاطی

عصاره جینکو خیلی بی خطر و عوارض جانبی آن خیلی نادر است. در موارد معدودی عوارضی نظیر ناراحتی مجرای معده ای- روده ای، انواع سردرد و سرگیجه گزارش شده است. اما تصور نمیشود عصارة جینکو سبب تغییر ضربان قلب و فشارخون یا تغییر میزان کلسترول و تری گلیسرید گردد. از آنجا که این عصاره از تجمع پلاکتهای خونی (چسبندگی) جلوگیری می کند، پاره ای نگرانیها وجود دارد که مبادا جینکو سبب افزایش خونریزی داخل مغزی شود. عصارة مزبور را با احتیاط بیشتر با سایر عوامل رقیق کننده خون نظیر (کومادین) مصرف کنید. میوه جینکو را با دست جابجا نکنید یا آنرا قورت ندهید.

کمیسیون آلمانی E گزارش می دهد که حساسیت بیش از حد نسبت به فرآورده های جینکو تنها دلیل شناخته شده اجتناب از مصرف عصارة آن است.

اگر باردار هستید باید در مصرف جینکو احتیاط کنید، چون ما اطلاعات مؤید اثرات عصاره جینکو در دورة بارداری دسترسی نداریم. از تجویز عصارة مزبور به نوزادان و کودکان پرهیز کنید.

تداخل های احتمالی

شناخته شده نیست.


 
آخرین ویرایش:

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
نستــــرن کــوهی

نستــــرن کــوهی

نستــــرن کــوهی
خواص دارویی:

نسترن کوهی از گیاهان دارویی ارزشمندی است که مردم اکثر سرزمینها از میوه های این گیاه برای درمان بعضی از بیماریها استفاده می کنند. از میوه نسترن کوهی میوه بدون دانه و حتی از دانه آن به عنوان دارو یاد شده است.میوه این گیاه سرشار از ویتامین C است و سایر ویتامینها را نیز دارا می باشد و برای جبران کمبود ویتامینهای بدن استفاده می شود.

در برخی از کشورها از میوه های نسترن کوهی مربا یا مارمالاد تهیه می کنند مواد موثره این گیاه سبب کاهش اسید اوریک و معالجه ناراحتیهای ناشی از نقرس می گردد. از این مواد همچنین برای مداوای تورم کلیه و مجاری ادراری استفاده می شود. روغن دانه های نسترن کوهی در صنایع بهداشتی و آرایشی مورد استفاده فراوانی دارد. صرف نظر از خصوصیات دارویی این گیاه جنبه های زینتی آن در فضای سبز (بخصوص در مناطقی که از نظر شرایط آب و هوایی و خاکی از وضعیت خوبی برخوردار نیستند) در خور توجه بوده و حتی در اغلب اوقات به عنوان پایه برای رزهای زینتی مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه پراکنش زیادی در کشور دارد و حتی در بعضی نقاط به عنوان علف هرز در مزارع رشد می کند.

مشخصات گیاه:

نسترن کوهی گیاهی گیاهی درختچه ای و چند ساله است و بطور خودرو در مناطق خشک روی صخره ای و حتی در بوته زارها می روید. ارتفاع آن 3 – 0.5 متر است. ساقه آن مستقیم و استوانه ای شکل است و و انشعابات متعددی دارد که گیاه را پرپشت و استوانه ای شکل می سازد، ساقه ها پوشیده از تیغ بوده و برگها مرکب شانه ای و دندانه دار است.تعداد برگچه ها فرد و بین 7 تا 11 عدد است. گلها معطر، گلبرگها سفید یا صورتی (گلدهی اردیبهشت تا خرداد)، میوه قرمز روشن (در مرحله رسیدگی کامل به رنگ قرمز تیره مایل به قهوه ای) و سرشار از ویتامین C (0.3تا 1.5%) می باشد.

نیازهای اکولوژیکی:

این گیاه در سایه آفتاب می روید و خشکی را به خوبی تحمل می کند. مناسب ترین خاکها برای کشت نسترن کوهی خاکهای با بافت متوسط و سنگین حاوی مقادیر متوسط مواد و عناصر غذایی است ولی در مجموع گیاهی مقاوم به شرایط نامساعد است و در مناطقی که دارای محدودیت آب یا خاکهای غیر حاصلخیزی است نیز به خوبی رشد و نمو می کند.

تکثیر گیاه:


تکثیر نسترن کوهی توسط بذر صورت می گیرد . پس از جمع آوری دانه های داخل میوه آنها را باید کشت کرد. دانه ها برای مدت نسبتا طولانی قوه نامیه (قدرت جوانه زنی) مناسبی دارند. دانه ها را در اواسط شهریور ماه اقدام به کشت در خزانه های مخصوص می کنند. پس از آبیاری مناسب، منظم و وجین علفهای هرز سطح خزانه ، در بهار سال آینده بذرها سبز می شود و در پاییز به زمین اصلی منتقل می کنند.به علت پر رشد بودن سریع فاصله ردیفها پر می شود.

کاربرد:


بلوارها ، حاشیه جاده ها و در داخل پارکها (قسمتی که بافت خاک مناسب کشت گیاهان دیگر را ندارد)

برداشت محصول:
هنگامی که رنگ آن قرمز براق شد. چنانچه میوه با سرما مواجه شود یا مدت بیشتری روی گیاه بماند قسمت گوشتی میوه نرم و خمیری می شود و فاقد ویتامین C و ارزش دارویی می شود. برداشت میوه نارس نیز مطلوب نیست زیرا ویتامین آن کم است.

برای خشک کردن میوه از خشک کنهای الکتریکی استفاده کرد و در دمای مناسب برای خشک کردن 80 تا 90 درجه سانتیگراد است و رطوبت مجاز در میوه های خشک شده 12% است مقدار میوه 8 تا 10 تن در در هکتار است
 
آخرین ویرایش:

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
خار مریم

خار مریم

خار مریم


Milk Thistle
خار مریم به رفع علایم هپاتیت، سیروز و حالات التهابی کبد کمک می کند. خار مریم یکی از مهمترین گیاهان دارویی معروف به درمان اختلالات کبدی محسوب می شود. حتی یونانیان باستان نیز می دانستند که خار مریم در درمان یرقان مفید است. پزشکان قرون وسطی از این گیاه در درمان ناراحتیهای کبد و سایر ناراحتیها استفاده می کردند و مادران شیرده نیز از برگ خار مریم برای افزایش شیر خود برای تغذیه کودکشان استفاده می کردند.

میوه خار مریمحاوی عنصر فعالی به نام "سیلی مارین" است. سیلی مرین ترکیبی حفاظت کننده از کبد در درون خار مریم است. این عنصر سلولهای آسیب دیده کبد را که در اثر الکل و سایر مواد سمی صورت می پذیرد ترمیم می بخشد. عنصر مزبور از نابودی سلولهای جدید کبد در اثر مواد مشابه پیشگیری می کند.

معرفی گیاه

خار مریم اصالتاً بومی منطقه مدیترانه است. این گیاه امروزه در سرتاسر نقاط دنیا از اروپا تا آسیا و از آفریقا تا آمریکای شمالی گسترده شده است. این گیاه تنومند معمولاً در مناطق خشک و آفتابی رشد می کند. ساقة‌ این گیاه در قسمتهای فوقانی خود شاخه می دهند و ارتفاع و طول این گیاه از 4 تا 10 پا می رسد. برگهای این گیاه پهن و دارای خالها یا رگه های سفید است. گلهای آن قرمز ارغوانی است. میوة ریز و پوست سفت آن قهوه ای، لک دار و براق است. این گیاه به آسانی رشد می کند و در طول کمتر از یک سال به سرعت به بلوغ می رسد.

ترکیبات گیاه

فرآورده های این گیاه از تخمهای داخل میوه تهیه می شوند. تخمهای آن حاوی 1/5 تا 3 درصد سیلی مارین است. سیلیمارین در واقع از گروهی از عناصر به نام فلاون لیگناند تشکیل شده است. مهمترین فلاون لیگنان همانا "سیلی بارین" (که گاهاً به آن سیلی بین گفته میشود) است. سایر عناصر فلاون لیگناند موجود در سیلی مارین عبارتند از: ایزوسیلابین، دی هیدروسیلی بین، سیلی دیانین و سیلی چرستین.

اشکال موجود

* انواع کپسولهای استاندارد تهیه شده از خار مریم خشک (هر کپسول حاوی حدود 120 تا 140 میلی گرم سیلی مارین است).

* چندین نوع چای حاوی عصاره استاندارد.

* عصاره مایع.
* تنتور.



نحوة مصرف

خار مریم از آسیب دیدگی کبد در اثر مواد شیمیایی خطرناک و الکل جلوگیری می کند. سیلی مارین ضد اکسید به مراتب قویتر از ویتامین C , E عصاره های استاندارد خار مریم در درمان سیروز کبدی، هپاتیت B مزمن، بیماریهای الکلی مزمن کبد و آسیبهای وارده بر کبد در اثر مواد سمی مؤثر است.

سیلی مارین مؤثرترین عامل خنثی کننده مسمویت مرگ بار ناشی از خوردن قارچ سمی است. عصاره استاندارد این گیاه می تواند در صورت مصرف آن 10 دقیقه بعد از خوردن قارچهای مرگبار (Amanito Phalloides) از مسمومیت مربوط پیشگیری کند. اگر قارچ شمی خورده اید یا هرگونه ماده سمی مصرف کرده اید فوراً همیشه خود را به پزشک برسانید.

اگر با مشکلات و ناراحتی کبد دست به گریبان هستید یا اگر الکل زیاد مصرف می کنید (یا در گذشته زیاد مصرف می کردید) پزشک معالج شما احتمالاً مصرف خار مریم را توصیه خواهد کرد.

این گیاه می تواند در رفع عارضه کبد در صورت مصرف زیاده از حد استامینوفن (مسکن غیر آسپیرینی) مؤثر باشد. گیاه خار مریم همچنین در افزایش میزان جریان صفرا مؤثر است و به کاهش علایم بیماری پسوریازیس کمک می کند. لازم است از کپسولهای استاندارد استفاده کنید. این توصیه بدان خاطر است که سیلی مارین موجود در تخم خار مریم را نمی توان به راحتی جذب کرد. سیلی مارین در صورت متمرکز بودن به سرعت وارد سیستم بدن شما میشود و این ماده به صورت کپسول از فشردگی بیشتری برخوردار است. از مصرف عصاره های الکل اجتناب کنید. میزان مصرفی توصیه شده این گیاه عبارت از مصرف روزانه 12 تا 15 گرم گیاه خشک (200 تا 400 میلی گرم سیلی مارین) است. اگر بنا به آسیب دیدگی کبد از خار مریم استفاده می کنید (آسیب دیدگی ناشی از الکل،‌ انواع دارویا مواد شیمیایی)، میزان توصیه شده مصرف روزانه سه بار 120 میلی گرم گل خار مریم (حدود سه کپسول) است. شکل جدیدی از خار مریم به نام کمپلکس سیلمارین- فسفوتیدیل کولین نیز وجود دارد. این نوع ماده دارویی بهتر از خار مریم استاندارد جذب بدن میشود. در آزمایشهای بالینی این داروی جدید به تنهایی بهتر از سیلمارین در درمان اختلالات کبد عمل کرده است.

فسفاتیدیل کولین به عنوان عنصر اساسی در غشاء سلول به سیلمارین کمک می کند تا به راحتی به غشاء سلول بچسبد. این حالت از ورود و نفوذ مواد سمی به درون سلولهای کبد جلوگیری می کند. دوز مصرفی توصیه شده از کمپلکس سیلمارین-فسفاتیدیل کولین عبارت است از مصرف روزی 2 بار 100 تا 200 میلی گرم.

نکات احتیاطی

سازمان دارو و مواد غذایی آمریکا خار مریم را به عنوان یک مکمل غذایی منظور کرده است و از اینرو هیچ محدودیتی در استفاده از آن وجود ندارد. اگر طبق دستور مصرف، این گیاه دارویی را مصرف کنید هیچ خطری متصور نیست. گاهی اوقات این گیاه اثر ملین خفیف دارد. اگر چنین حالتی رخ دهد، مقداری از مواد فیبری نظیر قند، پسیلیوم، سبوس جو یا پکتین میل کنید. مصرف این نوع فیبر باید از شلی مدفوع و هر نوع ناراحتی گوارشی را برطرف کند.

ت
داخل های احتمالی

خار مریم را می توان در کنار سایر گیاهان دارویی، مکملهای غذایی وداروها مصرف کرد. باید از پزشک معالج خود در خصوص میزان مصرف خار مریم در صورت ابتلا به اختلال و ناراحتی کبد یا هر نوع وضعیت درمانی حاد سؤال کنید.


 
آخرین ویرایش:

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
خاکشی (خاکشیر)

خاکشی (خاکشیر)

خاکشی (خاکشیر)


Descureania Sophia Webb et Berth
مشخصات گیاه :

گیاهی علفی از خانواده شلغم ( Brassicaceae) می باشد که از دانه های ریز به رنگ زرد تیره یا قهوه ای روشن تشکیل شده است و سطحی ناصاف به شکل بیضی دارد و یک راس آن بریده و دارای حلقه ای قهوه ای رنگ شفاف است و دانه های خشک شده گیاه مورد استفاده می باشد .


موارد استفاده :

به عنوان رفع گرما زدگی ، ملین حجیم کننده استفاده می گردد.


آثار فارماکولوژیک :
خاکشی از دسته ملین های تشکیل دهنده مدفوع حجیم است و از طریق جذب آب باعث
افزایش حجم و رطوبت مدفوع می گردد . دانه های خاکشی را در طب سنتی علاوه بر این برای اسهال ، بالاخص در کودکان به کار می برند.


مقدار مصرف :

4 تا 8 گرم از دانه با کمی آب سرد میل شود.


منع مصرف و عوارض جانبی :فر آورده های حجیم کننده را نباید برای بیمارانی که سابقه فشردگی مدفوع ، انسداد روده یا فقدان نیروی طبیعی کولن دارند ، تجویز کرد .
مصرف زیاد آن ممکن است سبب افزایش موقتی نفخ شکم شود . مواردی از واکنش افزایش حساسیت نیز گزارش شده است . خطر انسداد روده یا مری با فشردگی مدفوع به ویژه در صورتی که خشک شود ، وجود دارد . بنابراین باید آن را همراه با مقدار کافی مایع مصرف کرد و قبل از خواب نیز نباید مصرف شود.


 
آخرین ویرایش:

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ختمی

ختمی

ختمی

Aithaea Officinatis



مشخصات گیاه:

گیاهی است علفی و پایا از خانواده پنیرک (Malvaceae) و با ریشه منشعب زردرنگ و ساقه بلند افراشته پوشیده از برگ های متناوب . همه قسمت های این گیاه دارای کرک های نرم است و از بغل برگی خوشه های گل سفید یا صورتی ظاهر می شوند . دانه های آن کنار هم قرار می گیرند و میوه مدور و صفحه ای را بوجود می آورند و قسمت های ریشه ، گل و برگ های این گیاه قابل استفاده می شود.

موارد استفاده :

این گیاه در درمان بیماریهای سینه موثر است و ضد سرفه و خلط آور و نرم کننده می باشد . و از ریشه این گیاه علیه بیماری های معدی – روده ای استفاده میشود و همچنین گل ختمی اثر رفع تحریکات جلدی دارد .

آثار فارکولوژیک : آثار ضد میکروبی آن بر ضد Proteus Vulgaris ، Pseudomonas و Staphylococcus aurets به اثبات رسیده است .
همچنین موسیلاژ موجود در گیاه در موش های غیر دیابتی اثر پایین آوردن قند خون از خود نشان داده است .

مقدار مصرف :

5-2 گرم به صورت دم کرده ، سه بار در روز


منع مصرف و عوارض جانبی :

دردوران شیر دهی و بارداری شواهدی بر منع مصرف گیاه وجود ندارد . درهنگام استفاده همراه سایر مواد پایین آورنده قند خون آثار سینرژیستی آن گزارش شده است
 
آخرین ویرایش:

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
خوک طلایی

خوک طلایی


خوک طلایی (از تیره آلاله ها)


Goldenseal

خوک طلایی برای اولین بار توسط بومیان قبایل آمریکایی به ساکنین اولیه آمریکا معرفی شد. قبایل بومیان آمریکایی آنرا به صورت رنگ موی زرد رنگ و همچنین به عنوان مایع و آب شستشوی بیماریهای پوستی، تورم چشم ها و انواع گوناگون زکام (مثل سرماخوردگیها و آنفلونزا) مصرف می کردند. گیاه خوک طلایی می تواند در درمان عوارضی نظیر التهاب دها، گلودرد، التهاب زخم، التهاب لثه ها (لثه های عفونی)، درد معده، اسهای، سوء هاضمه،‌ یبوست، انواع زخم ها، سرماخوردگیها و آنفلونزا، خارش مهبل، درد گوش، التهاب ملتحمه جزیی (التهاب چشم) یا سایر ناراحتیهای چشم مؤثر واقع شود. (در صورت تداوم ناراحتی و خارش چشم به بیش از چند روز یا در صورت شدید بودن آن با پزشک معالج خود مشورت کنید).

این گیاه در درمان بریدگیها، خراشها، سوختگیها و آکنه و همچنین کاهش میزان قند خون بالا (دیابت) مؤثر واقع میشود.

معرفی گیاه

خوک طلایی، گیاه کوچی با تک ساقه کرکردار است. این گیاه دارای برگهای پنج ضلعی و دندانه دار، گلهای ریز و میوه ای شبیه تمشک است. ساقه ریشه ای تلخ این گیاه یا ریشه آن دارای رنگ زرد قهوه ای روشن و ظاهری پیچ در پیچ و ناصاف است. خوک طلایی وحشی را می توان به مقدار فراوان در اراضی سایه ای شمال ایالات متحده آمریکا یافت اما این گیاه امروزه بیشتر در مزارع رشد می کند.

ترکیبات گیاه

خوک طلایی حاوی عنصری به نام "بربرین" است که بسیاری از باکتریهای عامل اسهال را از بین می برد. بربرین همچنین سبب نابودی طیف وسیعی از سایر انواع جرمها نظیر عوامل فاسد شدن خمیر و همچنین انگلهای مختلف از قبیل کرمهای نواری و ژیاردیا می گردد. بربرین می تواند سبب فعال شدن گلبولهای سفید خون شود و آنها را در مبارزه با عفونت توانمند سازد. بنا به دلایل، بربرین به عنوان داروی ضد عفونت همه جانبه اعم از خارجی یا داخلی تلقی میشود. خوک طلایی همچنین سبب تحریک تولید زرداب میشود، مایعی که از کبد شما ترشح میشود و به هضم چربیها کمک می کند. خوک طلایی به عنوان تونیک درمانی برای درمان مجرای گوارشی مصرف میشود و تصور میشود در درمان یبوست و بواسیر مزمن مؤثر باشد.

اشکال موجود

خوک طلایی به شکل قرص (با محتوای مختلف)، پودر ریشه به صورت انواع کپسول (با محتواهای مختلف) تنتورهای الکلی و عصاره های دارای الکل کم یافت میشود.


نحوة مصرف

* انواع کپسول یا قرص خوک طلایی: 500 تا 2000 میل گرم روزی سه بار.

* عصاره خوک طلایی (خیلی متمرکز و فشرده): 0/03 تا 0/12 گرم روزی سه بار.

* برای درمان بریدگیها، خراشها، سوزشها و آکنه غیرعفونی عصاره یا تنتور آن را روی پارچه تمیزی بگذارید. سپس پارچه مزبور را به آرامی روی نقطه مورد نظر قرار دهید.

* برای درمان درد گوش آنرا با روغن زیتون مخلوط و مانند قطره گوش از آن استفاده کنید.

* برای درمان گلو درد، لثه های ملتهب یا دهان متورم به صورت زیر برای شستشوی دهان از آن استفاده کنید. در یک لیوان حاوی آب گرم یک چهار قاشق غذاخوری عصاره گیاه مزبور را مخلوط کنید یا اینکه محتوای یک کپسول پودر خوک طلایی را در یک لیوان آب گرم حل کنید (البته کاملاً حل نخواهد شد). از این محلول برای شستشوی نقطه مورد نظر و غرغره دهان استفاده کنید.

* برای رفع خارش و ناراحتی مهبل، دوش خوک طلایی را به شکل زیر تهیه کنید: یک چهارم قاشق غذاخوری نمک را با نصب قاشق غذاخوری از دوش مخلوط کنید یا اینکه محتوای یک عدد کپسول پودر خوک طلایی را در یک لیوان آب گرم حل کنید. بگذارید به خوبی ترکیب صورت بگیرد و قبل از مصرف آنرا، به منظور تفکیک هر نوع ذرات معلق، از صافی عبور دهید (تا می توانید این ترکیب را پاک نگه دارید). مصرف بیشتر از حد دوش می تواند شما را در قبال برخی از انواع خاص عفونتهای مهبل آسیب پذیر کند. اگر ناراحتی عارض شده بعد از چند روز بهبود پیدا نکرد، با پزشک معالج خود مشورت کنید.

* مایع شستشوی تهیه شده از گیاه خوک طلایی برای درمان عفونتها و انواع خارشهای چشم مفید است. برای این منظور یک چهارم قاشق غذاخوری نمک و نصف قاشق غذاخوری داروی خوک طلایی یا محتوای یک عدد کپسول آن را در یک لیوان آب گرم حل کنید و سپس برای تفکیک ذرات، آنرا از صافی عبور دهید، اگر رنگ این محلول به حالت تیره تغییر پیدا کرد آنرا دور بریزید چرا که تغییر رنگ نشان رشد باکتری در آن است.

نکات احتیاطی

* در صورت باردار بودن یا داشتن فشارخون بالا از مصرف داروی خوک طلایی پرهیز کنید.

* اگر خوک طلایی به مدت زیاد مصرف شود ممکن است سبب خارش پوست بدن، ناراحتی دهان،‌گلودرد و مهبل گردد. همچنین می تواند یکسری باکتریهای مفید سیستم هاضمه را نابود کند که در نتیجه سبب بروز تهوع و اسهال می گردد.

* میزان مصرفی بالا همچنین با توانایی جذب ویتامین B بدن تداخل می کند.


 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
چای سبز

چای سبز

چای سبز
Green Tea

چای سبز معمولاً برای معالجه بیماریها تجویز می شود. اما مردم در تمام نقاط جها ن پی برده اند که نوشیدن چای سبزبطور روزانه فواید سلامتی زیادی دارد. چای سبز ماده پیشگیری کننده مهمی در قبال سرطان، افزایش چربیهای خون، سفت شدن رگها و حفره های دندان تلقی میشود. این گیاه در قبال اسهال خونی ناشی از باکتری مصونیت ایجاد می کند. چای سبز در رفع پاره ای از عفونتهای قارچی، باکتری و حتی ویروسی (نظیر سرماخوردگی عادی) نیز مفید است. تفاوت بین چای سبزو سیاه در نحوه عمل آوری آنهاست. برگهای تازه چای کمی بخار داده میشود و سپس به سرعت در چای سبز خوشکانده میشود. این عمل از کنش آنزیمها در متلاشی کردن مواد غذایی و مغزی موجود در چای بنام "پلی فنول" که عناصر ضد سرطانی چای سبز محسوب میشوند، پیشگیری می کند. پلی فنول چای سبز حتی در مقایسه با ویتامین های C و E ضد اکسید کننده بهتری است. چای سبز برای سیستم هاضمه شما نیز مفید است. چای سبز سبب میشود که روشنتر فکر کنید و حتی قوه بینایی شما را نیز تقویت
می کند. این گیاه رگها را تقویت و از تجمع چربیهای زیاد در خون جلوگیری می کند. این گیاه خلط را از گلوی ملتهب پاک و اثر مواد سمی را خنثی می کند. "تانین" موجود در این گیاه می تواند از تداوم اسهال جلوگیری کند. اگر در صدد افزایش میزان تانین در چای هستید، بگذارید بیشتر دم بکشد.

معرفی گیاه

گیاه چای، گل بزرگی است که دارای برگهای همیشه سبز است. چای سبز اثالتاً بومی چین است که در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا نیز کشت میشود. چای سیاه در آمریکا بیشتر رایج است و تخمیر داده میشود و به اندازه چای سبز سالم نیست. چای سبز تخمیر داده نمیشود (چای اولانگ نیمه تخمیر شده است).

ترکیبات گیاه

غنچه برگ و برگهای جوان بهترین بخش چای سبز هستند. چای حاوی کافئین آلکالوئیدهای پورین، تئوفیلین و تئوبرومین است. اما فعال ترین ترکیبات موجود در آن عبارت است از پلی فنولها که بسیاری از خواص درمانی و پیشگیرانه ناشی از وجود آنها است.

اشکال موجود

اغلب فرآورده های چای سبز به صورت برگ خشک چای عرضه میشوند. البته عصاره های تهیه شده از برگها و غنچه برگ آن موجود است. چای سبز حاوی 300 تا 400 پلی فنول و 50 تا 100 میلی گرم کافئین در هر لیوان است. فرآورده های چای سبز عاری از کافئین دارای پلی فنولهای فشرده (60 تا 89 درصد کل پلی فنولها) است.
نحوة ‌مصرف

یکی از عناصر فعال در چای سبز به اندازه آسپیرین ازتجمع پلاکتهای خونی جلوگیری می کند که این اثر جریان خون را بهبود می بخشد. چای سبز از سخت شدن رگها نیز جلوگیری می کند. تحقیقات مردمی نشان می دهد که در کشورهایی که مردم هر روز چای سبز مصرف می کنند موارد سرطانی کمتر بوده است، هر چند بین این دو هیچ رابطه علت و معلولی تایید نشده است. اما چای سیاه فاقد خاصیت مشابهی است. در واقع، اگر به مقدار زیادی چای سیاه مصرف کنید، ضریب خطر ابتلا به سرطان راست روده، کیسه صفرا و مخاط رحم را افزایش می دهید.

اثرات ضد سرطانی چای سبز در موارد سرطان مجرای معده- روده ای، سرطان ریه و پستان بیشتر نمایان است. چای سبز قویاً به عنوان جایگزینی برای چای سیاه و قهوه توصیه میشود. نوشیدن روزانه سه لیوان چای سبز (حاوی سه گرم مواد حل شدنی، یا 240 تا 320 گرم پلی فنولها) یا روزانه 300 تا 400 میلی گرم عصاره استاندارد چای سبز (عصاره ها باید حاوی 80 درصد پلی فنولها و 55 درصد اپی گالوکزچین) میزان مصرفی چای سبز است. انواع فرآورده های کپسولی و مایع چای سبز نیز قابل دسترسی است.

نحوة ‌مصرف

یکی از عناصر فعال در چای سبز به اندازه آسپیرین ازتجمع پلاکتهای خونی جلوگیری می کند که این اثر جریان خون را بهبود می بخشد. چای سبز از سخت شدن رگها نیز جلوگیری می کند. تحقیقات مردمی نشان می دهد که در کشورهایی که مردم هر روز چای سبز مصرف می کنند موارد سرطانی کمتر بوده است، هر چند بین این دو هیچ رابطه علت و معلولی تایید نشده است. اما چای سیاه فاقد خاصیت مشابهی است. در واقع، اگر به مقدار زیادی چای سیاه مصرف کنید، ضریب خطر ابتلا به سرطان راست روده، کیسه صفرا و مخاط رحم را افزایش می دهید.

اثرات ضد سرطانی چای سبز در موارد سرطان مجرای معده- روده ای، سرطان ریه و پستان بیشتر نمایان است. چای سبز قویاً به عنوان جایگزینی برای چای سیاه و قهوه توصیه میشود. نوشیدن روزانه سه لیوان چای سبز (حاوی سه گرم مواد حل شدنی، یا 240 تا 320 گرم پلی فنولها) یا روزانه 300 تا 400 میلی گرم عصاره استاندارد چای سبز (عصاره ها باید حاوی 80 درصد پلی فنولها و 55 درصد اپی گالوکزچین) میزان مصرفی چای سبز است. انواع فرآورده های کپسولی و مایع چای سبز نیز قابل دسترسی است.

تداخل های احتمالی

اگر داروهای الکالین (نسخه ای یا بدون نسخه) مصرف می کنید، بهتر است که از مصرف چای بپرهیزید. تانین موجود در چای با داروهای الکالین (قلیایی) تداخل پیدا می کند که این امر سبب میشود که داروها کم اثر باشند.


 
معرفی گیاه دارویی چای ترش

معرفی گیاه دارویی چای ترش

گیاهان از ابتدای تمدن بشرتاکنون کاربردهای متنوعی داشته اند گروهی به عنوان ماده غذایی تامین کننده نیازهای تغذیه ای هستند، گروهی خاصیت دارویی داشته و تسکین دهنده آلام جسمی می باشند. گیاهان دارویی اگر چه از دیر باز برای آدمیان آشنا و در بسیاری از مواقع مرهم دردهای بشر بوده است.

مقدمه
گیاهان از ابتدای تمدن بشرتاکنون کاربردهای متنوعی داشته اند گروهی به عنوان ماده غذایی تامین کننده نیازهای تغذیه ای هستند، گروهی خاصیت دارویی داشته و تسکین دهنده آلام جسمی می باشند. گیاهان دارویی اگر چه از دیر باز برای آدمیان آشنا و در بسیاری از مواقع مرهم دردهای بشر بوده است. اما پیشرفتهای علمی و فناوری طی دو دهه اخیر اهمیت و نقش سازنده گیاهان دارویی در تامین نیازهای بشر به ویژه در حیطه دارو و درمان دو چندان ساخته است. همچنین با توجه به عوارض جانبی ناشی از استفاده داروهای شیمیایی بیشتر کشور های دنیا به داروهای گیاهی و گیاه درمانی روآورده اند. تا بدانجا که 80 درصد داروهایی عرضه شده در برخی کشورها منشا گیاهی و طبیعی دارد. کشور ایران داراي شرایط آب و هوایی متنوعی می باشد 11 اقلیم از 13 اقلیم جهانی، که این امر خود موجب تنوع رشد گیاهان مختلف منجمله گیاهان دارویی شده است. بهره برداری از این گياهان هنوز آنطور که در کشورهای مترقی دنیا معمول است در کشور ما مورد توجه قرار نگرفته است. علت آن عدم شناخت مردم از خواص این گیاهان می تواند باشد امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا منجمله شرق آسیا، اروپا گرایش شدیدی به جمع آوری و همچنین تولید گیاهان دارویی بوجود آمده است. استان سیستان و بلوچستان بدلیل برخورداری از تنوع اقلیمی، محل و رویشگاه طبیعی تعداد زیادی از گیاهان دارویی می باشد. از بین 295 گونه گیاه دارویی که در سطح استان جمع آوری شده 190 گونه از لحاظ نیاز اکولوژیک در کشور هند مشترک هستند که این نشان از دامنه سازگاری بالای این گونه های با ارزش با شرایط محیطی مختلف دارد که با کشت گونه های مستعد گیاهان دارویی در دو فصل زارعی (پائيز و بهار) اولا گامی در جهت تغییر در الگوی کاشت ثانیا افزایش در آمد کشاورزان منطقه و اشتغالزایی ثالثا گامی در حفظ و نگهداری ذخایر ژنتیکی گیاهی منطقه برداشه شود. براساس گزارش FAO ارزش صادرات گیاهان دارویی در سال 1995 در چین بالغ به 880 میلیون دلار بوده است. چاي مكي گياهي دو منظوره است كه اجزاي مختلف آن ميوه، فيبر، چوب مورد استفاده قرار مي گيرد به طور كلي در بسياري از كشورها، كاسبرگ اين گياه به خاطر خواص دارويي و همچنين در صنايع غذايي استفاده مي شود و الياف و چوب آن در توليد خمیر كاغذ مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گياه در ايران مي تواند بعنوان يك محصول جديد مطرح باشد. در زراعت هر گياه دارويي، استفاده از حداكثر ظرفيت محيط و تعيين مناسب ترين شرايط رشد، در راستاي افزايش عملكرد و حداكثر رسانيدن بهره وري، امري مهم و مد نظر مديريت زراعي مي باشد
تاريخچه چاي مكي
بيش از 300 گونه از اين گياه در سراسر جهان در مناطق گرمسير و نيمه گرمسير يافت مي شود. موطن اصلي اين گياه غرب آفريقا است و امروزه در سطح وسيعي در غرب آفريقا، آسيا، استراليا از هند تا مالزي، اتريش، آمريكاي مركزي و بسياري از كشور‍ هاي گرمسير كشت مي شود. دانه ها توسط برده هاي آفريقايي به دنياي جديد آورده شده است. اين گياه در نواحي توليد كننده به نام روسل در ساوانا نيجريه از بيشترين محبوبيت و پذيرش برخوردار است و در اين منطقه به صورت گياه زراعي كشت مي شود ( Ibrahim,1998) ((Morton,1987. خوراكي بودن كاسبرگها در جاوا در سال 1687 ثبت شده است. روسل در برزيل در قرن 17 و در جامائيكا در سال 1707 و در گواتمالا در سال 1840 كشت مي شده است( (Morton,1987. در سال 1909 حدود 6/1 هكتار در كوئيزلند كشت مي شده است. در ايسلند شخصي به نام مایو و گياه شناسان ديگر تخمين زدند كه در ايسلند و هاوايي سطح زیر كشت روسل 81 هكتارمي باشد. چاي مكي بومي ايران نمي باشد و كشت اين گياه در ايران تنها در سيستان و بلوچستان گزارش شده است (خورسندي ، سيد هادي 1380). سطح كشت چاي مكي در استان سيستان و بلوچستان 80 هكتار مي باشد كه در زابل در سال 1379 در پژوهشكده كشاورزي زابل كشت شده است. پراكنش اين گياه در استان سيستان و بلوچستان مطابق نقشه زير ذكر شده است (صندوقداران، 1379).
خصوصيات گياه شناسي
چاي مكي با نام علمي ( Hibiscus Sabdariffa) از خانواده مالواسه (Malvaceae)، گياهي يكساله، شاخه دار، ارتفاعي حدود 429- 64 سانتي متر، رنگ آن سبز تيره متمايل به قرمز (Duke,1983). داراي پايه كروموزومي) 18=(x مي باشد و بصورت تتراپلوئيد )72=n4 (وجود دارد (James&Duke,1983). برگها متناوب، رگبرگها پنجه اي و برگها داراي 7- 3 لوب و حاشيه برگها دندانه اي، بدون كرك، دمبرگ بلند يا كوتاه دارند (James&Duke,1983). گلها بزرگ و دمگل كوتاه، رنگ آن قرمز متمايل به زرد با مركز تيره، هرمافروديت مي باشد. ميوه ها 5/2 سانتي متر طول دارند و بوسيله كاسبرگهاي گوشتي مانند كه محتوي 34- 22 دانه در هر كپسول مي باشد احاطه شده اند، دانه ها به رنگ قهوه اي تيره و جوانه زني بذر بصورت اپي ژيل ( برون زميني ) مي باشد. گياهي خودگشن و اين مقدار از 68 %– 2% متغير و توسط حشرات هم گرده افشاني مي شود. داراي يك ريشه راست و عميق و قابل نفوذ مي باشد (Duke,1983). نام محلي اين گياه علاوه بر روسل در نواحي انگليسي زبان سورل، روزل، سورل قرمز، سورل جامائيكايي، سورل هندي، سورل گينه اي و در فرانسه اوسلد و در آفريقاي شمالي و خاور نزديك روسل کاکاد ناميده مي شود. در ايران اين گياه و محصول كاسبرگ آن بنامهاي چاي مكي يا چاي مكه، چاي قرمز و چاي ترش شناخته مي شود .
واريته ها
واريته هاي متعددي شناخته شده اند كه معروفترين آنها عبارتند :
1- واريته سابداريفا
گياهي يكساله، راست، درختچه اي، انبوه، ارتفاع ( 4/2 ) متر، ساقه اي قوي، صاف يا نسبتاً صاف، استوانه اي شكل و قرمز مي باشد. برگها بزرگ، منفرد و متناوب با رگبرگهاي پنجه اي قرمز رنگ ( 12 – 5/7 ) سانتي متر طول، سبز رنگ و با دمبرگ كوتاه يا بلند هستند . برگها در گياهچه ها ي جوان و برگهاي بالايي گياهان پير ساده و شبيه هم هستند. برگهاي پايين تر 5 – 3 و يا حتي 7 لوب عميق دارند. حاشيه برگها دندانه اي است. گلها به صورت منفرد در زاويه برگ ايجاد مي شوند، ( 5/12 ) سانتي متر عرض داشته و به رنگ زرد يا نخودي مي باشد. گلبرگها سفيد با مركز قرمز رنگ در پايه ميله پرچم واقع شده اند و زمانيكه در انتهاي روز، پژمرده مي شوند رنگ آنها بنفش مي گردد. داراي كاسبرگ خوراكي قرمز تا زرد كمرنگ، كه اين واريته الياف كمتري دارد (Duke,1983). كاسبرگ به رنگ قرمز مي باشد و از 5 کاسبرگ بزرگ با يك اپي كاليكس 12- 8 قسمتی، تشكيل يافته و پيرامون پايه مي باشد كه شروع به بزرگ شدن، گوشتي شدن، انحنا يافتن همراه با آبدار شدن و (7/5 – 2/3 ) سانتي متر طول داشته و كپسول هاي مخملي را كاملاً احاطه، كه اين كپسول ها 2- 5/1 سانتي متر طول دارند، كپسولها قبل از رسيدن سبز، 5 برچه اي بوده و در هر برچه 2 رديف دانه وجود دارد كه در هر رديف 4- 3 دانه قهوه اي روشن كليوي شكل، 5- 3 ميلي متر طول و كاملاً كرك دار هستند. كپسولها در موقع خشك شدن قهوه اي و در اين زمان دانه ها رسيده مي باشند و با شكاف هاي اوليه كپسول باز مي شود و دانه ها ريزش مي كند(Morton,1987 ). ( 56 و59). در آفریقا در خط استوا گیاهان وحشی این گونه در نقاطی که درجه حرارت بین 15 تا 30 درجه سانتی گراد باشد رشد می کند. چای ترش گیاهی خود گشن می باشد و به دلیل گرده افشانی توسط حشرات میزان کمی هم دگرکشنی در آن صورت می گیرد،که بین 68/0 -2/ درصد متغیر است. پایه کروموزومی چای ترش 18=X بوده و عمدتاً به صورت آلوپلی پلوئیدی (72=n 4) وجود دارد. در گیاه چای ترش صفت ساقه قرمز غالب بوده و رنگ سبز ساقه یک صفت مغلوب است (بوته های همو زیگوت دارای ساقه به رنگ سبز می باشد) و همچنین شکل لوبی در برگها نسبت به شکل غیر لوبی غالب می باشد یا بریدگیهای کم عمق برگ بیشتر انواع خوراکی نسبت به بریدگیهای عمیق حالت مغلوب را نشان می دهد (70و71).
 
- واريته آلتيزيما
گياه يكساله، كم شاخه ، راست ، با ارتفاع ( 8/4 ) متر مي باشد. بيشتر بخاطر الياف كشت مي شود و از كاسبرگ آن كمتر استفاده مي شود ( Duck,1983). در هندوستان، هند شرقي، نيجريه و تا اندازه اي در بعضي از نقاط گرمسير در آمريكا كشت مي شود. ساقه هاي اين واريته سبز و برگهاي آن سبز، گاهي برگها رگبرگهاي قرمز دارند. گلها به رنگ زرد و كاسبرگهايش قرمز يا سبز، غير گوشتي، خاردار و مصرف غذايي ندارد ( Morton,1987 ) .
3- ريكو
در سال 1912 نامگذاري شد. گياهي با رشد نسبتاً كم، بوته اي، معمولاً برگها ساده كه در مدت زمان طولاني بوجود مي آيند و اغلب مواقع داراي 3 لوب مي باشند. گلها داراي چشم ها ( نقاط ) قرمز تيره و دانه هاي گرده آن زرد طلايي است. كاسبرگ در زمان بلوغ داراي 5 سانتي متر طول و 2/3 سانتي متر عرض دارد. براكته ها ( برگك ها ) به صورت افقي هستند. بيشترين محصول هر گياه كاسبرگ آن است براي آب ميوه و شربت استفاده مي شود و رنگ آن قرمز تيره است ( Morton,1987 ).
4- ويكتور
گياهي با ارتفاع 13/2 متر ، راست و تنومند است . گلها داراي چشم ها ( نقاط ) قرمز تيره و دانه هاي گرده قهوه اي طلايي مي باشد. ويكتور در بعضي جاها زودتر نسبت به ريكو شكوفه مي دهد. كاسبرگها نسبت به كاسبرگهاي ريكو بلندتر هستند. براكته ها ( برگك ها ) بلند تر ، طولاني تر و داراي فرورفتگي به سمت بالا هستند . و عصاره آن در آب ميوه، مربا و شربت مصرف مي شود و كاملاً قرمز است ( Morton,1987 ).
5- آرچر
اين گياه بعضي اوقات روسل سفيد ناميده مي شود . گياهي بلند و قوي شبيه ويكتور ولي ساقه هاي آن سبز رنگ است . گلها زرد و دانه هاي گرده قهوه اي است. كاسبرگها سبز رنگ يا سبز متمايل به سفيد و كوچكتر نسبت به دو واريته ديگر، اما محصول این گياه خيلي بيشتر است. عصاره و آب ميوه و ديگر محصولات تقريباً بدون رنگ است . ميوه هاي سبز روسل رشد داده مي شود در سرتاسر سنگال ، مخصوصاً در ناحيه كاپ ورت مثل يك سبزي بيشتر مورد استفاده قرار مي گيرد (Morton,1987 ) .
6- ساير واريته ها:
واريته هاي خوراكي چاي مكي، مصري ( V.Masri )، سوداني(V.Sudani ) ، (Sabhi 17 dark color ) ، (Sabahia 17 light color ). تعدادي از واريته هاي فيبري چاي مكي عبارتند از Hs24 , Hs7910 , Hs4288 , Amv1 , Amv2 , Asop3
اكولوژي چاي مكي
بهترین نواحی کشت این گیاه نقاطی است که دارای 125 میلی متر بارندگی و حداقل دمایی 15 درجه سانتی گراد در اول فصل رشد باشد. آب وهوای مطلوب باعث رشد سریع و منظم می شود در این نواحی درجه حرارت نباید کمتراز 21 درجه سانتی گراد برای 4 تا 8 ماه باشد (59). زمان کشت گیاه بسته به نوع استفاده آن فرق می کند در فلوریدای جنوبی اگر منظور تولید کاسبرگ باشد کشت از اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه انجام می شود و اگر منظور استفاده از شاخ و برگ آن باشد کشت در اسفند ماه صورت می گیرد (48).
1- درجه حرارت
اين گياه در طول رشد به 8- 4 ماه درجه حرارت شبانه بيشتر از 21 درجه سانتي گراد نياز دارد. درجه حرارت مناسب براي جوانه زني بذر 35 – 25 درجه سانتي گراد و 12 ساعت روشنايي و 12 ساعت تاريكي مي باشد (Duke,1983 ). چاي مكي به يخبندان بسيار حساس ، و در نواحي گرمسيري و نيمه گرمسيري تا ارتفاع 900 متري از سطح دريا بيشترين رشد را دارد. درجه حرارت مناسب براي رشد 5/27 –5/12 درجه سانتي گراد است (Duke,1983 ). اين گياه به متوسط دما 15 درجه سانتي گراد در زمستان و 28 درجه سانتي گراد در تابستان نياز دارد . محدوده دمايي مناسب براي رشد بين36- 10 درجه سانتي گراد و اپتيمم دما بين 32- 16 درجه سانتي گراد است. در محدوده طول جغرافیایی 100 درجه و 300 درجه عرض جغرافیایی رشد می کند گیاهی سه کربنه بوده بسته به نوع استفاده 8-4 ماه زمان نیاز دارد. چای ترش به یخبندان حساس می باشد و بیشترین رشد را در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری دارد. (41).
2 - نور
چاي مكي گياهي سه كربنه(3 C)و به 13 ساعت نور خورشيد در طول 5- 4 ماه اول رشدش نياز دارد تا از گلدهي زودرس آن جلوگيري شود. اين گياه را بايد در مناطق با نور كافي كشت كرد و از كشت و كار آن در مكان هاي سايه خودداري كرد. همچنين روشنايي بلند مدت به صورت 4- 3 ماهه از عوامل بحراني رشد است (Duke,1983 ). چاي مكي گياهي روز كوتاه كه به تغييرات طول روز بسيار حساس است . گلدهي وقتي روزها كوتاهتر مي شونداتفاق مي افتد ، تعيين تاريخ كاشت بيشتر تحت تاثير طول روز ، و كمتر تحت تاثير نياز رطوبتي قرار مي گيرد. اين گياه از نظر واكنش نسبت به طول روز يك گياه آمبي فتوپريوديك است ( يعني گلدهي آن هم در روزهاي كوتاه و هم در روزهاي فوق العاده بلند انجام مي گيرد). گلدهي اين گياه در شرايط روز كوتاه و نور مداوم القاء مي شود. اين گياه فتوپريوديسم مشخص دارد و در محيط هاي مناسب كشت در روزهاي كوتاه با 11 ساعت گلدهي مي كند. در كشور امريكا اين گياه به علت روز كوتاه و يا زمستان زودرس گل نمي دهد (Duke,1983 ). گل دادن با كوتاه شدن روزها و كاهش شدت نور تحريك مي شود.
3- رطوبت
اين گياه با اقليم هاي استوايي كه ريزش باران ساليانه به مقدار 2000- 1500 ميلي متر و با ارتفاع 600 متر از سطح دريا تطابق بيشتري دارد (Duke,1983 ) و همچنين گزارش شده است كه در برابر باران ساليانه به مقدار 4290- 640 ميلي متر مقاوم است ( James & Duke,1983 ). اين گياه به بارندگي ماهيانه از 250- 125 ميلي متر در 4- 3 ماه اول رشد و حدود 1820 ميلي متر در طي فصل رشدش نياز دارد (Morton,1987). اين گياه دوره هاي خشكي را تحمل مي كند و دوره هاي خشكي در ماههاي آخر رشد مطلوب مي باشد جايي كه بارندگي كم و ناكافي باشد آبياري به طور منظم مي تواند نتيجه موثري داشته باشد. ميزان بارندگي ساليانه مناسب براي رشد3500 - 500 ميلي متر است و مناسب ترين بين 3000 - 1000 ميلي متر است. بعضي واريته ها محصول رضايت بخشي را در نواحي گرم و مرطوب مي دهند، اگر چه اغلب آنها اندكي به خشكي مقاومند. ميزان رطوبت نسبي هوا تقريباً 85 - 75 درصد در طول دوره رشد مناسب مي باشد (Morton,1987). آبیاری به طور منظم در نقاطی که این میزان بارندگی وجود ندارد ضروری می باشد. معمولا در این نقاط زمان آبیاری هر 15 تا 20 روز در طی کشت می باشد. در دو مرحله نیاز آبی گیاه افزایش می یابد.
4- خاك
اين گياه در تمام خاكها، سبك(شني)، متوسط (لومي)، سنگين(رسي) البته با داشتن زهكشي مناسب خوب استفاده مي كند و همچنين از نظرpH مي تواند خاكهاي اسيدي، خنثي، قليايي را تحمل كند. نياز به خاكهاي مرطوب دارد. خاك به طورمتوسط بايد داراي34 درصد رطوبت باشد. تغييرات رطوبت خاك بين 14 درصد براي فصل خشك و 60 درصد براي فصل پر آب فرق مي كند. اين گياه خاك فقير را بخوبي تحمل مي كند و در خاكهاي لومي شني با هوموس مناسب به خوبي رشد مي كند. بيشتر ترجيح داده مي شود در خاك كود داده شده با زهكشي مناسب كشت داده شود (Huxley,1995). اين گياه به يك خاك نفوذپذير نياز دارد. خاك لومي شني كه داراي هوموس باشد مناسب است. بنابراين با خاكهاي متنوعي سازگار است و به شرايط غرقابي يا آب ايستادگي متحمل نخواهد بود (Morton,1987). pH مناسب براي اين گياه 5/8 – 5/4 و اپتيمم بين 5/7 – 5/5 مي باشد (Duke,1983 ).
تركيب شيميايي چاي مكي
كاسبرگ
1- موسيلاژ : كربوهيدراتي هستند با ساختمان شيميايي بسيار پيچيده و با وزرن مولكولي زياد، که بسته به نوع گونه میزان آن تغییر می کند، ماكزيمم محتوي موسيلاژ براي گونه هاي آمريكاي مركزي و مصري 28-24 درصد و براي گونه هندي 15 درصد مي باشد كه اين ميزان 35-22 روز بعد از گل دهي حاصل مي گردد (Khafega,1980). بالاترين مقدار پكتين در كاسبرگهاي اين گياه 45/2 درصد مي باشد (Khafega,1980). مواد پكتيني شامل 5/64-63 درصد اسيد گالاكتورونيك مي باشد كه عمدتاً به صورت نمك هاي منيزيم و كلسيم مي باشد. پلي ساكاريدهاي همراه با پكتين عمدتاً آرابينوز، گالاكتوز مي باشد .(Franz,1992) كاسبرگ خشك شده شامل گوسي پتين فلانوئيد، هيبيستين، سابدارتين مي باشد. ماده اصلي رنگي هبيسین است كه به عنوان يك دافني فيلين ( نوعي دارو ) گزارش شده است. مقدار كمي دلفي نيدين 3- مونوگلوكوزيد، سيانيدين 3- مونوگلوكوزيد و دلفی نیدین نيز وجود دارد و درجه سمي بودن آن پايين است. ماکزیمم مقدار قندها در این گیاه در حدود 5-3 درصد بوده که در 30 روز پس از گل دهی حاصل شده است و با کامل شدن رشد کاسبرگ میزان نشاسته کاهش یافته و به 2 درصد وزن خشک می رسد (35 و 52).اسید گالاکتورونیک 5/64-63 درصد مواد پکتینی را شامل می گردد که به صورت نمکهای منگنز، کلسیم موجود می باشد. از پلی ساکاریدهای همراه با پکتین می توان به آرابینوز، رامینوز و گالاکتوز نام برد. ماکزیمم میزان پکتین در کاسبرگهای این گیاه 4-2 درصد می باشد (69 و 73).
 
- آنتوسيانين
مقدار آنتوسيانين كاسبرگها بين 5/2-7/1 درصد وزن خشك مي باشد، اين ميزان در چاي مكي واريته سابداريفا 66-37 صدم وزن خشك گزارش شده است. سيانيدين 3- گلوكوزيد و سيانيدين 3- سامبوبيوسايد از آنتوسيانين هاي اصلي اين گياه مي باشند. زمان رسيدن به ماگزيمم محتواي آنتوسيانين در گونه هاي مختلف متفاوت است، براي نژاد مصري 45-30 روز بعد از گل دهي، در نژاد هندي 45-35 روز بعد از گلدهي، در نژاد سنگالي 50-40 روز بعد از گلدهي و در نژاد آمريكايي و تايلندي 50-45 روز بعد از گلدهي مي باشد.
دانه
1- چربي دانه
دانه هاي چاي مكي به عنوان يك منبع جديد از پروتئين و لیپيد مطرح مي باشد. دانه چاي مكي از 20 درصد روغن تشكيل شده است .(Komarov,1968) استرول هاي موجود در روغن دانه، 3/61 درصد بتا- سيتوسترول، كامپاسترول 5/16 درصد، كلسترول 1/5 درصد و ارگوسترول 2/3 درصد می باشد. اين روغن سرشار از اسيدهاي چرب غير اشباع حدود 70 درصد مي باشد كه اسيد لينولئيك فراوان ترين آنها (30-49 درصد) مي باشد. اسيد اولئيك (34 درصد، اسيد پالمتيك (35 درصد)، اسيد استاريك (4/3 درصد)، اسيد مرسيتيك (2 درصد)، اسيد پالمتيولئيك (2 درصد) از اسيدهاي چرب مهم دانه روغن اين گياه مي باشند James&Duke,1983)). دانه چای ترش حاوی 1/19 تا 22 درصد روغن است که غنی از اسید لینولئیک می باشد. روغن دانه این گیاه سطح بالایی از تری گلسیریدها و مقادیر نرمالی از استرولها و استرهای استرول را داراست. این روغن سرشار از اسیدهای چرب غیر اشباع (حدود 70 درصد) می باشد که اسید لینولئیک فراوان ترین آنها می باشد(65).
2- پروتئين دانه
دانه هاي چاي مكي 25-18 درصد پروتئين دارا مي باشند (Rao,1996). فراوانترين اسيد آمينه هاي ضروري لوسين، ليزين و فنيل آلانين مي باشد. و اسيد آمينه اسيداسپارتيك رايج ترين و اسيد هاي آمينه،ايزولوسين، تريپتوفان،والين و اسيد آمينه هاي سولفوري ازكمياب ترين اسيدهاي آمينه در دانه اين گياه مي باشد. پروتئين هاي دانه اين گياه درpH اسيدي و قليايي فوق العاده محلول و در4= pH كمترين حل شوندگي را دارد. مهمترین بخش پروتئینی چای ترش لگوبرلین ها بوده به طوریکه دانه های چای ترش به عنوان یک منبع پروتئین جدید بخصوص در جیره غذایی طیور مطرح می باشد، میزان پروتئین دانه های این گیاه 3/29 درصد می باشد (36 و 67).
3- ساير تركيبات شيميايي
مقدار كربوهيدرات دانه هاي چاي مكي تقريباً 6/26 درصد مي باشد . مواد معدني مهم در دانه ها پتاسيم ، منيزيم ، فسفر ، گوگرد ، كلسيم
مي باشد. میزان کربوهیدرات دانه های چای ترش 6/27 درصد می باشد. پتاسیم، سدیم، فسفر، گوگرد، منیزیم، کلسیم از مواد معدنی مهم در دانه می باشد (36 و 67). احتمالا گوسیپول، اسید و تانن به میزان کمی در دانه وجود دارد (61).
موارد استفاده چاي مكي
الف- استفاده هاي خوراكي
ا- كاسبرگ
كاسبرگ تازه براي سالاد، آشپزي با انواع آردها در پخت كيك، سوپ، سس، پودرهاي خوراكي، استفاده مي شود ( Facciola,1990 ). كاسبرگ داراي مقدار زيادي اسيد سيتريك و پكتين مي باشد كه براي درست كردن مربا، ژله، مفيد مي باشد ( Duke,1983 ). به عنوان مكمل رنگ قرمز در چاي گياهي ( Down,1995 ) و به عنوان منبع جايگزين قهوه مي باشد( Facciola,1990 ). كاسبرگ تازه پس از جوشاندن با شكر براي درست كردن شيريني استفاده مي شود (Facciola,1990 ) . يكي از مشهورترين نوشيدني هاي تابستاني مكزيك است. در مصر روسل در تابستان به صورت سرد و در زمستان گرم مصرف مي شود. در جامائيكا يك نوشيدني قديمي كه در هنگام كريسمس مصرف مي شود ( Morton, 1987 ). امروزه، گياه روسل مورد توجه فراوان به عنوان غذا مي باشد و داروسازان بيشتر نگران اين هستند كه احتمال دارد بعنوان محصول غذايي طبيعي و يك جانشين براي بعضي رنگ هاي تركيبي مورد بهره برداري قرار مي گيرد (Morton,1987 ). میوه های چای ترش در افریقا پس از چیدن از گیاه شسته شده سپس یک برش در زیر کاسبرگها ایجاد می کنند تا کاسبرگها از کپسول بذر جدا شده به صورت تازه خوری و به سالاد های میوه افزوده می شوند (56 و62). کاسبرگ این گیاه که به نام کاراک یا کاراکاد موسوم است طعمی ترش مزه داشته که به علت مقدار زیاد اسید سیتریک می باشد که همراه با اسید مالیک و مقدار کمی اسید تارتاریک در قطعات کاسبرگ وجود دارد. اسیدیته آن بر حسب اسید سیتریک در حدود 16 درصد بوده که به علت وجود موسیلاژ حالت ملایم تری در هنگام مصرف به این قطعات می دهد. اغلب مانند یک غذای فرعی پخته و با بادام زمینی سائیده شده و مصرف می شود (54). در پاکستان از ترکیبات شیمیایی چای ترش به خصوص پکتین آن در صنعت آب میوه استفاده می شود. در هند غربی و آمریکای مرکزی اسانس چای ترش را برای تولید نوشابه هایی مانند لیمونا که از کاسبرگ آن تهیه می شود و به عنوان یک نوشیدنی مورد استفاده قرار می دهند. مصریها چای ترش را در یک پارچ سفالین با کمی زنجبیل رنده شده و به میزان دلخواهی شکر و یخ مخلوط کرده و به عنوان یک نوشیدنی سنتی مصرف می کنند(56). بومیهای منطقه استوایی غرب افریقا جهت درست کردن یک نوشیدنی آب جوش را بر روی کاسبرگ چای ترش ریخته و در طول یک شبانه روز به حالت خود باقی گذاشته سپس مصرف می کنند (33). در ایالات متحده آمریکا اداره کنترل تغذیه و دارو اجازه استفاده از عصاره های این گیاه در مشروبات الکلی را داده است چون میزان جذب الکل را در بدن کاهش می دهد. برگهای جوان و ریشه های نرم چای ترش در سالادهای خام مصرف می شوند، یا مانند سبزیجات به تنهایی و یا ترکیب با سایر سبزیجات یا با گوشت و ماهی پخته می شوند ( 41 و49)، برگها و دانه های پودر شده در آفریقای غربی خورده می شوند. برگهای پخته گیاه در نواحی محل رویش به مصارف تغذیه می رسند. رنگدانه های قرمز موجود در کاسبرگ گوشتی آن در صنایع غذایی و آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد (66). میزان آهن و منگنز کاسبرگ گیاه وقتی از 15 به 30 روز می رسد بالا رفته و در عوض محتوای روی و کلسیم آن پائین می آید. البته بر اساس واریته های مختلف این الگو تا اندازه ای متفاوت است ولی میزان مواد معدنی در این دوره بیشتر است. می توان با مخلوط کردن پودر کاسبرگ چای ترش با آرد گندم نان غنی از آهن تهیه نمود(35).
 
برگ
برگهاي جوان و ساقه هاي نازك بيشتر در سالاد استفاده مي شود(Kunkel,1984 ). برگهاي سبز پخته شده يا تركيب با ساير سبزيجات، گوشت و ماهي مصرف مي شود (Morton, 1980 ). برگ سبز به عنوان سبزی خوراکی کاربرد دارد.
3- دانه
دانه ، بيشتر براي پودر در سوپ هاي روغني و سوسيس مورد استفاده قرار مي گيرد (Kunkel,1984). همچنين دانه ها به عنوان جايگزين قهوه به علت وجود خواص محرك جنسي استفاده مي شود (Duke,1983 ). دانه هاي اين گياه ادرار آور است . روغن قهوه اي حاصل از دانه هاي اين گياه در التيام زخم ها و بيماري ها موثر است ( Morton, 1987). در هند از دانه هاي اين گياه به عنوان يك دارو براي سستي، گيجي و سوء هاضمه استفاده مي شود و دانه آن غنی از چربی و پروتئین می باشد (61).
4- ريشه
ريشه، خوراكي مي باشد اما زياد مورد استفاده قرار نمي گيرد، زيرا حالت پودري كمتري دارد ( Cribb&andy,1967 ).
استفاده هاي پزشكي
روسل خنك كننده و آرام بخش، كه بيشتر در موارد موضعي استفاده مي شود. همچنين تاثيراتي براي پايين آوردن تب دارد. برگهايش
خاصيت ضد اسكوربيك ( كمبود ويتامين C ) و مصارف تغذيه اي دارد (Duke,1983 ). برگها در درمان سرماخوردگي، سرفه و در بعضي موارد به عنوان ضماء روي آبسه استفاده مي شود. ميوه ها نيز ضد اسكوربيك مي باشد(Duke,1983 ). گل ها حاوي گوسي پتين،آنتوسيانين، گليكوسايد، هيبسين مي باشد (Duke,1983 ). همچنين انرژي زا، باعث كاهش فشار خون، در درمان سوء هاضمه و ناراحتي هاي كبدي استفاده مي شود. كاسبرگ در آب جوشيده مي شود و به عنوان يك نوشيدني براي افرادی که داراي حملات قلبي هستند استفاده مي شود. از كاسبرگ خشك در نيجريه يك نوشيدني غير الكلي به نام زبو بدست مي آيد. اين نوشيدني در مقايسه با ساير نوشيدني هاي بدون الكل بسيار ارزان مي باشد ولي بواسطه عمر بسيار كوتاه آن (24 ساعت در دماي اتاق ) اگر منجمد نشود از قابليت پذيرش محدودي برخوردار است. كاسبرگ باعث كاهش فشار خون و داراي خواص آنتي اسكوربيك مي باشد. دانه ها نيز تقويتي و تب بر هستند. ريشه تلخ آن حالت تقويتي دارد و در گزارشات بيشتر به عنوان ضد عفوني كننده، تقويتي، هضم غذا، تقويت جنسي، سرطان، سرماخوردگي، سرفه، تب، حملات قلبي، بيماري هاي عصبي استفاده مي شود (Duke,1983 ). همچنين باعث كاهش ميزان جذب الكل و كاهش شدت اثرات الكل مي شود (Duke,1983 ). همچنين از گلبرگ آن يك نوع رنگ زرد بدست مي آيد كه مصرف پزشكي دارد (Komarov,1968 ). فشار خون سیستولیک بیماران گروه تجربی در مقایسه با زمان قبل ازمصرف در روز دوازدهم 2/11 درصد و سه روز پس از قطع مصرف چای فشار خون سیستولیک گروه تجربی و شاهد به میزان 9/7 درصد و فشار دیاستولیک آنها به میزان 6/5 درصد افزایش یافت. التهابات روده ای را فعال می نماید و غلظت خون را بالا می برد. برگهای آن خاصیت آرام بخش دارند و در درمان سرفه مورد استفاده قرار می گیرند(11).
ساير استفاده ها
الياف بدست آمده از ساقه در صنعت نساجي، نخ و ريسمان استفاده مي شود. دانه و كنجاله بذر نيز در تغذيه طيور استفاده مي گردد(Komarov,1968 ). برای پاسخ دادن به تقاضای روز افزون صنعت کاغذ سازی به تولید منابع فیبری اهیمت زیادی داده شده است، بسیاری از گونه های گیاه فیبر دار مورد شناسایی کشت و مورد ارزیابی قرار گرفته است. از چای ترش به دلیل دارا بودن فیبر و میزان سلولز بالا کاغذ با کیفیتی تولید می شود لذا درصنعت کاغذ سازی اهمیت زیادی یافته است (52). این گیاه در صنعت نساجی و تهیه زغال چوب هم استفاده می شود (31). دانه و کنجاله بذر چای ترش در تغذیه طیور استفاده می گردد، کنجاله حاصله پس از روغن کشی حاوی مقادیر کمی از مواد ضد تغذیه ای از قبیل تانن، باز دارنده آلفا آمیلاز، بازدارنده پروتئازها، گوسیپول و اسید فایتیک است. قیمت کنجاله دانه چای ترش در کشور نیجریه قیمت کنجاله سویا است، بنابراین استفاده از آن در جیره طیور باعث کاهش قیمت جیره نسبت به کنجاله سویا می شود (65). در گذشته از این گیاه و گونه دیگری از آن برای انعقاد شیره کائوچوک حاصل از لندولفیا استفاده شده است(9 و45).
ارزش غذايي
كارشناسان تغذيه معتقدند دم کرده برگ این گیاه منبعی غنی از آهن و مس می باشد(39 و41). از پودر خوب آسیاب شده کاسبرگ می توان به عنوان طعم دهنده در کیک، شکلات، بستنی نیز استفاده نمود. با آسیاب کردن کاسبرگها و خیساندن آنها در آب و سپس صاف کردن می توان نوشیدنی خوش طعمی درست کرد (54). کاسبرگهای تازه حاوی کلسیم، نیاسین، آهن، ریبوفلاوین و رنگیزه هیبستین می باشد که یک آنتوسیانین است. کاسبرگهای خشک شده محتوای هیبستین، سابدارتین و فلونوئید گوسی پتلینت است(Morton,1987 ).
تكنولوژي توليد
كاشت
چاي مكي معمولاً بوسيله بذر تكثير مي شود، اما گاهي به آساني از طريق قلمه رشد مي كند. اين روش گياهان كوتاه تري ايجاد مي كند كه به صورت كشت مخلوط در بين درختان و گياهان ديگر كاشته مي شود ( مثلاً همراه با سه محصول ديگر ) و در هند اين روش متداول تر است. اما عملكرد كاسبرگها نسبتاً پايين است (Morton,1987 ). چون گياهي با ريشه هاي عميق است در تهيه بستر بذر شخم عميق تا عمق 20 سانتي متر توصيه مي شود. اگر اين گياه فقط براي توليد كاسبرگ كشت شود، زمان مناسب كشت در فلوريداي جنوبي ارديبهشت مي باشد. بطور كلي كشت آن در فلوريدا معمولاً از فروردين تا اواخر مرداد مي باشد. اگر كشت براي شاخ و برگ باشد ( رشد سبزينه اي ) بذر را مي توان در اسفند و بدون تنك كردن كاشت (Morton,1987 ). در هندوستان كشت در فروردين ماه انجام مي شود. براي باغچه هاي خانگي، بذر روسل بطور مستقيم در 15 ارديبهشت در رديف هايي كشت و بعد از جوانه زني بفواصل يك متري تنك مي شوند (James&Duke,1983 ). بذرها بيشتر در ابتداي بهار در گلخانه هاي گرم كشت مي شود و به سرعت رشد مي كند. اگر رشد آنها را سالانه در نظر بگيريم در ابتداي تابستان قسمت هاي اصلي آن شكل مي گيرد و بايد توسط چارچوب از آنها بايد محافظت شود تا رشد آنها به طور كامل شكل گيرد. اگر بخواهيم به عنوان يك گياه چند ساله مورد كشت قرار بگيرد بايد سال اول رشد را در گلخانه و در اوايل تابستان از گلخانه خارج تا مورد پرورش قرار گيرد. قلمه چوبي نشده بايد در ماههاي تير و مرداد در چارچوب بايد باشد. در طول مدت زمستان اين گياه بايد در گلخانه هاي گرم مورد پرورش قرار گيرد و پس از آخرين سرما از گلخانه خارج شود. براي توليد كاسبرگ ، بذرها بايد در يك بستر مناسب كشت شوند زماني كه گياهچه ها به ارتفاع 10- 5/7 سانتي متر رسيدند، به فواصل روي رديف 6/1- 3/1 متر و فواصل بين رديف 2/3 – 2 متر نشاء مي شوند. اما بذرها معمولاً به طور مستقيم در مزرعه، به مقدار 6-4 بذر در هر كپه كشت مي شوند، كپه ها به فاصله 8/1- 9/0 متر روي رديف و 3- 5/1 متر بين دو رديف مي باشد، در مرحله 3- 2 برگي گياهچه ها به ميزان 50 درصد تنك مي شوند (Morton,1987 ). در كوازولو- ناتال كشت بذرها در پلاتهاي به فاصله 1- 8/0 متر روي رديف و 5/1 – 2/1 متر بين دو رديف مي باشد، كه تراكم10500- 6800 بوته در هكتار مي باشد و عمق كشت 5/1-1 سانتي مترمي باشد. در هندوستان در اوايل فصل باران فروردين كشت در كپه هاي به فاصله 15 × 15سانتي متر در عمق 5/0 سانتي متر كشت مي شود. در مناطق معتدل به عنوان محصول تابستانه كشت مي شود، ميوه آن نمي رسد و گياه آن قابل استفاده است. كشت مي تواند با يك بذركار مدرن انجام شود و سپس نياز دارد با دست تنك شود يا بذر مي تواند دستي كشت شود. يك ذرت كار كوچك مي تواند براي كشت دانه هاي اين گياه مناسب باشد. با توجه به نفوذ ریشه های آن در خاک و نظر به اهمیت کنترل علفهای هرز، اجرای شخم عمیق قبل از کاشت و افزودن 10 تا 14 تن کود دامی به خاک توصیه شده است. در مناطقی که منبع آبیاری بارندگی می باشد، بهترین زمان کشت بذر آغاز فصل بارندگی است. میزان بذر بر حسب روش کشت و نوع بهره برداری فرق می کند و بین 11 تا 22 کیلوگرم در هکتار متفاوت است. وجود رطوبت کافی خاک در موقع کاشت ضروری بوده و لازم است بین 32-20 درصد باشد. ازدیاد چای ترش معمولاً از طریق دانه انجام می شود. در هند معمولاً به دو روش بذور کشت می شوند: 1- دست پاش 2- خطی، کشاورزان در هند بیشتر از روش دستپاش استفاده می کنند که پس از آماده سازی زمین، بذور به صورت ضربدری پخش شده و سپس با ماله روی دانه ها پوشانده می شود (43). میزان بذر مصرفی در هکتار در روش دست پاش 15 تا 17 کیلوگرم و خطی 12-10 کیلوگرم توصیه شده است (41). در روش خطی فاصله ردیف ها 25 تا 30 سانتی متر و روی ردیف 7 تا 10 سانتی متر توصیه شده است در روش دستپاش بعد از سپری شدن چهار هفته از رشد گیاه باید به فاصله 15-12 سانتی متر گیاه را تنک کرد. برای جلوگیری از حمله بیماریها قبل از کشت بذور با قارچ کش تیمار می شوند در روش نشاء کاری هنگامی که بوته ها در خزانه به ارتفاع 10-5/7 سانتی متر رسیدند آماده انتقال به مزرعه می باشند (47 و 52).
 
1- كود دهي
در جاوا براي كود سبز قبل از اينكه دانه ها شروع به رسيدن و حداكثر تعداد 5 دانه رسيده بيشتر مشاهده نشود به خاك برگردانده مي شود (Games&Duke,1983 ). در جاوا همچنين ميزان كود شيميايي توصيه شده براي روسل، 80 كيلوگرم نيتروژن در هكتار ، 54- 36 كيلوگرم فسفرP2O5 در هكتار و 100- 75 كيلوگرم پتاس K2O در هكتار می باشد (James&Duke,1983 ). روسل به مصرف نيتروژن پاسخ مطلوب مي دهد، كه در هند بميزان 45 كيلوگرم در هكتار بشكل كمپوست يا كود مصرفي بهمراه مقدار كمي از فسفات بكار مي رود (James&Duke,1983). كودهاي شيميايي تجاري بر اساس فرمولاسيون NPK، 7-6-4 نتايج رضايت بخشي داشته است. افزودن آمونياك رشد رويش را افزايش مي دهد و توليد ميوه را كاهش مي دهد. به هر ميزان كه به طور طبيعي به سبزيجات ديگر كود داده مي شود به اين گياه هم بايد داده شود. اما تنها نصف تا یک چهارم مقداري كه به طور معمول براي سبزيجات ديگر مصرف مي شود، براي چاي مكي بايد مورد استفاده قرار گيرد (James&Duke,1983 ). بذرهاي چاي مكي در ماههاي فروردين، ارديبهشت و خرداد كشت شوند و با 300 و 350 و 400 كيلوگرم سولفات آمونيوم، 60 ، 120، 180 كيلوگرم پتاسيم و 350 كيلوگرم كود فسفر در هكتاركوددهي شدند. و گياهان شاهد با 400 و 350 و 350 كيلوگرم كود نيتروژن، فسفر، پتاسيم در هکتار كوددهي شدند و ملاحظه گرديد كه بالاترين عملكرد كاسبرگ خشك و كاسبرگ تازه از تاريخ هاي كاشت در ماه ارديبهشت و خرداد و استفاده از 350 كيلوگرم سولفات آمونيم و 120 كيلوگرم سولفات پتاسيم در هکتار بدست آمد. مطالعات در اروپا نشان مي دهد كه ميزان كود نيتروژن مورد نياز 130- 100 كيلوگرم در هكتار و فسفر 50 – 35 كيلوگرم در هكتار و پتاس 140- 110 كيلوگرم در هكتار پيشنهاد شده است. توليد بيوماس بالا نياز به مواد غذايي بالايي دارد كه براي توليد 20 تن در هكتار بيوماس، نیتروژن100 كيلوگرم در هكتار ، فسفر 17 كيلوگرم در هكتار و پتاس 220 كيلوگرم در هكتار توصيه مي شود. با توجه به نیاز چای ترش به نیتروژن، فسفر و پتاسیم میزان 100 کیلوگرم نیتروژن و 31 کیلو گرم فسفر و 148 کیلو گرم پتاسیم و 152 کیلو گرم کلسیم توصیه شده است. فسفر به توسعه مناسب ریشه کمک می کند و پتاسیم که سبب توانایی تحمل به خشکی، مقاومت به آفات و بیماریها در گیاهان می گردد و همچنین در بهبود کیفیت فیبرهای تولیدی نقش دارد قبل از کاشت مصرف می شود ( 43 و 66).

2- علفهاي هرز
وجين كردن و از بين بردن علفهاي هرز در ابتداي فصل رشد لازم مي باشد، اما بعد از اينكه گياه به 60- 45 سانتي متر ارتفاع رسيد روي علف هاي هرز سايه اندازي نموده و باعث حذف علف هاي هرز مي شود (Morton,1987 ). وجین کاری در اوایل رشد گیاه لازم بوده و اولین وجین یک ماه بعد از کشت انجام می شود. معمولا وجین کاری تا هفته پنجم از سن گیاه صورت می گیرد(66). علف كش توصيه شده در مزارع چاي مكي جهت عملكرد فيبري بيشتر استفاده از مخلوط پرلميترين و آمترين بميزان 5/1 ليتر در هكتار مي باشد. تري فلورالين و آلاكلر بميزان 2 ليتر در هكتار از جمله آفت كشهاي توصيه شده در زراعت چاي مكي به منظور توليد فيبر مي باشد (Messiaen,1975 ). استفاده از علف كش فلوكلرالين كه به مقدار 1 كيلو گرم در هكتار، 7- 3 روز قبل از كشت و يك بار وجين دستي در 35 روز پس از كشت باعث كنترل علف هرز شد و عملكرد فيبر بالاتر از 94/1 تن در هكتار را موجب شد. استفاده از فلوآزي فوب – متيل، 20 روز پس از سبز شدن ضعيف ترين كنترل علف هرز و پايين ترين عملكرد فيبري را موجب گرديد. چاي مكي به سايه اندازي مقاوم نيست و بايد هميشه عاري از علف هرز باشد و وجين كردن در ماه اول كشت ضروري مي باشد. طي يك آزمايش مزرعه ايي در هندوستان كه بر روي واريته آلتيزيما انجام شد جهت مقايسه روشهاي مختلف مديريت و كنترل علف هرز ، ملاحظه گرديد كه وجين دستي در 35- 20 روز پس از كاشت بالاترين ميزان كارايي كنترل علف هرز 6/97 درصد و عملكرد فيبر 20 تن در هكتار داشت. یکی از ترکیبات توصیه شده علف کشها در مزارع چای ترش (جهت حصول عملکرد فیبری) استفاده از مخلوط پریمیترین و آمیترین به میزان 5/1 لیتر در هکتار می باشد (39).
3- گل دهی
گل دهی از اواخر شهریور یا اوایل مهر شروع می شود و کاسبرگها در آبان و آذر آماده برداشت می باشد. برداشت میوه به روش چینی باعث می شود جوانه های خفته فعال شده و دوره گلدهی گیاه تا اواخر بهمن ماه طول بکشد در صورتی که به روش سودانی برداشت شود گیاه در دی ماه از بین می رود. هرس اولیه شاخه زایی و نمو بیشتر شاخه های گل دهنده را افزایش می دهد (56 و 65).
4- آفات و بيماريها
الف- حشرات
شپشك ها بسيار حائز اهميت مي باشند. شپشك ها بهترين زمان سمپاشي براي كنترل آنها در بهار زمانيكه جوان هستند و حركت مي كنند مي باشد . سمپاشي بايد در زمانيكه شپشك ها سفيد و كوچك هستند شروع شود و از اسفات و فن پیروکسی میت و يك محلول شوينده ضعيف استفاده شود .استفاده از دی متوات ها نيز براي كنترل آنها موثر مي باشد. در استراليا سه گونه سوسك با نام هاي علميbreweri Nisotra ، Lagris cyanea، Rhyparida disco Punctulata به برگهاي جوان حمله مي كنند (Morton,1987 ). روسل سفيد به شدت توسط سوسك كاكائو با نام علمي Steirastoma breve مورد حمله قرار مي گيرد. اما در ترينيداد كشت مخلوط با روسل قرمز ميزان آلودگي را كاهش داده است. آفات كم اهميت مانند پولك داران يا فلس داران با نام علمي Hemichionaspis aspidistrae ، Coccus hesperidum شاخه ها و ساقه ها را مورد حمله قرار مي دهند ( Morton,1987 ). شته زرد، با نام علمي Aphis gossypii ، كه به برگها،گلها و جوانه ها خسارت مي زند (Morton,1987) . شته ها حشراتي مكنده با بدني نرم هستند كه مي توان توسط صابون مايع 1 قاشق غذا خوري در گالن يا با فشار شديد آب آنها را از بين برد. آفت غوزه پنبه با نام علمي ( Dysdercus suturellus ) به كاسبرگهاي رسيده خسارت وارد مي كند. . چاي مكي به آفت كشها بسيار حساس است. بهترين زمان اسپري آفت كش ها اوايل صبح يا غروب آفتاب در دماي كمتر از 27 درجه سانتیگراد مي باشد . و بايد هر دو سطح برگ سمپاشي شوند . گياهان بايستي 2-1 روز قبل از سمپاشي آبياري شوند . مالاتيون و متومیل براي چاي مكي مضر هستند . بيشتر آفات چاي مكي را مي توان بوسيله 1 قاشق از اسفات 75 درصد يا 2/1 قاشق از فلووانیلیت حل شده در يك گالن آب كنترل نمود.
آفت برگ خوار
حشره ای به نام maconellic ccus hirsutus می باشد و از مریستم انتهای و برگ چای ترش تغذیه می کند. جهت کنترل آن از سموم پاراتیون 4 درصد و یا از فنیتروتیون 4درصد استفاده می شود (55).
سوسک برگ خوار
این حشره به نام isotra orbiculatate N می باشد و از برگ چای ترش تغذیه می کند و از آفات مهم در کشور هندوستان می باشد.
آفت Pseudococcus virgatus
يكي از مهم ترين آفات چاي مكي در بنگلادش مي باشد. آلودگي مزرعه در تير آغاز و جمعيت آفت در نيمه آخر مرداد به اوج خود مي رسد . و شدت خسارت اين آفت بيشتر از 85- 65 درصد مي باشد. در طي فصل زراعي دو نسل دارد . زمستان را روي Hibiscus cestrum nocturnum ، Esculentus و يكسري گياهان زينتي بسر مي برد.
كنترل: دشمنان طبيعي آن لارو شكارچيان Spalgis epius و Scymnus castaneus هستند . مصرف ديازينون نتايج قابل توجهي داشته است .
زنجرك Amrasca biguttula
اين زنجرك چاي مكي را مورد حمله قرار مي دهد . نمف ها و بالغين زير برگ ها مستقر شده و شيره گياهي را مي مكند. علائم : برگهاي آلوده چروكيده شده و در آخر زرد مي شوند . لبه برگها قرمز يا قهوه اي شده و گياهان آلوده كوتوله مي شوند. مبارزه : جلوگيري از كاشت گياهان خانواده مالواسه (Malvace) ، سولاناسه (Solanace ) در جوار هم خودداری شود. استفاده از متيل ديمتيونE c 20 در 500 میلی لیتر در ایکر، دي متوات امولسیون شونده 30 درصد به میزان 300 میلی لیتر در ایکر ، مونوكروتوفوس wsc36(کنستانتره قابل حل در آب) در 400 میلیتر در ایکر مخلوط با mc5/0 صابون مايع در هر ليتر از محلولهای اسپری.
 
كرم خاردار پنبه Earias insalana
از آفات مهم H.Sabdariffa مي باشد . ميزبان هاي ديگر آن كتان و ذرت مي باشد . اين آفت عمدتاً به ميوه حمله مي كند و بيشتر از 20 درصد خسارت به كپسولهاي چاي مكي مي زند. در فلوريدا سفيدك هاي سطحي مي بايست كنترل شوند همچنين Phoma sabdariffae خساراتي را ايجاد مي كند . همچنين توسط عوامل ذيل از جمله Aecidium hibiscisurattense، Alternaria macrospora، Cercospora abelmoschi، Phytophthora parasitica ، Sclerotium rolfsll مورد حمله قرار مي گيرد. گياهاني كه توسط بيماريهاي لكه برگي مورد حمله قرار مي گيرند با بكارگيري قارچ كش ها، كنترل مي شوند.
ب- باكتريها
باكتري Bacillus solanacearum از روسل جداسازي شده است. در بين ساير آفات كه به روسل حمله مي كنند مي توانيم از Anomis erosa،Cosmophila erosa، Nistora gemella،Phenacoccus hirsutus،Tectocoris diophthalmus ، نام ببريم
3- ويروس ها
گياهان روسل توسط تعدادي از ويروس ها مورد حمله قرار مي گيرد از جمله ويروس ها پيچيدگي برگ پنبه، ويروس موزائيك زردي رگبرگ.
4- قارچها
پوسیدگی ریشه
رطوبت نسبی زیاد در طی ماه های خرداد و تیر می تواند به شیوع این بیماری کمک کند، حضور رطوبت بالا در خاک برای مدت زیادی این بیماری را باعث می شود، گیاه پژمرده شده و بتدریج خشک می شود(55). این بیماری در اثر قارچ Rizoctonia bataticola به تنهایی یا با ترکیب با قارچ Fusarium oxysporua به وجود می آید. توسط سموم جیوه ای یا کاپتان که بذور را قبل از کشت با آن آغشته می کنند کنترل آن انجام می شود.(55)
پوسیدگی چشمی
بیماری روی ساقه به شکل نقطه های قهوه ای رنگ ایجاد شده سپس توسعه یافته و به هم متصل
می شوند که در نهایت باعث آلوده شدن ساقه و شکستن آن می شود این بیماری در اثر قارچ Myrothecium roridum بوجود می آید. با سموم قارچ کش مبارزه انجام می شود (59).
پوسیدگی ساقه
این بیماری در اثر قارچ Phytophthora paraititica به وجود آمده میدان عمل این قارچ هم در خشکی و هم در آب می باشد ساقه آلوده شده سیاه رنگ شده و گیاه از بین می رود یک بیماری مهم در مزارع چای ترش هند می باشد و فعلاً بوته هایی که مقاوم به این بیماری باشد وجود ندارد. اين قارچ دامنه ميزباني وسيعي از جمله گوجه فرنگي، لوبيا ، پياز ، توت فرنگي، چاي مكي دارد. علائم بيماري در چاي مكي بصورت پوسيدگي ساقه ظاهر شده و از سطح خاك به سمت بالا گسترش مي يابد و ايجاد پژمردگي مي كند. كنترل: در يك آزمايش تاثير چند قارچكش سيستميك و غير سيستميك بر روي بيماري پوسيدگي ساقه و طوقه بررسي شد . Calixin ( تري دمورف ) و Kitazin ( IBP ) بهترين تيمار كننده هاي بذر بودند . براي تيمار خاك دي فولاتان ( كاپتافول) بيشترين كارايي را داشت و متعاقب آن Blitox ( آكسي كلريدمس) بيشترين تاثير را داشت و دي تان z-18 ( زنيب) و دي تان m-45 ( مانكوزب) اثر كمتري داشتند. در يك آزمايش ديگر بكار بردن قارچ كش هاي دي فولاتان ( كاپتافول) و ترزان هنگاميكه قبل از تلقيح در خاك بكار برده شوند باعث كاهش خسارت مي شوند. در مطالعات آزمايشگاهي عليه Ph.Parasitica با بكار بردن5w agrosan (استات توليل مركوري) در P.P.M 79 بطور كامل از جوانه زدن زئوسپورها جلوگيري كرد. اثر تاريخ كاشت روي شيوع بيماري در روسل بررسي شد. این بیماری توسط اکسی کلرید مس 50 درصد به میزان 3 کیلوگرم در هکتار قابل کنترل می باشد(55). در خصوص پوسیدگی ساقه یک آزمایش مزرعه ای در طی سال های 86-1984 در هند، بنگال غربی و چند کشور دیگر انجام شد. بیشترین محصول زمانی به دست آمد که گیاهان در اول فروردین کاشته شده و در هفته سوم آبان برداشت شدند. زیرا در این فاصله شیوع بیماری دارند. در یک بررسی دیگر تأخیر در تاریخ کاشت چای ترش فیبری از اول اردیبهشت به اول تیر باعث کاهش محصول فیبر از 5/3 تن در هکتار به 6/0 تن در هکتار گردید و درصد گیاهان آلوده به Phytophthora از 2/9 به 8/41 درصد افزایش یافت. به ازای هر واحد افزایش محتوای رطوبت خاک ( در یک گلدان آزمایشی) میزان آلودگی فایتوفترایی به نسبت چشمگیری( 1/1 درصد) افزایش یافت. محتوای رطوبت 65 درصد بالاترین حدی بود که در بالاتر از آن هیچ افزایش بیشتری در شدت بیماری رخ نداد (9). سطوح مختلف کودهای ازت، فسفر، پتاس روی توسعه بیماری بررسی شد. پتاسیم و نیتروژن به میزان قابل توجهی روی توسعه بیماری نقش دارند در حالی که هیچکدام از ترکیبات NK , NP , PK, NPK تأثیر چشمگیری در توسعه بیماری ندارند. این داده ها نشان می دهد که گسترش بیماری با استفاده از کودهای کامل تحت تأثیر قرار نمی گیرد(9). در مطالعات آزمایشگاهی علیه ph.parasitica روی چای مکی w 5 agrosan (استات تولیل مرکوری) در p.p.m 79بطور کامل از جوانه زدن قارچ جلوگیری کرد. همچنین بذرهای خشک با مانکوزب به میزان 3 گرم در 1 کیلوگرم تیمار شده از رشد این قارچ جلوگیری نمود(9). در طي سالهاي 1968-1984 در هند، بنگال و چند كشور ديگر انجام شد. بيشترين محصول زماني بدست آمد كه گياهان در اوايل فروردين كاشته شده و در هفته سوم مهر برداشت شدند، زيرا در اين فاصله شيوع بيماري كمتر بود. درجه حرارت خاك و ميزان بارندگي رابطه معني داري با شيوع بيماري دارند. در يك آزمايش ديگر تاخير در تاريخ كاشت چاي مكي فيبري از اول ارديبهشت به اول تير باعث كاهش محصول از 5/3 تن در هكتار به 6/0 در هكتار گرديد و درصد گياهان آلوده به فيتوفترا از 2/9 به 8/41 درصد افزايش يافت. نكاتي كه براي كاهش خسارت فيتوفترا بايد رعايت كرد: 1- كاشت محصول در زمين هاي زهكشي شده 2- كاشت زود هنگام محصول 3- كاشت بيشتر از دو سال محصول در يك زمين
پوسیدگی برگ
این بیماری عمدتاً در کشور هندوستان وجود دارد. عامل آن قارچ Phoma-sabduriffae می باشد. ابتدا قارچ به نوک برگها حمله کرده و سبب سیاه رنگ شدن آن می گردد. با پیشرفت بیماری تمام برگ سیاه می شود که حاکی از آلودگی کامل برگ است، برگهای آلوده از بوته جدا شده و نهایتاً بر روی رشد گیاه اثر نامطلوبی می گذارد(55) .
عامل پوسيدگي ريشه Fusarium Soloni
عامل پوسيدگي ريشه Fusarium Solaniكه باعث پوسيدگي ريشه چاي مكي در هند شده است. Fusarium Oxysporium از چاي مكي جدا شده است كه باعث پژمردگي آوندي مي شود.
نماتد
يكي از دشمنان طبيعي و اصلي روسل نماتد گره ريشه، با نام علمي Heterodera rudicicola مي باشد .
بیماری ایجاد کننده گال، این بیماری توسط Meloidogyne incognita در چای ترش بوجود می آید و به سرعت توسعه پیدا می کند در خاکهای مزروعی شنی این بیماری بیشتر شایع بوده و بهترین راه کنترل آن کشت های تناوبی می باشد(55)
 
بالا