رنگینه های خمی نامحلول و کالای سلولزی
در چاپ با رنگینه های خمی مثل رنگرزی آنها باید رنگینه نامحلول در آب ابتدا به کمک احیا کننده به صورت احیا (فرم لوکو) و سپس توسط قلیا به نمک محلول در آب مبدل شود، بدین ترتیب جذب رنگینه به الیاف سلولزی میسر می شود. در نهایت با اکسیداسیون و برگشت رنگینه احیا شده به فرم اولیه نا محلول در آب، خواص خوب رنگینه های خمی حاصل می شود.معمولا بدلیل احتمال اکسیداسیون زود رس رنگینه توسط هوا قبل از تثبیت، چاپ با رنگینه احیا شده انجام نمی شود . به همین علت در چاپ یک مرحله ای با رنگینه های خمی، به عنوان احیاکننده از موادی استفاده می شود که فقط در شرایط تثبیت رنگینه مثل بخار فعال شده قدرت احیا کنندگی پیدا می کنند. رنگینه های خمی مناسب برای چاپ از نوع کولوئیزول، کولوئزول مایع و کولوئیزول خمیر است. این رنگینه ها در مقایسه با رنگینه های معمولی از نوع پودر، از نقطه نظر فیزیکی دارای ذرات کوچک تری هستند. در چاپ جهت تسهیل اختلاط رنگینه با غلظت دهنده و مواد کمکی، رنگینه های از نوع مایع و یا خمیر بیشتر استفاده می شوند.رنگینه های خمی معمولا مقداری مواد نگهدارنده تعلیق نیز به همراه دارند تا به تعلیق یکنواخت تر رنگینه در خمیر کمک نماید.
قلیا
به عنوان قلیا بیشتر از کربنات پتاسیم (پتاس) استفاده می شود که در مقایسه با کربنات سدیم (سودا) گران قیمت تر است ولی دارای حلالیت بیشتری است.کربنات پتاسیم خطر کریستالیزه شدن کربنات سدیم هیدراته را نداشته و علاوه بر این نمک های پتاسیم رنگینه های خمی دارای حلالیت بیشتری نسبت به رنگینه های خمی به صورت نمک سدیم است.از سود سوز آوربندرت استفاده می شود زیرا بعضی از رنگینه های خمی ممکن است در بخار و سود سوز آور تجزیه شوند.
غلظت دهنده
غلظت دهنده های معمول برای رنگینه های خمی باید در مقابل قلیا مقاوم باشند.در این موارد از مخلوط نشاسته، کتیرا و غلظت دهنده های دیگر مقاوم در مقابل قلیا استفاده می شود.چسب انگلیسی، تجزیه رنگالیت سی را سرعت می بخشد و در صورت استفاده از سود سوز آور باید از صمغ عربی که در مقابل آن مقاوم است، استفاده نمود.
جاذب الرطوبه
به عنوان ماده جذب کننده رطوبت بیشتر از گلیسرین استفاده می شود.
احیا کننده
سدیم دی تیونیت (سدیم هیدروسولفیت و یا هیدرو) به علت نداشتن پایداری کافی در خمیر چاپ و همچنین بدلیل احیای زودرس رنگینه و در نتیجه اکسیداسیون زودرس رنگینه توسط هوا، در چاپ استفاده نمی شود. سدیم دی تیونیت به کمک فرمالدئید در مقابل حرارت (تا60 درجه سانتی گراد) پایدار می شود. از اثر فرمالدئید بر سدیم دی تیونیت، نمک سدیم فرمالدئید سولفوکسیلات حاصل می شود و از حل شدنش گرما آزاد می شود.حلالیت آن در آب با حرارت افزایش می یابد در 20 درجه سانتی گراد، 1قسمت رنگالیتسی در 2/1 قسمت آب و در 70 درجه سانتی گراد 1قسمت رنگالیت سی در 0.7 قسمت آب حل می شود.رنگالیت سی در دمای زیر 50 درجه سانتی گراد پایدار و در قلیا نیز با ثبات است. در حالی که در محیط اسیدی و توسط مواد اکسید کننده تجزیه شده و گرما آزاد می کند. رنگالیت سی جذب کننده رطوبت بوده و از این رو باید در ظرف های کاملا بسته و در مکان های سرد و خشک نگهداری شود.رنگالیت سی در خمیرهای خنثی و قلیایی در حدود 6 تا 8 ساعت پایدار است.در چاپ مستقیم یک مرحله ای با رنگینه های خمی و همچنین برداشت سفید و رنگی پارچه های سلولزی رنگرزی شده با رنگینه های قابل برداشت (آزو) از رنگالیت سی استفاده می شود.قابل ذکر است که در صورت آتش گرفتن آن از آب استفاده نکنید روش مناسب برای خاموش کردن آن پاشیدن شن بر آتش است.در بخار رنگالیت سی به صورت احیا کننده ای فعال در آمده و رنگینه خمی را احیا می کند.رنگینه احیا شده توسط قلیا به نمک آن تبدیل می شود که در آب محلول است و می تواند جذب کالای سلولزی شود.در چاپ اسکرین بهتر است از رنگالیت اف- دی به جای رنگالیت سی استفاده شود.رنگالیت سی دارای ثبات حدود 6 تا 8 ساعت در خمیر در صورتی که رنگالیت اف – دی دارای ثبات 18 تا 20 ساعت است، ولی به زمان بیشتری مثل 16-20 دقیقه در بخار احتیاج دارد.
در چاپ با رنگینه های خمی مثل رنگرزی آنها باید رنگینه نامحلول در آب ابتدا به کمک احیا کننده به صورت احیا (فرم لوکو) و سپس توسط قلیا به نمک محلول در آب مبدل شود، بدین ترتیب جذب رنگینه به الیاف سلولزی میسر می شود. در نهایت با اکسیداسیون و برگشت رنگینه احیا شده به فرم اولیه نا محلول در آب، خواص خوب رنگینه های خمی حاصل می شود.معمولا بدلیل احتمال اکسیداسیون زود رس رنگینه توسط هوا قبل از تثبیت، چاپ با رنگینه احیا شده انجام نمی شود . به همین علت در چاپ یک مرحله ای با رنگینه های خمی، به عنوان احیاکننده از موادی استفاده می شود که فقط در شرایط تثبیت رنگینه مثل بخار فعال شده قدرت احیا کنندگی پیدا می کنند. رنگینه های خمی مناسب برای چاپ از نوع کولوئیزول، کولوئزول مایع و کولوئیزول خمیر است. این رنگینه ها در مقایسه با رنگینه های معمولی از نوع پودر، از نقطه نظر فیزیکی دارای ذرات کوچک تری هستند. در چاپ جهت تسهیل اختلاط رنگینه با غلظت دهنده و مواد کمکی، رنگینه های از نوع مایع و یا خمیر بیشتر استفاده می شوند.رنگینه های خمی معمولا مقداری مواد نگهدارنده تعلیق نیز به همراه دارند تا به تعلیق یکنواخت تر رنگینه در خمیر کمک نماید.
قلیا
به عنوان قلیا بیشتر از کربنات پتاسیم (پتاس) استفاده می شود که در مقایسه با کربنات سدیم (سودا) گران قیمت تر است ولی دارای حلالیت بیشتری است.کربنات پتاسیم خطر کریستالیزه شدن کربنات سدیم هیدراته را نداشته و علاوه بر این نمک های پتاسیم رنگینه های خمی دارای حلالیت بیشتری نسبت به رنگینه های خمی به صورت نمک سدیم است.از سود سوز آوربندرت استفاده می شود زیرا بعضی از رنگینه های خمی ممکن است در بخار و سود سوز آور تجزیه شوند.
غلظت دهنده
غلظت دهنده های معمول برای رنگینه های خمی باید در مقابل قلیا مقاوم باشند.در این موارد از مخلوط نشاسته، کتیرا و غلظت دهنده های دیگر مقاوم در مقابل قلیا استفاده می شود.چسب انگلیسی، تجزیه رنگالیت سی را سرعت می بخشد و در صورت استفاده از سود سوز آور باید از صمغ عربی که در مقابل آن مقاوم است، استفاده نمود.
جاذب الرطوبه
به عنوان ماده جذب کننده رطوبت بیشتر از گلیسرین استفاده می شود.
احیا کننده
سدیم دی تیونیت (سدیم هیدروسولفیت و یا هیدرو) به علت نداشتن پایداری کافی در خمیر چاپ و همچنین بدلیل احیای زودرس رنگینه و در نتیجه اکسیداسیون زودرس رنگینه توسط هوا، در چاپ استفاده نمی شود. سدیم دی تیونیت به کمک فرمالدئید در مقابل حرارت (تا60 درجه سانتی گراد) پایدار می شود. از اثر فرمالدئید بر سدیم دی تیونیت، نمک سدیم فرمالدئید سولفوکسیلات حاصل می شود و از حل شدنش گرما آزاد می شود.حلالیت آن در آب با حرارت افزایش می یابد در 20 درجه سانتی گراد، 1قسمت رنگالیتسی در 2/1 قسمت آب و در 70 درجه سانتی گراد 1قسمت رنگالیت سی در 0.7 قسمت آب حل می شود.رنگالیت سی در دمای زیر 50 درجه سانتی گراد پایدار و در قلیا نیز با ثبات است. در حالی که در محیط اسیدی و توسط مواد اکسید کننده تجزیه شده و گرما آزاد می کند. رنگالیت سی جذب کننده رطوبت بوده و از این رو باید در ظرف های کاملا بسته و در مکان های سرد و خشک نگهداری شود.رنگالیت سی در خمیرهای خنثی و قلیایی در حدود 6 تا 8 ساعت پایدار است.در چاپ مستقیم یک مرحله ای با رنگینه های خمی و همچنین برداشت سفید و رنگی پارچه های سلولزی رنگرزی شده با رنگینه های قابل برداشت (آزو) از رنگالیت سی استفاده می شود.قابل ذکر است که در صورت آتش گرفتن آن از آب استفاده نکنید روش مناسب برای خاموش کردن آن پاشیدن شن بر آتش است.در بخار رنگالیت سی به صورت احیا کننده ای فعال در آمده و رنگینه خمی را احیا می کند.رنگینه احیا شده توسط قلیا به نمک آن تبدیل می شود که در آب محلول است و می تواند جذب کالای سلولزی شود.در چاپ اسکرین بهتر است از رنگالیت اف- دی به جای رنگالیت سی استفاده شود.رنگالیت سی دارای ثبات حدود 6 تا 8 ساعت در خمیر در صورتی که رنگالیت اف – دی دارای ثبات 18 تا 20 ساعت است، ولی به زمان بیشتری مثل 16-20 دقیقه در بخار احتیاج دارد.
