سلام دوستای خوبم.راجع به آویشن شیرازی مطلب می خوام.
حواستون باشه این آویشن معمولی هست و با شیرازی اشتباه نگیرین :
گیاه آویشن
- گیاه آویشن شیرازی
- شناسنامه
- شرح گیاه
- نیاز اکولوزیکی
- آماده سازی خاک
- تاریخ و فواصل کاشت
- کاشت
- داشت
- برداشت
- دامنه انتشار
شناسنامه
نعناع Labiatae:تیره
Thymus vulgaris L.:نام لاتین Garden thyme – Common thyme:نام انگلیسی آویشن شیرازی – آویشن باغی :نام فارسی البعس - صعتررسمی:نام عربی
شرح گیاه
گیاهی است پر شاخه و دارای ساقه های چوبی به ارتفاع 10 تا 30 سانتی متر که به حالت وحشی و به صورت بوته هائی پر پشت در دامنه های خشک و بین تخته سنگها و در کوهستانها تا ارتفاعات 1200 متری و حتی گاهی بیشتر می روید. ریشه چوبی و منشعب آن که ظاهر ناهموار دارد به سهولت در زمینهای سخت درون تخته سنگها نفوذ می کند و گیاه را که ساقه های متعددش حالت فشرده به هم دارند. به خوبی ثابت نگه می دارد. و مانع می گردد از اینکه سهولت از درون خاک خارج شود. ساقه های منشعب این گیاه پوشیده از کرک و برگهای کوچک آن دارای ظاهر لوزی شکل و متقابل بر روی ساقه است. رنگ برگهای آن خاکستری روشن است. دمبرگ بسیار کوتاهی نیز پهنک برگ آن را به ساقه ارتباط می دهد ظاهر کلی پهنک برگ این گیاه که عموماً کناره برگشته دارد و در سطح تحتانی پوشیده از گردی به رنگ مایل به سفید بنظر می رسد. بهترین وسیله تشخیص آن از گونه های مجاور است. گلهای آن کوچک ، متعدد، معطر به رنگ سفید با گلی و مجتمع به صورت دسته هایی در قسمتهای انتهائی ساقه می باشد.از حالات غیر طبیعی این گیاه یکی آنست که بعضی از پایه های آن گلهای فاقد پرچم دارند در حالیکه در برخی از پایه ها پرچم ها زودتر از مادگی رشد پیدا می کند دیگر آنکه ساقه های گلدار این گیاه با آنکه حالت نیمه خوابیده دارد هیچوقت ریشه های نابجا تولید نمی نماید.
نیاز اکولوزیکی
آویش گیاهی مدیترانه ای است و در طول رویش به هوای گرم و نور کافی نیاز دارد. این گیاه خشکی دوست است و به سهولت قادر به تحمل کم آبی و خشکی می باشد کشت این گیاه در زمینهای کود و زمینهایی که سبب آب ایستایی شود مناسب نیست زیرا به غرقابی بودن زمین به شدت حساس است. برای کشت آن از مناطق آفتابی و از دامنه های جنوبی تپه ها باید استفاده شود خاکهای سبک حاوی ترکیبات کلسیم و با ضخامت زیاد سطح الارض خاکهای مناسبی می باشند. خاکهای سنگین برای کشت این گیاه مناسب نیست. تهویه خاک نقش عمده ای در افزایش عملکرد دارد. رطوبت و آبیاری زیاد نه تنها برای رویش این گیاه مناسب نیست بلکه سبب کاهش کیفیت و کمیت اسانس گیاه می شود pH خاک برای کشت گیاه بین 5/4 تا 8 مناسب است.
آماده سازی خاک
پس از برداشت گیاهانی که با آویش به تناوب کشت شده اند در فصل پائیز 20 تا 30 تن در هکتار کودهای حیوانی کاملاً پوسیده به خاک اضافه می شود. و با شخم مناسبی به عمق 20 تا 25 سانتی متری خاک فرستاده می شود. فصل بهار قبل از کشت گیاه 50 تا 80 کیلوگرم در هکتار اکسیدفسفر به همین مقدار اکسید پتاس به همراه 40 تا 60 کیلوگرم در هکتار ازت باید در اختیار گیاهان قرار گیرد اوایل بهار پس از شکستن سله ها و خرد کردن کلوخ ها زمین را باید برای کشت آویش تسطیح کرد.
تاریخ و فواصل کاشت
آویش حداقل 4 تا 6 سال در یک مکان باقی می ماند لذا تناوب کشت مناسب برای این گیاه مهم است آویش را باید با گیاهانی به تناوب کشت کرد که دوره رویشی کوتاهی داشته باشند و مدت کوتاهی پس از کشت برداشت شوند .گیاهان وجینی گیاهان مناسبی برای این کار هستند تناوب کشت با گیاهان ریشه های چند ساله مناسب نیست و سبب گسترش و شیوع بیماریها می شود. 3 تا 4 سال پس از برداشت آویش آنرا مجدداً می توان در همان زمین کاشت. زمان کاشت آویش به روش کشت و شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد. بذرها در ردیفهایی به فاصله 40 تا 50 سانتی متر بطور مستقیم در زمین اصلی کشت می شوند عمق بذر نباید از 5/0 سانتی متر بیشتر باشد (در رابطه با زمان مناسب برای کشت مستقیم بعضی اواسط پائیز و بعضی اوایل بهار را زمان مناسب می دانند). زمان مناسب برای کشت غیر مستقیم (کاشت در خزانه هوای آزاد) اوایل بهار (اواخر اسفند) می باشد. در کشت غیر مستقیم بذرها در ردیفهایی به فاصله 25 تا 30 سانتی متر در خزانه هوای آزاد باید کشت شوند. هنگامیکه ارتفاع نشاء ها به 10 تا 15 سانتی متر رسید در ردیفهایی به فاصله 50 سانتی متر و فاصله دو بوته در طول ردیف 25 سانتی متر به زمین اصلی باید منتقل می شوند. فصل پائیز اوایل بهار زمان مناسبی برای تکثیر رویشی آویش است گیاهان در ردیفهایی به فاصله 50 سانتی متر و فاصله دو بوته در طول ردیف 25 سانتی متر باید کشت شوند.
کاشت
آویش را توسط بذر یا از طریق رویشی می توان تکثیر کرد. کشت توسط بذر به دو روش مستقیم و غیر مستقیم انجام می گیرد. کشت مستقیم : بذر در زمان مناسب به صورت ردیفی در زمبن اصلی کشت می کنند مقدار بذر مورد نیاز برای هر هکتار زمین 5 تا 6 کیلوگرم است. در سطوح کوچک این روش توصیه می شود. بهتر است در کشت مستقیم بذرها در طول ردیف به صورت متراکم کاشته شوندو پس از رویش بوته ها رابه تعداد مناسب تنک کرد. کشت غیر مستقیم : بذرها در فواصل مناسب در خزانه هوای آزاد کشت می کنند. به علت کوچکی بذر و تسریع در کاشت و یکنواختی تراکم بذرها در ردیف بهتر است به نسبت یک به سه بذر با ماسه نرم مخلوط شود. عمق بذر در خزانه 5/0 سانتی متر مناسب است.پس از آبیاری منظم و وجین علفهای هرز سطح خزانه اواخر بهار و اوایل تابستان نیز زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین اصلی است. در سطوح کوچک کشت عمل انتقال نشاء به زمین اصلی با دست انجام می گیرد و در مقیاس وسیع با ماشین امکان پذیر است برای هر هکتار زمین به 160 تا 240 هزار نشاء نیاز است. تکثیر رویشی : تکثیر رویشی با تقسیم بوته انجام می گیرد پس از خارج کردن در گیاهان 2 تا 3 ساله سالم و عاری از هر گونه آلودگی قارچی از خاک هر بوته را به چند قطعه تقسیم کرده و در زمین اصلی کشت می کنند.
داشت
از ضرورتهای کاشت گیاه آبیاری منظم و وجین علفهای هرز است در طول رویش نیز مبارزه با علفهای هرز نیز ضروری است که وجین مکانیکی با علفهای هرز باید با استفاده از علف کشهای مناسب تکمیل گردد. قبل از انتقال گیاهان از علف کش رونستار به مقدار 7 تا 8 لیتر در هکتار به صورت محلول پاشی می توان استفاده کرد. زمان استفاده از این علف کش اواسط بهار (اردیبهشت) است. برای مبارزه شیمیایی با علفهای هرز آویش های چند ساله در فصل پائیز (مهر – آبان) می توان از علف کش سینبار به مقدار 2 تا 5/2 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود . در صورت استفاده از این علف کش در صورت باقیماندن علفهای هرز باید با کولتیواتور به جمع آوری آنها اقدام کرد. برگردان کردن خاک بین ردیفها به منظور تهویه نقش عمده ای در افزایش عملکرد پیکررویشی دارد.
برداشت
در سال اول رویش فقط یکبار محصول را می توان برداشت کرد. ولی در سالهای بعد دو یا حتی سه مرتبه می توان اقدام به برداشت پیکر رویشی گیاه نمود. زمان مناسب برای اولین برداشت محصول آغاز گل دهی یعنی اواسط بهار (اردیبهشت) می باشد. دومین برداشت در آغاز دومین مرحله گل دهی اواسط تابستان مرداد انجام گیرد. سومین و آخرین برداشت را اواسط پائیز (آبان) می توان انجام داد. اگر پیکر رویشی گیاه ظهر هنگام آفتاب برداشت شوند در مقایسه با برداشت در روزهای غیر آفتابی از مقادیر بیشتری اسانس برخوردار می باشند گیاهان از فاصله 10 تا 15 سانتی متری سطح زمین باید برداشت شوند چنانچه هوا آفتابی باشد بهتر است گیاهان پس از برداشت برای مدتی روی زمین قرار گیرند تا پس از کاهش رطوبت به خشک کن منتقل شوند. دمای مناسب برای خشک کردن آویش با استفاده از خشک کنهای الکتریکی 40 درجه سانتی گراد است. اگر هدف از کاشت آویش جمع آوری بذر آنها باشد محصول را سالی یکبار و آن هم در آغاز مرحله رسیدن بذر باید برداشت کرد. اندامهای برداشت شده را در سایه خشک نموده، سپس بذرها را بوجاری تمیز و بسته بندی کرد.عملکرد بذر 50 تا 80 کیلوگرم در هکتار می باشد. در بعضی نقاط پرورش داده می شود.
و حالا آویشن شیرازی (همشهری نارون و افسون)
بررسی اثرات ضد میكربی روغن اسانسی آویشن شیرازی
بررسی اثرات ضد میكربی روغن اسانسی آویشن شیرازی
(Zataria multiflora)
بر روی E.coli وSt.aureus
هرمز حمیدیه
عضو هیأت علمی مركزتحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان تهران
تهران انتهای بزرگراه شهید بابایی كلیومتر 13 جاده پارچین
خلاصه
Zataria multiflora گیاه دارویی آویشن شیرازی جمع آوری شده از طرح اهلی كردن این گیاه كه در منطقه خجیر انجام یافته بود مورد اسانسگیری به روش تقطیر با آب به مدت دو ساعت قرار گرفت. سنجش اثرات ضد میكربی این اسانس به روش انتشار در آگار با كمك دیسك و در برابرE.coli ,St.aureus انجام یافت. در 4 تكرار قطر هاله ممانعت از رشد باكتریهای فوق به ترتیب 60 الی 65 و 65 الی 70 میلیمتر بودند. كمترین غلظت اسانس ممانعت كننده از رشد باكتری (M.I.C.) نیز با استفاده از حلال اتانول 70 درصد برای هر دو باكتری رقت 8/1 تعیین گردید.
واژههای كلیدی: Zataria multiflora، ضد میكروبی، اسانس
مقدمه
امروزه با پیدایش پدیده مقاومت میكربی در برابر آنتی بیوتیكها و عوارض جانبی این داروها آن دسته از گیاهان دارویی كه واجد اثرات ضد میكربی میباشند بیش از پیش مورد توجه قرار گرفتهاند. آویشن شیرازی دارای روغن اسانسی با مواد موثره تیمول و كارواكرول بهعنوان اصلی ترین تشكیل دهندهها میباشد. اثرات ضد میكربی وسیعی برای روغنهای اسانسی این دسته از گیاهان با تركیبهای مشابه ذكر شده است.(2و4) بنابراین بررسی اثرات ضد میكربی اسانس این گیاه مورد توجه و اجرا قرار گرفت.
مواد و روشها
گیاه دارویی آویشن شیرازی كشت شده در منطقه خجیر استان تهران در آزمایشگاه مركز تحقیقات تهران در سایه خشك شده و روغن اسانسی برگها و ساقههای هوایی نازك به مدت دو ساعت به كمك دستگاه كلونجر و روش تقطیر با آب جمع آوری گردید. سپس اثر ضد میكربی آن به روش انتشار در آگار با كمك دیسك و در 4 تكرار انجام یافت (3). محیط كشت مورد استفاده نوترینت آگار وباكتریهای مورداستفاده E.coli , St.aureus بودند. آزمون كمترین غلظت ممانعت از رشد باكتری (.(Minimum Inhibitory Concentration این روغن اسانسی به روش رقت لولهای نیز انجام گرفت. جهت تهیه رقت از اتانول 70 درصد بهعنوان حلال استفاده شد.رقتهای 2/1 ؛ 4/1 ؛ 8/1 ؛ 16/1 و 32/1 مورد آزمون واقع شدند.
نتایج و بحث
بر اساس نتایج بدست امده در چهار تكرار انجام یافته قطر هاله ممانعت از رشد باكتریهای E.coli ,St.aureus به ترتیب 60 الی؛ 65 و65الی 70 میلیمتر (كل سطح پلیت) بودند. این نتیجه نشان دهنده اثر فوق العاده خوب (++++) این اسانس میباشد . قطر هاله ممانعت از رشد باكتری بیش از 20 میلیمتر ++++ ارزیابی میشود .در مطالعات مختلف نیز اثرات بسیار خوب ضد میكربی برای اسانس آویشن بهخصوص Thymus vulgaris نشان داده شده است. این نتایج با نتایج این بررسی همخوانی دارند. جهت تعیین M.I.C. از حلال اتانول 70 درصد استفاده شد . طی مطالعه جداگانهای اثرات ضد میكربی اتانول 96 ؛ 80 ؛70 و 60 درصد روی باكتریهای مورد مطالعه بررسی گردید و مشخص شد كه اتانول 70 درصد فاقد اثرات ضد میكربی است .بنابراین بهعنوان حلال مورد استفاده قرار گرفت. M.I.C. این اسانس در برابر هر دو میكرب رقت 8/1 بود . در مطالعهای در مورد اثر ضد میكربی اسانس آویشن شیرازی بر روی میكرب هلیكوباكتر پیلوری M.I.C. رقت 320/1 بدست آمده است . بهنظر میرسد كه تفاوتهای مربوط به نوع باكتری و میزان تركیبهای اسانسها در اثر عوامل مختلف محیطی و تغذیهای بتوانند اختلاف نتیجه این مطالعات را توجیه كنند. توجه به میزان بالای تیمول و كارواكرول این اسانس و همینطور حفظ این اثرات پس از تهیه رقت 8/1 میتوان با انجام آزمایشهای بیشتر آزمایشگاهی و انجام آزمونهای مزرعهای و كارآزماییهای میدانی به نتایج كاربردی مفیدی دست یافت .
منابع
1-احمد مصدق (1378) بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی(Zataria Mutiflora) روی باكتری هلیكوباكتر
پیلوری مجموعه مقالات دومین سال فعالیت واحد تحقیق و توسعه شركت باریج اسانس
2-Aravindan Vallachira (1988) veterinary materica medica . Jaypee brothers . India 299pp
3-Bailey and Scotts (1990) Diagnostic microbiology , mosby company . USA 375PP
4-Lette. (1998) AppliedMicrobiology USA 26(2)pp.118-122
اینم یکی دیگه..
آویشن شیرازی:
آویشن شیرازی یکی از گیاهان شفابخشی است که در درمان و معالجه بیماریهای مختلف اعجاز میکند و از این جهت است که آنرا باید از گرانبهاترین گیاهان دارویی روی زمین بدانیم.لئویس کارلیه در کتاب سبزیها و میوههای شفابخش از آویشن شیرازی از قول پروفسور تروسو تعریف کرده میگوید:
آویشن سم دشمن است.
خواص طبی و درمانی آویشن شیرازی اینست که ضد درد و تشنج است و خون را به جریان انداخته و اعمال اعضاء جنسی و تناسلی رادر بدن تحریک و تقویت مینماید. هوش و قوه ادراک را زیاد میکند. برای نارسایی کبد یعنی وقتی که کبد ضعیف شده است و خوب کار نمیکند نیز مفید است. آویشن در عفونتهای ریوی ، زکام، برنشیت، دلدرد، آسم و سوء هاضمه مفید است.خانمهایی که دچار قطع و فقدان قاعدگی هستند و یا اینکه ترشحات مایع سفید رنگ در آنها زیاد شده برای معالجه میتوانند آویشتن مصرف نمایند و در تمام این موارد باید ۱۵ تا ۲۵ گرم آویشن شیرازی خشک را در یک لیتر آب جوش دم کرده و ۵ تا ۶ فنجان در هر روز مصرف نمایند جوشانده غلیظ آویشن شیرازی برای شستن سر بسیار مفید است و موجب جلوگیری از ریزش مو میشود.کسانی که رماتیسم دارند نیز میتوانند از اویشن استفاده کنند بدین صورت که بایتی وان حمام خود را با مواد زیر ترکیب نمایند و در آن مدتی دراز بکشند:
اسانس آویشن شیرازی: ۲ گرم
اسانس آویشن کوهی: ۴۰ گرم
جوش شیرین : ۳۰۰ گرم
این مواد را باید در الکل حل کرد و انرا در آب وان حمام ریخت.
بگید در مورد چی این گیاه میخواید ؟ من از لحاظ خواص دارویی گفتم. منبعشونم همین سایت هست