**مشاعره با اشعار سهراب سپهری**

[رجایی اشکان]

دیر گاهی است دراین تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است

تپش جهنمی مست!
او را بگو
او را بگو: نسیم سیاه چشمانت را نوشیده ام.
نوشیده ام که پیوسته بی آرامم.
جهنم سرگردان!
مرا تنها گذار.

 

[میلیشیا]

تپش جهنمی مست!
او را بگو
او را بگو: نسیم سیاه چشمانت را نوشیده ام.
نوشیده ام که پیوسته بی آرامم.
جهنم سرگردان!
مرا تنها گذار.

رخت ها را بکنیم:
آب در یک قدمی است.

 

[manasaki]

رخنه ای نیست دراین تاریکی
درودیواربهم پیوسته.
سایه ای اگرلغزد روی زمین
نقش وهمی است ز بندی رسته.

 

[رجایی اشکان]

رخت ها را بکنیم:
آب در یک قدمی است.

تا شقایق هست زندگی باید کرد

 

[رجایی اشکان]

رخنه ای نیست دراین تاریکی
درودیواربهم پیوسته.
سایه ای اگرلغزد روی زمین
نقش وهمی است ز بندی رسته.

هستی مرا بر چین ای ندانم چه خدایی موهوم
نیزه من مرمر بس تا را شکافت
و چه سود که این غم را نتواند سینه درید
نفرین به زیست دلهره شیرین

 

[میلیشیا]

هستی مرا بر چین ای ندانم چه خدایی موهوم
نیزه من مرمر بس تا را شکافت
و چه سود که این غم را نتواند سینه درید
نفرین به زیست دلهره شیرین

نه مرا حسرت به رگ ها مي دوانيد آرزويي خوش
نه خيال رفته ها مي داد آزارم

 

[رجایی اشکان]

نه مرا حسرت به رگ ها مي دوانيد آرزويي خوش
نه خيال رفته ها مي داد آزارم

ماهی زنجیری آب است و
من زنجیری رنج
نگاهت خاک شدنی لبخندت پلاسیدنی است

 

[manasaki]

تکیه گاهم اگرامشب لرزید
بایدم دست ب دیوار گرفت
بانفسهای شبم پیوندی است
قصه ام دیگر زنگارگرفت

 

[رجایی اشکان]

تکیه گاهم اگرامشب لرزید
بایدم دست ب دیوار گرفت
بانفسهای شبم پیوندی است
قصه ام دیگر زنگارگرفت

تو نیستی و تپیدن گردابی است
تو نیستی و غریو رودها گویا نیست و دره ها ناخواناست

 

[میلیشیا]

تو نیستی و تپیدن گردابی است
تو نیستی و غریو رودها گویا نیست و دره ها ناخواناست

تكه ناني دارم ، خرده هوشي، سر سوزن ذوقي.
مادري دارم ، بهتر از برگ درخت.
دوستاني ، بهتر از آب روان.
و خدايي كه در اين نزديكي است:
لاي اين شب بوها، پاي آن كاج بلند.
روي آگاهي آب، روي قانون گياه.

 

[رجایی اشکان]

تكه ناني دارم ، خرده هوشي، سر سوزن ذوقي.
مادري دارم ، بهتر از برگ درخت.
دوستاني ، بهتر از آب روان.
و خدايي كه در اين نزديكي است:
لاي اين شب بوها، پاي آن كاج بلند.
روي آگاهي آب، روي قانون گياه.

همه کودکی ها! بر چه سبزهای ندویدیم که شبنم اندوهی برمانفشاند
غبار آلوده راهی از فسانه به خورشیدیم

 

[میلیشیا]

همه کودکی ها! بر چه سبزهای ندویدیم که شبنم اندوهی برمانفشاند
غبار آلوده راهی از فسانه به خورشیدیم

من قطاري ديدم ، فقه مي برد و چه سنگين مي رفت .
من قطاري ديدم، كه سياست مي برد ( و چه خالي مي رفت.)
من قطاري ديدم، تخم نيلوفر و آواز قناري مي برد.

 

[رجایی اشکان]

من قطاري ديدم ، فقه مي برد و چه سنگين مي رفت .
من قطاري ديدم، كه سياست مي برد ( و چه خالي مي رفت.)
من قطاري ديدم، تخم نيلوفر و آواز قناري مي برد.

در چه دیاری آیا
اشک ما در مرز دیگر مهتابی خواهد چکید ؟

 

[میلیشیا]

در چه دیاری آیا
اشک ما در مرز دیگر مهتابی خواهد چکید ؟

در چراگاه " نصيحت" گاوي ديدم سير.
شاعري ديدم هنگام خطاب، به گل سوسن مي گفت: "شما"
من كتابي ديدم ، واژه هايش همه از جنس بلور.
كاغذي ديدم ، از جنس بهار،
موزه اي ديدم دور از سبزه،
مسجدي دور از آب.

 

[رجایی اشکان]

در چراگاه " نصيحت" گاوي ديدم سير.
شاعري ديدم هنگام خطاب، به گل سوسن مي گفت: "شما"
من كتابي ديدم ، واژه هايش همه از جنس بلور.
كاغذي ديدم ، از جنس بهار،
موزه اي ديدم دور از سبزه،
مسجدي دور از آب.

بیداری ام سر بسته ماند : من خوابگرد راه تماشا بودم
و همیشه کسی از باغ آمد و مرا نوبر وحشت هدیه کرد

 

[میلیشیا]

بیداری ام سر بسته ماند : من خوابگرد راه تماشا بودم
و همیشه کسی از باغ آمد و مرا نوبر وحشت هدیه کرد

در خطاب تو انگشت های من از هوش رفتند

امشب دست هایم نهایت ندارند

 

[رجایی اشکان]

در خطاب تو انگشت های من از هوش رفتند

امشب دست هایم نهایت ندارند

در بیشه تو آهو سر می کشد به صدایی می رمد
در جنگل من از درندگی نام و نشان نیست
در سایه آفتاب دیارت قصه خیر و شر می شنوی

 

[میلیشیا]

در بیشه تو آهو سر می کشد به صدایی می رمد
در جنگل من از درندگی نام و نشان نیست
در سایه آفتاب دیارت قصه خیر و شر می شنوی

یک نفر آمد
تا عضلات بهشت
دست مرا امتداد داد

 

[رجایی اشکان]

یک نفر آمد
تا عضلات بهشت
دست مرا امتداد داد

در باغستان من
شاخه بارورم خم می شود
بی نیازی دست ها پاسخ می دهد

 

[manasaki]

دودمیخیزد ز خلوتگاه من
کس خبرکی یابدازویرانه ام

 

[میلیشیا]

دودمیخیزد ز خلوتگاه من
کس خبرکی یابدازویرانه ام

میان دو دست تمنایم روییدی
در من تراویدی...

 

[رجایی اشکان]

دودمیخیزد ز خلوتگاه من
کس خبرکی یابدازویرانه ام

من شکفتن ها را می شنوم
و جویبار از آن سوی زمان می گذرد
تو در راهی
من رسیده ام

 

[رجایی اشکان]

میان دو دست تمنایم روییدی
در من تراویدی...

یادت جهان را پر غم می کند و فراموشی کیمیاست
در غم گداختم ای بزرگ ای تابان

 

[میلیشیا]

یادت جهان را پر غم می کند و فراموشی کیمیاست
در غم گداختم ای بزرگ ای تابان

نگاهم با رقص مه آلود پریان می چرخد.
زمزمه های شب در رگ هایم می روید.
باران پر خزه ی مستی
بر دیوار تشنه ی روحم می چکد.
من ستاره ی چکیده ام.

 

[رجایی اشکان]

نگاهم با رقص مه آلود پریان می چرخد.
زمزمه های شب در رگ هایم می روید.
باران پر خزه ی مستی
بر دیوار تشنه ی روحم می چکد.
من ستاره ی چکیده ام.

مژگان تو لرزید رویا درهم شد
تپیدی : شیره گل بگردش آمد
بیدار شدی : جهان سر بر داشت جوی از جا جهید
براه افتادی : سیم
جاده غرق نوا شد

 

[manasaki]

من دراین تاریکی
فکریک بره روشن هستم
که بیایدعلف خستگی ام را بچرد

 

[رجایی اشکان]

من دراین تاریکی
فکریک بره روشن هستم
که بیایدعلف خستگی ام را بچرد

در کف تست رشته دگرگونی
از بیم زیبایی می گریزم و چه بیهوده : فضا را گرفتهای
(ضمنا تکراری بود)

 

[manasaki]

دل را ب رنج هجرسپردم ولی چ سود
پایان شام شکوه ام
صبح عتاب بود

 

[میلیشیا]

دل را ب رنج هجرسپردم ولی چ سود
پایان شام شکوه ام
صبح عتاب بود

دوست
توری هوش را روی اشیا
لمس می کرد
جمله جاری جوی را می شنید
با خود انگار می گفت
هیچ حرفی به این روشنی نیست
من کنار زهاب
فکر می کردم
امشب
راه معراج اشیا چه صاف است


ما که رفتیم همگی خسته نباشید

 

[رجایی اشکان]

دل را ب رنج هجرسپردم ولی چ سود
پایان شام شکوه ام
صبح عتاب بود

ددددد؟
در بیداری سهمناک
آهنگی دریا نوسان شنیدم به شکوه لب بستگی یک ریگ و از کنار زمان
برخاستم