بسیاری از گازهای سمی از جمله مواد جامد یا مایع می باشند که در اثر حرارت دادن به آنها آزاد شده و به فرم یک گاز سمی تبدیل شده. مسمومیت‌هایی که بواسطه این گازها ایجاد می‌شود، در صورت درمان نشدن به موقع ، باعث مرگ شخص شده و یا باعث آسیب رسیدن به بخش هایی از سیستم تنفسی و عصبی شخص می شود. به دلیل آنکه گازهای سمی ازطریق استنشاق وارد بدن می‌شوند، به راحتی وارد جریان خون شده و سریعا پس از چند ثانیه به مراکز عصبی خود را رسانده و اثرات شدیدی از خود به جا می گذارند.
در زیر به توضیح چند نوع گاز سمی پرداخته که در صنعت با آن ها زیاد مواجه می شویم.
مونوکسید کربن (CO) مونوکسیدکربن گازی است فاقد هر گونه رنگ ، بدون بو و بی‌طعم و به همین دلیل در تمامی قسمت‌های هوا فوق العاده سریع پخش شده. این گاز از در اثر فرآیند احتراق ناقص زغال و بیشتر از سوختن مواد آلی حاصل می شود. مونوکسیدکربن در خون با هموگلوبین ترکیب بسیار پایداری را ساخته و در این صورت باعث نرسیدن اکسرژن کامل به بخش های حیاتی بدن شده و در صورتی که میزان مصرف این گاز زیاد باشد ابتدا شخص را دچار تشنج کرده و بعد از آن دارفانی را وداع می گوید. در مسمومیت هایی که میزان کمتری از این گاز مصرف شود باعث اثراتی، سردرد ، ضربان شدید شقیقه ها ، صدا کردن گوش ، سرگیجه ، گاهی استفراغ و ضعف عمومی خواهد شد.
کلر
کلر گازی است زرد مایل به سبز ، که در آب محلول می باشد و بشدت مراکز تنفسی را ومرد تحریک خود قرار می دهد. در اثر ترکیب شدن کلر با آب بافتهای بدن ، اسید هیدروکلریک و اکسیژن تولید می‌شود. وجود 2.5 میلی گرم از آن در هر لیتر هوا بسرعت کشنده است. در مسمومیت خیلی شدید ، مرگ پس از چند دقیقه با ادم ریوی فرا می‌رسد و اگر مسمومیت شدید نباشد، علایم تحریک مراکز تنفسی ، تنگی نفس ، کبودی اعضای بدن ، عرق سرد ، خونریزی ریه‌ها و سپس مرگ ، مشاهده می‌شود.
اسید سولفیدریک (H2) گازی است بی‌رنگ با بوی تخم مرغ گندیده. در مجاورت هوا با رنگ آبی مشتعل می‌شود و در آب محلول است. این گاز از راه تنفس سمی است و از راه خوراکی سمیتی ندارد. اگر به نسبت 0.05 در صد در هوا باشد قابل تحمل است. برای پیشگیری از مسومیت باید در فضایی که این گاز وجود دارد، تهویه هوا را کامل کرد و ماسک‌هایی را بکار برد که دارای زغال و مواد قلیایی باشد. در صورتی‌که مسمومیت با آن شدید باشد، مرگ اتفاق می‌افتد.
سیانوژن (C2N2) سیانوژن گازی است بی رنگ و فوق العاده سمی می باشد که محرک می باشد و با بوی تند و نافذ که کمی با بوی اسید سیانیدریک متفاوت است. میزان سمیت آن 4 بار از اسیدسیانیدریک کمترمی باشد. اگر میزان مصرف این گاز زیاد باشد، مرگ آنی و یا فلج شدن مراکز تنفسی و عضلات قلب و سنکوپ را به وجود می‌آید. اگر استنشاق گاز کم باشد، حالت استفراغ ، سرگیجه و ضعف عمومی به وجود می آورد و بعد از یک ساعت، خودتان حدس بزنید.
حالا نه اینکه بعد از گذاشتن این مطلب هر کی این مطالب رو می خواند دیگر سر کار نرود.
بابا تو رو خدا برید سر کارتون و برای من دردسر درست نکنید.
در زیر به توضیح چند نوع گاز سمی پرداخته که در صنعت با آن ها زیاد مواجه می شویم.
مونوکسید کربن (CO) مونوکسیدکربن گازی است فاقد هر گونه رنگ ، بدون بو و بی‌طعم و به همین دلیل در تمامی قسمت‌های هوا فوق العاده سریع پخش شده. این گاز از در اثر فرآیند احتراق ناقص زغال و بیشتر از سوختن مواد آلی حاصل می شود. مونوکسیدکربن در خون با هموگلوبین ترکیب بسیار پایداری را ساخته و در این صورت باعث نرسیدن اکسرژن کامل به بخش های حیاتی بدن شده و در صورتی که میزان مصرف این گاز زیاد باشد ابتدا شخص را دچار تشنج کرده و بعد از آن دارفانی را وداع می گوید. در مسمومیت هایی که میزان کمتری از این گاز مصرف شود باعث اثراتی، سردرد ، ضربان شدید شقیقه ها ، صدا کردن گوش ، سرگیجه ، گاهی استفراغ و ضعف عمومی خواهد شد.
کلر
کلر گازی است زرد مایل به سبز ، که در آب محلول می باشد و بشدت مراکز تنفسی را ومرد تحریک خود قرار می دهد. در اثر ترکیب شدن کلر با آب بافتهای بدن ، اسید هیدروکلریک و اکسیژن تولید می‌شود. وجود 2.5 میلی گرم از آن در هر لیتر هوا بسرعت کشنده است. در مسمومیت خیلی شدید ، مرگ پس از چند دقیقه با ادم ریوی فرا می‌رسد و اگر مسمومیت شدید نباشد، علایم تحریک مراکز تنفسی ، تنگی نفس ، کبودی اعضای بدن ، عرق سرد ، خونریزی ریه‌ها و سپس مرگ ، مشاهده می‌شود.
اسید سولفیدریک (H2) گازی است بی‌رنگ با بوی تخم مرغ گندیده. در مجاورت هوا با رنگ آبی مشتعل می‌شود و در آب محلول است. این گاز از راه تنفس سمی است و از راه خوراکی سمیتی ندارد. اگر به نسبت 0.05 در صد در هوا باشد قابل تحمل است. برای پیشگیری از مسومیت باید در فضایی که این گاز وجود دارد، تهویه هوا را کامل کرد و ماسک‌هایی را بکار برد که دارای زغال و مواد قلیایی باشد. در صورتی‌که مسمومیت با آن شدید باشد، مرگ اتفاق می‌افتد.
سیانوژن (C2N2) سیانوژن گازی است بی رنگ و فوق العاده سمی می باشد که محرک می باشد و با بوی تند و نافذ که کمی با بوی اسید سیانیدریک متفاوت است. میزان سمیت آن 4 بار از اسیدسیانیدریک کمترمی باشد. اگر میزان مصرف این گاز زیاد باشد، مرگ آنی و یا فلج شدن مراکز تنفسی و عضلات قلب و سنکوپ را به وجود می‌آید. اگر استنشاق گاز کم باشد، حالت استفراغ ، سرگیجه و ضعف عمومی به وجود می آورد و بعد از یک ساعت، خودتان حدس بزنید.
حالا نه اینکه بعد از گذاشتن این مطلب هر کی این مطالب رو می خواند دیگر سر کار نرود.
بابا تو رو خدا برید سر کارتون و برای من دردسر درست نکنید.
