DDDIQ
مدیر ارشد
محیط بصري شهر؛
سیر تحول از رویکرد تزیینی تا رویکرد پایدار
کورش گلکار
گروه شهرسازي، دانشکده معماري و شهرسازي، دانشگاه شهیدبهشتی
سیر تحول از رویکرد تزیینی تا رویکرد پایدار
کورش گلکار
گروه شهرسازي، دانشکده معماري و شهرسازي، دانشگاه شهیدبهشتی
چکیده
محیط بصري شه رها از طریق نظام پیچید هاي از "نشانه" ها، ویژگی هاي اجتماعی ،اقتصادي و فرهنگی جوامع خویش را به منصه ظهور م یرسانند. در فرایند تعامل میان انسان و شهر، محیط بصري به مثابه" فصل مشترك" این دو، زمین ه ادراك، شناخت و ارزیابی محیطی شهروندان و بازدیدکنندگان را فراهم می آورد.
شهرهاي برخوردار از محیط بصري مطلوب قادرند تا با وسعت بخشیدن به تجربه زیباشناختی شهروندان، موجبات ارتقاي تصویر ذهنی جامعه از خویش و تقویت غرور مدنی آنان را فراهم ساخته و با اعتلا بخشیدن به وجهه شهر در سطح ملی و بین المللی، توان رقابتی شهر را براي جذب هر چه بیشتر سرمایه و اقشار خلاق تقویت نماید. هدف این مقاله تبیین اهمیت محیط بصري و منظر شهري ، گونه شناسی نقش هاي مختلفی که تاکنون منظر شهري بر عهده داشته اس ت، و بازشناسی روند تکاملی مفهوم آن می باشد. در این مطالعه، مفهوم " محیط بصري شهري" به عنوان مفهومی "دینامیک" که قادر است در انطباق با تحولات پارادایماتیک طراحی شهري ، به ویژه گفتمان توسعه شهري پایدار و زیبایی شناسی سبز (اکولوژیک) نقش و وظایف نوینی برخود پذیرفته و انتظارات جدیدي را پاسخگو باشد، معرفی می گردد. یافته هاي این مطالعه نشان می دهد که "محیط بصري شهر " به مثابه یک "مفهوم" از ماهیتی پویا، زنده و تکامل پابنده برخوردار است و قلمرو اطلاق مفهوم مزبور، مستمراً و به موازات بلوغ دانش و هنر طراحی شهري مورد پالایش و صیقل قرار گرفته است. در این مقاله
چگونگی زوال "زیبایی شناسی تجریدي" و رویکرد تزیینی به محیط بصري شهر و جایگزینی آن با "زیبایی شناسی بومسازگار" و ظهور رویکرد پایدار به این مقوله بررسی و نتایج در قالب یک چارچوب مفهومی تحت عنوان "سیر تحول مفهوم محیط بصري شهر" ارایه گردیده است.
محیط بصري شه رها از طریق نظام پیچید هاي از "نشانه" ها، ویژگی هاي اجتماعی ،اقتصادي و فرهنگی جوامع خویش را به منصه ظهور م یرسانند. در فرایند تعامل میان انسان و شهر، محیط بصري به مثابه" فصل مشترك" این دو، زمین ه ادراك، شناخت و ارزیابی محیطی شهروندان و بازدیدکنندگان را فراهم می آورد.
شهرهاي برخوردار از محیط بصري مطلوب قادرند تا با وسعت بخشیدن به تجربه زیباشناختی شهروندان، موجبات ارتقاي تصویر ذهنی جامعه از خویش و تقویت غرور مدنی آنان را فراهم ساخته و با اعتلا بخشیدن به وجهه شهر در سطح ملی و بین المللی، توان رقابتی شهر را براي جذب هر چه بیشتر سرمایه و اقشار خلاق تقویت نماید. هدف این مقاله تبیین اهمیت محیط بصري و منظر شهري ، گونه شناسی نقش هاي مختلفی که تاکنون منظر شهري بر عهده داشته اس ت، و بازشناسی روند تکاملی مفهوم آن می باشد. در این مطالعه، مفهوم " محیط بصري شهري" به عنوان مفهومی "دینامیک" که قادر است در انطباق با تحولات پارادایماتیک طراحی شهري ، به ویژه گفتمان توسعه شهري پایدار و زیبایی شناسی سبز (اکولوژیک) نقش و وظایف نوینی برخود پذیرفته و انتظارات جدیدي را پاسخگو باشد، معرفی می گردد. یافته هاي این مطالعه نشان می دهد که "محیط بصري شهر " به مثابه یک "مفهوم" از ماهیتی پویا، زنده و تکامل پابنده برخوردار است و قلمرو اطلاق مفهوم مزبور، مستمراً و به موازات بلوغ دانش و هنر طراحی شهري مورد پالایش و صیقل قرار گرفته است. در این مقاله
چگونگی زوال "زیبایی شناسی تجریدي" و رویکرد تزیینی به محیط بصري شهر و جایگزینی آن با "زیبایی شناسی بومسازگار" و ظهور رویکرد پایدار به این مقوله بررسی و نتایج در قالب یک چارچوب مفهومی تحت عنوان "سیر تحول مفهوم محیط بصري شهر" ارایه گردیده است.
