ماشین درون سوز

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
ماشین درون سوز

قبل از توسعه نیروگاه هسته ای تمامی سهم قابل ملاحضه انرژی مکانیکی مورد استفاده بشر از منبع انرژی خورشید می بود. و هنوز روش های علمی برای استفاده مسقیم انرژی تشعشعی رو به صورت کامل نمی دانستند.
مشکل اینجا بود که شدت انرژی خورشید که به زمین می رسید و بر یک متر مربع از سطح تابیده می شود کوچک می بود. پس مشکل اینجا بود که آنها نمی توانستند این انرژی را در یک نقطه متمرکز کنند تا یک منبع بزرگ انرژی برای کار تولید کنند. پژرهش و تحقیقات در این زمینه شروع شد. و کم کم توانستند از انرژی خورشید به عنوان گرما استفاده کنند. مثلا از تشعشع آن برای گرم کردن منازل و تولید دماهای بالاتر برای کوره های خورشیدی بدست آمد.
انرژی جنبشی ناشی از حرکت جرم معینی از هوا تا حدودی برای تولید کار (آسیاب های بادی) به خصوص در مناطق روستایی مورد استفاده قرار گرفته است. ولی مشکلاتی هم به همراه دارد از جمله اینکه نامطمئنی در سرعت باد و نیاز به وسایل با اندازه بزرگ برای تولید مقدار زیاد انرژی از جمله این مشکلات می باشند.
بهره برداری از انرژی پتانسیل امواج و جزرومد قابل تصور می باشد. پس تلاش برای بدست آوردن و استفاده از این انرژی شروع شد. ولی مشکل اینجا بود که میزان انرژی بدست آمد نسبت به کل تقاضای جهانی بسیار ناچیز بود.
پس باید به دنبال انرژی دیگری می بودند مثل انرژی شیمیائی سوخت ها و انرژی هسته ای است.

ادامه دارد.......................
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
ماشین درون سوز

استفاده از نیروی آب از طریق تبدیل انرژی مکانیکی از شکلی به شکل دیگر بوده و یک بازدهی 100 در صد طبیعی را می تواند به همراه داشته باشد. از طرف دیگه روش های امروزی برای استفاده از انرژی ملکولی یا هسته ای مبتنی بر رها شدن گرما و تبدیل قسمتی از آن به کار مفید است. بر طبق این بازدهی تمامی اینگونه فرآیندها طبیعتا کوچک می باشند. هنگامی که تبدیل انرژی موجود در سوخته ها به کار بدون تولید واسطه گرما امکان پذیر باشد در این صورت بازدهی تبدیل به میزان قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. یک وسیله ساده که می تواند انرژی شیمیائی را مستقیما به انرژی الکتریکی تبدیل کند پیل الکترولیت نامیده می شود.
پیشرفت هایی در این زمینه صورت گرفته که مبتنی بر سوخت های هیدروژنی و کربنی مانند گاز طبیعی یا ذغال سنگ است. این چنین پیل های سوختی در حال حاضر برای برآوردن نیروی لازم برای مقاصد بخصوص مورد استفاده قرار می گیرد. معمولا بازدهی اینگونه پیل ها در محدوده ای بین 60 تا 80 درصد معادل با دوبرابر مقدار حاصل توسط فرآیند متعارف تبدیل اولیه انرژی شیمیائی به گرماست.
دریک نیروگاه متعارف انرژی ملکولی سوخت توسط یک فرآیند احتراق آزاد می شود. وظیفه وسیله تولید-کار تبدیل قسمتی از گرمای احتراق به انرزی مکانیکی می باشد. در یک نیروگاه هسته ای فرآیند شکاف یا ترکیب انرژی هسته های اتم را بصورت گرما آزاد نموده و سپس جزئی از این گرما به کار تبدیل می گردد.
ادامه دارد...........................
 

Similar threads

بالا