سيليكاژل اولين بار در سال 1919 ميلادي توسط پروفسور شيميدان به نام والتر . آ . پاتريك از دانشگاه جان هاپكينز بالتيمور به ثبت رسيد . اگر چه قبل از آن در ماسك هاي ضد گاز در جنگ جهاني اول استفاده مي شده است براي مقابله با گاز هاي سمي و گاز هاي اشك آور و در جنگ جهاني دوم در نگه داري تجهيزات و مهمات و داروي پني سيلين در بهترين شرايط . البته بعضي از محققان تاريخ كشف آن را به سال 1640 هم نسبت مي دهند . كاربرد ها در صنايع تهويه ، صنايع جنگ ، الكترونيك ، دارو سازي و كروماتوگرافي ستوني و صنايع غذايي ، در تهيه بنزين با اكتال بالا ، تهيه برتادين از الكل و همچنين جزء لاينفك فرايند ساخت لاستيك مي باشد . سيليكاژل يك جسم پر منفذ دانه دانه اي (گرانول) مي باشد از واكنش شيميايي بين سيليكات سديم (شيشه مايع) و اسيد سولفوريك ساخته مي شود . اكسيد سيليسيوم يا سيليكا با علامت اختصاري sio 2تركيب شبيه ماسه هاي دريا دارد و برخلاف اسم آن ژل نيست بلكه جامد است . تفاوت بين سيليكاژل و ماسه در اين است كه ماسه يك جسم كريستالي (بلوري) و بدون منفذ است در صورتي كه سيليكاژل يك جسم غير كريستالي و بي نظم و با منافذ بسيار زياد مي باشد . قطر منافذ موجود 5 الي 3000 آنگستروم مي باشد و توانايي جذب مولكول ها تا اين ابعاد را خواهد داشت ....
ادامه مقاله :
http://iranhvac.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=63&Itemid=14
ادامه مقاله :
http://iranhvac.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=63&Itemid=14
