گزارشي از تک ستارهي بسکتبال ايران در NBA
رئيس، سرمربي و بازيکنان ممفيس از "حامد حدادي" مي گويند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: قهرماني - همگاني
حامد حدادي نخستين بازيکن ايراني است که موفق شده به ليگ حرفه اي بسکتبال آمريکا راه پيدا کند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، حدادي چندي پيش براي نخستين بار به همراه تيم جديد خود، ممفيس گريزليز تمرين کرده و خود را براي بازي هاي پيش فصل NBA آماده مي کند. او که با لقب آسمان خراش ايران شناخته مي شود، اين روزها در ممفيس توجه بسياري را به خود جلب کرده است. پايگاه اينترنتي NBA در گفت و گويي با مدير باشگاه ممفيس، سرمربي اين باشگاه و چندي از هم تيمي هاي حدادي نظر آنها را نسبت به اين بازيکن 23 ساله جويا شده است.
کريس والاس (مدير باشگاه): شما همواره فکر مي کنيد چند نفر توانسته اند از چنين کشورهاي دوري به NBA راه پيدا کنند اما حالا در سال 2008، اين نخستين بازيکن ايراني است که موفق به انجام اين کار شده است.
مارک لاواروني (سرمربي): ما از بابت حضور حامد در اينجا بسيار هيجان زده هستيم و همواره به او به عنوان بازيکن حاضر در تيم نخست نگاه کرده ايم.
فکر مي کنم بايد ارزش زيادي براي حامد قائل شد. مشکل هايي پيش از حضور او در اينجا بود و و اينکه او بايد سخت کوش باشد. فشارهاي بيشتر بر او وارد است، نه تنها براي دوري خانوادهاش بلکه بابت دوري از خانه، دريافت کارت تامين اجتماعي و يا افتتاح حساب بانکي. بنابراين فکر مي کنم که ما نه تنها بايد به او تصويري از بسکتبال اينجا ارائه بدهيم بلکه بايد تصويري روشن درباره زندگي در آمريکا براي نخستين بار به او نشان داده شود.
هم تيمي صربستاني حدادي: به دلايلي، متاسفانه هنوز نمي دانيم که چگونه بايد سياست و ورزش را از يکديگر جدا کرد. به ياد دارم زماني که من به NBA آمدم، صربستان وضعيت بدي داشت. برخي مواقع مردم نمي توانند اينگونه به مسائل نگاه کنند. ورزش همواره سعي در متحد ساختن مردم جهان داشته است و بدون شک او مي تواند به کشورش کمک کرده و نشان دهد که چه انسان بزرگي است و اينکه مردم بزرگ همه جاي دنيا هستند.
مارک گسول: او (حامد) درک کاملي نسبت به تمامي مسائل دارد. او درک مي کند که اکثر مردم چه فکري ميکنند اما مهمتر از همه اين است که او خود بسکتبال را مي فهمد.
هم تيمي آمريکايي حامد: او نه تنها براي خودش بلکه براي تمام کشورش بازي مي کند. زماني که او به اينجا آمد احساس کرديم که يک نفر از خود ما است. او هم تيمي ما و همانند برادر ماست. چه آمريکايي باشد و چه ايراني ما رفتار يکساني با او داريم.
حامد حدادي: اهواز يک شهر بسيار وسيع است، در آن زمان جنگ عراق تازه به پايان رسيده بود. من حتي کفش بسکتبال هم نداشتم و دماي هواي آنجا بين 50 تا 55 درجه سانتيگراد قرار داشت. پاهاي من همواره تاول مي زدند و شرايط بسيار دشواري داشتم. در آن زمان هرگز تصور نمي کردم که روزي به اينجا خواهم رسيد تا اينکه 4 سال پيش به اين اعتماد بنفس رسيدم که مي توانم يک بازيکن حرفهاي شوم. امروز روز دشواري را پشت سر گذاشتم چرا که مدتها بود تمرين نکرده بودم. حدود دو هفته به دنبال انجام کارهاي گذرنامهام براي حضور در اينجا بودم. اميدوارم روز به روز، شرايط برايم آسان تر شوند. بسکتبال زبان خودش را دارد. زماني که بيرون از سالن بسکتبال هستم برايم دشوارتر است اما اينجا راحت تر هستم چرا که بسکتبال همه جا زبان خودش را دارد. مي خواهم تمامي تلاشم را بکنم و بهترين باشم تا بتوانم در اينجا نمادي براي بسکتبال ايران شوم.