زمزمه های عاشقانه

[moein1387]

چه قدر خاطره ها تب دارند

وقتي از غصه ي ما بيمارند

چه قدر حسرت روزهاي محال

به دل دفتر ما بيدارند !

چه قدر واژه «بي تو» اينجاست !

وقتي از ثانيه ها سرشارند !

چه دل عاشقِ ويران اينجاست

سر شوريده !؟.. همه بر دارند!

سرسودايي من ديگر نيست

عاشقو ، روح و تنم بيزارند

فكر آن وعده پوچِ بي نقش !

همه اعضاي تنم فريادند

همه ي شور وشعفهاي دلم

چو سرابي ز عدم ٬ دريادند

شده آن زهرهِ خاموشِ زمین

چه قدر خاطره ها تب دارند !؟

 

[moein1387]

به راستي چقدرسخت است خندان نگه داشتن لب ها در زمان گريستن قلب ها و تظاهر به خوشحالي در اوج غمگيني و چه دشوار و طاقت فرساست گذراندن روزهاي تنهايي و بي ياوري درحالي كه تظاهر مي كني هيچ چيز برايت اهميت ندارد اما چه شيرين است درخاموشي وتنهايي به حال خود گريستن و باز هم نفرين به تو اي سرنوشت.

 

[moein1387]

ارزو
ای کاش مرگ ادما پولی بود

اگه میشد دار و ندارمو میذاشتمو

از عالم ادم گدایی میکردم

که زودتر لحظه شیرینو با دل و جون تو اغوش بگیرم

اخه مرگ تنها چیزیه که قسم خوردم بغلش کنم

 

[moein1387]

به راستي چقدرسخت است خندان نگه داشتن لب ها در زمان گريستن قلب ها و تظاهر به خوشحالي در اوج غمگيني و چه دشوار و طاقت فرساست گذراندن روزهاي تنهايي و بي ياوري درحالي كه تظاهر مي كني هيچ چيز برايت اهميت ندارد اما چه شيرين است درخاموشي وتنهايي به حال خود گريستن و باز هم نفرين به تو اي سرنوشت.

 

[moein1387]

از غم خبری نبود اگر عشق نبود
دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود؟

بی رنگ تر از نقطۀ موهومی بود
این دایرۀ کبود، اگر عشق نبود

از آینه ها غبار خاموشی را
عکس چه کسی زدود اگر عشق نبود؟

در سینۀ هر سنگ دلی در تپش است
از این همه دل چه سود اگر عشق نبود؟

بی عشق دلم جز گرهی کور چه بود؟
دل چشم نمی گشود اگر عشق نبود

از دست تو در این همه سرگردانی
تکلیف دلم چه بود اگر عشق نبود؟

 

[moein1387]

نگرانم

نگران اين موجها

که دسته دسته رم کرده اند

می دوند

و نمی دانند

بر ساحلی نزديک...

.

.

.

نگرانم!

نگران اين نوار قلب......

 

[moein1387]

اگه يادت باشه يه روزي بهم گفتي كه قلبمو بهت هديه بدم

يادمه گفتي اين بهترين چيزي هست كه مي تونم بهت هديه بدم

 

[moein1387]

با تو بودن سهم زیادی از زندگیست.............
از زلال آبی دریاچه مهربانیم افزون است
و از سبزه های بهاری عاشق ترم

با من ترانه زندگی بخوان تا همیشه

بگذار نسیم برایمان عطر زندگی آورد

با من بمان........عاشق

 

[moein1387]

بگذار تنهاییم را با تو قسمت کنم



و تمام لحظاتت را پر کنم با عشق



بگذار غربتت را با آواز بودنم آهنگ بخشم ..........



من سزاوار با تو بودنم............



بگذار تا شانه هایت را بالین بدانم برای درد هایم................



جاری باشیم در بودن



میدانم تو می آیی.................

 

[moein1387]

ازخانه بیرون میزنم اما کجا امشب

شاید تو می خواهی مرا در کوچه ها امشب

پشت ستون سایه ها روی درخت شب

می جویم اما نیستی در هیچ جا امشب

می دانم آری نیستی اما نمی دانم

بیهوده می گردم به دنبالت چرا امشب

هرشب تورا بی جستجو می یافتم اما

نگذاشت بی خوابی بدست آرم تو را امشب

ها...سایه ای دیدیم

شبیهت نیست اما حیف

ایکاش می دیدم به چشمانم خطا امشب

هر شب صدای پای تو می آمد از هر چیز

حتی زبرگی هم نمی آید صدا امشب

امشب زپشت ابرها بیرون نیامد ماه

بشکن قرق را ماه من بیرون بیا امشب

گشتم تمام کوچه ها را یک نفس هم نیست

شاید که بخشیدند دنیا را به ما امشب

طاقت نمی آرم تو که می دانی از دیشب

باید چه رنجی برده باشم بی تو تا امشب

ای ماجرای شعر و شبهای جنون

من آخر چگونه سر کنم بی ماجرا امشب

 

[moein1387]

ترانه هم ندارد آن ترنم صدای تو

بهارهم نمی رسد به پای آن صفای تو

شمیم هرگلی که بادرساندت به هرکسی

هزار باغ گو بود به زیر آن قبای تو

قدم چو میزنی بدان ,که پای توبه دیده ها

چورقص آهوان کند هوائی غنای تو

دوای درد من توئی که کس نداند این نشان

نشان من بود همین , همیشه مبتلای تو

غزل غزل ترانه تو , بهای هر بهانه تو

نقش توئی نگار تو به هر لبی ثنای تو

به چشم خودمرابخوان که من غریب وبی کسم

بیا مرا صدا بزن شوم من آشنای تو

یگانه با تو می شود...... اگر فدا شود

همیشه این بود سوال که کی شوم فنای تو..

 

[moein1387]

داری به چی فکر می کنی؟هر لحظه آماده ای که خداحافظی کنی و بری؟
من که نفهمیدم، من که آخرم درست و حسابی ندیدمت، نشناختمت.
نمی دونم وقتی دلم برات تنگ می شه چی کار کنم.
انگار چشمام بستس،انگار گوشام نمی شنوند.وقتی لبام از هم باز می شه و صدای خنده ازش می آد.یکی تو دلم می گه کی بود؟ تو بودی نازنین؟
انگار همه چی بلند شده و رو هواست،تا وقتی تو رفتی آوار بشن رو سرم.
دستامو به نشونه تسلیم بالا گرفتم واحساس آدمی رو دارم که با چشم بسته به جوخه اعدام بستنش.
"نیست"واقعی یعنی چی؟من نمی فهمم "نیست" یعنی چی؟
می گن قبل از اینکه اتفاق بیافته آدما آمادگیشو پیدا می کنند،هستی اینطوری عمل می کنه.ولی من آماده نیستم،نه نمی تونم،آماده نمی شم..تو هنوز همونجا نشستی،هیچ کجام نمی ری، با همون نگاه مهربونت ،با همون صدای مهربونت،با همون دستای مهربونت. من هیچ وقت آماده نمی شم.
وقتی همه از خدا سلامتی می خواستن،وقتی یه زندگی خوب می خواستن،وقتی خوشبختی می خواستن،وقتی آرامش و شادی می خواستن،من تو رو خواستم.فکر می کنی چند بار از خدا بخوای،چند سال بخوای بهت می بخشه؟فکر می کنی چند تا شب با چشمای خیس بخوابی دلش به رحم می آد؟
داری اذیت می شی؟ نکنه به خاطر دل من تو رو نبرد پیش خودش؟من نمی خواستم اینطوری بشه.نمی خواستم توی این دنیای کثیف بمونی و عذاب بکشی.وقتی فهمیدم که دوست داری بری ،وقتی بهم گفتن که وقت رفتنه.من دیگه هیچی نگفتم.
گفت :حالت خوب نیست.گفت ازتو دل بکنم.گفت نخوام که بمونی. یعنی هیچ کاری نمی شه کرد.چرا اینطوری؟چرا؟
من هنوز خیلی چیزارو بهت نگفتم.گفتم دوست دارم؟نکنه نگفته باشم؟! گفتم قربونت برم؟ گفتم ببخشید؟گفتم معذرت می خوام؟نه نگفتم .
می گن همه چی گذراست،آره راست میگن.میگن غم و شادی به هم تبدیل میشن. اما غم نبودن تو به چجور شادی تبدیل میشه ؟کی از دلم می ره؟
غم اون کوچولوی دست فروش که 4 سالشم نبود، غم اون آدم معروف که از شدت حس تنهایی گریه می کرد،غم دختری که روی پل حافظ دیدم و بدجوری دلم رو سوزوند. غم مادرم، غم برادرم،غم دوستام.همه با یه خدا بزرگ از دلم می رفت اما... غم نبودن تو

 

[moein1387]

در ظلمات تنهایی های من ٬

تو . . . یاد تو . . . و خاطراتت ٬

روشنترین ستاره های منند . . .

پر نورترین شعاعهای امید . . .

وقتی که چشمهایم را . . آرام می بندم . . .

آرامش یاد تو ٬ در همه رگهایم

طراوت شیرینی می دواند . . .

و مرا به سوی آینده سوق می دهد . .

با گامهایی استوار .

 

[moein1387]

من بي تو از اين ستاره ها مي ترسم

از بودن با بهانه ها مي ترسم

از ترس عبور آسمان از دل شب

از رهگذر شبانه ها مي ترسم

در تلخ ترين حضور آئينه و آب

از عاشقي جوانه ها مي ترسم

انبوه دوباره ترانه ها ي تازه

از خواندن عاشقانه ها مي ترسم

يكبار بيا براي من محرم شو

ازخلوت سرد خانه ها مي ترسم

 

[moein1387]

بي تو با عشق كمي حرفم شد

صحبت از دل صحبت از من هم شد

صحبت از فاصله و اجباري

كه در آن شاخه ي بيدي خم شد

و در اندوه نگاه من و تو

خنده چون شمع حضورش كم شد

و همان لحظه كه قرباني چشم

رنگ تاريكش از آه و دم شد

تازه مي گفت غزل ،بيهوده

اين همه ثانيه ها صرفم شد

آري آن شب و در آن خلوت سرد

بي تو با عشق كمي حرفم شد.

 

[moein1387]

سنگين نشسته خاطر باران به ذهن من

اما چه حيف كه گذر نمي كند ابري

براين همه بي حوصله گي آفتاب

حتي ستاره آني نمي كند صبري

در تيك تاك ساعت بي ثانيه ،زمان

برجسم خسته اش حتي نمي كند قبري

اندوه واره ترين غزل براي گناه تو

نه!عشق كه گناه نمي كند ،جبري

اما صداي تو بود كه مي گفت باران

از آسمان كه گذر نمي كند ابري !؟

 

[moein1387]

كوكي بزن پاچه ام را كه دريده اند گرگها

شايد بي حاشيه ترين لباس را ديده اند گرگها

اندازه ي همه عمر خود با پوستين

آري به جاي گوسفند چريده اند گرگها

زير بلوط كهنه ي آنجا،نگاه كن

از روي گل رو به آزادي پريده اند گرگها

در واپسين غروب و نهايت دلمرگي زمين

حرفهاي تازه انجير را چيده اند گرگها

اما هنوز هم نشسته و مي خوانم،آفتاب

كوكي بزن پاچه ام را كه دريده اند گرگها

 

[moein1387]

پشت شيشه يك نفس همراه باران مي دويد

خاك هم با هر قدم احساس اورا مي شنيد

تار تار پود و ضربش از هواي غصه بود

چونكه در تكرار باران غنچه او مي خميد

هاي هاي و حرف حرف و لحظه لحظه آسمان

برتن شيشه قفس با قطره قطره مي كشيد

تلخ تر مي شد زماني كه به جاي اشكها

قطره باران بي رحمي به لبها مي رسيد

سردمي شد قطره روي خشكي لبهاي سرد

بعد هم از آسمان تا سينه اش شب مي تنيد

پشت شيشه يك نفس آن گوشه تنها خفته است

او كه تا خاري به دستش زخم مي زد مي رميد

 

[moein1387]

پنچ وارونه چه معنایی دارد؟
خواهر کوچکم از من پرسید من به او خندیدم

کمی آزرده و حیرت زده گفت : روی دیوار و درختان دیدم باز هم به او

خندیدم طفلک ترسید بغلش کردم و به او گفتم:

وقتی غم سقف کوتاه دلت را خم کرد بی گمان می فهمی

پنچ وارونه چه معنایی دارد!

 

[moein1387]

به راستي چقدرسخت است

خندان نگه داشتن لب ها در زمان گريستن قلب ها

و تظاهر به خوشحالي در اوج غمگيني

و چه دشوار و طاقت فرساست گذراندن روزهايي تنهايي و بي ياوري

درحالي که تظاهر مي کني هيچ چيز برايت اهميت ندارد

اما چه شيرين است درخاموشي وتنهايي به حال خود گريستن

و باز هم نفرين به تو اي سرنوشت

 

[moein1387]

براي عشق تمنا كن ولي خار نشو. براي عشق قبول كن ولي غرورتت را از دست

نده . براي عشق گريه كن ولي به كسي نگو. براي عشق مثل شمع بسوز ولي نگذار

پروانه ببينه. براي عشق پيمان ببند ولي پيمان نشكن . براي عشق جون خودتو بده

ولي جون كسي رو نگير . براي عشق وصال كن ولي فرار نكن . براي عشق زندگي

كن ولي عاشقونه زندگي كن . براي عشق بمير ولي كسي رو نكش . براي عشق

خودت باش ولي خوب باش

 

[moein1387]

من به دنبال کسی ميگردم که غمش را با من تقسيم کند من دلم را با او و پس از آن هر دو با هم به تماشای بهار برويم.

 

[moein1387]

هیچ بارانی نمی بارد ؛ مگر صفا دهد!

هیچ گلی جوانه نمی زند ؛ مگر هدیه شود!

هیچ خاطره ای زنده نمی ماند ؛ مگر شيرين باشد!

هیچ لبخندی نیست ؛ مگر شادی بیاورد!

پس :

بگذار باران شوق بر زندگیت ببارد ؛ تا روحت را صفا دهد

گلهای عشق در دلت جوانه زند ؛ تا آنها را به دیگران هدیه کنی

خاطراتت قشنگ باشند ؛ تا همواره به یادشان بیاوری

لبخند بر لبانت نقش بندد ؛ تا شادی را بيفشاني

و بهاری بیاید تا بدانی ؛ باز هم فرصت بودن هست

 

[moein1387]

من روز خویش را
با افتاب روی تو ،
کز شرق خیال دمیده است ،
اغاز میکنم
ان لحظه ها که مات
در انزوای خویش
یا در میان جمع
خاموش مینشینم :
موسیقی نگاه ترا گوش میکنم ،
گاهی میان مردم در ازدحام شهر
غیر از تو ،
هر چه هست فراموش میکنم.

 

[moein1387]

تو را همین گونه که هستی

دوست می دارم !

تلخی های تو ، شیرینی خاصی

به لحظه هایم می دهد !

آسوده باش محبوب من !

من خریدار اخم های تو نیز هستم ...

 

[moein1387]

این همه حسود بودم و نمی دانستم.
به نسیمی که از کنارت
موذیانه می گذرد
به چشمهای آشنا و پر آزار،
که بی حیا نگاهت می کند
به آفتابی که فقط تلاش گرم کردن تو را دارد،
حسادت می کنم.......
من آنقدر عاشقم
که به طبیعت بد بینم
طبیعت پر از نفسهای آدمی است،
که مرا وادار می کند حسادت کنم
به تنهایی ام
به جهان
به خاطره ای دور بودن از دستان تو...

 

[moein1387]

شب بارانيم را حس نكردي

دل زندانيم را حس نكردي

در اين بيغوله هر شب تا سحرگه

غم پنهانيم را حس نكردي

 

[moein1387]

چرا آتش زدي اين لانه دل

تو كه سوزاندي اين كاشانه دل

برو اي عشق آخر توحيا كن

سيه پوشانده اي اين خانه دل

 

[moein1387]

من يقين دارم كه برگ ،


كاين چنين خود را رها كردست در آغوش باد ،

فارغ است از ياد مرگ !

آدمي هم مثل برگ ، مي تواند زيست بي تشويش مرگ ،

گر ندارد همچو او آغوش مهر باد را ،

مي تواند يافت لطف :

«هر چه باداباد را »

 

[moein1387]

میخواستم بهت بگم چقدر پریشونم
دیدم خودخواهیه دیدم نمیتونم
تحمل میکنم بی تو به هر سختی
به شرطی که بدونم شادو خوشبختی
به شرطی بشنوم دنیات آرومه
که دوستش داری از چشمات معلومه
یکی اونجاست شبیه من یه دیوونه
که بیشتر از خودم قدرت رو میدونه
چیکار کردی که با قلبم به خاطر تو بی رحمم
تو میخندی چه شیرینه گذشتن تازه میفهمم
تو رو میخوام تموم زندگیم اینه
دارم میرم ته دیوونگیم اینه
نمیرسه حتی به تو صدای من
تو خوشبختی همین بسه برای منهمین بسه برای من