همیشه قبل هر حرفی برایت شعر می خوانم قبولم کن من آداب زیارت را نمی دانم نمی دانم چرا این قدر با من مهربانی تو نمی دانم کنارت میزبانم یا که مهمانم نگاهم رو به روی تو بلاتکلیف می ماند که از لبخند لبریزم، که از گریه فراوانم