sajad431
عضو جدید
با اندازه‌گیری یک تفاوت بسیار اندک در دو ساعت کوانتومی، فیزیکدان‌ها ثابت کردند که یکی از پایه‌های نظریه گرانش آلبرت اینشتین محکم‌تر از آنی است که پیش از این تصور می‌شد.
این آزمایش، تازه‌ترین نمونه از سری آزمایش‌هایی است که دانشمندان برای موشکافی یکی از پیش‌بینی‌های اینشتین انجام داده‌اند، این‌که ساعت‌ها در میدان‌های جاذبه‌ای قوی‌تر، آهسته‌تر کار می‌کنند.
به گزارش نیچر، برای چندین دهه دانشمندان ساعت‌ها را در ارتفاعات بالاتری که جاذبه زمین در آنها کمتر است، قرار می‌دادند و تغییرات متعاقب آن را اندازه‌گیری می‌کردند. از یک ساعت در یک برج دانشگاه هاروارد در دهه 1960، تا ساعت‌هایی که در دهه 1970 در هواپیماها قرار می‌گرفتند، تا ساعتی که در سال 1980 در یک راکت قرار گرفت و هزاران کیلومتر دورتر از سطح زمین به فضا ارسال شد؛ دانشمندان هر چه تلاش کردند، نتوانستند نشان دهند که نظریه اینشتین اشتباه بوده است.
اکنون، گروهی که توسط هولگر مولر از دانشگاه برکلی کالیفرنیا هدایت می‌شوند، تاثیر جاذبه را بر تغییر زمان ده‌هزار بار دقیق‌تر از هر آزمایشی که تا پیش از این انجام شده بود، اندازه‌گیری کرده‌اند. آنها نشان دادند که تاثیر جاذبه بر زمان با دقت7 قسمت در میلیارد قابل پیش‌بینی است.
نکته جالب توجه این آزمایش در این بود که آنها این کار را تنها با استفاده از دو ساعت آزمایشگاهی انجام دادند که بیش‌از یک دهم میلی‌متر اختلاف ارتفاع نداشتند؛ و این یعنی انجام آزمایشی بر روی یک نظریه بسیار پیچیده با استفاده از مجموعه‌ای که در دنیای امروز آزمایش‌های بزرگ و پیچیده فیزیکی، بی‌اندازه ابتدایی به نظر می‌رسد.
«انجام آزمایش‌های بسیار دقیق روی میز آزمایشگاه چیزی نیست که تنها مربوط به گذشته باشد»، این عقیده مولر است. تیم تحقیقاتی وی نیز شامل آکیم پیترز از دانشگاه هومبولت برلین و استیون چو، شخص وزیر انرژی ایالات متحده بود.
این آزمایش، تازه‌ترین نمونه از سری آزمایش‌هایی است که دانشمندان برای موشکافی یکی از پیش‌بینی‌های اینشتین انجام داده‌اند، این‌که ساعت‌ها در میدان‌های جاذبه‌ای قوی‌تر، آهسته‌تر کار می‌کنند.
به گزارش نیچر، برای چندین دهه دانشمندان ساعت‌ها را در ارتفاعات بالاتری که جاذبه زمین در آنها کمتر است، قرار می‌دادند و تغییرات متعاقب آن را اندازه‌گیری می‌کردند. از یک ساعت در یک برج دانشگاه هاروارد در دهه 1960، تا ساعت‌هایی که در دهه 1970 در هواپیماها قرار می‌گرفتند، تا ساعتی که در سال 1980 در یک راکت قرار گرفت و هزاران کیلومتر دورتر از سطح زمین به فضا ارسال شد؛ دانشمندان هر چه تلاش کردند، نتوانستند نشان دهند که نظریه اینشتین اشتباه بوده است.
اکنون، گروهی که توسط هولگر مولر از دانشگاه برکلی کالیفرنیا هدایت می‌شوند، تاثیر جاذبه را بر تغییر زمان ده‌هزار بار دقیق‌تر از هر آزمایشی که تا پیش از این انجام شده بود، اندازه‌گیری کرده‌اند. آنها نشان دادند که تاثیر جاذبه بر زمان با دقت7 قسمت در میلیارد قابل پیش‌بینی است.
نکته جالب توجه این آزمایش در این بود که آنها این کار را تنها با استفاده از دو ساعت آزمایشگاهی انجام دادند که بیش‌از یک دهم میلی‌متر اختلاف ارتفاع نداشتند؛ و این یعنی انجام آزمایشی بر روی یک نظریه بسیار پیچیده با استفاده از مجموعه‌ای که در دنیای امروز آزمایش‌های بزرگ و پیچیده فیزیکی، بی‌اندازه ابتدایی به نظر می‌رسد.
«انجام آزمایش‌های بسیار دقیق روی میز آزمایشگاه چیزی نیست که تنها مربوط به گذشته باشد»، این عقیده مولر است. تیم تحقیقاتی وی نیز شامل آکیم پیترز از دانشگاه هومبولت برلین و استیون چو، شخص وزیر انرژی ایالات متحده بود.
منبع
