'مارچوبه' گیاهی است علفی و چند ساله كه ارتفاع آن تا چند متر می رسد و دارای شاخه های نسبتا چوبی و صاف است.
مارچوبه بطور وحشی در اكثر نقاط دنیا می روید؛ برگ های آن فلسی شكل است كه از كنار آنها شاخه هایی باریك و دراز و سبز رنگ به صورت دسته های 3 تا 8 تایی خارج می شود.
به دلیل زیبا بودن این گیاه آن را در باغچه ها می كارند و در اوایل پائیز می چینند.
این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده است و حتی در اهرام ثلاثه مصر نقاشی هایی وجود دارد كه مارچوبه را نشان می دهد.
مارچوبه دارای تركیبات شیمیایی آسپاراژین، كونی فرین، اینوزیت، تانن، اسدی گالیك، آسپاراگوز و اسید سوكسی نیك است. دانه آن دارای 15 درصد مواد روغنی است. این روغن زرد مایل به قرمز است.
خواص دارویی
این گیاه ادرارآور و دارای خواص زیادی است: خوردن آن دید چشم را تقویت می‌كند، ضعف مثانه را برطرف كرده و برای تقویت قلب مفید است. مارچوبه همچنین ملین است و یبوست را برطرف می‌كند و تب بری قوی است.
این گیاه به علت داشتن كلروفیل خون ساز است و كسانی كه كم خون هستند باید از آن استفاده كنند و به ساختن گلبول‌های قرمز خون نیز كمك می‌كند.
مارچوبه منبع عالی پتاسیم است. در این گیاه تركیبی از پتاسیم و نوعی اسید آمینه وجود دارد كه اثری مدر دارد و در نتیجه كمك می كند آب اضافه بدن دفع شود.
مصرف مارچوبه مانع از ریزش مو می شود. خاصیت ضدالتهابی دارد و بنابراین برای درمان آسم، آرتریت و روماتیسم مفید است. مخلوطی از مارچوبه و عسل برای تقویت قلب مفید است.
مارچوبه دارای اینولین نوعی كربوهیدرات است كه برای دستگاه گوارش بسیار مفید است. وجود این نوع كربوهیدرات در روده باعث رشد باكتری های مفید مانند «لاكتوباسیلی» و «بیفیدو باكتریا» می شود.
مارچوبه سرشار از ویتامین C است كه برای تولید و حفظ كلاژن بدن ضروری است.
فیبر موجود در این گیاه مانع از بروز یبوست می شود. از مارچوبه برای درمان واریس استفاده می شود.
مارچوبه به عنوان آنتی اكسیدان برای درمان سرطان، آب مروارید و ناراحتی چشمی موثر است. قند خون را كنترل می كند و برای بیماران دیابتی مفید است و با افسردگی مقابله می كند و به سم زدایی بدن كمك می كند.
مارچوبه بطور وحشی در اكثر نقاط دنیا می روید؛ برگ های آن فلسی شكل است كه از كنار آنها شاخه هایی باریك و دراز و سبز رنگ به صورت دسته های 3 تا 8 تایی خارج می شود.
به دلیل زیبا بودن این گیاه آن را در باغچه ها می كارند و در اوایل پائیز می چینند.
این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده است و حتی در اهرام ثلاثه مصر نقاشی هایی وجود دارد كه مارچوبه را نشان می دهد.
مارچوبه دارای تركیبات شیمیایی آسپاراژین، كونی فرین، اینوزیت، تانن، اسدی گالیك، آسپاراگوز و اسید سوكسی نیك است. دانه آن دارای 15 درصد مواد روغنی است. این روغن زرد مایل به قرمز است.
خواص دارویی
این گیاه ادرارآور و دارای خواص زیادی است: خوردن آن دید چشم را تقویت می‌كند، ضعف مثانه را برطرف كرده و برای تقویت قلب مفید است. مارچوبه همچنین ملین است و یبوست را برطرف می‌كند و تب بری قوی است.
این گیاه به علت داشتن كلروفیل خون ساز است و كسانی كه كم خون هستند باید از آن استفاده كنند و به ساختن گلبول‌های قرمز خون نیز كمك می‌كند.
مارچوبه منبع عالی پتاسیم است. در این گیاه تركیبی از پتاسیم و نوعی اسید آمینه وجود دارد كه اثری مدر دارد و در نتیجه كمك می كند آب اضافه بدن دفع شود.
مصرف مارچوبه مانع از ریزش مو می شود. خاصیت ضدالتهابی دارد و بنابراین برای درمان آسم، آرتریت و روماتیسم مفید است. مخلوطی از مارچوبه و عسل برای تقویت قلب مفید است.
مارچوبه دارای اینولین نوعی كربوهیدرات است كه برای دستگاه گوارش بسیار مفید است. وجود این نوع كربوهیدرات در روده باعث رشد باكتری های مفید مانند «لاكتوباسیلی» و «بیفیدو باكتریا» می شود.
مارچوبه سرشار از ویتامین C است كه برای تولید و حفظ كلاژن بدن ضروری است.
فیبر موجود در این گیاه مانع از بروز یبوست می شود. از مارچوبه برای درمان واریس استفاده می شود.
مارچوبه به عنوان آنتی اكسیدان برای درمان سرطان، آب مروارید و ناراحتی چشمی موثر است. قند خون را كنترل می كند و برای بیماران دیابتی مفید است و با افسردگی مقابله می كند و به سم زدایی بدن كمك می كند.
