[h=1] بازوهای کهکشانی چگونه شکل گرفتند؟
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94040100219
دوشنبه ۱ تیر ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۹
محققان در تحقیقات جدید خود موفق به ارائه بینشی عمیق نسبت به نحوه شکل‌گیری بازوهای کهکشانی و چگونگی ورود گاز به مرکز کهکشان که میزبان احتمالی سیاه‌چاله است، شدند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا منطقه خراسان، ستاره‌شناسان در این بررسی دقیق چندتلسکوپی از کهکشانی نزدیک به راه شیری، یک میدان مغناطیسی را کشف کردند که اطراف بازوی اصلی آن کهکشان حلقه زده بود.
دانشمندان با استفاده از رصدخانه آرایه بسیار بزرگ (VLA) در بنیاد ملی علوم آمریکا و تلسکوپ رادیویی 100 متری ایفلبرگ در موسسه نجوم رادیویی ماکس پلانک آلمان، تحقیقات خود را روی کهکشانی به نام IC 342 انجام دادند که حدود 10 میلیون سال نوری از زمین فاصله داشت. بررسی داده‌های این دو مرکز از وجود ساختارهای مغناطیسی در اطراف این کهشکان خبر داد.
نتایج حاصل از این مطالعه به طرز شگفت‌آوری نشان داد یک حلقه مارپیچی عظیم دور بازوی اصلی کهکشان پیچیده شده است. این ویژگی که پیش از این در هیچ کهکشانی مشاهده نشده بود عامل تاثیرگذاری روی جریان گازی اطراف این بازوها شناخته شد.
مشاهدات اخیر، محققان را نسبت به جنبه دیگری از این کهکشان آگاه ساخت. ستاره‌شناسان پس از مشاهده نتایج حاصل از این مطالعه متوجه منطقه مرکزی درخشانی شدند که میزبان احتمالی سیاه‌چاله و محل تولد ستارگان جدید است. حفظ میزان بالای تولید ستارگان، نیازمند جریان ثابت گازی از مناطق خارجی به سمت مرکز این کهکشان است.
دانشمندان با اندازه‌گیری جهت‌گیری یا قطبش امواج رادیویی ساطع شده از این کهکشان، از ساختارهای میدان مغناطیسی آن نقشه‌برداری کردند. جهت‌گیری امواج رادیویی بر این میدان مغناطیسی عمود است.
سطح قطبش امواج نیز با گذر از میدان‌های مغناطیسی بین ستاره‌ای که در امتداد مسیر دید زمین وجود دارد، تغییر می‌کند و این مشاهدات در طول موج‌های مختلف باعث اصلاح چرخش سطح قطبش می‌شود.
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 94040100219
دوشنبه ۱ تیر ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۹
محققان در تحقیقات جدید خود موفق به ارائه بینشی عمیق نسبت به نحوه شکل‌گیری بازوهای کهکشانی و چگونگی ورود گاز به مرکز کهکشان که میزبان احتمالی سیاه‌چاله است، شدند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا منطقه خراسان، ستاره‌شناسان در این بررسی دقیق چندتلسکوپی از کهکشانی نزدیک به راه شیری، یک میدان مغناطیسی را کشف کردند که اطراف بازوی اصلی آن کهکشان حلقه زده بود.
دانشمندان با استفاده از رصدخانه آرایه بسیار بزرگ (VLA) در بنیاد ملی علوم آمریکا و تلسکوپ رادیویی 100 متری ایفلبرگ در موسسه نجوم رادیویی ماکس پلانک آلمان، تحقیقات خود را روی کهکشانی به نام IC 342 انجام دادند که حدود 10 میلیون سال نوری از زمین فاصله داشت. بررسی داده‌های این دو مرکز از وجود ساختارهای مغناطیسی در اطراف این کهشکان خبر داد.
نتایج حاصل از این مطالعه به طرز شگفت‌آوری نشان داد یک حلقه مارپیچی عظیم دور بازوی اصلی کهکشان پیچیده شده است. این ویژگی که پیش از این در هیچ کهکشانی مشاهده نشده بود عامل تاثیرگذاری روی جریان گازی اطراف این بازوها شناخته شد.
مشاهدات اخیر، محققان را نسبت به جنبه دیگری از این کهکشان آگاه ساخت. ستاره‌شناسان پس از مشاهده نتایج حاصل از این مطالعه متوجه منطقه مرکزی درخشانی شدند که میزبان احتمالی سیاه‌چاله و محل تولد ستارگان جدید است. حفظ میزان بالای تولید ستارگان، نیازمند جریان ثابت گازی از مناطق خارجی به سمت مرکز این کهکشان است.
دانشمندان با اندازه‌گیری جهت‌گیری یا قطبش امواج رادیویی ساطع شده از این کهکشان، از ساختارهای میدان مغناطیسی آن نقشه‌برداری کردند. جهت‌گیری امواج رادیویی بر این میدان مغناطیسی عمود است.
سطح قطبش امواج نیز با گذر از میدان‌های مغناطیسی بین ستاره‌ای که در امتداد مسیر دید زمین وجود دارد، تغییر می‌کند و این مشاهدات در طول موج‌های مختلف باعث اصلاح چرخش سطح قطبش می‌شود.
