اصفهان

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
جاذبه‌های تصویری گردشگری اصفهان

جاذبه‌های تصویری گردشگری اصفهان

[h=1][/h]

اصفهان شهری باستانی-گردشگری در مرکز ایران است. اصفهان به لحاظ جمعیت و وسعت پس از تهران و مشهد سومین شهر بزرگ و توسعه‌یافتهٔ ایران و یک‌صد و هفتاد و یکمین شهر پرجمعیت دنیاست. این شهر به داشتن معماری زیبای اسلامی و بسیاری از بلوارهای زیبا، پل‌های سرپوشیده، کاخ‌ها، مسجدها و مناره‌های منحصربفرد معروف است.



عصر ایران: اصفهان شهری باستانی-گردشگری در مرکز ایران است. اصفهان به لحاظ جمعیت و وسعت پس از تهران و مشهد سومین شهر بزرگ و توسعه‌یافتهٔ ایران و یک‌صد و هفتاد و یکمین شهر پرجمعیت دنیاست. این شهر به داشتن معماری زیبای اسلامی و بسیاری از بلوارهای زیبا، پل‌های سرپوشیده، کاخ‌ها، مسجدها و مناره‌های منحصربفرد معروف است. این امر باعث شده‌است که در فرهنگ ایرانی اصفهان، نصف جهان لقب بگیرد. میدان نقش جهان در اصفهان یکی از بزرگترین میدان‌های دنیاست و نمونه برجسته‌ای از معماری ایرانی-اسلامی است که توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شده‌است.








کلیسای وانک






سی و سه پل




عمارت عالی‌قاپو





کاروانسرای شاه‌عباسی




بازار قیصر





پل خواجو





آتشگاه





ورودی مسجد تاریخی امام




بافت تاریخی اطراف میدان نقش جهان


 

nahid9

عضو جدید
باغ پرندگان اصفهان

باغ پرندگان اصفهان


گزارش تصویری از باغ پرندگان اصفهان

در طول تاریخ یکی از جلوه های پرعظمت خلقت خداوند بزرگ درک و دیدار پرندگان و زیبایی و شنیدن آوای آنان بوده است که روش زیست، ساختمان و رنگ پرو بال و حرکات موزون آنها الهام بخش دانشمندان هنرمندان، زیست شناسان و شعرا بوده و هر چه که شناخت بیشتری پیدا می نموده اند شگفتی و اعجابشان نیز فزونی می گرفته است. با چنین نگرشی باغ پرندگان با مساحتی بالغ بر ۵۵ هزار متر مربع در سال ۱۳۷۵ به همت شهرداری اصفهان در بیشه ناژوان و در حدود ۴ کیلومتری غرب پل وحید احداث گردید و از نظر طراحی در سطح کشور در نوع خود بی نظیر است.

این باغ که یكی از جاذبه های تفریحی شهر اصفهان است، بخشی از پارك جنگلی ناژوان و رودخانه زاینده رود می باشد و از معدود باغهای پرندگان در خاورمیانه می باشد. محوطه داخلی باغ پرندگان با وسعت ۱۷ هزار متر مربع چنان زیبا فضاسازی شده که علاوه بر تامین نیازهای زیست محیطی پرندگان منظره ای زیبا و دلپذیر را جهت علاقمندان فراهم کرده است. پوشش توری سقف باغ با مساحت ۴۰ هزار متر مربع بر روی ۱۶ ستون فلزی به ارتفاع ۳۲-۲۵ متر نصب شده است.

در حال حاضر تعداد گونه هایی که در باغ پرندگان وجود دارد بیش از۱۳۰ گونه است و چون تدریجا گونه های جدیدی به این مجموع افزوده می شود این رقم فزونی خواهد یافت. تراکم گونه ای پرندگان باغ متفاوت است و این اختلاف بستگی به میزان امکان جمع آوری پرندگان و سازگاری آنها با شرایط محیطی حاکم دارد بطوریکه تعداد پرندگان متعلق به پاره ای از گونه ها صرفا یک جفت می باشد. با توجه به اینکه اکثر پرندگانی که بطور طبیعی در ایران و سایر نقاط کره زمین بسر می برند با شرایط گرم و خشک سازگاری ندارند، محل باغ پرندگان اصفهان طوری انتخاب شده است که در عین حال که از مرکز شهر فاصله زیادی ندارد بتواند شرایط آب و هوایی مناسبی برای پرندگان در بر داشته باشد و در واقع این خود یکی از مهمترین عوامل انتخاب محل فعلی بوده است.






















 

behzad-hr

عضو جدید
کاربر ممتاز
آخرین بار که رفتم فکر کنم 10 سال پیش بود ، یادش بخیر
واقعا محشره اونجا
 

setare2013

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
قشنگ بود ممنون استارتر
ولی خدایی من همش تو فرارم
پرنده و مرغ........ زیر دست و پات راه میره:cry:
بعضیاشون همینطوری راه میرن بین مردم :biggrin:
 

eizabel

عضو جدید
ممنون دوست خوبم عکسات خاطرات چند سال پیش رو برام زنده کرد تقریبا سال 85 اونجا بودم خیلی رفتم ولی آخریش اون موقع بود تشکر
 

onia$

دستیار مدیر تالار مدیریت
من یه لیست از جاهای دیدنی با ادرس میخوام از اصفهان کسی میتونه کمکم کنه
 

Vahidrezaii

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
به خاطر همین زیباییهاست که اگه هزار بار هم به این شهر سفر کنیم باز هم برای دیدن دوباره اون مشتاقیم.
 

m@hboubeh

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
جاری شدن دوباره آب در زاینده رود اصفهان

جاری شدن دوباره آب در زاینده رود اصفهان



با گشایش بخشی از آب موجود در سد زاینده رود بر روی بستر خشک این رودخانه، اصفهانی ها شامگاه چهارشنبه گذشته شاهد جاری شدن دوباره این رود بودند. جریان آب از این رود موجب خوشحالی مردم شهرها و روستاهای حاشیه آن شد و آنان شادمانه شکر خداوند متعال را به جا آوردند.

جریان دوباره آب از زاینده رود به منظور تامین آب مورد نیاز کشت پاییزه کشاورزان پایین دست این حوضه آبی و نیز افزایش حق آبه تالاب گاوخونی به 70 متر مکعب در ثانیه حاصل شده است. قرار است در این مرحله از جاری شدن زاینده رود که یک ماه به طول می انجامد، 150میلیون مترمکعب آب به بخش های مزروعی و زیست محیطی این حوضه آبی اختصاص یابد.

جریان آب در رودخانه زاینده رود در شهر اصفهان و شرق آن از خرداد سال گذشته تاکنون قطع بوده است. خشک سالی ادواری و بارگذاری بیش از حد روی رودخانه زاینده رود در سال های اخیر سبب خشکی این رودخانه و تالاب گاوخونی در مصب آن شده بود. زاینده رود از کوه های چلگرد در استان چهار محال و بختیاری سرچشمه می گیرد و پس از حدود 300 کیلومتر طی مسیر به تالاب گاوخونی در منطقه کویری شرق اصفهان می ریزد.













































 

s_aa

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
چه لذتی داره..زنده شدن دوباره اش...
تبریک به همه ایران و مخصوصا اصفهانی های عزیز
 

natanaeal

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
به نام خدای خرد آفرین............خرد آفرین را هزار آفرین

امیدوارم با این وقفه و خاموشی موقت زاینده رود آدمی به خودش بیاد و کمک کنه تا همیشه زنده بمونه./آمین

به کسانی هم که ثانیه شماری میکردن دوباره برگشتنش رو هم تبریک میگم و آرزو میکنم همیشه زنده رود بمونه براشون./آمین

خیلی دوست داشتم حوالی ساعت 3 صبح وقتی رو پل کاملا خلوته تنها باشم ، حتی تصورش شوق پروازه ...

تبریک از صمیم قلب منو هم پذیرا باشید

:gol::gol:
 

بانو امین

مدیر تالار اسلام و قرآن
عضو کادر مدیریت
مدیر تالار
کاربر ممتاز
به نام خدای خرد آفرین............خرد آفرین را هزار آفرین

امیدوارم با این وقفه و خاموشی موقت زاینده رود آدمی به خودش بیاد و کمک کنه تا همیشه زنده بمونه./آمین

به کسانی هم که ثانیه شماری میکردن دوباره برگشتنش رو هم تبریک میگم و آرزو میکنم همیشه زنده رود بمونه براشون./آمین

خیلی دوست داشتم حوالی ساعت 3 صبح وقتی رو پل کاملا خلوته تنها باشم ، حتی تصورش شوق پروازه ...

تبریک از صمیم قلب منو هم پذیرا باشید

:gol::gol:

آبجی بیا با هم میریم:)
 

petromech

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
چه عجب یه بخاری از این سیاسیون حاصل شد...

ایشالله به امید جریان آب در دریاچه اورمیه
 

1234hamid

کاربر بیش فعال
خوش بحال بچه های اصفهان:) من که اصفهانی نیستم از اومدن آب به زایده رود خوشحال شدم:) دلتون شاد باشه :)
 

HaMiD.TcI

مدیر تالار موبایل متخصص سیستم عامل Apple
مدیر تالار

در حالی که مسئولان و نمایندگان مجلس استانمان در خواب زمستانی به سر میبرند،مسئولان شریف استان همجوارمان با سرمایه گذاریی برابر با بودجه چند ساله این استان در حال انجام دو پروژه بزرگ در استانمان هستند.
پروژه هایی که به حق میتوان آنها را دزدی بزرگ قرن نامید!
سدو تونل بهشت آباد با خروجی 1070ملیون مترمکعب در سال و سد کوهرنگ سه.

البته جای هیچ اعتراضی نیست.مطمئنا مسئولان ما چه در استان و چه در کشور به این نتیجه رسیده اند که خون مردم اصفهان به حق از خون مردم ما بسیار رنگین تر است !!!!مردمی که جنس صحبت کردنشان،لباس پوشیدنشان،راه رفتنشان و... باما تفاوت دارد.بله!!! بی شک آنها از ما بهترند!!!
وبی شک این آب حق مادرزادیشان است!

وچه زیبا گفت یکی از دوستان که((
ما روي پشت بام ايران زندگي مي كنيم !
ميان مردمي كه آرزوهايشان كمي تا قسمتي ابريست!
ميان پابرهنگاني كه ريگي به كفش ندارند، ميان مردمي كه درد را مي شناسند.
« مردمي كه نام هايشان درد مي كند !»
« مردمي كه جلد كهنه ي شناسنامه هايشان درد مي كند !»
ما « مونوريل» و « مترو» و « قطار پرنده» نمي خواهيم. ما در ازاي همين جاده هاي خاكي هم كه داريم چندين برابر براي دولت عرق ريخته ايم. ما فقط كمي كاغذ مي خواهيم براي نقاشي !
زياده خواهي ما را ببخشيد! نكند صداي چرخ دوچرخه هاي نقاشي كودكان ما، خواب قطارهاي شما را آشفته است ؟ !
ببخشيد اگر ما زياده خواهيم! بخشيد اگر ما درد مي كشيم ! ببخشيد اگر هوايمان سرد است ! پاي قلممان را قلم كرديد ! با اين قلم شكسته و اين كاغذ وصله اي نيامده ايم از « فيلترينگ اينترنت» و « دردهاي با كلاس» و « مبارزه با بد حجابي » بنويسيم. غَم نان اگر بگذارد ، تلويزيون هايمان را هم روشن مي كنيم. آنوقت شايد دغدغه هاي لوكس رفاه زده ها و دردهاي فانتزي شما را هم ببينيم.
ما را چه به اين تفنن ها؟ ! نه مجوز كنسرتمان با مشكل مواجه شده و نه لباس هايمان جيغ مي كشد ! ما را چه به عاشق شدن ؟ !))


ومیدانیم!!!

باید به هر قیمتی زیبایی را به شهر اصفهان برگرداند....

حتی اگر به قیمت بیچارگی هزاران کشاورز این استان باشد.

البته اگر بیچاره هم شویم حقمان است!
حقمان است چون مردم اصفهان شریفند و ما غیر شریف
حقمان است چون آب حق مادرزادی انهاست
حقمان است چون مردم اصفهان حق خوش گذرانی دارند و کشاورز ما هنوز حق برداشت از زاینده رود را ندارد.
والبته...
سکوت کردیم چون حقمان است
درد کشیدیم چون حقمان است
زجر کشیدیم چون حقمان است
.
.
.
چون حقمان است!چون حقمان است!چون حقمان است!


البته نباید هم انتظاری از مسئولین پرتوان و زحمتکش استان داشت!!! مگر یک مسئول میتواند چند پروژه بزرگ را هدایت کند.مگر نمیبینیم که روزانه ده ها پروژه ملی در این استان در حال افتتاح است.
آقای استاندار که درگیر پروژه ملی راه آهن استان است و فقط چند درصد دیگر باقیمانده تا این پروژه به طور کامل در استان افتتاح شود.
یا همین آقای زمانیان عزیز که مشغول راه اندازی کریدور شهرکرد-بن-داران با پیشرفت روزانه چندین درصد است...

دیگر چه انتظاری میرود...

بی شک سد کوهرنگ 3 و سد و تونل بهشت آباد که کارفرمای هردو آنها اداره آب منطقه ای اصفهان است دو ظلم بزرگ در حق مردم استان بوده و مطمئنا آیندگان ما از ما به خاطر این سکوتمان پاسخ خواهند خواست.


من خودم تو سد کوهرنگ 3 کارآموزم و خوب میدونم که دارن چه ظلمی تو حق ما میکنند.ما هنوز عرضه زدن یه سد خاکی تو استانمونا نداریم ولی اونا دارن 65 کیلومتر تونل تو خاک ما میزنند.هرکی یه ذره از تونل سردر بیاره خوب میفهمه 65 کیلومتر تونل یعنی چی!!!




همین چند وقت یه بارم که بازش میکنن نباید باز کنن,بزرگترین ظلم داره به استانی که سرچشمه ی این رود ازش میاد میشه و اونوقت تموم مظلوم نمایی ها مال اصفهان.... از بین رفتن بیش از نصف صنعت کشاورزی استان سرچشمه ی زاینده رود و افزایش توریست در اصفهان...... تغییرات شدید اکوسیستمی در استان سرچشمه ی زاینده رود و افزایش رضایتمندی مردم در اصفهان......

خنده داره!
 

بانو امین

مدیر تالار اسلام و قرآن
عضو کادر مدیریت
مدیر تالار
کاربر ممتاز

در حالی که مسئولان و نمایندگان مجلس استانمان در خواب زمستانی به سر میبرند،مسئولان شریف استان همجوارمان با سرمایه گذاریی برابر با بودجه چند ساله این استان در حال انجام دو پروژه بزرگ در استانمان هستند.
پروژه هایی که به حق میتوان آنها را دزدی بزرگ قرن نامید!
سدو تونل بهشت آباد با خروجی 1070ملیون مترمکعب در سال و سد کوهرنگ سه.

البته جای هیچ اعتراضی نیست.مطمئنا مسئولان ما چه در استان و چه در کشور به این نتیجه رسیده اند که خون مردم اصفهان به حق از خون مردم ما بسیار رنگین تر است !!!!مردمی که جنس صحبت کردنشان،لباس پوشیدنشان،راه رفتنشان و... باما تفاوت دارد.بله!!! بی شک آنها از ما بهترند!!!
وبی شک این آب حق مادرزادیشان است!

وچه زیبا گفت یکی از دوستان که((
ما روي پشت بام ايران زندگي مي كنيم !
ميان مردمي كه آرزوهايشان كمي تا قسمتي ابريست!
ميان پابرهنگاني كه ريگي به كفش ندارند، ميان مردمي كه درد را مي شناسند.
« مردمي كه نام هايشان درد مي كند !»
« مردمي كه جلد كهنه ي شناسنامه هايشان درد مي كند !»
ما « مونوريل» و « مترو» و « قطار پرنده» نمي خواهيم. ما در ازاي همين جاده هاي خاكي هم كه داريم چندين برابر براي دولت عرق ريخته ايم. ما فقط كمي كاغذ مي خواهيم براي نقاشي !
زياده خواهي ما را ببخشيد! نكند صداي چرخ دوچرخه هاي نقاشي كودكان ما، خواب قطارهاي شما را آشفته است ؟ !
ببخشيد اگر ما زياده خواهيم! بخشيد اگر ما درد مي كشيم ! ببخشيد اگر هوايمان سرد است ! پاي قلممان را قلم كرديد ! با اين قلم شكسته و اين كاغذ وصله اي نيامده ايم از « فيلترينگ اينترنت» و « دردهاي با كلاس» و « مبارزه با بد حجابي » بنويسيم. غَم نان اگر بگذارد ، تلويزيون هايمان را هم روشن مي كنيم. آنوقت شايد دغدغه هاي لوكس رفاه زده ها و دردهاي فانتزي شما را هم ببينيم.
ما را چه به اين تفنن ها؟ ! نه مجوز كنسرتمان با مشكل مواجه شده و نه لباس هايمان جيغ مي كشد ! ما را چه به عاشق شدن ؟ !))


ومیدانیم!!!

باید به هر قیمتی زیبایی را به شهر اصفهان برگرداند....

حتی اگر به قیمت بیچارگی هزاران کشاورز این استان باشد.

البته اگر بیچاره هم شویم حقمان است!
حقمان است چون مردم اصفهان شریفند و ما غیر شریف
حقمان است چون آب حق مادرزادی انهاست
حقمان است چون مردم اصفهان حق خوش گذرانی دارند و کشاورز ما هنوز حق برداشت از زاینده رود را ندارد.
والبته...
سکوت کردیم چون حقمان است
درد کشیدیم چون حقمان است
زجر کشیدیم چون حقمان است
.
.
.
چون حقمان است!چون حقمان است!چون حقمان است!


البته نباید هم انتظاری از مسئولین پرتوان و زحمتکش استان داشت!!! مگر یک مسئول میتواند چند پروژه بزرگ را هدایت کند.مگر نمیبینیم که روزانه ده ها پروژه ملی در این استان در حال افتتاح است.
آقای استاندار که درگیر پروژه ملی راه آهن استان است و فقط چند درصد دیگر باقیمانده تا این پروژه به طور کامل در استان افتتاح شود.
یا همین آقای زمانیان عزیز که مشغول راه اندازی کریدور شهرکرد-بن-داران با پیشرفت روزانه چندین درصد است...

دیگر چه انتظاری میرود...

بی شک سد کوهرنگ 3 و سد و تونل بهشت آباد که کارفرمای هردو آنها اداره آب منطقه ای اصفهان است دو ظلم بزرگ در حق مردم استان بوده و مطمئنا آیندگان ما از ما به خاطر این سکوتمان پاسخ خواهند خواست.


من خودم تو سد کوهرنگ 3 کارآموزم و خوب میدونم که دارن چه ظلمی تو حق ما میکنند.ما هنوز عرضه زدن یه سد خاکی تو استانمونا نداریم ولی اونا دارن 65 کیلومتر تونل تو خاک ما میزنند.هرکی یه ذره از تونل سردر بیاره خوب میفهمه 65 کیلومتر تونل یعنی چی!!!




همین چند وقت یه بارم که بازش میکنن نباید باز کنن,بزرگترین ظلم داره به استانی که سرچشمه ی این رود ازش میاد میشه و اونوقت تموم مظلوم نمایی ها مال اصفهان.... از بین رفتن بیش از نصف صنعت کشاورزی استان سرچشمه ی زاینده رود و افزایش توریست در اصفهان...... تغییرات شدید اکوسیستمی در استان سرچشمه ی زاینده رود و افزایش رضایتمندی مردم در اصفهان......

خنده داره!

سلام

دوست عزیز لطفا این کار مسئولین رو گردن مردم اصفهان نندازین
آقا پارسا توضیحات کاملی دادن
این آبی که تو زاینده رود اومده برای طرحای بعدیه که دارن

اصفهان و اهواز رو خشک کردن تا جاهایی میخوان رو آباد کنن

مگه زاینده رود اندازه خودش آب نداشت؟
مگه قبلا از کوهرنگ و از سرچشمه کارون جاری بود؟
دوره خشک سالی داشت ولی دوره ای هم داشت که سیل میومد

باتلاق گاوخونی هیچ وقت خشک نشده بود... یه اکوسیستم خاص بود... مال عصر دایناسورها
جایی بود که از عصر یخبندان عبور کرده بود... چرا خشکید؟
 

HaMiD.TcI

مدیر تالار موبایل متخصص سیستم عامل Apple
مدیر تالار
دوست عزیز
من حرفم چیز دیگست!
آب نیست ! کمبود آبه, رودخانه ها خشک شدن و باتلاق گاوخونی هم خشک شده, اینا همه درست, پس این کار چه معنایی داره؟ زدن تونل برای دور زدن سرچشمه ی زاینده روی, استان چهارمحال چه دلیل قانع کننده ای داره؟ وقتی آب نیست, برای همه نیست, این که نشد دلیل, بریم یه جای دیگه رو خشک کنیم تا شهرمون آباد بشه,اگه اصفهان خشک شده, شهرکرد هم سطح آبش اومده پایین,
کاری که استان اصفهان داره میکنه اینه که اومده آب رو از منبعش گرفته و میبره واسه ی خودش, اصلا هم مهم نیست که این رودخونه چی به سرش میاد
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[هتل ها و اقامتگاه ها] هتلهای استان اصفهان

[هتل ها و اقامتگاه ها] هتلهای استان اصفهان


هتلهای استان اصفهان

باسلام؛ در این قسمت هتل های استان اصفهان ، امکانات ، عکسها و موقعیت هتل ها معرفی می شوند.:gol:

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
_ مهمانسـرای عباسی .....>#2 و #3
_ هتل آسمان
_ هتل ستاره
_ هتل شیخ بهائی
_ هتل ونوس
_ هتل کوثر

 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
01- مهمانسرای عباسی

01- مهمانسرای عباسی

مهمانسرای عباسی


مهمانسرای عباسی از225 باب اتاق ، سوئیت و آپارتمان برخوردار است که شامل اتاقهای معمولی یک تخته و دو تخته ، چشم انداز و پردیس ، سوئیت های معمولی ، قاجار ، صفوی ، سبز و نیز آپارتمان دو و سه خوابه می باشد که همگی مجهز به سیستمهای ایمنی ویژه و مطابق با اصول استانداردهای بین المللی و روز دنیا می باشد . نمای استثنایی و زیبای باغ و گنبد فیروزه ای در برخی از اتاقها از جمله چشم انداز و پردیس و... ، تزیینات و آثار هنری بسیار شگفت انگیز و قدیمی در اتاقهایی همچون قاجار و صفوی و طرحهایی نوین و بسیار زیبا که طی بازسازیهای مهمانسرا در دیگر اتاقها پدیدار می باشد از جمله مشخصات اقامتی مهمانسرا جهت استفاده مسافران و مشتاقان عزیز است .



تاریخچه مهمانسرای عباسی
معماری شکوهمند ایران همواره چون گوهری تابان در میان آثار معماری جهان می درخشیده و از مرتبه ای بلند برخوردار بوده است . در این میان ، معماری مکتب اصفهان در دوره های گوناگون طلایه دار این راه پرشکوه بوده و نام هنر و فرهنگ ایران را در گوشه و کنار جهان بلند آوازه کرده است . در دوره صفوی ، شهر اصفهان از چنان عظمت و شکوهی بهرمند شد که نصف جهانش نامیدند . در میان آثار معماری بازمانده از این عصر مجموعه مدرسه و بازارچه و کاروانسرایی برجای مانده است که در کنار خیابان چهارباغ اصفهان چون گوهری یگانه می درخشد . این مجموعه به دستور شاه سلطان حسین صفوی ، ساخته شد و آن را به مادر خویش پیشکش کرد . از این رو ، مدرسه و کاروانسرای مادر شاه نامیده شد . از مجموعه بناهای یاد شده ، مدرسه از همه مشهورتر و به اعتبار کاشیکاری ظریف و بی همانند آن ، از زیباترین آثار تاریخی اصفهان و جهان به شمار می رود . این شاه بیت معماری اسلامی که با وقاری شکوهمند در کنار چهارباغ نشسته و بیشتر به نام مدرسه چهارباغ معروف است ، بیش از سه قرن است که طالبان علوم دینی و دانشوران علوم الهی ، در کنار پیچ و تاب خاموش اما پرشور نقش کاشیهای آبی ، در آن به تعلیم و تعلم سرگرم اند . در آغاز ، انگیزه اصلی ساختن بازار و کاروانسرا استفاده از عواید آنها برای نگهداری مدرسه و تامین معاش اهل مدرسه بوده است . بازار را ، که در کنار ضلع شمالی مدرسه قرار دارد ، سقفی بلند از تاق ضربیهای خوش نما پوشانده و حجره های دو طرف آن در دو طبقه ساخته شده است . این بازارچه را پیشتر بازارچه بلند می خواندند و امروز بازار هنر می نامند . اکنون در حجره های این بازار دست سازهای بومی و سنتی به مشتریان عرضه می شود و در حجره های فوقانی ، صنعتگران بومی به ساختن این آثار مشغولند . هنوز هم در این بازار اشیایی به مشتریان فروخته می شود که نامهای خاطره برانگیزی را به یاد می آورد : خاتم مینا ، قلمکار ، قلمزنی ، منبت ، سوخت ، تذهیب ، معرق ، گلابتون ، زریبافی ... . از زمان ساخت مجموعه مدرسه و بازار و کاروانسرا سیصد سال می گذرد . به نظر می رسد بنای مدرسه مادر شاه در سال 1112 هجری قمری آغاز و تا سال 1128 به طول انجامیده است . تاریخهای نقش شده در گوشه و کنار این مدرسه ، زمان ساخت آن را مشخص می کند . در کتیبه ای سال 1114 و بر کتیبه چوبی دیگری سال 1119 و در نقش حک شده بر در مدرسه ، سال 1120 و در کتیبه ای به خط عبدالرحیم جزایری ، سال 1122 نقش است .




با شکوفایی اقتصاد ایران در عصر صفوی ، ساختن بناهای عظیم و سودمند همچون بازار ، پل ، سد ، آب انبار ، برج کبوتر ، رباط ، مسجد و مدرسه رواج یافت اما شاخص ترین بناهای آن دوره ، مجموعه کاروانسراهاست که هنوز هم برخی از آنها ، اگر چه ویران ، در گوشه و کنار این سرزمین ، چه در کنار راه ها و چه در گوشه و کنار شهرها ، به چشم می خورد . کاروانسراها تنها محل اطراق شبانه کاروانیان و رهگذران و باراندازی و بارگیری کاروانها نبود . کاروانسراهای شهری همچنین فضایی مناسب برای نگهداری کالا و مبادلات بازرگانی بود . شاردن ، سیاح اروپایی که در زمان صفوی از اصفهان دیدن کرد ، تعداد کاروانسراهای اصفهان را بیش از 1800 کاروانسرا خوانده است .

استواری و زیبایی از ویژگیهای اصلی کاروانسراهای صفوی است و مشابهتی که کمابیش در ساختمان بیشتر آنها دیده می شود ، این گمان را تقویت می کند که همه آنها از روی طرحی نمونه ساخته شده اند . اگر چه گاهی تفاوتهای اصلی در اجزای این بناها دیده می شود ، اما عناصر عمده ، همچون حیاط چهارگوش مرکزی با اتاقهای یک یا دو طبقه در گرداگرد آن به صورت قرینه و صفه ها با ایوانهای جلوی اتاقها ویژگی مشترک بیشتر این کاروانسراهاست .

در بازسازی کاروانسرای مادر شاه کوشش شده است که شکلی کلی آن محفوظ بماند و تنها تغییر ظاهری ، درختکاری و آرایش صحن مرکزی آن به شکل باغهای اصیل ایرانی است . در آب و هوای کویری و نیمه کویری ایران ، حیاط قلب تپنده معماری است فضایی باز و مفرح که طبیعت مهربان را با آب و گیاه به کاشانه ما می آورد و آن را از خشکی و سرمای بیرون محفوظ می دارد . کاروانسرای مادر شاه نیز همچون دیگر کاروانسراهای صفوی حیاطی مربع شکل در میان دارد که طول هر ضلع آن هشتاد متر است . در نوسازی کاروانسرا این حیاط خاکی باغی پر گل و گیاه شده است که نهری به نام فرشادی (farreshadi)از میان آن می گذرد . در هر ضلع حیاط ، ایوانی قرار دارد که حجره های دو طبقه سفید رنگ در کنار آن صف کشیده اند . به گفته تاورنیه ، سیاح اوپایی ، بازرگانان متمکن آن روزگار ، اتاقهای پایین را به اتاقهای بالا ترجیح می دادند ، زیرا هم در تابستان خنک تر و هم به انبارها و باراندازهای آنان نزدیک تر بود . در آن زمان در صحن مرکزی کاروانسرا سکویی دراز برای پیاده کردن بارها تعبیه شده بود و اصطبلهایی نیز برای تیمار چهارپایان بارکش وجود داشت . ایوان شمالی کاروانسرا به بازارچه شاهی و ایوان جنوبی به باغ فتح آباد باز می شد که امروز چیزی از آن آثار برجای نیست .




سادگی و استواری این بنا با فضایی دلگشا و آرام ، شکوه و زیبایی میدان نقش جهان را به یاد می آورد که گوهر بازمانده از عهد صفوی است . اما شکوفایی عصر صفوی نیز پایدار نماند و در تند باد یورش افغانها به تاراج رفت . در دوره های بعد کاروانسرای مادرشاه نیز ، همچنین بسیاری از بناهای دیگر متروک ماند و تنهادر زمان حکومت ظل السلطان ، شاهزاده سفاک قاجار ، یک بار تعمیر شد . سپس در عهد معاصر از این بنا به عنوان آمادگاه پادگان اصفهان استفاده می شد که امروز نام خیابان آمادگاه یادگار آن دوران است . فضای نسبتا وسیع این کاروانسرا موجب شد که در سالهای بعد توقفگاه کامیونهای حمل قند و شکر باشد و در سال 1336 شمسی که بازسازی این بنا آغاز شد ، با قرار ماهانه سی هزار ریال در اجاره اداره قند و شکر بود . همین بهره برداری نامناسب بود که همراه با باران و آفتاب ، و بی اعتنایی مردمان ، بر سرعت ویرانی کاروانسرا افزود . دیوارهای آجری نمای داخلی ، بر اثر ضخامت کاهگل ،‌که هر بار لایه ای بر لایه پیشین افزوده می شد ، شکاف برداشته ،‌در زیر وزن روز افزون بامها قد خم کرده بود ، پی های ضلع شرقی ، دیگر تاب نگهداری بنا را نداشت و دیوارها در آستانه سرنگونی بود . وضع دیگر قسمتها نیز چندان بهتر نبود . هم بنیاد بنا و هم رنگ و آب آن را گذر بی امان روزگار بر باد داده بود . کاشیها فروریخته ، درها و پنجره های قدیم به یغما رفته و سنگهای کف ایوانها و نبش دیوارها ، به مرور ایام ساییده و فرسوده شده بود


در همین زمان بود که شرکت سهامی بیمه ایران گام پیش نهاد و با پیشنهاد آندره گدار ، که زمانی رییس و در آن موقع مشاور اداره کل باستانشناسی بود ، تبدیل کاروانسرا به مهمانخانه و طرح ساختمان مهمانسرا را که بعدا مهمانسرای شاه عباس نامیده شد ، تصویب کرد (سال 1336) . با این کار ، هم یک بنای ارزشمند تاریخی از انهدام نجات یافت ، هم خاطره کاربری نخستین آن ، یعنی اقامتگاه مسافران و سیاحان ، در شکل جدید مهمانسرا زنده ماند و هم فضایی بسیار چشم نواز و آبرومند در این شهر پرآوازه ایرانی به وجود آمد . اکنون ، زمزمه آب روان و رنگ و آب باغهای ایرانی ، جلوه هایی از معماری پرشکوه ایران اسلامی ، آثار هنری نشسته بر پیشانی دیوارها و ایوانهای رفیع ، چشم انداز گنبد فیروزه پر نقش و نگار مهمانسرای عباسی را چنان در یاد و خاطر میهمانان می نشاند که هرگز نمی توانند آن را فراموش کنند.


در اجاره نامه منعقد شده بین شرکت بیمه ایران و متولی وقت مدرسه چهارباغ ، در مورد تعمیر و یا احداث و نگهداری قسمتهای مختلف بنا چنین آمده است : "" شرکت بیمه ایران ملزم است به هزینه خود مهمانخانه ای در مورد اجاره بسازد و تمام اعیان ساختمانی که به وسیله شرکت مذکور انجام خواهد شد متعلق به شرکت مزبور است . نقشه مهمانخانه و عملیات ساختمانی باید با قانون عتیقات از لحاظ ابنیه تاریخی مغایرت نداشته باشد . آنچه از ساختمان سرای فتحیه (کاروانسرا) که به موجب تشخیص اداره کل باستانشناسی برای بقای آن لازم باشد ، شرکت بیمه ملزم است به هر هزینه خود و بلاعوض تعمیر و به حال فعلی حفظ نماید .

با خرید مقداری از زمینهای اطراف از شهرداری اصفهان و خرید و پرداخت سرقفلی مغازه هایی که در بدنه جنوبی کاروانسرا احداث شده بود ، سرانجام در تابستان 1337 شمسی ، ساختمان مهمانسرا آغاز شد .

در بازسازی کاروانسرا دو هدف در نظر بود : حفظ اصالت نمای بیرونی ، و تبدیل حجره های کاروانسرا به اتاقهای مهمانسرا .

نخست دیوارها و سقفها بازسازی گردید . سپس اجزای آسیب دیده مهار و قالب بندی شد و خشت خام با آجر یا بتون جایگزین گردید . اکنون در اتاقهای مجلل سمت شمالی ، نمونه کامل و تقریبا دست نخورده دیوارهای قطور و تاق ضربی های مشهور به تاق و چشمه و تاقچه ها و رفهای سیصد سال پیش را می توان مشاهده کرد . در بازسازی ، کوشش شده است که درها و پنجره ها اسلوب و چهره پیشین خود را حفظ کند . هر آنچه قابل مرمت بود تعمیر گردید و آنچه را دست زمان بر باد داده بود ، از نو ساخته شد .

در روند بازسازی ، تنگناهایی هم وجود داشت که از آن میان نبود پشتوانه مالی ، ناتوانی پیمانکار و تغییر مدیریت ، دست به دست داد و بناچار در سال 1341 کار تعطیل شد . تا این زمان فقط سی و شش اتاق ضلع غربی ساخته شده بود . پس از دو سال توقف ، در اوایل سال 1344 ، دو پیمانکار جدید ادامه کار را به عهده گرفتند : شرکت جنرال تکنیک برای کارهای تاسیساتی و شرکت دشت برای کارهای ساختمانی . سرانجام ساختمان جدید با اتاقها و سرسراها ، و باغ مهمانسرا با غرفه های اطراف آن ، به شکل کنونی آماده بهره برداری شد . اما این که چنین بنایی را چگونه باید آراست ، هنوز روشن نبود . در آغاز قرار بود باغ مهمانسرا اصالت خود را حفظ کند و قسمتهای دیگر ، شکل یک بنای ساده امروزی را داشته باشد . اما هر چه کار پیش می رفت این اندیشه قوت می گرفت که در قسمتهای نوساز نیز از آذینها و طرحهای اصیل ایرانی استفاده شود . اصفهان کانون هنرهای دستی بود و سزاوار بود که مهمانسرای این شهر جلوه گاهی از هنرهای اصیل بومی باشد . سرانجام همه طرحهای ارائه شده طرح شادروان استاد بهادری ، رئیس هنرستان هنرهای زیبای اصفهان ، از همه چشمگیرتر بود ، اما اجرای آن طرح ، دگرگونیهای کلی در ساختمان اصلی مهمانسرا و هزینه ای گزاف و زمانی دراز را می طلبید . هشت سال بود که سرمایه ای هنگفت راکد مانده بود و به مصلحت نبود که استفاده از این بنا بیش از این به تاخیر انجامد .




سرانجام ، مهندس مهدی ابراهیمیان برای تهیه طرح آرایش فضای داخلی مهمانسرا و اجرای آن انتخاب گردید . وی ، هم با شیوه های گوناگون هنرهای اصیل ایرانی آشنایی داشت و هم از شور و شوق فراوان برای زنده کردن هنرهای متنوع ایرانی برخوردار بود . آشنایی ایشان با بسیاری از هنرمندان اصفهانی که در آن زمان به دلیل نبودن زمینه فعالیت مساعد ، کم کم گوشه می گرفتند نیز عامل دیگری در انتخاب نامبرده بود . وی علاوه بر تهیه طرحها ، اجرای آنها را نیز به عهده گرفت . سرانجام گروهی متشکل از یکصد و پنجاه نفر از طراحان و نقش پردازان و گچبران و مشبک سازان و آینه کاران ، که بعدها عنوان گروه هنری مهر را برای خود برگزیدند ، کار تزئین مهمانسرا را از اوایل تابستان 1345 آغاز کرد و تا آخر همان سال به پایان رسانید . علاوه بر این ، در اجرای این طرح ، جوانان و هنر آموزان تازه کار نیز عملا آموزش داده شدند .


اداره چنین مهمانسرایی نیز از حساسیت ویژه ای برخوردار بود . برای این کار ، پس از مطالعه و دقت فراوان ، گروه هتلداری نگرسکو از فرانسه انتخاب شد که از مهر 1344 به مدت دو سال این مسئولیت را عهده دار بود . از آن پس مدیریت مهمانسرا به مدیران ایرانی سپرده شد . این مدیران بیشتر از میان کارمندان عالیرتبه شرکت بیمه ایران انتخاب می شدند . در سال 1351 شرکت بیمه ایران تصمیم گرفت به توسعه مهمانسرا بپردازد. این توسعه تنها از جانب شرق امکان پذیر بود . بنابراین با خرید یازده هزار و پانصد متر مربع زمین کناره ضلع شرقی ، بخش ضمیمه مهمانسرا ، که می توان آن را مهمانسرایی مستقل و مجهز دانست ، با هشتاد اتاق ،‌سرسرای ورودی ، رستوران ، تالار سخنرانی بزرگ و تمامی امکانات یک مهمانسرا ساخته شد . اینجا هم کار آراستن دیوارها و سقفها به مهندس ابراهیمیان سپرده شد و همان هنرمندان و صنعتگران پیشین ، اجرای طرحهای تازه و اصیل را برعهده گرفتند .
 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ادامه ی پست بالا-مهمانسرای عباسی

ادامه ی پست بالا-مهمانسرای عباسی

معماری شکوهمند ایران همواره چون گوهری تابان در میان آثار معماری جهان می درخشیده و از مرتبه ای بلند برخوردار بوده است . در این میان ، معماری مکتب اصفهان در دوره های گوناگون طلایه دار این راه پرشکوه بوده و نام هنر و فرهنگ ایران را در گوشه و کنار جهان بلند آوازه کرده است . در دوره صفوی ، شهر اصفهان از چنان عظمت و شکوهی بهرمند شد که نصف جهانش نامیدند . در میان آثار معماری بازمانده از این عصر مجموعه مدرسه و بازارچه و کاروانسرایی برجای مانده است که در کنار خیابان چهارباغ اصفهان چون گوهری یگانه می درخشد . این مجموعه به دستور شاه سلطان حسین صفوی ، ساخته شد و آن را به مادر خویش پیشکش کرد . از این رو ، مدرسه و کاروانسرای مادر شاه نامیده شد . از مجموعه بناهای یاد شده ، مدرسه از همه مشهورتر و به اعتبار کاشیکاری ظریف و بی همانند آن ، از زیباترین آثار تاریخی اصفهان و جهان به شمار می رود . این شاه بیت معماری اسلامی که با وقاری شکوهمند در کنار چهارباغ نشسته و بیشتر به نام مدرسه چهارباغ معروف است ، بیش از سه قرن است که طالبان علوم دینی و دانشوران علوم الهی ، در کنار پیچ و تاب خاموش اما پرشور نقش کاشیهای آبی ، در آن به تعلیم و تعلم سرگرم اند . در آغاز ، انگیزه اصلی ساختن بازار و کاروانسرا استفاده از عواید آنها برای نگهداری مدرسه و تامین معاش اهل مدرسه بوده است . بازار را ، که در کنار ضلع شمالی مدرسه قرار دارد ، سقفی بلند از تاق ضربیهای خوش نما پوشانده و حجره های دو طرف آن در دو طبقه ساخته شده است . این بازارچه را پیشتر بازارچه بلند می خواندند و امروز بازار هنر می نامند . اکنون در حجره های این بازار دست سازهای بومی و سنتی به مشتریان عرضه می شود و در حجره های فوقانی ، صنعتگران بومی به ساختن این آثار مشغولند . هنوز هم در این بازار اشیایی به مشتریان فروخته می شود که نامهای خاطره برانگیزی را به یاد می آورد : خاتم مینا ، قلمکار ، قلمزنی ، منبت ، سوخت ، تذهیب ، معرق ، گلابتون ، زریبافی ... . از زمان ساخت مجموعه مدرسه و بازار و کاروانسرا سیصد سال می گذرد . به نظر می رسد بنای مدرسه مادر شاه در سال 1112 هجری قمری آغاز و تا سال 1128 به طول انجامیده است . تاریخهای نقش شده در گوشه و کنار این مدرسه ، زمان ساخت آن را مشخص می کند . در کتیبه ای سال 1114 و بر کتیبه چوبی دیگری سال 1119 و در نقش حک شده بر در مدرسه ، سال 1120 و در کتیبه ای به خط عبدالرحیم جزایری ، سال 1122 نقش است .




با شکوفایی اقتصاد ایران در عصر صفوی ، ساختن بناهای عظیم و سودمند همچون بازار ، پل ، سد ، آب انبار ، برج کبوتر ، رباط ، مسجد و مدرسه رواج یافت اما شاخص ترین بناهای آن دوره ، مجموعه کاروانسراهاست که هنوز هم برخی از آنها ، اگر چه ویران ، در گوشه و کنار این سرزمین ، چه در کنار راه ها و چه در گوشه و کنار شهرها ، به چشم می خورد . کاروانسراها تنها محل اطراق شبانه کاروانیان و رهگذران و باراندازی و بارگیری کاروانها نبود . کاروانسراهای شهری همچنین فضایی مناسب برای نگهداری کالا و مبادلات بازرگانی بود . شاردن ، سیاح اروپایی که در زمان صفوی از اصفهان دیدن کرد ، تعداد کاروانسراهای اصفهان را بیش از 1800 کاروانسرا خوانده است .

استواری و زیبایی از ویژگیهای اصلی کاروانسراهای صفوی است و مشابهتی که کمابیش در ساختمان بیشتر آنها دیده می شود ، این گمان را تقویت می کند که همه آنها از روی طرحی نمونه ساخته شده اند . اگر چه گاهی تفاوتهای اصلی در اجزای این بناها دیده می شود ، اما عناصر عمده ، همچون حیاط چهارگوش مرکزی با اتاقهای یک یا دو طبقه در گرداگرد آن به صورت قرینه و صفه ها با ایوانهای جلوی اتاقها ویژگی مشترک بیشتر این کاروانسراهاست .

در بازسازی کاروانسرای مادر شاه کوشش شده است که شکلی کلی آن محفوظ بماند و تنها تغییر ظاهری ، درختکاری و آرایش صحن مرکزی آن به شکل باغهای اصیل ایرانی است . در آب و هوای کویری و نیمه کویری ایران ، حیاط قلب تپنده معماری است فضایی باز و مفرح که طبیعت مهربان را با آب و گیاه به کاشانه ما می آورد و آن را از خشکی و سرمای بیرون محفوظ می دارد . کاروانسرای مادر شاه نیز همچون دیگر کاروانسراهای صفوی حیاطی مربع شکل در میان دارد که طول هر ضلع آن هشتاد متر است . در نوسازی کاروانسرا این حیاط خاکی باغی پر گل و گیاه شده است که نهری به نام فرشادی (farreshadi)از میان آن می گذرد . در هر ضلع حیاط ، ایوانی قرار دارد که حجره های دو طبقه سفید رنگ در کنار آن صف کشیده اند . به گفته تاورنیه ، سیاح اوپایی ، بازرگانان متمکن آن روزگار ، اتاقهای پایین را به اتاقهای بالا ترجیح می دادند ، زیرا هم در تابستان خنک تر و هم به انبارها و باراندازهای آنان نزدیک تر بود . در آن زمان در صحن مرکزی کاروانسرا سکویی دراز برای پیاده کردن بارها تعبیه شده بود و اصطبلهایی نیز برای تیمار چهارپایان بارکش وجود داشت . ایوان شمالی کاروانسرا به بازارچه شاهی و ایوان جنوبی به باغ فتح آباد باز می شد که امروز چیزی از آن آثار برجای نیست .

سادگی و استواری این بنا با فضایی دلگشا و آرام ، شکوه و زیبایی میدان نقش جهان را به یاد می آورد که گوهر بازمانده از عهد صفوی است . اما شکوفایی عصر صفوی نیز پایدار نماند و در تند باد یورش افغانها به تاراج رفت . در دوره های بعد کاروانسرای مادرشاه نیز ، همچنین بسیاری از بناهای دیگر متروک ماند و تنهادر زمان حکومت ظل السلطان ، شاهزاده سفاک قاجار ، یک بار تعمیر شد . سپس در عهد معاصر از این بنا به عنوان آمادگاه پادگان اصفهان استفاده می شد که امروز نام خیابان آمادگاه یادگار آن دوران است . فضای نسبتا وسیع این کاروانسرا موجب شد که در سالهای بعد توقفگاه کامیونهای حمل قند و شکر باشد و در سال 1336 شمسی که بازسازی این بنا آغاز شد ، با قرار ماهانه سی هزار ریال در اجاره اداره قند و شکر بود . همین بهره برداری نامناسب بود که همراه با باران و آفتاب ، و بی اعتنایی مردمان ، بر سرعت ویرانی کاروانسرا افزود . دیوارهای آجری نمای داخلی ، بر اثر ضخامت کاهگل ،‌که هر بار لایه ای بر لایه پیشین افزوده می شد ، شکاف برداشته ،‌در زیر وزن روز افزون بامها قد خم کرده بود ، پی های ضلع شرقی ، دیگر تاب نگهداری بنا را نداشت و دیوارها در آستانه سرنگونی بود . وضع دیگر قسمتها نیز چندان بهتر نبود . هم بنیاد بنا و هم رنگ و آب آن را گذر بی امان روزگار بر باد داده بود . کاشیها فروریخته ، درها و پنجره های قدیم به یغما رفته و سنگهای کف ایوانها و نبش دیوارها ، به مرور ایام ساییده و فرسوده شده بود .



در همین زمان بود که شرکت سهامی بیمه ایران گام پیش نهاد و با پیشنهاد آندره گدار ، که زمانی رییس و در آن موقع مشاور اداره کل باستانشناسی بود ، تبدیل کاروانسرا به مهمانخانه و طرح ساختمان مهمانسرا را که بعدا مهمانسرای شاه عباس نامیده شد ، تصویب کرد (سال 1336) . با این کار ، هم یک بنای ارزشمند تاریخی از انهدام نجات یافت ، هم خاطره کاربری نخستین آن ، یعنی اقامتگاه مسافران و سیاحان ، در شکل جدید مهمانسرا زنده ماند و هم فضایی بسیار چشم نواز و آبرومند در این شهر پرآوازه ایرانی به وجود آمد . اکنون ، زمزمه آب روان و رنگ و آب باغهای ایرانی ، جلوه هایی از معماری پرشکوه ایران اسلامی ، آثار هنری نشسته بر پیشانی دیوارها و ایوانهای رفیع ، چشم انداز گنبد فیروزه پر نقش و نگار مهمانسرای عباسی را چنان در یاد و خاطر میهمانان می نشاند که هرگز نمی توانند آن را فراموش کنند.

در اجاره نامه منعقد شده بین شرکت بیمه ایران و متولی وقت مدرسه چهارباغ ، در مورد تعمیر و یا احداث و نگهداری قسمتهای مختلف بنا چنین آمده است : "" شرکت بیمه ایران ملزم است به هزینه خود مهمانخانه ای در مورد اجاره بسازد و تمام اعیان ساختمانی که به وسیله شرکت مذکور انجام خواهد شد متعلق به شرکت مزبور است . نقشه مهمانخانه و عملیات ساختمانی باید با قانون عتیقات از لحاظ ابنیه تاریخی مغایرت نداشته باشد . آنچه از ساختمان سرای فتحیه (کاروانسرا) که به موجب تشخیص اداره کل باستانشناسی برای بقای آن لازم باشد ، شرکت بیمه ملزم است به هر هزینه خود و بلاعوض تعمیر و به حال فعلی حفظ نماید .




با خرید مقداری از زمینهای اطراف از شهرداری اصفهان و خرید و پرداخت سرقفلی مغازه هایی که در بدنه جنوبی کاروانسرا احداث شده بود ، سرانجام در تابستان 1337 شمسی ، ساختمان مهمانسرا آغاز شد .

در بازسازی کاروانسرا دو هدف در نظر بود : حفظ اصالت نمای بیرونی ، و تبدیل حجره های کاروانسرا به اتاقهای مهمانسرا .

نخست دیوارها و سقفها بازسازی گردید . سپس اجزای آسیب دیده مهار و قالب بندی شد و خشت خام با آجر یا بتون جایگزین گردید . اکنون در اتاقهای مجلل سمت شمالی ، نمونه کامل و تقریبا دست نخورده دیوارهای قطور و تاق ضربی های مشهور به تاق و چشمه و تاقچه ها و رفهای سیصد سال پیش را می توان مشاهده کرد . در بازسازی ، کوشش شده است که درها و پنجره ها اسلوب و چهره پیشین خود را حفظ کند . هر آنچه قابل مرمت بود تعمیر گردید و آنچه را دست زمان بر باد داده بود ، از نو ساخته شد .

در روند بازسازی ، تنگناهایی هم وجود داشت که از آن میان نبود پشتوانه مالی ، ناتوانی پیمانکار و تغییر مدیریت ، دست به دست داد و بناچار در سال 1341 کار تعطیل شد . تا این زمان فقط سی و شش اتاق ضلع غربی ساخته شده بود . پس از دو سال توقف ، در اوایل سال 1344 ، دو پیمانکار جدید ادامه کار را به عهده گرفتند : شرکت جنرال تکنیک برای کارهای تاسیساتی و شرکت دشت برای کارهای ساختمانی . سرانجام ساختمان جدید با اتاقها و سرسراها ، و باغ مهمانسرا با غرفه های اطراف آن ، به شکل کنونی آماده بهره برداری شد . اما این که چنین بنایی را چگونه باید آراست ، هنوز روشن نبود . در آغاز قرار بود باغ مهمانسرا اصالت خود را حفظ کند و قسمتهای دیگر ، شکل یک بنای ساده امروزی را داشته باشد . اما هر چه کار پیش می رفت این اندیشه قوت می گرفت که در قسمتهای نوساز نیز از آذینها و طرحهای اصیل ایرانی استفاده شود . اصفهان کانون هنرهای دستی بود و سزاوار بود که مهمانسرای این شهر جلوه گاهی از هنرهای اصیل بومی باشد . سرانجام همه طرحهای ارائه شده طرح شادروان استاد بهادری ، رئیس هنرستان هنرهای زیبای اصفهان ، از همه چشمگیرتر بود ، اما اجرای آن طرح ، دگرگونیهای کلی در ساختمان اصلی مهمانسرا و هزینه ای گزاف و زمانی دراز را می طلبید . هشت سال بود که سرمایه ای هنگفت راکد مانده بود و به مصلحت نبود که استفاده از این بنا بیش از این به تاخیر انجامد .

سرانجام ، مهندس مهدی ابراهیمیان برای تهیه طرح آرایش فضای داخلی مهمانسرا و اجرای آن انتخاب گردید . وی ، هم با شیوه های گوناگون هنرهای اصیل ایرانی آشنایی داشت و هم از شور و شوق فراوان برای زنده کردن هنرهای متنوع ایرانی برخوردار بود . آشنایی ایشان با بسیاری از هنرمندان اصفهانی که در آن زمان به دلیل نبودن زمینه فعالیت مساعد ، کم کم گوشه می گرفتند نیز عامل دیگری در انتخاب نامبرده بود . وی علاوه بر تهیه طرحها ، اجرای آنها را نیز به عهده گرفت . سرانجام گروهی متشکل از یکصد و پنجاه نفر از طراحان و نقش پردازان و گچبران و مشبک سازان و آینه کاران ، که بعدها عنوان گروه هنری مهر را برای خود برگزیدند ، کار تزئین مهمانسرا را از اوایل تابستان 1345 آغاز کرد و تا آخر همان سال به پایان رسانید . علاوه بر این ، در اجرای این طرح ، جوانان و هنر آموزان تازه کار نیز عملا آموزش داده شدند .

اداره چنین مهمانسرایی نیز از حساسیت ویژه ای برخوردار بود . برای این کار ، پس از مطالعه و دقت فراوان ، گروه هتلداری نگرسکو از فرانسه انتخاب شد که از مهر 1344 به مدت دو سال این مسئولیت را عهده دار بود . از آن پس مدیریت مهمانسرا به مدیران ایرانی سپرده شد . این مدیران بیشتر از میان کارمندان عالیرتبه شرکت بیمه ایران انتخاب می شدند . در سال 1351 شرکت بیمه ایران تصمیم گرفت به توسعه مهمانسرا بپردازد. این توسعه تنها از جانب شرق امکان پذیر بود . بنابراین با خرید یازده هزار و پانصد متر مربع زمین کناره ضلع شرقی ، بخش ضمیمه مهمانسرا ، که می توان آن را مهمانسرایی مستقل و مجهز دانست ، با هشتاد اتاق ،‌سرسرای ورودی ، رستوران ، تالار سخنرانی بزرگ و تمامی امکانات یک مهمانسرا ساخته شد . اینجا هم کار آراستن دیوارها و سقفها به مهندس ابراهیمیان سپرده شد و همان هنرمندان و صنعتگران پیشین ، اجرای طرحهای تازه و اصیل را برعهده گرفتند
پ.ن:چه معماری زیبایی داره:|
 
آخرین ویرایش:

Similar threads

بالا