براي هر نوع چالشي به فرهنگ دفاع مقدس رجوع كنيد.
او مي گفت: براي هر نوعي چالش يا برنامه اي که در دانشگاه داريد بايد به فرهنگ دفاع مقدس رجوع کنيد. هنگامي که دانشجويان اهل سنت نيز از او سوال مي کردند همان جواب را تکرار مي کرد.
در پايان جلسه خودم را از لا به لاي جمعيت به سردار رساندم با اشتياق گفتم از «شبکه خبر دانشجو» هستم و يک سوال دارم.
سردار محمدزاده خنديد و گفت: ما که حرف هايمان را در جلسه زديم ولي با اين حال در خدمتيم!
خيلي رسمي و ژورناليستي!! پرسيدم: براي تقويت وحدت بين دانشجويان شيعه و سني چه نظري داريد و در دانشگاه چه بايد کرد؟
با همان لبخند هميشگي و در حالي که شانه هايم را فشار مي داد گفت: رجوع دانشجويان اهل سنت و تشيع به فرهنگ دفاع مقدس والسلام.
گفتم سردار! فقط همين !
جواب داد: راه فقط همين هست.
و رفت.
کمي که دور شد دوباره به سمت من و ديگر دانشجويان برگشت و گفت: خاطره اي برايتان تعريف مي کنم از من به يادگار داشته باشيد!
سردار با حالتي خاص گفت: يکبار در جبهه در سنگري خودم شاهد بودم که دو رزمنده شيعه و سني در کنار هم در حال مبارزه با دشمن بودند و بهم کمک هاي فراواني مي کردند که ناگهان گلوله بمبي به سمتشان شليک شد و هر دو نفر شهيد شدند.
سردار ادامه داد: هنگامي که خود را به سنگر رساندم ديدم گوشت و خون اين دو رزمنده شيعه و سني چنان بهم آميخته شده است که نمي توان از هم تفکيک کرد.
سردار بعد نگاهي به دانشجويان شيعه و سني که دوربرش جمع بودند، کرد و گفت: گفتم رجوع به فرهنگ دفاع مقدس فقط همين راه درست است ، بايد با هم اينجوري باشيم و از ته قلب به اين موضوع يقين قلبي داشته باشيم.
آن روز با خودم گفتم که اين خاطره را که نمي شود تبديل به خبر کرد! اما هنگامي که گوشت و خون سردار محمد زاده به اتفاق ديگر فرمانده هان سپاه با خون سرداران، ريش سفيدان و برادران اهل سنت بر اثر انفجار انتحاري يکي شده بود با خودم گفتم: سردار به حرفي که مي زد باور عميق داشت.
خبرنگار «شبکه خبر دانشجو» در استان سيستان و بلوچستان: يادم مي آيد يک روز که در جمع منتخبان دانشجويي دانشگاه هاي سراسر استان سيستان و بلوچستان سردار رجبعلي محمدزاده، فرمانده سپاه سلمان براي سخنراني آمده بود، تمامي محور سخنش اين بود که بايد با همان روحيه دوران دفاع مقدس تمام کارها را پيش برد و اصرار داشت که بايد به اين موضوع باور عميق قلبي داشته باشيم. او مي گفت: براي هر نوعي چالش يا برنامه اي که در دانشگاه داريد بايد به فرهنگ دفاع مقدس رجوع کنيد. هنگامي که دانشجويان اهل سنت نيز از او سوال مي کردند همان جواب را تکرار مي کرد.
در پايان جلسه خودم را از لا به لاي جمعيت به سردار رساندم با اشتياق گفتم از «شبکه خبر دانشجو» هستم و يک سوال دارم.
سردار محمدزاده خنديد و گفت: ما که حرف هايمان را در جلسه زديم ولي با اين حال در خدمتيم!
خيلي رسمي و ژورناليستي!! پرسيدم: براي تقويت وحدت بين دانشجويان شيعه و سني چه نظري داريد و در دانشگاه چه بايد کرد؟
با همان لبخند هميشگي و در حالي که شانه هايم را فشار مي داد گفت: رجوع دانشجويان اهل سنت و تشيع به فرهنگ دفاع مقدس والسلام.
گفتم سردار! فقط همين !
جواب داد: راه فقط همين هست.
و رفت.
کمي که دور شد دوباره به سمت من و ديگر دانشجويان برگشت و گفت: خاطره اي برايتان تعريف مي کنم از من به يادگار داشته باشيد!
سردار با حالتي خاص گفت: يکبار در جبهه در سنگري خودم شاهد بودم که دو رزمنده شيعه و سني در کنار هم در حال مبارزه با دشمن بودند و بهم کمک هاي فراواني مي کردند که ناگهان گلوله بمبي به سمتشان شليک شد و هر دو نفر شهيد شدند.
سردار ادامه داد: هنگامي که خود را به سنگر رساندم ديدم گوشت و خون اين دو رزمنده شيعه و سني چنان بهم آميخته شده است که نمي توان از هم تفکيک کرد.
سردار بعد نگاهي به دانشجويان شيعه و سني که دوربرش جمع بودند، کرد و گفت: گفتم رجوع به فرهنگ دفاع مقدس فقط همين راه درست است ، بايد با هم اينجوري باشيم و از ته قلب به اين موضوع يقين قلبي داشته باشيم.
آن روز با خودم گفتم که اين خاطره را که نمي شود تبديل به خبر کرد! اما هنگامي که گوشت و خون سردار محمد زاده به اتفاق ديگر فرمانده هان سپاه با خون سرداران، ريش سفيدان و برادران اهل سنت بر اثر انفجار انتحاري يکي شده بود با خودم گفتم: سردار به حرفي که مي زد باور عميق داشت.
