آنان که روحی مایوس دارند، مقصرترین افرادند، زیرا رشته ی پیوند با زندگی را بریده اند و به نوعی به خودکشی روحی روی آورده.
اگر امید نباشد همانند این است که خانه ی وجود انسان چراغ نداشته باشد...
سالی پر از شادی و امید را برایتان آرزومندم.
کسی که می رود، دیگر بر نمی گردد.
ممکن است کسی شبیه او بر گردد، ولی او نیست، فقط شبیه اوست.
کسی که می رود، حتی اگر بر گردد، یک تکه اش را،
یک تکه ی خیلی حیاتی اش را، آن جایی که رفته جا می گذارد.
آن کسی که بر می گردد خودش نیست، یکی دیگر است، تازه اگر برگردد