مبینا جعفری

خدایا
به همین "نشد"
حلالمان کن!
می خواستیم
بندگی ات کنیم
نشد!
شرمنده ام خدا

مراقب افکارت باش،چون افکارت گفتارت را می سازد.

مراقب گفتارت باش،چون گفتارت اعمالت را می سازد.

مراقب اعمالت باش،چون اعمالت عادت هایت را می سازد.

مراقب عادت هایت باش،چون عادت هایت شخصیتت را می سازد.

مراقب شخصیتت باش،چون شخصیتت سرنوشت را می سازد.

مهمانی خوبی بود. ای کاش خدا هم بگویید:مهمان خوبی بود...................

عید فطر ضیافتی است برای پایان این میهمانی
عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست
عید فطر قبولی انفاقهای به قصد قربت است
عید فطر پایان نامه دوره ایثار و گذشت است . . .

امیدوارم تو این ماه قشنگ به خدا رسیده باشین
عید رو بهتون تبریک میگم

ممنون هما جان مطالبت خیلی قشنگ بود مخصوصا متن اول وچهارمت

خدایا!
بیا
پایین تر
بازم پایین تر
نمیخوام کسی بشنوه
حالاشد:
خداجونم؛، ببخش گناهایی رو که لذتش رفته اما مسیولیتش مونده.!
همه رفتنی اند همه...
پس تنها کسم تویی....
دوستت دارم مهربونم

گـــــاهی نـــــه گریـــــه آرامت می کنــــد

و نـــــــــــه خنــــــــده

نــــــــه فریـــــــــاد آرامــت می کنــــــــد

و نـــــــه سکــــــــوت

آنجـــــاست کـــــه بـــا چشمانی خیس

رو بـــه آسمـــــان می کنی و می گویی

خدایــــــا

تنهـــــا تــــو را دارم ...

تنهـــــــایم مگـــــــذار..

خوشبختی یعنی شکایت نکنی زیرا اکنون در جایی ایستاده ای که خودت با اندیشه ات برای خودت تدارک دیده ای .

خوشبختی یعنی فراموش کردن این باور که کسی از راه می رسد و به نجاتت بر می خیزد و درها را برایت می گشاید .

خوشبختی یعنی پذیرفتن این واقعیت که هیچ انسانی کامل نیست و انسان ممکن الخطاست.

خوشبختی یعنی قبل از اینکه به فکر تغییر دادن دیگران باشی ، قاضی زندگی خودت باش.

خوشبختی یعنی شجاعت و توان گریستن به موقع را داشته باشی زیرا برای گریه کردن مجبوری احساسات خود را آشکار کنی و پس از آن آرامش خواهد رسید .

خوشبختی یعنی چیزی را به دیگران ببخشی که آرزوی دریافت آن را داری . برای شروع مهرت را ببخش .

خوشبختی یعنی گذشته را ببخشی تا تجارب دردناک تکرار نگردند .

خوشبختی یعنی قلبی را نشکنی ، دلی را نرنجانی ، آبرویی را نریزی و دیگران از تو آسیبی نبینند.

خوشبختی یعنی تنهایی را از افتادن به هر دامی ارزشمندتر بیابی.

کجایی سهراب ؟ ! ... تو کجایی
سهراب ؟ آب را گل کردند..... چشم ها را
بستند و چه با دل کردند...... وای
.... سهراب کجایی آخر ؟!! .... زخمها بر
دلِ عاشق کردند..... خون به چشمِ
شقایق کردند... تو کجایی سهراب ؟ ... که
همین نزدیکی عشق را دار زدند...
همه جا سایهٔ دیوار زدند ... ای سهراب
کجایی که ببینی... حالِ دلِ
خوش...مثقالی است....... دلِ خوش سیری چند ؟
....... صبرکن سهراب ...!
گفته بودی قایقی
خواهی ساخت!
قایقت جا دارد؟؟؟!!
من هم از همه ی اهل زمین دلگیرم......

چه موجود عجیبی است این انسان...!
وقتی صدایش می کنی،نمی شنود...
وقتی به دنبالش می روی، نمی بیند...
وقتی دوستش داری، به فکرت نیست...
اما..........
وقتی می شنود که دیگر صدایت گرفته...
وقتی می بیند که خسته در راه افتاده ای...
وقتی به فکرت هست که دیگر نیستی...