سلام
من رشته عمران را از هنرستان شروع کردم و بعد از گذراندن مقاطع کاردانی و کارشناسی ، اکنون ارشد راه وترابری هستم و تمام این مقاطع را در دانشگاه های دولتی گذرانده ام.
برتری نظری ها با بچه های فنی فقط در
دروس پایه همچون ریاضی است که آن هم بر می گردد به کمکاری اساتید و دانشجو فنی که عمل اصلی کمکاری خود دانشجوست. در حالی که اگر کمی تلاش کنند می توانند این ضعف را جبران کند( تعریف از خود نباشد که بنده با اینکه فنی بودم اما در کلاسهایی چون محاسبات عددی استاد حل تمرین بوده ام)
برتری فنی ها از بچه های نظری بر میگردد به
مهارت های اجرایی آنها که در کارگاههای متعددی چون: دیوارچینی- آرماتوربندی- قالب بندی- نقشه کشی- نقشه برداری – تاسیسات برقی – تاسیسات مکانیکی – کارگاه جوشکاری – آزمایشگاه بتن – آزمایشگاه خاک – کاربرد کامپوتر و اتوکد و....کسب میکنند که در کنار اینها دوره های کارآموزی و کارورزی مکمل تجربه بچه های فنی میشود.
حالا امروزه برای رفتن به سر کار با توجه به
بی ارزشی مدرک تحصیلی و بند
پ ،داشتن توانایی در دروس پایه مهم است یا مهارت های اجرایی و فنی
؟
sadegh_bahadori@yahoo.com