گرفتن مدرک PMP , از سیر تا پیاز
گرفتن مدرک PMP داره روز به روز تو ایران بیشتر شناخته می‌شه و افراد بیشتری به این فکر می‌افتن که اون رو بگیرن. وقتی هم چنین فکری به ذهنشون می‌رسه انبوهی از سوال‌ها براشون مطرح می‌شه که به راحتی نمی‌تونن جوابشون رو پیدا کنن. این مطلب رو نوشتم که به همچین سوال‌هایی جواب بدم.
این مدرک چی هست؟
PMP مخفف Project Management Professional هست، یعنی چیزی تو مایه‌های حرفه‌ای در مدیریت پروژه. توجه کنین که مثلا نگفتن مدیر پروژه حرفه‌ای، به این خاطر که این کس ممکنه مدیر پروژه نباشه و صرفا در مدیریت پروژه حرفه‌ای باشه؛ یعنی تمام کسایی که کارشون برنامه‌ریزی و کنترله هم مخاطب مدرک می‌شن.
PMP مهم‌ترین، شناخته شده‌ترین و با ارزش‌ترین مدرکیه که تو زمینه مدیریت پروژه تو دنیا وجود داره و فاصله زیادی هم با رقبای خودش داره. به تمام معنا بین‌المللیه.
این مدرک یه گواهی حرفه‌ایه، نه گواهی آکادمیک؛ یعنی به ازای گذروندن تعدادی واحد و دریافت درجه‌ای آکادمیک داده نمیشه، به ازای داشتن شرایطی خاص (که جلوتر توضیح می‌دم) و قبولی در امتحان داده می‌شه. خیلی جاها برای مدارک حرفه‌ای ارزشی بالاتر از مدارک آکادمیک قائل هستن، چون نشون می‌دن که اطلاعات و مهارت‌های فرد کاملا کاربردی و واقع‌بینانه هست، در حالی که درجه‌های آکادمیک اطلاعات تئوریک رو تضمین می‌کنن که ممکنه در عمل به سادگی پیاده‌سازی نشن.
این مدرک به درد من می‌خوره؟
بذارین سوال رو کامل‌تر کنم: من یه کارشناس برنامه‌ریزی و کنترل پروژه هستم، آیا این مدرک به درد من می‌خوره؟
جواب با شدت تمام مثبته. حتما. خیلی زیاد.
و این هم دلایلش :
پس اگه نظر من رو می‌خواین، حتما برین دنبال گرفتن این مدرک.
تسلط به محتوای PMP چقدر به کار برنامه‌ریزی و کنترل پروژه کمک می‌کنه؟
قسمت اصلی محتوایی که تو PMP هدف هست و قبول شدنتون تو آزمون نشون می‌ده که به اون محتوا تسلط دارین، ارتباط مستقیمی با اون چیزی که تو ایران بهش می‌گیم برنامه‌ریزی و کنترل پروژه نداره!
البته قسمتیش هم ارتباط مستقیم داره، ولی اون مباحث انقدر ساده هستن که اگه بلد نباشین و بخواین در زمان آماده شدن برای آزمون PMP یادشون بگیرین، به نظر من نمیشه اسمتون رو گذاشت کارشناس برنامه‌ریزی و کنترل پروژه.
چه کسایی میتونن مدرک بگیرن؟
کسایی میتونن مدرک رو بگیرن که:
بهتره چه زمانی برم سراغ گرفتن مدرک؟
پیش‌فرض من اینه که این سوال رو یه کارشناس برنامه‌ریزی و کنترل پروژه داره می‌پرسه. خوب، چنین آدمی باید مطالعاتش رو اولویت بندی کنه و پیش بره. به نظر من داشتن دانش‌ها و مهارت‌های زیر براتون حیاتی‌تر از PMP هست:
ولی یه چیزی جا افتاد. یادتون هست؟
زبان انگلیسی! دونستن زبان انگلیسی خیلی مهمه و اگه ضعف دارین باید قبل از این‌که برین سراغ مدرک PMP درستش کنین. مسئله فقط این نیست که در این حالت راحت‌تر می‌تونین امتحان بدین؛ به هزاران کتاب مفیدی که به زبان انگلیسی هستن و این روزها می‌شه از اینترنت دانلود کرد فکر کنین…
چطوری برای آزمون ثبت نام کنم؟
اولین مرحله اینه که برین تو سایت PMI و عضو بشین. برای عضویت فکر کنم باید حدود 100 دلار پرداخت کرد. اگه کسی رو نمی‌شناسین که کارت اعتباری داشته باشه و بتونین ازش درخواست کنین که هزینه رو پرداخت کنه، می‌تونین از فروشنده‌های ایرانی آنلاین دبیت‌کارت بخرین یا از موسسه‌های فراوونی که تو ایران خدمات پرداخت انجام می‌دن کمک بگیرین. مشخصه که برای این کار باید کارمزد هم پرداخت کنین.
دو سه هفته بعد از این‌که عضو بشین کارت عضویتتون با پست میاد در خونه. خوشبختانه فعلا PMI هیچ محدودیت و تحریمی برای ایرانی‌ها نداره.
مرحله بعد اینه که تو سایت لاگین کنین و برای آزمون PMP ثبت نام کنین. آمادگیش رو داشته باشین که چند ساعت پای کامپیوتر فرم پر کنین!
تو این مرحله خیلی دقت کنین. مبنا اعتماده و هر چیزی که وارد کنین پذیرفته می‌شه، ولی عده کمی به طور اتفاقی انتخاب می‌شن برای ممیزی و اونوقت این افراد باید برای تمام چیزهایی که وارد کرده بودن سند بفرستن.
در نهایت اعضا باید حدود 400 دلار برای آزمون پرداخت کنن. بعد از این‌که مدارکتون تایید بشه و اگه بدشانسی آوردین و ممیزی شد، بعد از ممیزی، اعلام می‌شه که مجاز به شرکت در آزمون هستین. یه لینک براتون میاد که برین تو سایت Prometric و وقت رزرو کنین. این Prometric همون شرکتیه که تقریبا همه آزمون‌های بین‌المللی (مثل آزمون‌های مایکروسافت) رو برگزار می‌کنه.
کجا می‌تونم امتحان بدم؟
پرومتریک تو اکثر کشورها شعبه داره، می‌تونین تو سایتش به راحتی کنترل کنین. ایرانی‌ها معمولا تو امارات یا ترکیه امتحان می‌دن. در هر حال، هر جای دنیا که امتحان بدین به زبون انگلیسیه.
روز امتحان چه اتفاقی می‌افته؟
امتحان برای ماها همراه با سفره. امتحان نیاز به تمرکز و انرژی خیلی زیاد داره، در نتیجه پیشنهاد اکید می‌کنم که سفرتون رو طوری تنظیم کنین که حداقل دو روز قبل از امتحان به اون شهر رسیده باشین و اون دو روز رو خیلی خوب تفریح کنین و سعی کنین خسته نشین.
روز امتحان باید نیم ساعت زودتر به خاطر تشریفات اداری به شعبه برین. یه کمد بهتون می‌دن که همه چیزتون رو بذارین توش و بعد برین تو سالن امتحان. تو سالن امتحان تعدادی کامپیوتره و معمولا داوطلب‌ها همزمان امتحانشون رو شروع نمی‌کنن، وقتی می‌رین تو ممکنه عده زیادی از قبل در حال امتحان دادن باشن. هر کسی هم یه امتحانی داره می‌ده، همه الزاما امتحان PMP نمی‌دن.
تو جلسه هیچ نوع خوردنی هم نباید ببرین. هروقت که بخواین می‌تونین بین امتحان بلند شین و برین تو سالن استراحت بشینین و با قهوه رایگان (یا پذیرایی‌های دیگه‌ای که ممکنه تو جاهای دیگه فرق کنه) از خودتون پذیرایی کنین. هرچقدر که بخواین و به هر تعداد که بخواین می‌تونین برین تو سالن استراحت، فقط نکته اش اینه که زمان امتحانتون داره می‌گذره.
دوستای عزیز میتونن برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت www.khorramirad.com سری بزنند ...
گرفتن مدرک PMP داره روز به روز تو ایران بیشتر شناخته می‌شه و افراد بیشتری به این فکر می‌افتن که اون رو بگیرن. وقتی هم چنین فکری به ذهنشون می‌رسه انبوهی از سوال‌ها براشون مطرح می‌شه که به راحتی نمی‌تونن جوابشون رو پیدا کنن. این مطلب رو نوشتم که به همچین سوال‌هایی جواب بدم.
این مدرک چی هست؟
PMP مخفف Project Management Professional هست، یعنی چیزی تو مایه‌های حرفه‌ای در مدیریت پروژه. توجه کنین که مثلا نگفتن مدیر پروژه حرفه‌ای، به این خاطر که این کس ممکنه مدیر پروژه نباشه و صرفا در مدیریت پروژه حرفه‌ای باشه؛ یعنی تمام کسایی که کارشون برنامه‌ریزی و کنترله هم مخاطب مدرک می‌شن.
PMP مهم‌ترین، شناخته شده‌ترین و با ارزش‌ترین مدرکیه که تو زمینه مدیریت پروژه تو دنیا وجود داره و فاصله زیادی هم با رقبای خودش داره. به تمام معنا بین‌المللیه.
این مدرک یه گواهی حرفه‌ایه، نه گواهی آکادمیک؛ یعنی به ازای گذروندن تعدادی واحد و دریافت درجه‌ای آکادمیک داده نمیشه، به ازای داشتن شرایطی خاص (که جلوتر توضیح می‌دم) و قبولی در امتحان داده می‌شه. خیلی جاها برای مدارک حرفه‌ای ارزشی بالاتر از مدارک آکادمیک قائل هستن، چون نشون می‌دن که اطلاعات و مهارت‌های فرد کاملا کاربردی و واقع‌بینانه هست، در حالی که درجه‌های آکادمیک اطلاعات تئوریک رو تضمین می‌کنن که ممکنه در عمل به سادگی پیاده‌سازی نشن.
این مدرک به درد من می‌خوره؟
بذارین سوال رو کامل‌تر کنم: من یه کارشناس برنامه‌ریزی و کنترل پروژه هستم، آیا این مدرک به درد من می‌خوره؟
جواب با شدت تمام مثبته. حتما. خیلی زیاد.
و این هم دلایلش :
- با داشتن این مدرک اعتبارتون بالا می‌ره و می‌تونین تو کارتون پیشرفت کنین، به خصوص اگه اون رو همراه کنین با چیزهای دیگه.
- با این مدرک از “یه آدمی که تو یه کشور جهان سومی معلوم نبوده چیکار می‌کرده” تبدیل می‌شین به کارشناسی که تو همه جای دنیا به رسمیت شناخته می‌شه. امتیاز این مسئله فقط برای کسایی نیست که می‌خوان از ایران برن، کسای دیگه هم ممکنه بخوان کارهای کوتاه مدتی خارج ایران بگیرن، پارتنرهای خارجی داشته باشن و …
- زمانی می‌تونین این مدرک رو بگیرین که چیزهای خیلی زیادی یاد گرفته باشین که اگه به خودتون بود ممکن بود هیچوقت بهشون اهمیت ندین و طرفشون نرین. بعدا می‌فهمین که اون چیزها براتون خیلی مفیدن
پس اگه نظر من رو می‌خواین، حتما برین دنبال گرفتن این مدرک.
تسلط به محتوای PMP چقدر به کار برنامه‌ریزی و کنترل پروژه کمک می‌کنه؟
قسمت اصلی محتوایی که تو PMP هدف هست و قبول شدنتون تو آزمون نشون می‌ده که به اون محتوا تسلط دارین، ارتباط مستقیمی با اون چیزی که تو ایران بهش می‌گیم برنامه‌ریزی و کنترل پروژه نداره!
البته قسمتیش هم ارتباط مستقیم داره، ولی اون مباحث انقدر ساده هستن که اگه بلد نباشین و بخواین در زمان آماده شدن برای آزمون PMP یادشون بگیرین، به نظر من نمیشه اسمتون رو گذاشت کارشناس برنامه‌ریزی و کنترل پروژه.
چه کسایی میتونن مدرک بگیرن؟
کسایی میتونن مدرک رو بگیرن که:
- حداقل 3 سال سابقه کار مرتبط با مدیریت پروژه داشته باشن (برای مدرک لیسانس و بالاتر. برای دیپلم باید 5 سال سابقه داشت).
- حداقل 35 ساعت دوره آموزشی مناسب گذرونده باشن.
- متعهد شده باشن که به آیین‌نامه اخلاق حرفه‌ای PMI {این مدرک رو PMI صادر می‌کنه: Project Management Institude } پایبند خواهند بود.
بهتره چه زمانی برم سراغ گرفتن مدرک؟
پیش‌فرض من اینه که این سوال رو یه کارشناس برنامه‌ریزی و کنترل پروژه داره می‌پرسه. خوب، چنین آدمی باید مطالعاتش رو اولویت بندی کنه و پیش بره. به نظر من داشتن دانش‌ها و مهارت‌های زیر براتون حیاتی‌تر از PMP هست:
- دونستن اصول و مفاهیم برنامه‌ریزی و کنترل پروژه
- تسلط کامل به نرم‌افزار پراجکت
- تسلط کامل به نرم‌افزار پریماورا (ترجیحا P6)
- آشنایی با Pertmaster (اسم جدیدش شده Risk Analysis)
- آشنایی با اصول، مفاهیم و مسایل حقوقی قراردادهای مرتبط با پروژه‌ها
- آشنایی با مسایل مالی پروژه‌ها
ولی یه چیزی جا افتاد. یادتون هست؟
زبان انگلیسی! دونستن زبان انگلیسی خیلی مهمه و اگه ضعف دارین باید قبل از این‌که برین سراغ مدرک PMP درستش کنین. مسئله فقط این نیست که در این حالت راحت‌تر می‌تونین امتحان بدین؛ به هزاران کتاب مفیدی که به زبان انگلیسی هستن و این روزها می‌شه از اینترنت دانلود کرد فکر کنین…
چطوری برای آزمون ثبت نام کنم؟
اولین مرحله اینه که برین تو سایت PMI و عضو بشین. برای عضویت فکر کنم باید حدود 100 دلار پرداخت کرد. اگه کسی رو نمی‌شناسین که کارت اعتباری داشته باشه و بتونین ازش درخواست کنین که هزینه رو پرداخت کنه، می‌تونین از فروشنده‌های ایرانی آنلاین دبیت‌کارت بخرین یا از موسسه‌های فراوونی که تو ایران خدمات پرداخت انجام می‌دن کمک بگیرین. مشخصه که برای این کار باید کارمزد هم پرداخت کنین.
دو سه هفته بعد از این‌که عضو بشین کارت عضویتتون با پست میاد در خونه. خوشبختانه فعلا PMI هیچ محدودیت و تحریمی برای ایرانی‌ها نداره.
مرحله بعد اینه که تو سایت لاگین کنین و برای آزمون PMP ثبت نام کنین. آمادگیش رو داشته باشین که چند ساعت پای کامپیوتر فرم پر کنین!
تو این مرحله خیلی دقت کنین. مبنا اعتماده و هر چیزی که وارد کنین پذیرفته می‌شه، ولی عده کمی به طور اتفاقی انتخاب می‌شن برای ممیزی و اونوقت این افراد باید برای تمام چیزهایی که وارد کرده بودن سند بفرستن.
در نهایت اعضا باید حدود 400 دلار برای آزمون پرداخت کنن. بعد از این‌که مدارکتون تایید بشه و اگه بدشانسی آوردین و ممیزی شد، بعد از ممیزی، اعلام می‌شه که مجاز به شرکت در آزمون هستین. یه لینک براتون میاد که برین تو سایت Prometric و وقت رزرو کنین. این Prometric همون شرکتیه که تقریبا همه آزمون‌های بین‌المللی (مثل آزمون‌های مایکروسافت) رو برگزار می‌کنه.
کجا می‌تونم امتحان بدم؟
پرومتریک تو اکثر کشورها شعبه داره، می‌تونین تو سایتش به راحتی کنترل کنین. ایرانی‌ها معمولا تو امارات یا ترکیه امتحان می‌دن. در هر حال، هر جای دنیا که امتحان بدین به زبون انگلیسیه.
روز امتحان چه اتفاقی می‌افته؟
امتحان برای ماها همراه با سفره. امتحان نیاز به تمرکز و انرژی خیلی زیاد داره، در نتیجه پیشنهاد اکید می‌کنم که سفرتون رو طوری تنظیم کنین که حداقل دو روز قبل از امتحان به اون شهر رسیده باشین و اون دو روز رو خیلی خوب تفریح کنین و سعی کنین خسته نشین.
روز امتحان باید نیم ساعت زودتر به خاطر تشریفات اداری به شعبه برین. یه کمد بهتون می‌دن که همه چیزتون رو بذارین توش و بعد برین تو سالن امتحان. تو سالن امتحان تعدادی کامپیوتره و معمولا داوطلب‌ها همزمان امتحانشون رو شروع نمی‌کنن، وقتی می‌رین تو ممکنه عده زیادی از قبل در حال امتحان دادن باشن. هر کسی هم یه امتحانی داره می‌ده، همه الزاما امتحان PMP نمی‌دن.
تو جلسه هیچ نوع خوردنی هم نباید ببرین. هروقت که بخواین می‌تونین بین امتحان بلند شین و برین تو سالن استراحت بشینین و با قهوه رایگان (یا پذیرایی‌های دیگه‌ای که ممکنه تو جاهای دیگه فرق کنه) از خودتون پذیرایی کنین. هرچقدر که بخواین و به هر تعداد که بخواین می‌تونین برین تو سالن استراحت، فقط نکته اش اینه که زمان امتحانتون داره می‌گذره.
دوستای عزیز میتونن برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت www.khorramirad.com سری بزنند ...