[h=1][/h] |
فلسفه |
مقاله 6، دوره 41، شماره 1، تابستان 1392، صفحه 105-124 اصل مقاله (275 K) |
نویسندگان |
سعیده کوکب http://journals.ut.ac.ir/?_action=article&au=187395&_au=%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF%D9%87++%DA%A9%D9%88%DA%A9%D8%A8 |
استادیار دانشگاه تهران |
چکیده |
مسئلة مورد بحث در این مقالهنسبت بینرفتارگراییمعرفتشناختی و پلورالیسم معرفتی یا نسبیگرایی است. آیا میتوان از طرفی به رفتارگرایی اعتقاد داشت، و نظریة بازنمایی را کنارگذاشت، اما از طرف دیگر پلورالیسم معرفتی را انکار کرد و پذیرفت که حقیقت یا صدق نقش کلیدی و مهمی در فهم ما دربارة جهان و دیگر اذهان ایفا میکند؟ در این مقاله سعی بر این است که پاسخ مثبت دونالد دیویدسون به این سؤال مورد بررسی قرار گیرد و نظر انتقادی او به رویکرد ریچارد رورتی، که برای حقیقت هیچ جایگاه فلسفی قائل نیست، مطرح گردد. |