غزاله علیزاده ۲۷ بهمن ۱۳۲۵ در مشهد زاده شد. مادرش نیر سیدی نیز خود شاعر و نویسنده بود. غزاله در کودکی درونگرا، شیطان و باهوش بود. در مدرسه گاه با بازیگوشیها و شجاعتهایش دیگران را نگران میکرد اما شاگرد زرنگی نیز بود. مدرسه را در دبیرستان علوم انسانی مهستی به پایان برد و در همین زمان به گیاهخواری روی آورد. او در کنکور رشته ادبیات فارسی در مشهد و کنکور حقوق و فلسفه در تهران قبول شد و به خواست مادرش در رشته حقوق وارد شد[۲].
او با مدرک لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه تهران، برای تحصیل در رشتهٔ فلسفه و سینما در دانشگاه سوربن به فرانسه رفت[۱]. در واقع ابتدا برای دکترای حقوق به پاریس رفت ولی با زحمت زیاد رشتهاش را به فلسفه اشراق تغییر داد و قصد داشت پایاننامهاش را درباره مولوی بنویسید، که با مرگ ناگهانی پدرش آن را نیمهکاره رها کرد[۲].
وی پیشهٔ ادبی خود را از دههٔ ۱۳۴۰ و با چاپ داستانهای خود در مشهد آغاز کرد[۱].
او با بیژن الهی ازدواج میکند و دارای یک دختر به نام سلمی میشود[۳][۴].
وی که از بیماری سرطان رنج میبرد بعد از دو بار اقدام ناموفق به خودکشی، سرانجام در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۷۵ در روستای جواهرده رامسر، خود را از درختی حلقآویز کرد[۱]. او را در امامزاده طاهر کرج به خاک سپردند[۲].
رمان ها
محاکات عزاله علیزاده. فیلمی از پگاه آهنگرانی دربارهٔ غزاله علیزاده.
او با مدرک لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه تهران، برای تحصیل در رشتهٔ فلسفه و سینما در دانشگاه سوربن به فرانسه رفت[۱]. در واقع ابتدا برای دکترای حقوق به پاریس رفت ولی با زحمت زیاد رشتهاش را به فلسفه اشراق تغییر داد و قصد داشت پایاننامهاش را درباره مولوی بنویسید، که با مرگ ناگهانی پدرش آن را نیمهکاره رها کرد[۲].
وی پیشهٔ ادبی خود را از دههٔ ۱۳۴۰ و با چاپ داستانهای خود در مشهد آغاز کرد[۱].
او با بیژن الهی ازدواج میکند و دارای یک دختر به نام سلمی میشود[۳][۴].
وی که از بیماری سرطان رنج میبرد بعد از دو بار اقدام ناموفق به خودکشی، سرانجام در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۷۵ در روستای جواهرده رامسر، خود را از درختی حلقآویز کرد[۱]. او را در امامزاده طاهر کرج به خاک سپردند[۲].
رمان ها
- دو منظره ۱٣۶٣
- خانه ادریسیها ۱٣۷۰ (۲ جلدی)
- شبهای تهران
- بعد از تابستان ۱٣۵۵
- سفر ناگذشتنی ۱٣۵۶
- چهارراه
- تالارها
- رویای خانه و کابوس زوال
محاکات عزاله علیزاده. فیلمی از پگاه آهنگرانی دربارهٔ غزاله علیزاده.