پيش از اين از تناوب در ادبيات روم نام برده شده و به تمدن هاي بزرگ انساني در آفريقا و آسيا از زمان قرون وسطي تا قرن بيستم باز مي گردد.
تناوب ۳ ساله با تجربه ي کشاورزان در اروپا با تناوب چاودار يا گندم پاييزه با جو دوسر بهاره يا جو کاشته مي شد، در قسمت سوم خاک را براي استراحت خالي مي گذاشتند.
واقعيت اين است که تناوب مناسب خاک ، ترميم يا بازگشت حالصخيزي خاک را براي مصرف انسان است.
تناوب چهار محصوله توسط کشاورزان Flemish يعني در منطقه ي Waasland در اوايل قرن ۱۶ ميلادي پيشقدم شد.
يستم ( گندم ،جو،شلغم،شبدر) با محصولات علوفه اي و علفي که به چهارپايان اجازه ي چرا اطراف زمين را مي داد ، شروع مي شد.
تناوب چهار محصولي کليد توسعه ي انقلاب کشاورزي انگليس بود.(قرن ۱۸ ميلادي)
به هر حال زيان هاي سيستم تک کشتي از ديدگاه کشاورزي پايدار آشکار شد.
● هدف و روش ها:
تناوب زراعي از کاهش حاصلخيزي خاک اجتناب مي کند ، مثل رشد محولات يکسان که مکررا در يک مکان عاقبت خاک را از مواد غذايي متنوع خالي مي کنند.
يک محصول که خاک را از يک نوع ماده ي غذايي خالي مي کند ، در فصل زراعي بعد با يک محصول غير همسان که مواد غذايي را بر مي گرداند يا نسبتي از مواد غاذيي را بر مي گرداند کاشته مي شود ، مثل :برنج با پنبه.
با تناوب زراعي کشاورزان مي توانند زمين هايشان را تحت توليد پيوسته نگه دارند، بدون احتياج به رها کردن يا آيش و بدن احتياج به کودهاي مصنوعي که هر دو روش گران است.
بقولات ، گياهاني از خانواده ي Fabaceae روي ريشه هايشان غده هايي دارند که نيتروژن را تثبيت مي کند.
اين مي تواند يک سيستم کشاورزي خوب از تناوب آنها با غلات و ساير گياهاني که نيتروژن نياز دارند باشد.
يک سيستم تناوب محصولات مدرن معمول تناوب سويا و ذرت است.
تناوب زراعي اغلب براي کنترل آفات و بيماري هايي که مي توانند پايدار باشند در خاک استفاده مي ود. گياهاني که از نظر taxonomy در يک خانواده هستند آفات و بيماريهاي يکساني دارند.
با تغيير مرتب موقعيت گياه ، چرخه ي آفت شکسته مي شود يا محدود مي گردد.
براي مثال نماتد مولد گره ي ريشه يکي از مشکلات جدي براي گياهاني است که در آب و هواي خاکهاي شني هستند.
نماتد مي تواند چندين خسارت باي حاصلخيزي گياهان ايجاد کند با بريدن قطري از ريشه ي گياه.
کشت محصولاتي که ميزبان نماتد گره ي ريشه نيستند براي يک فصل در حد بسيار بالا تعداد نماتدهاي خاک را کاهش مي دهد ، بدين ترتيب امکان رشد گونه هاي حساس در فصل بعد بدون احتياج به ضد عفوني و تدخين خاک به وجود مي آيد.
اغلب کنترل علف هاي هرزي که شبيه به توليدات گياهي هستند بسيار مکل است و ممکن است محصولات نهايي را آلوده کند.
براي مثال ergot نوعي علف هرز است که تفکيک آن از گندم هاي خرمن شده بسيار مشکل است. يک نوع محصول متفاوت اجازه ي حذف علفهاي هرز را مي دهد و چرخه ي ergot را مي شکند.
تناوب ۳ ساله با تجربه ي کشاورزان در اروپا با تناوب چاودار يا گندم پاييزه با جو دوسر بهاره يا جو کاشته مي شد، در قسمت سوم خاک را براي استراحت خالي مي گذاشتند.
واقعيت اين است که تناوب مناسب خاک ، ترميم يا بازگشت حالصخيزي خاک را براي مصرف انسان است.
تناوب چهار محصوله توسط کشاورزان Flemish يعني در منطقه ي Waasland در اوايل قرن ۱۶ ميلادي پيشقدم شد.
يستم ( گندم ،جو،شلغم،شبدر) با محصولات علوفه اي و علفي که به چهارپايان اجازه ي چرا اطراف زمين را مي داد ، شروع مي شد.
تناوب چهار محصولي کليد توسعه ي انقلاب کشاورزي انگليس بود.(قرن ۱۸ ميلادي)
به هر حال زيان هاي سيستم تک کشتي از ديدگاه کشاورزي پايدار آشکار شد.
● هدف و روش ها:
تناوب زراعي از کاهش حاصلخيزي خاک اجتناب مي کند ، مثل رشد محولات يکسان که مکررا در يک مکان عاقبت خاک را از مواد غذايي متنوع خالي مي کنند.
يک محصول که خاک را از يک نوع ماده ي غذايي خالي مي کند ، در فصل زراعي بعد با يک محصول غير همسان که مواد غذايي را بر مي گرداند يا نسبتي از مواد غاذيي را بر مي گرداند کاشته مي شود ، مثل :برنج با پنبه.
با تناوب زراعي کشاورزان مي توانند زمين هايشان را تحت توليد پيوسته نگه دارند، بدون احتياج به رها کردن يا آيش و بدن احتياج به کودهاي مصنوعي که هر دو روش گران است.
بقولات ، گياهاني از خانواده ي Fabaceae روي ريشه هايشان غده هايي دارند که نيتروژن را تثبيت مي کند.
اين مي تواند يک سيستم کشاورزي خوب از تناوب آنها با غلات و ساير گياهاني که نيتروژن نياز دارند باشد.
يک سيستم تناوب محصولات مدرن معمول تناوب سويا و ذرت است.
تناوب زراعي اغلب براي کنترل آفات و بيماري هايي که مي توانند پايدار باشند در خاک استفاده مي ود. گياهاني که از نظر taxonomy در يک خانواده هستند آفات و بيماريهاي يکساني دارند.
با تغيير مرتب موقعيت گياه ، چرخه ي آفت شکسته مي شود يا محدود مي گردد.
براي مثال نماتد مولد گره ي ريشه يکي از مشکلات جدي براي گياهاني است که در آب و هواي خاکهاي شني هستند.
نماتد مي تواند چندين خسارت باي حاصلخيزي گياهان ايجاد کند با بريدن قطري از ريشه ي گياه.
کشت محصولاتي که ميزبان نماتد گره ي ريشه نيستند براي يک فصل در حد بسيار بالا تعداد نماتدهاي خاک را کاهش مي دهد ، بدين ترتيب امکان رشد گونه هاي حساس در فصل بعد بدون احتياج به ضد عفوني و تدخين خاک به وجود مي آيد.
اغلب کنترل علف هاي هرزي که شبيه به توليدات گياهي هستند بسيار مکل است و ممکن است محصولات نهايي را آلوده کند.
براي مثال ergot نوعي علف هرز است که تفکيک آن از گندم هاي خرمن شده بسيار مشکل است. يک نوع محصول متفاوت اجازه ي حذف علفهاي هرز را مي دهد و چرخه ي ergot را مي شکند.
