بدن انسان نیازهای فراوانی دارد که عدم تامین آنها به مرگ منجر می‌شود. یکی از آنها خوابیدن است که برای زنده ماندن ضروری است،اما آیا می‌دانستید بی خوابی زودتر از بی غذایی باعث مرگ انسان می‌شود؟
بهنوش خرم روز: فکر می‌کنید رکورد دار بیدار ماندن چه کسی است و برای چه مدت بیدار مانده است؟
چنان که نیوساینتیست منتشر کرده،رندی گاردنر، پسر 17 ساله اهل سن دیه‌گو،در روز 28 دسامبر 1963 ساعت 6 صبح از خواب بیدار شده و تا صبح روز 8 ژانویه 1964 نخوابیده است،یعنی 11 روز کامل بیداری!
264 ساعت بیداری:
گاردنر هنوز هم رکورد علمی نخوابیدن حساب می‌شود که رکورد 260 ساعتی قبل از خود را شکست. گزارش بیداری گاردنر را پژوهشگری به نام ویلیام دمنت از دانشگاه استنفورد نوشته است. جالب است بدانید که این پژوهشگر سه روز آخر را پا به پای گاردنر بیدار ماند.
اما در این مدت برای گاردنر چه اتفاقی افتاد؟ او نوسانات خلقی را تجربه می‌کرد،در حافظه و توجه مشکل داشت،هماهنگی عملکردی نداشت،گفتارش با خطا همراه بود و حتی دچار توهم شده بود. او بعد از 11 روز بیداری، 14ساعت خوابید.
بر اساس گزارش دمنت،گاردنر هیچ دارویی مصرف نکرده بوده است،اما افرادی اطرافش بوده‌اند که او را بیدار نگه می‌داشتند. در غیر این صورت،بعد از 36 ساعت نخوابیدن،بیداری سخت می‌شود و بعد از 48 ساعت تقریبا دیگر نمی‌توانید بیدار ماند.
باید بدانید حتی در این شرایط هم،احتمال زیادی دارد که برای چند ثانیه،بدون این که متوجه شده باشید یا حتی چشم‌هایتان را بسته باشد،خوابیده باشید. به این پدیده میکرو خواب می‌گویند.
کسی نمی‌داند که گاردنر چه قدر میکرو خواب داشته است. اما مشخص است که بی‌خوابی می‌تواند منجر به مرگ شود.
موش‌هایی که بیدار نگه داشته شدند،بعد از 2 هفته مردند،در حالی که موش‌هایی که گرسنه نگه داشته شدند،بیشتر از این زنده ماندند!
هیچ سندی مبنی بر بیدار نگه داشتن انسان تا مرگ وجود ندارد. اما نوعی اختلال بی‌خوابی به نام بی‌خوابی خانوادگی مرگ آور وجود دارد که در آن بیماران توانایی خود برای خوابیدن را از دست می‌دهند. این بیماران تا 3 ماه بیشتر زنده نمی‌مانند.
بهنوش خرم روز: فکر می‌کنید رکورد دار بیدار ماندن چه کسی است و برای چه مدت بیدار مانده است؟
چنان که نیوساینتیست منتشر کرده،رندی گاردنر، پسر 17 ساله اهل سن دیه‌گو،در روز 28 دسامبر 1963 ساعت 6 صبح از خواب بیدار شده و تا صبح روز 8 ژانویه 1964 نخوابیده است،یعنی 11 روز کامل بیداری!
264 ساعت بیداری:
گاردنر هنوز هم رکورد علمی نخوابیدن حساب می‌شود که رکورد 260 ساعتی قبل از خود را شکست. گزارش بیداری گاردنر را پژوهشگری به نام ویلیام دمنت از دانشگاه استنفورد نوشته است. جالب است بدانید که این پژوهشگر سه روز آخر را پا به پای گاردنر بیدار ماند.
اما در این مدت برای گاردنر چه اتفاقی افتاد؟ او نوسانات خلقی را تجربه می‌کرد،در حافظه و توجه مشکل داشت،هماهنگی عملکردی نداشت،گفتارش با خطا همراه بود و حتی دچار توهم شده بود. او بعد از 11 روز بیداری، 14ساعت خوابید.
بر اساس گزارش دمنت،گاردنر هیچ دارویی مصرف نکرده بوده است،اما افرادی اطرافش بوده‌اند که او را بیدار نگه می‌داشتند. در غیر این صورت،بعد از 36 ساعت نخوابیدن،بیداری سخت می‌شود و بعد از 48 ساعت تقریبا دیگر نمی‌توانید بیدار ماند.
باید بدانید حتی در این شرایط هم،احتمال زیادی دارد که برای چند ثانیه،بدون این که متوجه شده باشید یا حتی چشم‌هایتان را بسته باشد،خوابیده باشید. به این پدیده میکرو خواب می‌گویند.
کسی نمی‌داند که گاردنر چه قدر میکرو خواب داشته است. اما مشخص است که بی‌خوابی می‌تواند منجر به مرگ شود.
موش‌هایی که بیدار نگه داشته شدند،بعد از 2 هفته مردند،در حالی که موش‌هایی که گرسنه نگه داشته شدند،بیشتر از این زنده ماندند!
هیچ سندی مبنی بر بیدار نگه داشتن انسان تا مرگ وجود ندارد. اما نوعی اختلال بی‌خوابی به نام بی‌خوابی خانوادگی مرگ آور وجود دارد که در آن بیماران توانایی خود برای خوابیدن را از دست می‌دهند. این بیماران تا 3 ماه بیشتر زنده نمی‌مانند.
