پریناز دست مشت شده‌اش را در هوا می‌چرخاند و با تحکم و خشم بر سر برادر بزرگ‌ترش فریاد می‌کشد: گوشو، بی‌شور ، اخمخ، پدر سوخت و... .
نادر که برادر 12 ساله اوست قاه‌قاه می‌خندد و از فحش‌های آب نکشیده و نصفه و نیمه او خنده‌اش می‌گیرد. به همین خاطر عروسک کوچک او را برمی‌دارد و موهایش را می‌کشد و به پریناز می‌گوید: الان می‌کشمش .
پریناز دوباره خشمگین فریاد می‌زند و چند فحش برای برادر مهربانش ردیف می‌کند. این‌که نادر می‌بیند پریناز که هنوز 2 سالش است اینقدر بامزه به او فحش می‌دهد برایش خنده‌دار است و برای این‌که صدای او را در بیاورد و جلوی بزرگ‌تر‌ها شیرین‌کاری کند وقتی همه جمع هستند، سر به سر خواهر 2 ساله‌اش می‌گذارد تا کمی فحش بشنود و دیگران هم تفریح کنند .
بله. همه می‌دانیم خندیدن به کار بد بچهها از آن کار بد هم بدتر است، اما بسختی می‌شود فحش‌های عجیب و غریب کوچولویی مثل پریناز را شنید و هیچ عکس‌العملی نشان نداد .
اما والدین بسیاری از بددهنی بچه‌هایشان شکایت دارند و آنها دیگر از فحش‌های ممنوع و خجالت باری که بچهها گاهی هرگز معنی آن هم به ذهنشان خطور نمی‌کند، نمی‌خندند. آنها تاسف می‌خوردند، زیرا با خود می‌گویند اگر کسی ببیند این بچه چنین فحش‌هایی می‌دهد خدا می‌داند در مورد تربیت خانوادگی ما چه فکر می‌کنند .
واقعیت این است که اغلب کودکان خردسال هم‌سن و سال پریناز خود نمی‌دانند چه می‌گویند و الگوی تکرار حرف‌هایشان عکس‌العمل اطرافیان است .
ساجده نیک‌نیا، مادر 25 ساله یک کودک 3 ساله است. او می‌گوید وقتی اولین کلمات ناپخته از زبان پسرم جاری شد او تنها 18 ماه از سنش می‌گذشت. ما به هر کلمه او می‌خندیدیم. حتی اگر فحش می‌داد. وقتی متوجه شدیم او همه حرف‌های ما را تقلید می‌کند سعی کردیم مودبانه صحبت کنیم و هرگز الفاظ بد در خانه رد و بدل نشود، اما او برخی حرف‌ها را از مردم کوچه و خیابان می‌شنید .
ما نمی‌توانستیم به او حالی کنیم که این حرف را نباید بزنی و نمی‌دانستیم در مقابل حرف‌های او چه عکس‌العملی نشان بدهیم .
روان‌شناسان معتقدند بچهها در 5/2 تا 3 سالگی بیشترین تقلیدپذیری را دارند و اغلب ناسزاگویی‌ها در همین سن اتفاق می‌افتد.
اگر فرهنگ ناسزاگویی هنگام خشم و عصبانیت یا پشت فرمان اتومبیل در خانواده شما رواج دارد منتظر باشید که همان حرف‌ها را از بچه هم بشنوید .
از دیگر علت‌های یادگیری کلام زشت، ارتباط کودکان با دوستان و بچه‌های دیگر است. بسیاری اوقات، کودکان عامل بدزبانی یکدیگرند. در مهد کودک، مدرسه، کوچه و هر جای دیگری که بچهها فرصت بازی و بخصوص درگیری با هم را پیدا کنند، ممکن است این بدآموزی صورت بگیرد.
همچنین اگر شما از آن آدم‌هایی هستید که به فحش‌های بچه‌های دو سه ساله می‌خندید منتظر باشید از ناسزاگویی‌های آنان در پنج، شش سالگی عصبانی شوید. در آن سن دیگر بچه بسختی عادت‌هایش را ترک می‌کند؛ عادت‌هایی که با خنده‌های شما تثبیت شده است .
اگر می‌خواهید فرزندی مودب داشته باشید در مقابل او حرف‌های زشت نزنید و به رفتارهای بد او نخندید. در عوض نارضایتی خود را به او نشان دهید .
از دیگر عوامل بروز بدزبانی در بچهها، به‌کارگیری کلام زشت به عنوان اعتراض است. کودک با به زبان آوردن این گونه حرف‌ها اعتراض خود را نشان می‌دهد. این نوعی رفتار تلافی‌‌جویانه است که بعضی کودکان در پیش می‌گیرند. آنها احساس می‌کنند فقط با ادای این‌‌گونه کلمات است که تخلیه می‌شوند و می‌‌توانند نارضایتی خود را نشان دهند.
فراموش نکنید توجه نشان دادن به رفتار کودک، به هر نحوی که باشد، بیش از بی‌توجهی به آن باعث تشویق رفتار می‌شود.
بدآموزی به وسیله فیلم و کارتون، رسیدن به خواسته‌‌ها و اهداف و ناکامی و افسردگی دیگر علل بدزبانی کودکان به شمار می‌رود.راهکارها
ـ سعی کنید جلوی بچهها مودب باشید، اما اگر کلمه‌ای ناخوشایند گفتید به اشتباه خود در مقابل بچه اعتراف و از او معذرت‌خواهی کنید .
ـ مراقب نوع تربیت دوستان فرزند خود باشید .
ـ فیلم‌های کودک را با احتیاط و دقت انتخاب کنید .
ـ به اعتراض کودک توجه کنید .
ـ با فحاشی کودک او را به خواسته‌اش نرسانید.
ـ با شنیدن حرف‌های زشت از کودک، از او دور شوید .
ـ زمینه شادمانی کودک افسرده خود را فراهم کنید.
ـ والدین باید از شوکه به نظر رسیدن اجتناب کنند. اگر کودکان بتوانند با به کار بردن کلمات زشت جلب توجه کرده و والدین خود را شوکه کنند، باز هم از این زبان استفاده خواهند کرد.
ـ والدین باید به فرزندانشان تفهیم کنند که آنها و دیگر پدر و مادرها این زبان را تایید نمی‌کنند.
زهره زیارتی
نادر که برادر 12 ساله اوست قاه‌قاه می‌خندد و از فحش‌های آب نکشیده و نصفه و نیمه او خنده‌اش می‌گیرد. به همین خاطر عروسک کوچک او را برمی‌دارد و موهایش را می‌کشد و به پریناز می‌گوید: الان می‌کشمش .
پریناز دوباره خشمگین فریاد می‌زند و چند فحش برای برادر مهربانش ردیف می‌کند. این‌که نادر می‌بیند پریناز که هنوز 2 سالش است اینقدر بامزه به او فحش می‌دهد برایش خنده‌دار است و برای این‌که صدای او را در بیاورد و جلوی بزرگ‌تر‌ها شیرین‌کاری کند وقتی همه جمع هستند، سر به سر خواهر 2 ساله‌اش می‌گذارد تا کمی فحش بشنود و دیگران هم تفریح کنند .
بله. همه می‌دانیم خندیدن به کار بد بچهها از آن کار بد هم بدتر است، اما بسختی می‌شود فحش‌های عجیب و غریب کوچولویی مثل پریناز را شنید و هیچ عکس‌العملی نشان نداد .
اما والدین بسیاری از بددهنی بچه‌هایشان شکایت دارند و آنها دیگر از فحش‌های ممنوع و خجالت باری که بچهها گاهی هرگز معنی آن هم به ذهنشان خطور نمی‌کند، نمی‌خندند. آنها تاسف می‌خوردند، زیرا با خود می‌گویند اگر کسی ببیند این بچه چنین فحش‌هایی می‌دهد خدا می‌داند در مورد تربیت خانوادگی ما چه فکر می‌کنند .
واقعیت این است که اغلب کودکان خردسال هم‌سن و سال پریناز خود نمی‌دانند چه می‌گویند و الگوی تکرار حرف‌هایشان عکس‌العمل اطرافیان است .
ساجده نیک‌نیا، مادر 25 ساله یک کودک 3 ساله است. او می‌گوید وقتی اولین کلمات ناپخته از زبان پسرم جاری شد او تنها 18 ماه از سنش می‌گذشت. ما به هر کلمه او می‌خندیدیم. حتی اگر فحش می‌داد. وقتی متوجه شدیم او همه حرف‌های ما را تقلید می‌کند سعی کردیم مودبانه صحبت کنیم و هرگز الفاظ بد در خانه رد و بدل نشود، اما او برخی حرف‌ها را از مردم کوچه و خیابان می‌شنید .
ما نمی‌توانستیم به او حالی کنیم که این حرف را نباید بزنی و نمی‌دانستیم در مقابل حرف‌های او چه عکس‌العملی نشان بدهیم .
روان‌شناسان معتقدند بچهها در 5/2 تا 3 سالگی بیشترین تقلیدپذیری را دارند و اغلب ناسزاگویی‌ها در همین سن اتفاق می‌افتد.
اگر فرهنگ ناسزاگویی هنگام خشم و عصبانیت یا پشت فرمان اتومبیل در خانواده شما رواج دارد منتظر باشید که همان حرف‌ها را از بچه هم بشنوید .
از دیگر علت‌های یادگیری کلام زشت، ارتباط کودکان با دوستان و بچه‌های دیگر است. بسیاری اوقات، کودکان عامل بدزبانی یکدیگرند. در مهد کودک، مدرسه، کوچه و هر جای دیگری که بچهها فرصت بازی و بخصوص درگیری با هم را پیدا کنند، ممکن است این بدآموزی صورت بگیرد.
همچنین اگر شما از آن آدم‌هایی هستید که به فحش‌های بچه‌های دو سه ساله می‌خندید منتظر باشید از ناسزاگویی‌های آنان در پنج، شش سالگی عصبانی شوید. در آن سن دیگر بچه بسختی عادت‌هایش را ترک می‌کند؛ عادت‌هایی که با خنده‌های شما تثبیت شده است .
اگر می‌خواهید فرزندی مودب داشته باشید در مقابل او حرف‌های زشت نزنید و به رفتارهای بد او نخندید. در عوض نارضایتی خود را به او نشان دهید .
از دیگر عوامل بروز بدزبانی در بچهها، به‌کارگیری کلام زشت به عنوان اعتراض است. کودک با به زبان آوردن این گونه حرف‌ها اعتراض خود را نشان می‌دهد. این نوعی رفتار تلافی‌‌جویانه است که بعضی کودکان در پیش می‌گیرند. آنها احساس می‌کنند فقط با ادای این‌‌گونه کلمات است که تخلیه می‌شوند و می‌‌توانند نارضایتی خود را نشان دهند.
فراموش نکنید توجه نشان دادن به رفتار کودک، به هر نحوی که باشد، بیش از بی‌توجهی به آن باعث تشویق رفتار می‌شود.
بدآموزی به وسیله فیلم و کارتون، رسیدن به خواسته‌‌ها و اهداف و ناکامی و افسردگی دیگر علل بدزبانی کودکان به شمار می‌رود.راهکارها
ـ سعی کنید جلوی بچهها مودب باشید، اما اگر کلمه‌ای ناخوشایند گفتید به اشتباه خود در مقابل بچه اعتراف و از او معذرت‌خواهی کنید .
ـ مراقب نوع تربیت دوستان فرزند خود باشید .
ـ فیلم‌های کودک را با احتیاط و دقت انتخاب کنید .
ـ به اعتراض کودک توجه کنید .
ـ با فحاشی کودک او را به خواسته‌اش نرسانید.
ـ با شنیدن حرف‌های زشت از کودک، از او دور شوید .
ـ زمینه شادمانی کودک افسرده خود را فراهم کنید.
ـ والدین باید از شوکه به نظر رسیدن اجتناب کنند. اگر کودکان بتوانند با به کار بردن کلمات زشت جلب توجه کرده و والدین خود را شوکه کنند، باز هم از این زبان استفاده خواهند کرد.
ـ والدین باید به فرزندانشان تفهیم کنند که آنها و دیگر پدر و مادرها این زبان را تایید نمی‌کنند.
زهره زیارتی
