امدی چه زیبا
گفتم دوستت دارم چه صادقانه
پذیرفتی چه فریبنده ....
نیازمندت شدم چه حقیرانه ....
بخاطر یک کلمه مرا ترک کردی
چه ناجوانمردانه .......
واژه غریب خداحافظی به میان امد
چه بی رحمانه .......
و " من " سوختم چه " عاشقانه "
مرسی از پیام زیبات
***********************************************************************
ای عشق همه بهانه از توست
من خامشام این ترانه از توست
آن بانگِ بلندِ صبحگاهی
وین زمزمهی شبانه از توست
من اندهِ خویش را ندانم
این گریهی بی بهانه از توست
ای آتشِ جانِ پاکبازان
در خرمن...
بزن که سوز دل من به ساز میگوئی
ز ساز دل چه شنیدی که باز میگوئی
مگر چو باد وزیدی به زلف یار که باز
به گوش دل سخنی دلنواز میگوئی
مگر حکایت پروانه میکنی با شمع
که شرح قصه به سوز و گداز میگوئی
امام حسین:
اى بندگان خدا تقواى خدا پيشه سازيد و از دنيا بر حذر باشيد كه اگر دنيا براى كسى مىماند و يا كسى در دنيا مىماند، پيامبران شايستهتر بودند كه بمانند و آنان بيش از همه سزاوار خشنودى و بيش از همه به قضاى خدا خرسندند جز اين كه خداى متعال دنيا را براى (آزمون و) بلا و اهل آن را براى فنا...