دلگیرم...
- شروع کننده موضوع elena_75
- تاریخ شروع
دختر یخی
عضو جدید
من دلم میگیره میرم اینجا:
چه خوشگله..........
دختر یخی
عضو جدید
خوش به حالتون...من انقد موتور دوس دارم.......
دوست خوبیه درکت می کنه غر غر نمی کنه خیلی گله
دختر یخی
عضو جدید
اره گاهی اوقات با ادما ارتباط ندغری ولی خطراتی کهع برات جا گذاشتن یه دنیا اذیتت میکنه.واسه من اینجوریه دلم میخاد اون ادما و خاطراتشون از ذدهنم بره ولی هس .دلم میخاد یه قرص فراموشی بخورم یزایی رو که نمیخامفراموش کنم...
دختر یخی
عضو جدید
خوبه ولی کاش میشد هر ازگاهی حرف هم میزد که اونجوری عالی میشد.راستی شما با موتورتون خارج از کشورم رفتین؟
اگه می تونستم برم که تا بحال رفته بودم
خرفم می زنه زبونشو باید یاد بگیری
تا که بودیم نبودیم کسی
کشت مارا غم بی همنفسی...........................
تا که بودیم نبودیم کسی،
کشت ما را غم بی همنفسی
تا که رفتیم همه یار شدند،
خفته ایم و همه بیدار شدند
کشت ما را غم بی همنفسی
تا که رفتیم همه یار شدند،
خفته ایم و همه بیدار شدند
دختر یخی
عضو جدید
تنهاییم هممون خیلی تنهاییم و همینه علت ناامیدیمون...نه که بگم کسی نیس افراد زیادی دور و برموننن اما حرفمونو نمی فهمن....خداااااااااااااااااااااااااااااا
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]در حیرتم از مرام این مردم پست [/FONT][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]/ این طایفه ی زنده کش مرده پرست [/FONT]
دختر یخی
عضو جدید
دختر یخی
عضو جدید
چرا زندگی اجباره؟چرا کسی منو نمیفهمه؟چرا انقد خستم؟اخه چراااااااااااااااااااااااااااا؟
بین باید باهاش کنار بیای
دختر یخی
عضو جدید
همیشه باید یک کسی باشد...
که معنی سه نقطه‌های انتهای جمله‌هایت را بفهمد...
همیشه باید کسی باشد...
تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه‌ات بفهمد...
... باید کسی باشد...
... که وقتی صدایت لرزید بفهمد...
که اگر سکوت کردی، بفهمد...
باید کسی باشد...
که اگر بهانه‌گیر شدی بفهمد...
باید کسی باشد...
که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن نبودن بفهمد...
بفهمد که درد داری...
که زندگی درد دارد...
بفهمد که دلگیری...
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچک تنگ شده...
بفهمد که دلت برای راه رفتن، برای دویدن، تنگ شده. . .
آری...همیشه باید کسی باشد
که معنی سه نقطه‌های انتهای جمله‌هایت را بفهمد...
همیشه باید کسی باشد...
تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه‌ات بفهمد...
... باید کسی باشد...
... که وقتی صدایت لرزید بفهمد...
که اگر سکوت کردی، بفهمد...
باید کسی باشد...
که اگر بهانه‌گیر شدی بفهمد...
باید کسی باشد...
که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن نبودن بفهمد...
بفهمد که درد داری...
که زندگی درد دارد...
بفهمد که دلگیری...
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچک تنگ شده...
بفهمد که دلت برای راه رفتن، برای دویدن، تنگ شده. . .
آری...همیشه باید کسی باشد
گشتم نبود نگرد نیست آخرش به موتور رضایت دادم
دختر یخی
عضو جدید
هیچ تنها و غریبی طاقت غربت چشماتو نداره
هر چی دریا رو زمینه نمی تونه قد چشمات
ابر بارونی بیاره
وقتی دلگیری و تنها
غربت تمام دنیا
از دریچه ی قشنگ چشم روشنت می باره
وقتی دلگیری و تنها.....
نمی تونم غریبه باشم توی آیینه چشمات
تو بزار که من بسوزم مث شمعی توی شبهات
توی این غروب دلگیر جدایی
توی غربتی که همرنگ چشاته
همیشه غبار اندوه روی گلبرگ لباته
حرفی داری روی لبهات
اگه آه سینه سوزه
اگه حرفی از غریبی
اگه گرمای تموزه
تو بگو به این شکسته
قصه های بی کسی تو
اضطراب و نگرانیت
حرفای دلواپسی تو
نمی تونم....
هر چی دریا رو زمینه نمی تونه قد چشمات
ابر بارونی بیاره
وقتی دلگیری و تنها
غربت تمام دنیا
از دریچه ی قشنگ چشم روشنت می باره
وقتی دلگیری و تنها.....
نمی تونم غریبه باشم توی آیینه چشمات
تو بزار که من بسوزم مث شمعی توی شبهات
توی این غروب دلگیر جدایی
توی غربتی که همرنگ چشاته
همیشه غبار اندوه روی گلبرگ لباته
حرفی داری روی لبهات
اگه آه سینه سوزه
اگه حرفی از غریبی
اگه گرمای تموزه
تو بگو به این شکسته
قصه های بی کسی تو
اضطراب و نگرانیت
حرفای دلواپسی تو
نمی تونم....
دختر یخی
عضو جدید
خسته ام از آرزوها،
آرزوهای شعاری
شوق پرواز مجازی،
بال های استعاری
لحظه های کاغذی را
روز و شب تکرار کردن
خاطرات بایگانی
زندگی های اداری
با نگاهی دل شکسته
چشم های پینه بسته
خسته ام از چشم انتظاری،
خسته از درهای بسته
سقف های سرد و سنگین،
پله های رو به پایین،
دست های سرد و بی روح.
آسمان های اجاری
صندلی های خمیده
میز های صف کشیده
خنده های لب پریده
گریه های اختیاری
خسته ام از بی قراری
پارک های این حوالی
پرسه های بی خیالی.....
آرزوهای شعاری
شوق پرواز مجازی،
بال های استعاری
لحظه های کاغذی را
روز و شب تکرار کردن
خاطرات بایگانی
زندگی های اداری
با نگاهی دل شکسته
چشم های پینه بسته
خسته ام از چشم انتظاری،
خسته از درهای بسته
سقف های سرد و سنگین،
پله های رو به پایین،
دست های سرد و بی روح.
آسمان های اجاری
صندلی های خمیده
میز های صف کشیده
خنده های لب پریده
گریه های اختیاری
خسته ام از بی قراری
پارک های این حوالی
پرسه های بی خیالی.....
لیلا فروتن
عضو جدید
دلگیر نباشششششششششششش
هههههههیییییییییییییییییی روووووووزززززگگگااااااررررررررر
