بيوديزل

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
بيوديزل، يك سوخت پاك در خدمت كشاورزي و محيط زيست
بيوديزل سوخت جديدي است كه از روغن هاي گياهي تجديدپذير مانند سويا و آفتابگردان به دست مي آيد و پاكتر از گزينه هاي ديگر مي سوزد. مي توان آن را به طور خالص مصرف كرد و يا به صورت درصدهايي از گازوئيل معمولي مخلوط نمود. سوختهاي بيوديزل ب-۲، ب-۵وب-۲۰كه مخلوطي از گازوئيل و ۲، ۵، يا ۲۰درصد بيوديزل است را مي توان در موتورهاي ديزلي بدون هيچ گونه تغييري سوزاند.مصرف بيوديزل منافع چشمگير زيست محيطي، امنيت انرژي و اقتصادي دارد. آزمايشهاي مستقل نشان داده مصرف بيوديزل منجر به كاهش مهم هيدروكربنهاي نسوخته، منواكسيد كربن و ذرات كوچك در مقايسه با گازوئيل مي شود.بيوديزل حاوي هيچ درصدي از گوگرد يا مواد معطر نيست و چرخه زندگي دي اكسيد كربن را ۷۸درصد كاهش مي دهد. افزايش مصرف سوخت تجديدپذير، وابستگي به نفت خارجي را كاهش مي دهد و به اقتصاد كشاورزي كمك مي كند.در حال حاضر حدود ۳۰۰ناوگان مهم آمريكا در مزارع اين كشور از سوخت بيوديزل بهره برداري مي نمايند.بنا به همين گزارش استفاده از سوخت بيوديزل، تقاضا براي سويا و ساير دانه هاي روغني را افزايش خواهد داد و اين يك چرخه مفيد براي رونق كشاورزي و حفظ محيط زيست مي باشد.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
بيوديزل چيست؟

بيوديزل چيست؟

بيوديزل (منو اكليل استر) يك سوخت گازوئيلي پاك است كه از منابع طبيعي و قابل تجديد مانند روغن‌هاي گياهي ساخته مي‌شود. بيوديزل درست مانند گازوئيل نفت در موتورهاي احتراقي كار مي‌كند و براي اين كار اصولاً هيچگونه تغيير موتوري لازم نيست. بيوديزل، ظرفيت و دامنه كار گازوئيل را حفظ مي‌كند.
استفاده از بيوديزل در يك موتور گازوئيلي معمولي منجر به كاهش اساسي هيدروكربن‌هاي
نسوخته، منواكسيد كربن و ذرات معلق مي‌شود. خروج اكسيدهاي نيتروژن بسته به سيكل كاري و روش‌هاي آزمايشي، كمي كاهش و يا افزايش مي‌يابد. با بكاربردن اين سوخت، از سهم كربن موجود در ذرات معلق كاسته مي‌شود (چون اكسيژن موجود در بيوديزل احتراق كامل به
CO2 را ممكن مي‌سازد). بخش سولفات از بين مي‌رود (زيرا در اين سوخت اصلاً سولفور وجود ندارد) اما قسمتي محلول يا هيدروكربن به همان صورت باقي مي‌ماند يا افزايش پيدا مي‌كند، بنابراين بيوديزل با تكنولوژي جديدي مانند كاتاليست‌ها (كه از ذرات محلول گازوئيل مي‌كاهند نه كربن جامد) و EGR (با كربن كمتر عمر موتور بيشتر مي‌شود) بسيار خوب كار مي‌كند.
ويژگي‌هاي شيميايي: ويژگيهاي فيزيكي بيوديزل بسيار شبيه گازوئيل معمولي است. با اين حال، ويژگيهاي خروجيهاي اگزوز بيوديزل بهتر از گازوئيل معمولي است. در اينجا به ذكر ويژگيهاي فيزيكي بيوديزل مي‌پردازيم:

وزن مخصوص
0،88
ويسكوزيته 20 درجه سلسيوس (سانتي استوك)
7،5
عدد ستان(انديس ستان)
49
نقطه اتصال ***** سرد(درجه سلسيوس)
12-
ارزش حرارتي خالص (كيلوژول در ليتر)
33300

بيوديزل چگونه ساخته مي‌شود؟
بيوديزل را ميتوان از روغنهاي گياهي تازه و يا مستعمل و چربي حيوانات توليد كرد. اين گازوئيل از منابع داخلي قابل تجديد بوجود مي‌آيد. اين سوخت، قابل تجزيه بيولوژيكي است و هنگاميكه بعنوان يك جزء تركيبي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، نيازمند حداقل تغييرات در موتور است و نسبت به گازوئيلي كه جايگزينش مي‌شود، سوختي پاك است.
روغن‌هاي گياهي مي‌توانند براي توليد تركيبات شيميائي- كه استر خوانده مي‌شوند- ، با يك الكل (معمولاً متانول) تركيب شوند. زمانيكه اين استرها به منظور سوخت مورد استفاده قرار ميگيرند، بيوديزل خوانده مي‌شوند. گليسيرول (كه در داروسازي و توليد لوازم آرايش نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرد) به عنوان يك محصول فرعي توليد مي‌شود
اخيراً بيوديزل طي فرايندي با نام
Transesterification توليد مي‌شود. در اين فرآيند ابتدا روغن
گياهي( يا چربي حيواني) از ***** عبور داده مي‌شود، سپس براي از بين بردن اسيدهاي چرب آزاد، با قليا فرآيند مي‌گردد؛ بعد با يك الكل (معمولاً متانول) و يك كاتاليزور (معمولاً هيدروكسيد سديم يا پتاسيم) تركيب مي‌شود. تري گليسريدهاي روغن براي تشكيل استرها و گليسرول واكنش شيميايي انجام مي‌دهند و بعداً‌ از يكديگر جدا شده و مورد تصفيه قرار مي‌گيرند.
بيشتر تمايلاتي كه امروز براي توليد بيوديزل وجود دارد ناشي از ظرفيت بسيار بالاي توليد سويا، توليدات مازاد و كاهش قيمت‌ها است. متيل سويات، يا سوي ديزل كه از واكنش متانول با روغن سويا حاصل مي‌شود، اصلي‌ترين شكل بيوديزل در آمريكاست.
چربيهاي بلااستفاده حيواني و روغن سوخته ( كه بعنوان ” شبه گريس“ شناخته مي‌شوند) نيز منابع و ذخاير خوبي هستند. اين منابع از روغن سويا ارزان‌ترند و به عنوان راهي براي كاهش هزينه‌هاي تامين مواد اوليه در نظر گرفته مي‌شوند. بادام زميني، پنبه دانه، گل آفتاب گردان و كنولا (گونه‌اي از دانه شلغم روغني) نيز از منابع روغني ديگرند. استرهايي كه از هر يك از اين منابع ساخته شده‌اند گرچه شايد در ميزان انرژي عدد ستان (مشابه اكتان بنزين) يا ديگر مشابهات فيزيكي كمي متفاوت باشند اما مي‌توانند با موفقيت در موتورهاي گازوئيلي مورد استفاده قرار گيرند.

بازار بيوديزل
بيوديزل سوختي تقريباً ناشناخته است و براي رسيدن به استفاده تجاري گسترده، بايد از موانع گوناگوني بگذرد. اين سوخت مي‌بايست قبل از هرگونه ورود به بازار، بر موانع نظارتي فائق آيد و قيمت آن نيز رقابتي تر شود.
به نقل از سازمان سوخت‌هاي طبيعي آمريكا، با انگيزه بالاي دولت، توليد بيوديزل از دانه‌هاي روغني مي‌تواند به حدود 2 ميليارد بشكه در سال برسد كه اين رقم حدود 8 درصد مصرف بزرگراهي گازوئيل در اوايل اين قرن است. بيوديزل با بازار كنوني‌اش احتمالاً‌ به عنوان سوخت مورد استفاده در ناوگان اتوبوس و كاميون‌هاي سنگين لحاظ مي‌شود ( كه در ابتدا به صورت تركيب با گازوئيل فسيلي با استاندارد 20 درصد است.)
اخيراً، هر گالن متيل سويات بيش از 2 دلار قيمت دارد و قيمت آن با گازوئيل كه 65 تا 70 سنت
درگالن است رقابت مي‌كند. هزينه‌هاي تامين مواد اوليه علت 90 درصد از هزينه‌هاي مستقيم
توليدند كه هزينه سرمايه و برگشت سرمايه را نيز شامل مي‌شوند به عنوان مثال، براي توليد يك گالن بيوديزل به 7،3 پوند روغن سويا نياز داريم كه قيمت آن حدود 20 سنت براي هر پوند است.
بنابراين فقط هزينه‌هاي تامين مواد براي توليد هر گالن متيل سويات، حداقل 1،50 دلار است كه اين رقم بدون احتساب هزينه‌هاي بازاريابي است. تلاش مي‌شود كه با توسعه گياه‌هاي پيوندي سويا كه داراي روغن بيشتري هستند، بتوان اين هزينه‌ها را كاهش داد. براي مثال، دانه‌هاي سويا، حدودا 20 درصد روغن دارند در حاليكه ديگر دانه‌هاي روغني داراي بيش از 50 درصد روغن‌اند. ذخيره روغن دانه‌هاي شلغم روغني اروپا كه مورد استفاده قرار مي‌گيرند حدوداً 40 درصد است.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
تكنولوژي تبديل متانول به اولفين(mto )

تكنولوژي تبديل متانول به اولفين(mto )

گاز طبيعي موارد مصرف گوناگوني داشته و بعضا به عنوان سوخت و يا ماده اوليه در تهيه محصولات شيميايي به كار مي رود كه از مهمترين اين محصولات مي توان آمونياك و متانول را نام برد

به طور كلي قيمت گاز در سطح جهاني بسيار متفاوت بوده و معمولا بين ۴-۰.۵ به ازاي هر ميليون
BTU متغير است. چنانچه گاز طبيعي به آمونياك يا متانول تبديل شود ارزش افزوده اي معادل ۶-۴ دلار به ازاي هر ميليون BTU خواهد داشت. در هنگام استخراج نفت خام، مقادير كمي گاز طبيعي نيز حاصل مي شود كه يا در محل سوزانده و يا در محيط رها مي شوند كه به دليل قوانين دشوار محيط زيستي و ماليات هاي حاكم بر آن توليدكنندگان همواره درصدد يافتن راهي براي حل اين مشكل بوده اند. در شرايط موجود منطقي ترين روش، تبديل اين گازها به متانول مي باشد كه از شرايط جابه جايي و حمل ونقل راحت تري برخوردار است.
در سال هاي اخير نيز با توجه به تنوع بازار مصرفي متانول(پيل هاي سوختي، تصفيه آب و …) توليدكنندگان در جستجوي بازارهاي جديدتر بوده و در نهايت اقدام به تبديل متانول به پلي الفين ها كرده اند.
فرآيند
M TO مطالعات اوليه فرآيند M TO با تحقيقات به عمل آمده برروي كاتاليست ها توسط شركت يونيون كاربايد صورت گرفت و از سال ۱۹۸۸ با واگذاري اين بخش به u op و امضاي قرارداد مشاركت همكاري با شركت Norsk Hydro به كار خود ادامه داده است. مشخصه اصلي واحد MTO ،خوراك آن يعني متانول خام مي باشد و به دليل اينكه نيازي به تقطير اوليه نيست در صورت احداث واحد M TO در كنار واحد متانول، هزينه هاي سرمايه اي كاهش مي يابد. در شكل زير شماي كلي واحد ديده مي شود كه قلب فرآيند شامل راكتور و بخش احياي كاتاليست مي باشد.
نمودار متانول خام پس از ورود به راكتور به مخلوطي از اتيلن و پروپيلن تبديل شده و محصول حاصل از بالاي راكتور خارج مي شود. كاتاليست مصرف شده نيز از پايين راكتور به محفظه احياء هدايت مي شود.
محصول بالاي راكتور يعني مخلوط اتيلن و پروپيلن در بخش بازيابي حرارت، عمده آب خود را از دست مي دهد. اين عمل پيش از آنكه از درون دي اكسيد كربن عبور كند، صورت مي پذيرد. در ستون هاي تقطير، مخلوط فوق به صورت اتيلن، پروپيلن، متان، اتان، پروپان و برش
C 4 تجزيه مي گردد. شركت Norsk Hydro براساس طرح فوق يك واحد با ظرفيت سالانه 250 هزار تن و با راندمان۸ /۹۹ درصد در كشور نروژ احداث نموده است. راه هاي استفاده از اين فرآيند در حال حاضر سه امكان استفاده از فرآيند M TO وجود دارد: 1) واحد MTO و واحد متانول در يك سايت دراين حالت مجتمعي شامل: واحدهاي متانول ،M TO ، پلي الفين و يا واحدهاي پايين دستي اولفين ها شامل آكريلو نيتريل، اتيلن اكسايد و اتيلن گليكول در نظر گرفته مي شود.

2)واحد
MTO به تنهايي در اين حالت يك واحد بزرگ متانول با خوراك گاز طبيعي احداث شده و متانول توليدي با شرايط آسان تري نسبت به حمل گاز طبيعي جابه جا مي گردد و توسط تانكر به واحد M TO كه در مجاورت واحدهاي پايين دستي احداث گرديده است، حمل مي گردد.

2) افزودن واحد
MTO به واحد كراكر نفتا/LPG آغاز كار با استفاده از يكي از دو روش فوق (1 يا 2) مي باشد، با اين تفاوت كه بخش جداسازي واحد MTO به واحد كراكر ادغام مي گردد، كه نتيجه آن صرفه جويي در هزينه هاي بالا سري مي باشد. مزاياي اقتصادي به گفته تحليلگران شركت UOP ، هزينه احداث واحدهاي MTO و پلي اولفين بسيار قابل توجه بوده (شايد ۹۰۰ميليون دلار براي واحدهاي جديد التاسيس و 600 ميليون دلار براي واحدهاي نصب شده در مجاورت واحدهاي موجود) ، آيا به راستي ارزش افزوده محصول جبران هزينه ها را مي نمايد؟
در سال ۱۹۹۹ اين شركت مبادرت به ارائه نتايج يك بررسي مطالعاتي در زمينه بازگشت سرمايه براي واحدهاي تبديل گاز به متانول و تبديل گاز به پلي الفين نمود.
اين بررسي ها با فرض اينكه هر دو واحد متانول و پلي اولفين در خليج فارس و به صورت تازه تاسيس نصب و از خوراك گاز طبيعي به قيمت 75/0 دلار در هر ميليون
B TU استفاده شود و ظرفيت مورد نظر نيز در مورد اين واحدها در مقياس جهاني (۳۵/۱ميليون تن در سال متانول و -۲۵۰-۲۰۰ هزار تن در سال پلي اتيلن و پلي پروپيلن) انجام گرفته است. يك واحد متانول نيز با ظرفيت ۴۰۰ هزار تن در سال جهت تامين خوراك واحد MTO در نظر گرفته شد. قيمت هاي در نظر گرفته شده براي محصولات نيز قيمت هاي اروپايي غربي طي سالهاي ۹۹-۱۹۸۵ در نظر گرفته شده و ميانگين يدست آمده HDPE LLDPE پلي پروپيلن متانول نام محصول ۸۷۹ ۱۰۱۳ 849 175 قيمت (دلار/تن) نتايج بدست آمده از بررسيهاي فوق حاكي از آنست كه بازگشت سرمايه عموما شبيه بهم بوده هر چند برگشت سرمايه براي متانول از وضعيت بهتري برخوردار بوده است.
بازگشت سرمايه:

متانول در مقايسه با
MTO تبديل گاز به پلي اولفين ها تبديل گاز به متانول همچنين به علت مناسب MTBE طي سالهاي ۹۹-۱۹۹۴، متانول از بازگشت سرمايه مطلوبتري برخودار بوده و پلي اولفين ها بعدا به سطح فوق رسيده اند. ليكن روزهاي اوج متانول ديگر به پايان رسيده ولي در مورد پلي اولفين ها مشخص گرديده كه از رشد سالانه اي معادل 5 درصد تا سال ۲۰۰۷ در كشور آمريكا برخوردار مي باشند، در حالي كه متانول كماكان با مازاد ظرفيت مواجه بوده و اين وضعيت طي دهه آينده نيز ادامه خواهد داشت. اين امر بيانگر اهميت تبديل متانول به الفين ها از طريق فرآيند MTO مي باشد.
دست آوردهاي تجاري تاكنون در هيچ نقطه اي از جهان احداث واحد
MTO به صورت Full Scale در نظر گرفته نشده است. ليكن چندين طرح در حال بررسي فني –اقتصادي مي باشد.در كشورهاي مصر و چين طرح هاي احداث اين واحد در مجاورت مجتمع هاي بزرگ پتروشيميايي و گازي و در كشورهاي ترينيداد و استراليا نيز طرح احداث اين واحد در مجاورت واحدهاي متانول در حال بررسي مي باشد.

MTO به دليل تبديل گاز طبيعي به الفين ها مي تواند به عنوان نوع ديگري از فرآيند GTL در نظر آيد. اين فرآيند در حال رقابت با روش هاي معغمولي تهيه اتيلن نيز بوده و بنابر مطالعات انجام يافته در شركت UOP اين فرآيند مي تواند رقابت موثري با روش كراكينگ نفتا داشته باشد. بنابر اين مي توان اظهار كرد كه MTO يكي از روش هاي مختلف در تبديل گاز طبيعي به مايع بوده كه در تلاش براي دستيابي به موقعيت مناسب مي باشد و با توجه به وضعيت فعلي بازار به نظر مي رسد كه زمان استفاده از MTO فرا رسيده است.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
استفاده بایودیزل در هند برای تولیدات برقی!!!

استفاده بایودیزل در هند برای تولیدات برقی!!!

دولت هند از شركتهاى توليدكننده برق اين كشور خواست از سوختهاى بيوديزل كه با مواد روغنى غيرخوراكى تهيه مى شود استفاده كنند.
به گزارش پايگاه خبرى "ياهو" دهلى نو: هدف از اين امر كاهش وابستگى اين كشور به سوختهاى فسيلى است .
به گفته "اى ام گوخاله"، وزير منابع انرژى غيرفسيلى ، شركتهاى توليد نيرو 25 هزار تا 30 هزار مگاوات برق توليد مى كنندكه نيمى از آن به وسيله نيروگاههاى ديزلى است .
وى افزود 400 گونه گياهى روغنى غيرخوراكى در هند وجود دارد كه مى توان از آنها براى توليد برق استفاده كرد.
به گفته وى ، دولت هند همچنين براى تشويق استفاده از منابع ديگر انرژيهاى تجديد پذير مانند اتانول، بيوگاز و نيروى خورشيد تلاش مى كند.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
گسترش استفاده از سوخت بيوديزل در آمريكا

گسترش استفاده از سوخت بيوديزل در آمريكا

بيوديزل سوختي است كه بسرعت در حال جايگزين شدن به جاي ديزلهاي قديمي در كشور آمريكا است. طبق گزارش هيأت ملي بيوديزل، سوخت بيوديزل باعث كاهش آلودگي هوا و كاستن وابستگي به سوختهاي وارداتي مي شود. اين سوخت به مدت 15 سال در اروپا رايج بوده است. اما قيمت اين سوخت از سوخت ديزل قديمي گرانتر است، لذا قانونگذاران در پي آن هستند تا با وضع مشوقهاي مالياتي استفاده از بيوديزل را افزايش دهند.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
شهرهاي آينده، شهرهاي بدون خودرو

شهرهاي آينده، شهرهاي بدون خودرو

طي قرن گذشته، شهرهاي ما به سود صنايع خودروسازي و نفت شكل گرفتند، اما امروز با سير نزولي منابع نفتي، با چالش هاي پس از نفت مواجهيم. تصاحب ميادين نفتي كشورها مشكلات زيست محيطي را حل نخواهد كرد. ساخت شهر است كه به مردم كمك مي كند، نه ساخت خودرو.
انرژي مورد نياز براي حركت يك انسان 60 كيلويي را با حركت دادن همان فرد در طول همان مسير، اما پشت يك
SUV دو تني مقايسه كنيد.
يك فرد عادي قادر است در پياده روي سريع خود حداكثر 10 كيلومتر در ساعت حركت كند، در حالي كه يك خودرو به طور متوسط 80 كيلومتر در ساعت حركت مي كند. با اينكه درون يك خودرو دو تني مي شود هشت برابر سريع ترحركت كرد، اما رسيدن به اين حد از سرعت، نيازمند سوزاندن يكهزار و 900 برابر انرژي بيشتر است. اين نشان مي دهد كه اميد بستن به خودروهاي مصرف كننده سوخت هاي فسيلي در چشم انداز آينده اي كه تشنه نفت است، كار عاقلانه اي نيست.
البته مشكل، تنها نفت نيست. حتي اگر خودروها با بيوديزل، هيدروژن يا نورخورشيد كار كنند، باز هم خودرو شخصي بخشي از يك سيستم شهري است كه نياز به شبكه گسترده اي از خيابان ها، بزرگراه ها و پاركينگ ها دارد تا بتواند در خدمت شهرهاي شلوغ باشد.
ما كه با فرهنگي خودرودوست بزرگ شده ايم گمان مي كنيم كه همه دنيا همين خيابان هاي شلوغ پر از خودرو است، اما واقعيت اين است كه تنها يك سيزدهم افراد روي كره زمين صاحب خودرو هستند. اين يعني حدود 92 درصد از مردم دنيا خودروي شخصي ندارند و فقط 8 درصد مسئول گرم شدن جهاني هوا و مشكلات زيست محيطي اند.
اگر صنعت خودروسازي بخواهد در جهان پس از نفت آينده اي پيش روي خود ببيند، بايد كارگرانش را طوري آموزش دهد كه سيستم هاي حمل نقل داراي بهره وري بالاتر ايجاد كنند كه در قرن بيست و يكم شهرها و روستاهاي سبزتري به ارث بگذارند. متخصصان محيط زيست و خودروسازان بايد براي ساخت شهرهايي بدون خودرو و كم مصرف اقدام كنند. با يك حسابرسي دقيق از انرژي لازم براي استخراج نفت، ساخت آسفالت، ايجاد بزرگراه ها، استخراج و ساخت فولاد لازم براي خودرو و استخدام نيرو براي ايجاد امنيت خطوط لوله مي توان به اين نتيجه رسيد كه مشكل موجود خيلي بزرگتراز اين حرف هاست.
البته اين كار سختي است. چطور مي شود كاري به عظمت جلوگيري از مرگ تنوع زيست محيطي گياهي و ايجاد تمدني هماهنگ با طبيعت كار ساده اي باشد؟
اولين قدم براي ايجاد شهرهاي سبز، شناسايي مراكز اصلي تجاري و حواشي شان براي ايجاد تراكم بيشتر است. تغيير نقشه به سمتي كه مراكز مراجعات افراد نزديك به يكديگر باشد باعث مي شود از ابزار حمل و نقل كمتري براي رسيدن به اين مراكز استفاده شود.
اما آيا زيستن در شهرهاي متراكم، كار مشكلي نخواهد بود؟ پاسخ اين است كه اگر ساختمان ها طوري طراحي شوند كه از نور كافي و وسايل گرمايي بدون سوخت فسيلي برخوردار شوند، مشكلي وجود نخواهد داشت. در عوض مي توان از فضاي باقيمانده اطراف براي ايجاد فضاي سبز و مزارع استفاده كرد. ساختمان هاي شهر سبز از طريق پل ها به يكديگر متصل خواهند شد تا جمعيت، مشكلي از لحاظ مسير عبور پيدا نكنند. تراس هايي كه باغ هاي عمومي دارند، ميوه هاي تازه را دراختيار مردم قرار خواهند داد و پارك هايي كه روي سقف ها ايجاد شده اند، تبديل به مركز سرگرمي ساكنان مي شوند.
مراكزي كه به نور كمتري احتياج دارند مثل تئاتر، استوديوي ظهور عكس و انبارها در طبقه همكف قرار مي گيرند. خيابان هاي سرپوشيده عظمت كليساهاي بزرگ را يادآور مي شوند. ساختمان هاي مركز شهر هم براي ادارات در نظر گرفته مي شوند. صدها هزار نفري كه زماني از طريق بزرگراه ها براي كار به مركز شهر سرازير مي شدند، امروز پياده يا با دوچرخه سر كار خود مي روند. در ابتدا خيابان ها و سپس مناطق بدون خودرو ساخته مي شوند.
بازسازي شهرهايي كه در خدمت مردمند و نه خودروها، چندين دهه به طول خواهد انجاميد، اما اين تغييرات آخرين راه حل براي مشكلات زيست محيطي جوامع امروز است.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
سوخت فسيلي نسل آينده انرژي

سوخت فسيلي نسل آينده انرژي

سوخت فسيلي نسل آينده انرژي

اولين بار به دنبال جدي شدن بحران انرژي ، بحث جايگزيني سوختهاي جديد به جاي سوخت آلاينده و پرهزينه فسيلي كه بزودي تمام شدني است مطرح شد. بعداز آن بود كه دانشمندان درصدد يافتن راههاي مقرون به صرفه تر و بهتر كه در جهت حفظ محيط زيست باشند برآمدند. در اين بين نتايج تحقيقات آژانس حفاظت از محيط زيست آمريكا (EPA) به يافتن تكنولوژي جديد جهت تأمين انرژي بشر درسالهاي آينده شد كه در دسته بندي زير آمده اند:
ـ سوخت و انرژي حركتي الكتريكي
ـ سوخت با منشأ زيستي : بيوديزل
ـ متانول
ـ سوخت هيدروژني: سلول سوختي
ـ تأمين انرژي از عنصر بورون
ـ وسايل نقليه الكتريكي با استفاده از نيروي الكتريسيته حركت كرده، موتورشان بسيار بي صدا كار مي كند. اين انرژي يك سوخت كارآمد با بهره وري بالاست كه آلودگي زيست محيطي نيز ندارد ـ متانول نيز نوعي ديگر از انرژي است كه از گاز طبيعي استحصال مي شود وآلايندگي ندارد.
نوع ديگر سوختهاي با منشأ زيستي هستند كه در اين باره بيشتر توضيح مي دهيم. هم اكنون به دنبال رونق كشاورزي و صنعتي شدن آن، محصولات غذايي بخصوص در اروپا بيش از حد نياز توليد مي شود كه اگر چه يكي از دستاوردهاي كشاورزي مدرن و پيشرفته است اما خود به مشكلي تبديل شده است. از اين رو دولت در ازاي پرداخت سوبسيد به كشاورزان از آنها خواسته است تا همه زمين كشاورزي خود را به كاشت محصولات زراعي اختصاص ندهند ودر قسمتي از آن محصولات گياهي انرژي زا را كشت كنند كه از اين قبيل دانه هاي روغني مخصوص است كه از روغن آنها به جاي ديزل مي توان استفاده كرد. اگرچه اين يك ايده كاملاً جديد بود ولي رودولف ديزل هم در معرض اختراع خود كه موتور احتراقي بود و براي نشان دادن كار آن به مردم، سوخت نمونه اصلي واوليه را با روغن دانه هاي روغني تأمين كرد. در حال حاضر موتورهاي ديزل مدرن براساس سوخت فسيلي طراحي شده اند و گاهي نتيجه مصرف سوخت روغني بامنشأ گياهي دچار مشكلاتي مي شوند كه براي اين كار اول بايد اصلاحاتي در موتور صورت گيرد تا بتواند انواع سوختها را بپذيرد و سپس اصلاحاتي در روغن صورت گيرد بدين ترتيب كه تركيبي كاملاً مشابه و با خاصيت هاي يكسان با ديزل فسيلي داشته باشد كه مي تواند تركيبي از دانه هاي روغني، غذاي حيواني با پروتئين بالا، متانول و گليسيرين باشد. حتي مي توان روغن گياهي را تصفيه كرد و با ديزل تركيب كرد بطوريكه
۲۰درصد تركيب ديزل باشد. در ايرلند دانشگاه ليمريك كه در اين سري تحقيقات پيشرو بوده اند، نتايج حاصل از آزمايش يك وسيله نقليه با استفاده از سوخت فسيلي و سوخت روغني و روغني گياهي و مقايسه تستهاي دينامومتر و تجزيه گاز خارج شده از اگزوز نشان داد، سوخت روغني داراي قدرت مشابه سوخت ديزل است با اين تفاوت كه اقتصادي تر بوده، كمتر دود مي كند و هيچ گونه تركيبات دي اكسيد سولفوري انتشار نمي دهد.
علاوه بر آن حجم بالايي از گازهاي گلخانه اي (دي اكسيد كربن) كه در نتيجه سوختن سوختهاي فسيلي بوجود مي آيد توسط محصولات زراعي در حال رشد جذب شده واز محيط پاك مي شوند. هم اكنون كه ادامه تحقيقات در جهت كاهش هزينه هاي توليد صورت مي گيرد. ملاحظه نشان شده كه مي توان متيل استر (سوخت روغني گياهي) از گياهان روغن خوراكي مصرف شده را توليد كرد واز آن در سوخت اتوبوسها، ميني بوسها، كاميونها، ماشينهاي كشاورزي و ... استفاده نمود.
راه ديگر تأمين انرژي، سلول سوختي است كه نوعي سوخت هيدروژني مي باشد و در انواع ماشينها مي توان از آن استفاده كرد. در سلول سوختي بعداز يك واكنش شيميايي، الكتريسيته توليد مي كند و اين واكنش تا جايي كه سوخت اوليه موجود باشد ادامه خواهد يافت.
(2
H2+O2=2H2O+Electricity) طرز كار سلول سوختي مثل يك باطري است با اين تفاوت كه احتياج به شارژ مجدد ندارد يعني تا زمانيكه سوخت اوليه كه هيدروژن است تأمين شود انرژي الكتريكي و حرارت توليد مي كند. يك سلول سوختي از دو الكترود كه درون يك الكتروليت قرار گرفته اند تشكيل شده است، از يك الكترود اكسيژن و از الكترود ديگر هيدروژن عبور مي كند كه در نهايت الكتريسيته ، آب و گرما توليد مي كند. سوخت اوليه كه هيدروژن است آن را تغذيه مي كند واكسيژن موجود در هوا از كاتد مي گذرد كه در اثر وجود كاتاليزور اتم هيدروژن مي شكند و به پروتون و الكترون تبديل مي شود.
الكترون را به سمت كاغذ رفته و پروتون از الكتروليت مي گذرد. الكترونها خود جرياني جداگانه توليد مي كنند كه قبل از بازگشت آنهابه كاتد به مصرف مي رسد و در نهايت هيدروژن و اكسيژن يك ملكول آب تركيب مي شوند. اين سلولهاي سوختي هيدروژن مورد نياز شان را از هر نوع سوخت هيدروكربني تأمين مي كنند از گاز طبيعي گرفته تا متانول و يا حتي گازوئيل. اين سوخت بسيار تميز بوده و آلايندگي آن بسيار كمتر از بهترين و كم آلاينده ترين سوخت هاست. سلول سوختي انواع مختلف دارد.
۱ ـ اسيد فسفريك كه اين نوع در بيمارستان، هتل ها، ساختمان هاي بزرگ تجاري ،مدارس، نيروگاههاي توليد برق، ترمينالهاي فرودگاهها و... استفاده مي شود.
۲ ـ صفحه پروتون ، كه در دماي پايين، بالاترين دانسيتي را دارد، در اتومبيل ها و ساختمانها كاربرد دارد و جايگزين مناسبي براي باطريهاي قابل شارژ است. ۳ ـ كربونات ذوب شده :داراي بيشترين بازدهي و حدود ۶۰درصد است كه امروزه در ژاپن و ايتاليا بسيار كاربرد دارد ۴ـ اكسيد جامد: كه در نيروگاههاي عظيم توليد برق و مراكز بزرگ صنعتي كاربرد دارد ۵ ـ قليا : از اين نوع سلول سوختي در مأموريتهاي فضايي ناسا استفاده مي شود و بازدهي آن ۷۰درصد است. در فضاپيماي آپولو براي تهيه الكتريسيته و آب نوشيدني از آن استفاده شد ۶ ـ سلولهاي سوختي متانول : كه انرژي مورد نياز در تلفنهاي همراه و كامپيوترهاي Laptop را تأمين مي كند ۷ ـ سلولهاي سوختي قابل احيا ۸ـ سلول سوختي با عنصر روي ۹ ـ سلول سوختي سراميكي پروتوني .
به هر حال هرجا كه به انرژي احتياج باشد از انواع سلولهاي سوختي مي توان استفاده كرد. در نيروگاههاي توليد برق تا وسايل نقليه، تجهيزات الكترونيكي قابل حمل، امور هوا ـ فضا ونظامي و ديگر موارد نمونه هايي از كاربرد آن هستند از آنجا كه دنيا امروز به انرژي نياز مبرم دارد. خصوصاً كشورهاي صنعتي وارد كننده سوخت فسيلي، براي كاهش واردات و هزينه هاي ناشي از آن به اين مقوله نگاهي جدي دارند، براي مثال ماشين هايي طراحي شده اند كه سلولهاي سوختي در آنها تعبيه شده و پيش بيني مي شود تا سال
۲۰۱۰ ميليونها عدد از اين نوع وسايل نقليه به بازار عرضه شوند. از طرفي استفاده از آن آلودگي هوا و صدا را بسيار كاهش مي دهد. واردات نفت و بنزين كم شده، كسر بودجه نيز برطرف مي شود و فرصتهاي شغلي جديد ايجاد مي كند. ازطرفي انرژي حرارتي حاصل از فعاليت سلولهاي سوختي مي تواند مصارف خانگي مثل تأمين آب گرم و گرماي خانه در زمستان برسد. همين طور سلولهاي سوختي انرژي اوليه آنها هيدروژن است. داراي يك منبع مواد اوليه تجديدشدني و تمام نشدني هستند و تنها چيزي كه در نتيجه توليد انرژي از اگزوز اتومبيل ها خارج مي شود چيزي جز بخار آب نخواهد بود.
سوخت ديگر بورون جامد مي باشد كه از هيدروكربن ها بهتر مي سوزد و احتراق بهتري دارد (با مصرف اكسيژن موجود در هوا ) و هيچ گونه گاز، بخار يا دوده وخاكستري از سوختن آن حاصل نمي شود و حتي گاهي اوقات ازسوخت هيدروژني پيشي مي گيرد و نقطه پاياني براي سوختهاي نفتي ـ روغني است. بورون عنصر پنجم جدول است و در كنار كربن (عنصر ششم) قرار دارد. اگرچه كاربرد آن هنوز در ماشينها آغاز نشده است. درمجموع ثابت شده است مصرف و توليد هر نوع انرژي از انرژي هاي مذكور هم از نظر زيست محيطي و هم از نظر اقتصادي بهتر از سوخت فسيلي است، انرژي اي كه تمام شدني است ووابستگي انسان متمدن و تكنولوژي پيشرفته امروز به اين منبع انرژي كاري عقلاني به نظر نمي رسد.

 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
سوخت و پوست موز!!!!!!!!!!!!!!!!!!

سوخت و پوست موز!!!!!!!!!!!!!!!!!!

نخستين‎‎ بار از پوست موز به عنوان سوخت‎‎ در ايالت كوينلند استراليا استفـاده شد.
به گزارش واحد مركزي خبر, پژوهشگران
موفق شدند كه از تخمـيــر پـوسـت‎‎ موز و ذخيره‎‎‎ گاز حاصله, سوخت تهيه كنند.
از آنجـا كـه
يـك ســوم مــحـصـــول مــوز, استانداردهاي‎‎ لازم بـراي ارائه‎‎ بـه بازار را ندارد, از آن‎‎ به عنـوان محـصـول اوليه توليد سوخـت‎‎ در شمـال ايـن ايـالـت استفاده مي شود.
اين
تحقيقات منجر به ايجاد سازوكـار تجزيه‎‎‎ 6000 تن موز در سال شده است كه مـي تـوان انرژي‎‎ اي معادل 220 هزار ليتر سوخت ديـزل از آن به دست آورد.
عجبا!!!:D
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
نگاهي به سوخت هاي جايگزين و خودروهاي آينده

نگاهي به سوخت هاي جايگزين و خودروهاي آينده

با افزايشروز افزون بهاي سوخت و ترس از پايان يافتن ذخيره هاي نفتي جهان، ظرف ۵۰ سال آيندهاتومبيل هاي بنزين سوز كم كم جاذبه خود را از دست مي دهند. بااين حساب اتومبيل هايآينده چگونه خواهند بود و با چه سوختي كار خواهند كرد؟در جريان آخرين بحران نفتدردهه ۱۹۷۰ بود كه سازندگان موتور به طور جدي به فكر پيداكردن جايگزين برايسوخت هاي نفتي افتادند. خودروهاي برقي براي مدت كوتاهي مورد توجه قرار گرفتند، اماخيلي زود به سبب مشكلات متعددشان- قدرت كم، سرعت پايين، سنگيني و گراني دوباتريو...- از مد افتادند. اكنون با اوج گيري دوباره بهاي نفت، محدوده انتخاباتومبيل هاي جايگزين وسعت بيشتري يافته است.
سوخت سلوليايده سوخت سلولي (Fuel cell) از سال ۱۸۴۰ پديد آمده و هنوز هم از اعتباربرخوردار است. استفاده از سوخت سلولي فقط به معني برخورداري از موتور آرام تر وبي ضررترنيست- اين سوخت ها احتراق دروني ندارند- بلكه اگر موتور با هيدروژن كاركند، چيزي مضرتر از بخار آب توليد نمي كند.
با اين وجود وعلي رغم ميليون هادلار سرمايه گذاري در راه تحقيق و توسعه، هنوز موانعي جدي بر سر راه است. ذخيرهكردن هيدروژن مايع كار آساني نيست، سلول ها خيلي آهسته گرم مي شوند و كارآيي آنكمتر از موتورهاي بنزيني است به علاوه در پروسه تهيه اكسيژن از آب، مقدار زياديانرژي (سوخت فسيلي ) مصرف مي شود و آلوده كننده نيز هست.
پرفسور گارل رايز،متخصص صنعت اتومبيل، مي گويد حداقل ۱۰ سال كار دارد كه به فرآيند مطلوبي در سوختسلولي دست يابيم:« كمپاني جنرال موتورز ميليون ها دلار صرف فن آوري سوخت سلولي كردهاما هنوز دستاورد شاخصي كسب نكرده، از جمله اينكه قيمت اين موتورها بايد تا ۸۰ درصدكاهش يابد تا بتواند با موتورهاي بنزين سوز رقابت كند
دورگه هااتومبيل هايي با دو نوع موتور و سوخت بارها موضوع بحث و حتيفيلمسازي در هاليوود نيز بوده است. ستارگاني چون بيلي كريستال، هريسون فورد و سوزانساراندون در صحنه هايي، سوار بر تويوتايي كه نيرو را از موتور بنزيني به موتورالكتريكي منتقل مي كند، ديده شده اند. نتيجه اين انتقال نيرو، افزايش كارآيي سوختفسيلي است.
اما تا رسيدن به موتورهاي دورگه اقتصادي كه از نظر قيمت بتوانند باموتورهاي معمولي رقابت كنند و قابل ارايه به بازار باشند، راه درازي باقي است. بهعلاوه كارآيي موتورهاي دورگه تقريبا معادل موتورهاي ديزل است. در انگلستان موتورهايدورگه اي كه تركيبي از بنزين و سوخت هاي گازي كم تصعيد را مثل گاز مايع استفادهمي كنند مشهورترند. شوخي به نظر مي رسد، اما در سال هاي اخير سرو كله اتومبيل هاييكه با هوا كار مي كنند در شهرهاي مختلفي در سراسر دنيا پيدا شده است. در واقع، ايناتومبيل ها با استفاده از هواي فشرده حركت مي كنند و مخترع آن، گاي نگره فرانسوي،عقيده دارد كه كاملا فاقد آلودگي هستند. هوا در تانك هاي مخصوصي فشرده و ذخيرهمي شود و به هنگام آزاد شدن هوا، اتومبيل مي تواند تا مسافت ۱۲۰ مايل را با سرعتحداكثر ۷۵ مايل در ساعت حركت كند. در حالي كه اين ايده به كاهش آلودگي در شهرهاييچون مكزيكوسيتي و كيپ تاون كمك كرده با اين وجود منتقدان مي گويند به هر صورت برايفشرده سازي هوا، الكتريسته لازم است و توليد الكتريسته نيز آلودگي هاي خاص خود رادارد.
يك جايگزين ظاهرا مجاني و بسيار پرسروصدا، يعني انرژي خورشيدي، نيزنتوانست فراگير شود و علاقه به آن هنوز در حد پژوهش باقي مانده و از آن فراتر نرفتهاست.
دكتر جاسينتامك درلوت، پژوهشگر مركز فن آوري جايگزين در انگلستان مي گويد: بي گمان انرژي خورشيدي مي تواند بسيار مورد توجه باشد، اما محدوديت هاي خاص خود رانيز دارد. مثلا در انگلستان، به طور كلي آفتاب وجود ندارد كه كسي به فكر ساختنخودروهاي خورشيدي بيفتد.
يك ايده عجيبدر سال هايمياني دهه ۱۹۵۰، يك كشاورز، هارولد بيت، دستگاه عجيبي اختراع كرد. اين دستگاه قادربود مدفوع احشام را تجزيه و آن را به متان تبديل كند. اتومبيل، كاميون و تراكتور اوبا همين گاز تقريبا مجاني كار مي كرد. با وجود اينكه ايده بيت هيچ وقت جدي گرفتهنشد، اما بسياري معتقدند كه كار او راهگشاي جست وجو و يافتن راهكارهايي تازه براياستفاده از ظرفيت ها و قابليت هاي بسيار فراوان طبيعت به منظور توليد سوخت ارزان وفراوان است.
دانشمندان هم اكنون طي يك پروژه آزمايشي ۱۰۰ هزار پاوندي در انگليسدر پي توليد بيواتانول از خاربن هاي اسكاتلندي هستند. بيواتانول قبلا در فرانسهمورد استفاده قرار گرفته و بنزين تركيبي با اتانول به مصرف سوخت اتومبيل ها مي رسدو در برزيل به سبب فراواني غلات، از سبوس ذرت براي توليد اتانول و استفاده از آن درسوخت خودروها استفاده مي شود.
در بريتانيا، عده اي از رانندگان كه از روغنخوراكي، يك سوخت بيولوژيكي ديگر استفاده مي كردند به اتهام سرباز زدن از پرداختماليات دستگير شدند. اما تعدادي از شركت هاي تجاري مشغول تهيه همين سوخت ها به صورتقانوني هستند كه كاملا مي تواند جايگزين ديزل شود و در آشپزخانه همه رستوران هاوجود دارد.
مارتين بروك، از مركز سوخت هاي بيولوژيك انگليس، مي گويد: «موتورديزل اساسا طوري طراحي شده كه با روغن بادام زميني كار كند. بعضي ها فكر مي كنندموتورهاي بيوديزل بوي آشپزخانه (روغن داغ) را در همه جا متصاعد مي كنند ولي اين طورنيست و فقط چنانچه بيني خود را به اگزوزنزديك كنيد بوي آن را حس مي كنيد. زماني فرامي رسد كه رانندگان از ديدن كارهاي لئوناردو داوينچي احساس آرامش و تسلي خاطرخواهند كرد و آن زماني است كه منابع سوخت در آستانه تمام شدن باشند.
در مياناختراعات مهم بشر، اختراع داوينچي كه مي توان آن را اولين ماشين خودرو جهان ناميد،مثال زدني است. ارابه ساخت داوينچي با نيروي فنرهايي كه در جهت مقابل حركت مورد نظرراننده عمل مي كردند، كار مي كرد. يك سيستم ترمز ساده هم براي اين ارابه خودروطراحي شده بود.
اگر لئوناردو اولين خط توليد ونمايشگاه اتومبيل را در قرنپانزدهم به راه مي انداخت، بي شك امروز تاريخ سفر كاملا متفاوت مي بود! پرفسورپائولو گالورني كه سرپرستي تيمي از مهندسان را كه روي طرح هاي تفصيلي داوينچي دررابطه با ساخت خودرو كار مي كنند به عهده دارد، مي گويد: «ماشيني كه مورد نظرداوينچي بوده بسيار پرقدرت و نيرومند است. اگر اين ماشين با چيزي تصادف مي كردمي توانست خسارات جدي وارد سازد. حيف كه داوينچي فرصت پيدا نكرد، شايد هم بقيه اجزاو عوامل زمانه او مناسب اين اختراع عظيم نبود...»
منبع B.B.C
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
بیو دیزل و ذرت!!!!

بیو دیزل و ذرت!!!!

يک شرکت آمريکايي تصميم دارد از ذرت براي تبديل آن به سوخت بيوديزل بهره بگيرد.
به گزارش شانا، کمپاني سان سارس بايو انرژي که از سوي چهار توليدکننده اتانول شکل گرفته است، تصميم دارد از ذرت براي تبديل آن به سوخت بيوديزل بهره بگيرد.
برپايه اين گزارش، با فناوري جديد به نظر مي رسد که امکان توليد 50 ميليون گالن ( 225 ميليون ليتر) بيوديزل در سال فراهم شود.
شرکت سان سارس بايو انرژي اميدوار است که با گسترش فناوري جديد ميان توليدکنندگان اتانول بتواند به منابعي جديد از انرژي دست يابد.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
هنوز هم گران و هنوز هم خطرناك

هنوز هم گران و هنوز هم خطرناك

پاسخی به دفاعيه‌ی مدافعين انرژی اتمی
آيا فناوری هسته‌ای آينده‌ای هم دارد؟
انرژی‌های تجديد شونده پاسخی به كمبود انواع انرژی‌های فسيلی در آينده‌ای نزديك هستند، كه بيش از هر چيز به بخش حمل و نقل و تامين گرما و سرما مربوط می‌باشند. مطابق نظريه‌ی كارشناسی و رسمی كمپانی‌های دايملر كرايسلر، فولس واگن و فورد، مواد قابل سوخت حاصل از پروسه‌های بيولوژيكی يا بيواتانول، بيوديزل و بيوگاز از جهت هزينه بسيار مناسب‌تر هستند و سريع‌تر قابل دسترسی تا مثلاً هيدروژن حاصل از الكتريسيته‌ی هسته‌ای كه برای آن بايد يك زيرساخت جديد و بسيار پرهزينه ايجاد كرد.

به پايان دوران انرژی فسيلی نزديك می‌شويم، هرچند كه از نظر استفاده از ذخيره‌های از توان افتاده‌ی آن ـ در انتهای چنين دوره‌ای ـ محدوده‌ی بوم‌شناختی (اكولوژيكی) آن از نظر زمانی به ما نزديك‌تر است تا محدوده‌ی مادی آن. به اين ترتيب طرفداران استفاده از انرژی هسته‌ای اكنون بوی دل‌انگيز نسيم صبحگاهی را استنشاق می‌كنند، و حتی بعضی از منتقدين قبلی اكنون در طنينی كه همچنان بلند‌تر می‌شود با احداث نيروگاه‌های اتمی جديد موافقت خود را اعلام می‌دارند. مطابق با اطلاعات آژانس بين المللی اتمی (
IAEA) ـ يا همان دژ جامعه‌ی جهانی اتمی ـ در حال حاضر در سراسر جهان ٤٢٢ رآكتور اتمی وجود دارد كه مجموع ظرفيت آنها در حدود ٣٠٠ هزار مگاوات است. تا سال ٢٠٣٠ تعداد آنها به دو برابر و تا ٢٠٥٠ به چهار برابر خواهد رسيد.
استدلال طرفداران استفاده از انرژی اتمی همچون شمشيری دولبه عمل می‌كند: در حالی كه بر خلاف واقعيت‌های موجود منافع اقتصادی انرژی اتمی مورد ستايش قرار می‌گيرد، آنها مخاطراتش را بی‌اهميت جلوه می‌دهند يا حتا اين ادعا تكرار می‌شود كه از جهت فنی چنين مخاطراتی يقيناً قابل حل خواهند بود. اما هم زمان انرژی‌های تجديد شونده به عنوان غير اقتصادی نفی شده و ظرفيت‌های آنها ناچيز جلوه داده می‌شود تا به اين ترتيب ضرورت استفاده از انرژی هسته‌ای موجه جلوه داده شود.
معمولاً در اين شيوه‌ی استدلال برای دفاع از انرژی هسته‌ای فاجعه‌ی اتمی در چرنوبيل به عنوان موردی عادی و جزئی معرفی می‌شود. گرو فون راندو مدافع استفاده از انرژی هسته‌ای در روزنامه‌ی سايت (سال ٢٠٠٤ و شماره‌ی ٣١) می‌نويسد كه در آن حادثه فقط ٤٥ نفر جان خود را از دست دادند و ٢٠٠٠ مورد نيز سرطان غده‌ی تيروئيد به ثبت رسيده است. اين داده‌ها البته مربوط به موسسه‌هايی است كه هركدام به نوعی در چرنوبيل ذی نفع می‌باشند. در گزارشات و بررسی‌های سازمان‌های مستقل تعداد قربانی‌ها در حدود ٧٠ هزار نفر ذكر می‌شود كه بخشی از آنها شامل خودكشی‌های بعدی از روی ياس و درماندگی بوده است و همچنين قابل ذكر است كه ده‌ها هزار انسان ديگر طی ساليان بعدی جان خود را در اثر صدمات وارده از دست داده‌اند.
از جمله شگردهای معمول برای بی‌اهميت جلوه دادن فاجعه‌ی چرنوبيل مقايسه‌ی تعداد تلفات با قربانی‌های معادن ذغال سنگ و بيماری‌های مهلك حاصل از آلودگی‌های بقايای انرژی‌های فسيلی است. اما حتا اگر چنين مقايسه‌ها و آماری قابل استناد باشند اين پرسش سر بر می‌آورد كه پس چرا نبايد بر روی توليد انرژی‌های تجديد شونده كه دائمی بوده و عاری از انواع آلودگی‌ها و خطرات هستند و در عين حال صرفه‌ی اقتصادی بيشتری دارند سرمايه گذاری شود؟
بهره وری و استفاده از انرژی هسته‌ای پيامد حاصل از نظام و تشكيلات عظيم سياسی جهت انواع امتيازهای انحصاری و كمك‌های مالی است. برای تحقيقات و پيشرفت در استفاده از انرژی هسته‌ای دولت‌های عضو در سازمان همكاری‌های اقتصادی و توسعه (
OECD) تا سال ١٩٧٣ در حدود ١٥٠ ميليارد دلار (مطابق با قيمت امروز دلار) هزينه‌های بلاعوض كرده‌اند و بر خلاف آن برای كمك به پيشرفت پروژه‌های تحقيقاتی انرژی‌های تجديد شونده تقريباً هيچ. ميان ١٩٧٤ و ١٩٩٢ برای بار ديگر ١٦٨ ميليارد دلار برای انرژی هسته‌ای و در برابر آن تنها ٢٢ ميليارد برای انرژی‌های تجديد شونده هزينه شد. البته سهم پرداختی قابل توجه اتحاديه‌ی اروپا برای تحقيقات هسته‌ای در اين محاسبه گنجانيده نشده است و سهم فرانسه به طور كل سری مانده. با احتساب كمك‌های متنوع آموزشی بخش خصوصی و كمك‌های تشويقی كشورهای غير عضو در سازمان همكاری‌های اقتصادی و توسعه (OECD) و مهمتر از همه، هزينه‌های مربوطه در بلوك شرق سابق، مجموع كمك هزينه‌های مختلف برای بخش هسته‌ای يك هزار ميليارد دلار و برای انرژی‌های تجديد شونده بيشتر از ٥٠ ميليارد نبوده است. از ١٩٥٧ آژانس بين المللی اتمی (IAEA) و Euratom به دولت‌ها در برنامه ريزی پروژه‌های هسته‌ای كمك می‌كنند. بر خلاف آن امروزه سازمان‌های بين المللی برای كمك به تحقيقات در انرژی‌های تجديد شونده در هيچ كجای دنيا وجود ندارد. از ميانه‌ی دهه‌ی ١٩٧٠ از سرعت پيشرفت و توسعه‌ی انرژی هسته‌ای در درجه‌ی اول به علت افزايش هزينه‌های مربوطه و تا حدی هم به خاطر مخالفت‌های در حال افزايش مردمی به مقدار قابل توجهی كاسته شده است. از آن زمان، ديگر مرزهای توسعه و قابل دستيابی در اين شيوه‌ی توليد انرژی بسيار تنگ‌تر به نظر می‌رسد. ارزيابی از ذخاير اورانيوم كه پيشتر تخمين زده می‌شد برای شصت سال قابل بهره برداری هستند در واقع بر اساس تعداد فعلی تاسيسات هسته‌ای محاسبه شده است. چنانچه تعداد آنها دوبرابر شود مدت بهره برداری از آنها نيز به نصف كاهش می‌يابد. بدون گذار عاجل به سيستم رآكتورهای زاينده كه امكان استفاده از ذخاير اورانيوم را طولانی‌تر می‌كنند حتا رشد پيش بينی شده توسط آژانس اتمی نيز قابل دسترسی نخواهد بود.
اما تاريخ رآكتورهای زاينده برای خودش شكستی مفتضحانه است. رآكتور انگليسی تا زمان تعطيل شدنش در ١٩٩٢ فقط به ١٥ درصد حداكثر توانش رسيده و رآكتور روسی نيز به همين ترتيب. رآكتور فرانسوی سوپر فنيكس (١٢٠٠ مگاوات) به ٧ درصد توان خود رسيد و آن هم با صرف ١٠ ميليارد يورو. رآكتور بسيار كوچك ژاپنی (٣٠٠ مگاوات) ٥ ميليارد دلار هزينه برداشت و به طور دائم درگير مشكلات كاری است. چنانچه مقدور باشد كه اين نوع از رآكتورها از هر جهت قابل بهره برداری شوند، تنها راهش فقط و فقط صرف هزينه‌های بسيار بالا و غير قابل پيش بينی است. بدون ادامه يا حتا افزايش هزينه‌های مالی بيشتر، اين مسير برای هميشه بسته خواهد ماند. البته معضل زباله‌های اتمی كه برای تجزيه شدن به يك هزار سال زمان نياز دارند به خودی خود معضل لاينحلی باقی مانده كه يافتن راه حلی برای آنها نيز نيازمند هزينه‌های بسيار است.
چهار دليل ديگر نيز بر عليه اين نظريه كه انرژی هسته‌ای را دارای آينده‌ای روشن می‌داند وجود دارد:
ـ نياز قابل توجه به آب برای به جريان انداختن بخار و خنك كردن رآكتورها از يك طرف، و نياز به آب جمعيتی همچنان در حال ازدياد جهان از طرف ديگر ـ و آن هم با توجه به وضعيت روبه افزايش و گسترده‌ی كمبود آب كه علت آن تغييرات آب و هوايی است ـ دو موردی هستند كه در برابر يكديگر قرار دارند.
ـ مازاد گرمای رآكتورهای هسته‌ای به علت هزينه‌های بسيار زياد انتقال گرمايی به نقاط دور نمی‌تواند از كارايی چندانی برخوردار باشد.
ـ با حادتر شدن منازعات ميان كشورهای فقير و غنی، خطر تروريسم اتمی و آن هم نه تنها به علت حمله‌های هوايی به رآكتورها افزايش می‌يابد.
ـ و نهايت آن كه فشار بيش از اندازه و الزامی برای با صرفه ساختن رآكتورهای اتمی كه همچنان نياز بيشتری به سرمايه گذاری و حمايت‌های مالی دارد می‌تواند فقط هنگامی تامين گردد كه دولت‌ها بازارهای برق و الكتريسيته را دوباره به انحصار خود در آورده و توليد انرژی به روش‌های آلترناتيو را با دشواری مواجه سازند. به اين ترتيب اقتصاد هسته‌ای همچنان به عنوان اقتصاد حكومتی و پنهان از ديدها باقی می‌ماند.
در عين حال چنانچه انتخاب حاضر و آماده‌ی انرژی‌های تجديد شونده وجود نمی‌داشت كه عرضه‌ی ساليانه‌ی آنها در سياره‌ی ما ١٥٠٠٠ بار بيشتر از مصرف ساليانه‌ی انرژی هسته‌ای و فسيلی است، به ناچار می‌بايست با توجه به محدود بودن منابع انرژی فسيلی تمامی چنين مخاطراتی پذيرفته شوند. تا كنون بارها چشم اندازهايی در اين باره‌ی كه چه امكاناتی برای جايگزين كردن روش‌های مرسوم تامين انرژی با شيوه‌های آلترناتيو فعلی وجود دارد، مورد بررسی قرار گرفته است: برای مثال در سال ١٩٨٢ در ايالات متحده‌ی آمريكا از طرف اتحاديه‌ی محققين ذينفع (
Union of ConcernedScientists) ، در ١٩٨١ توسط موسسه‌ی تحقيقات بين المللی تحليل سيستمی كاربردی برای اروپا (Internationale Institute fuer Angewandte Systemanalyse fuer Europa) ، و در ٢٠٠٢ برای آلمان از طرف كميسيون نمايندگان در بوندستاگ. هيچ كدام از آنها هرگز به شكلی مقتضی رد نشده‌اند، اما در هر حال تمامی شان توسط كارشناسان رسمی ناديده گرفته می‌شوند.
در چهارچوب قوانين انرژی‌های تجديد شونده در آلمان در ١٢ سال گذشته يك ظرفيت توليد برق ١٦٠٠٠ مگاواتی ايجاد گرديد كه از آن ميان فقط ٣٠٠٠ مگاوات مربوط به تاسيسات جديد در سال ٢٠٠٣ است. چنانچه اين روند در ٥٠ سال آينده ادامه يابد، يك ظرفيت كلی برابر با ١٦٦٠٠٠ مگاوات ايجاد خواهد شد كه معادل با ٥٥٠٠٠ مگاوات ظرفيت شيوه‌های مرسوم فعلی است ـ البته در نگرشی ساده. ليكن اين اشتباهی متداول است كه ظرفيت افزايشی توانايی‌های انرژی‌های تجديد شونده ناديده گرفته شود و به جای آن صرفاً به گام‌های تدريجی اكتفا شود. از قضا در نگرشی سيستميك انرژی‌های تجديد شونده برتری‌های غيرقابل تصوری دارند: فاصله‌ی طولانی زنجيره‌های انرژی از معادن گرفته تا مصرف كننده‌ی نهايی ـ كه در هر مرحله از تبديل با اتلاف انرژی همراه است ـ به اين ترتيب كوتاه‌تر خواهد شد. گذشته از آن نياز به زير ساخت‌های لازم نيز به شدت كاهش می‌يابد.
اين مسير به ويژه به توسط فناوری‌های جديد برای ذخيره سازی انرژی قابل توجه‌تر می‌شود، يعنی شيوه‌هايی كه تقريباً در شرف به كار گيری قرار دارند و در آنها مانع هميشگی غير دائمی بودن عرضه‌ی باد يا اشعه‌های خورشيدی رفع می‌شود: نه فقط توسط هيدروژن توليدشده در شيوه‌های الكتروليتی بلكه از طريق روش‌های ذخيره سازی الكترواستاتيكی، الكترومكانيكی، الكتروديناميكی يا حتا حرارتی به كمك هيدريدهای فلزی. در چنين شرايطی، مجتمع‌های مسكونی و تجاری و بنگاه‌های اقتصادی و توليدی كه از جهت توليد انرژی كاملاً خودكفا باشند در حكم روياپردازی صرف باقی نمی‌ماند، مكان‌هايی كه در آنها انرژی مصرفی به طور مستمر تنها از جريان الكتريسيته حاصل از پيل‌های خورشيدی و بادی به دست می‌آيد. گونه‌ی ديگر قابل توجه در اين خصوص، سيستم‌های آميخته يا هيبريد هستند كه در آنها در يك رابطه‌ی متقابل تاسيسات توليدانرژی تكميلی (مثلاً نيروی باد و ژنراتورهايی كه با زيست توده (
biomass) كار می‌كنند) جايگزين يكديگر می‌گردند. هزينه‌ی لازم برای تهيه‌ی آنها جايگزين هزينه‌های دائمی سوخت‌های ديگر و انتقال آنها می‌شود، يعنی آنچه امروزه قسمت اعظم هزينه‌های توليد الكتريسيته را موجب می‌گردد. به اين ترتيب كل سيستم توليد انرژی به انضمام استفاده‌ی فعلی از انرژی‌های تجديد شونده از اساس دگرگون می‌شود: هزينه‌های مربوط به سوخت‌های فسيلی و هسته‌ای بدون آن كه بتوان جلوی افزايش آنها را گرفت همچنان در حال بالاتر رفتن است، در حالی كه انرژی‌های تجديد شونده با انبوه سازی و مطلوب نمودن فناوری‌های آنها به طور دائم ارزان‌تر می‌شوند. در همين چندين ده سال گذشته هزينه‌های توليد انرژی از باد در حدود ٥٠ درصد و انرژی خورشيدی حدود ٣٠ درصد كاهش يافته است. هزينه‌های اضافی امروزه در حكم هزينه‌های كاهشی فردا هستند.
انرژی‌های تجديد شونده همچنين پاسخی هستند به كمبود انواع انرژی‌های فسيلی در آينده‌ای نزديك، كه بيش از هر چيز به بخش حمل و نقل و تامين گرما و سرما مربوط می‌باشند. در اين ميان مطابق با نظريه‌ی كارشناسی و رسمی كمپانی‌های دايملر كرايسلر، فولس واگن و فورد، مواد قابل سوخت حاصل از پروسه‌های بيولوژيكی يا بيواتانول، بيوديزل و بيوگاز از جهت هزينه بسيار مناسب‌تر هستند و سريع‌تر قابل دسترسی تا مثلاً هيدروژن حاصل از الكتريسيته‌ی هسته‌ای كه برای آن بايد يك زيرساخت جديد و بسيار پرهزينه ايجاد كرد.
ظرفيت و توان انرژی‌های سازگار با طبيعت جهت تامين انرژی جهان كفايت می‌كند، همانگونه كه در كنفرانس جهانی زيست توده در شهر رم در ماه می ‌تشريح گرديد. شيوه‌های ساخت و ساز بنا كه در آنها از قبل توليد انرژی از اشعه خورشيدی در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند تمامی نياز به گرما و سرمای آنها را تامين كند. در آلمان در حال حاضر ٣٠٠٠ خانه وجود دارد كه در آنها هيچ گونه نيازی به دريافت انرژی از خارج از خود نيست. رايشتاگ در برلين در حال حاضر ٨٥ درصد انرژی خود را از انرژی‌های تجديد شونده تامين می‌كند.
ديگر از هر جهت وقت آن فرا رسيده است كه بر ديدگاه‌های بدبيانه‌ی فنی و تخصصی نسبت به انرژی‌های تجديد شونده غلبه كنيم. آينده‌ی دوران انرژی‌های هسته‌ای و فسيلی ـ دير يا زود ـ به موزه‌ی تاريخ تعلق دارد.
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
این مبحث فقط متعلق به تالار مهندسی شیمی نیست. به همه تالارها تعلق دارد.
 

جینگیلبرت

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز

توسط محققان دانشگاه بابل/
ضایعات ماشین های کشاورزی به گازوئیل تبدیل شد
رئیس دانشگاه صنعتی بابل از دستیابی این دانشگاه به فناوری بایو دیزل با استفاده از تکنولوژی پیشرفته نانو غشاء توسط خبر داد و گفت: محققان این دانشگاه توانستند ضایعات ماشین های کشاورزی را به گازوئیل تبدیل کنند.
عسگر جانعلی زاده در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: کشور ما دارای منابع فسیلی زیادی است و از این منابع براحتی می توان گازوئیل بدست آورد. وی ادامه داد: دانشگاه صنعتی بابل برای بدست آوردن گازوئیل به روش های دیگر که توجیه اقتصادی هم داشته باشد در اقدامی از ضایعات ماشین آلات کشاورزی مانند روغن سوخته برای تولید گازوئیل استفاده کرد. رئیس دانشگاه صنعتی بابل خاطر نشان کرد: اما نکته ای که اینجا وجود داشت این بود که این ضایعات برای تبدیل به گازوئیل باید تلخیص می شد و *****ی که برای تلخیص این ضایعات به کار می رفت خود با این ضایعات حل می شد.

وی یادآورشد: دانشگاه صنعتی بابل با استفاده از فناوری نانو *****ی درست کرد که در مقابل ضایعات کشاورزی مقاوم و غیر حلال است بنابراین براحتی می توان با استفاده از این فناوری ضایعات ماشین آلات کشاورزی را به گازوئیل تبدیل کرد.
http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1596754
 

جینگیلبرت

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
اختصاصی مهر/
موفقیت جدید محققان حوزه نفت کشور/ کاهش آلاینده های گازوئیل با نانو امولسیون
پژوهشگران کشورمان در پژوهشگاه صنعت نفت با تولید نانو امولسیون موفق به کاهش آلاینده ها از گازوئیل شدند.

مرضیه شکر ریز از محققان این طرح در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به آلاینده های گازوئیل گفت: در دنیا برای کاهش آلودگی های ناشی از گازوئیل از اضافه کردن آب استفاده می شود.
وی آلودگی شهرهای بزرگ را ناشی از تعداد خودروها و خروجی اگزوز آنها دانست و به اجرای تحقیقاتی در خصوص کاهش آلودگی ناشی از خودروهای گازوئیل سوز اشاره کرد و اظهار داشت: با اجرای این تحقیق موفق به تولید نانو امولسیون گازوئیل و آب شدیم که قادر به کاهش آلاینده های زیست محیطی خروجی از اگزوز است.

این محقق با اشاره به آلودگی های شهرهایی چون تهران، اصفهان و شیراز خاطر نشان کرد: با استفاده از نانو امولسیونهای تولید شده در این پژوهشگاه می توان گامهای موثری در جهت کاهش آلودگی های زیست محیطی برداشت.

http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1314094
 

جینگیلبرت

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[h=2]بررسی شکست حرارتي گازوئيل اتمسفريک برای توليد اولفينها [/h]
خلاصه مقاله:
این مقاله برای اولین بار در یازدهمین کنگره مهندسی شیمی به چاپ رسیده است.

برای بررسی شکست حرارتي گازوئيل پايلوتی طراحی و ساخته شد . تاثير پارامترهای مختلف عملياتی واحد
شکست حرارتي، برروی فرآيند شکست حرارتي گازوئيل مورد مطالعه قرار گرفت . پارامترهای مورد مطالعه
عبارتند از : دما، نسبت بخار به هيدروکربن و شدت جريان هيدروکربن . با توجه به داده های آزمايشگاهي
استخراج شده يک مدل سينتيکي برای شکست حرارتي گازوئيل اتمسفريک بسط داده شد . همچنين الگوريتمي
و همچنين ASTMD برای شناسايي خوراک تعريف شد که با است فاده از آن با مشخص بودن اطلاعات 86
دانسيته خوراک ، خوراک مورد استفاده به طور کامل آناليز شد . نتايج نشان داد که بازده اتيلن توليدي در
شکست حرارتي گازوييل اتمسفريک به ۳۰ % نيز مي رسد که اين خود نشانگر اين است که اين برش نفتي
ميتواند جانشين مناسبي برای نفتا به عنوان خوراک واحد شکست حرارتي باشد.


http://www.www.www.iran-eng.ir/show...ت-حرارتي-گازوئيل-اتمسفريک-برای-توليد-اولفينها
 

جینگیلبرت

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
افزایش مشکل دی اکسید کربن در هوا یکی از مشکلات اساسی در سطح جهان است. اميد مي رود كه با استفاده از كشف منابع جديد روزي برسد كه از مصرف سوخت هاي فسيلي بي نياز شويم و در هوايي عاري از دي اكسيد كربن و انواع آلودگي ها تنفس كنيم. فناوري نانو از جمله فناوريهايي است كه به كمك حل اين مسئله آمده است و اين امكان را به وجود آورده است تا به سوي ساخت انرژيي ارزان تر و پاكيزه تر از سوخت هاي فسيلي نزديك شويم.
محققان در دانشگاه ملي اوك ريج موفق به ساخت نانوكريستالي شده اند كه ما را در داشتن هوايي پاك تر كمك مي كنند. نانوكريستال درست مانند يك كاتاليزور عمل مي كند، هنگامي كه دي اكسيد كربن هوا بر روي اين نانوكريستال كه داراي كادميوم، سيلينيوم و ايديوم است مي نشيند، يك الكترون به دي اكسيد كربن مي دهد تا در مجاورت ساير اجزاي دود واكنش نشان دهد و بي ضرر شود. اگر *****هاي متشكل از اين نانوكريستال ها را بتوان با قيمت مناسب تري ساخت و آنها را در دودكش ها نصب كرد مي توان تا حد زيادي از انتشار و خروج دي اكسيد كربن در هوا جلوگيري كرد.
ذره معلق مضرر ديگري كه دانشمندان اميدوارند تا با استفاده از نانوكريستال بتوانند آنرا خنثي و يا از بين ببرند، بخار جيوه است. تجهيزاتي كه با زغال سنگ كار مي كنند از مهمترين عوامل توليد بخار جيوه و انتشار آن در هوا هستند. يك روش جلوگيري از انتشار جيوه، استفاده از نانوكريستال هاي اكسيد تيتانيوم است كه بخار جيوه را مي توانند به اكسيد جيوه جامد تبديل نمايند.
اگر تاكنون در ترافيك در مجاورت اگزوز و يا دود اتوبوس و يا يك كاميون قرار گرفته باشيد حتما اكسيد نيتروژن را استشمام كرده ايد. موتورهاي ديزلي (گازوئيل سوز) از جمله مهمترين منابع آلوده كننده هوا با اكسيدهاي نيتروژن مي باشند.
شركت بيوفرندلي با كمك آژانس حفاظت محيط زيست و دريافت كمك مالي از ايالت تگزاس، موفق به ساخت نانوكريستالي شده است كه با افزودن آن به گازوئيل مي تواند از توليد اكسيد نيتروژن جلوگيري كند و سبب شود تا سوخت كامل بسوزد.
تصور نكنيد كه صنايع توليد تميز مانند صنايع توليد تراشه هاي كامپيوتري به عنوان آلوده كننده هاي محيط زيست به شمار نمي آيند بلكه برعكس اين صنايع به علت استفاده از مواد شيميايي آلي در فرايندهاي توليد منشا توليد بخارات آلي هستند كه خود مضرر مي باشند. محققان آزمايشگاه ملي شمال غربي اقيانوس آرام در حال بررسي نانوموادي هستند كه با استفاده از آن در *****ها مي توانند از انتشار بخارات آلي اين دسته از كارخانجات جلوگيري كنند.
شايد در آينده نه چندان دور ديگر چيزي در خصوص ميزان آلودگي هاي هوا در اخبار روزانه نشنويم تا با خيالي آسوده بتوانيم در هوايي پاك تنفس كنيم.


http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/156193-هوای-پاک-با-فناوری-نانو
 

جینگیلبرت

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
D2

D2 is a refinery abbreviation for Gasoil. It is the second distillate from the crude, and can be used without reformers and additives. So, the first engines used D2 as fuel - before petrol cars as we know them today was invented. That is because the engine invented by a German called Diesel, requires no spark plugs. The diesel engine will ignite and combust when the pressure increases so that the heated "plug" makes it explode. Here we get the name "Diesel" - since the same principles are used in diesel engines today. However, automotive diesel that you fill has additives that the refinery will add to make the engine more efficient and also easier to start in the winter. if you read the small print, you will see that diesel changes "flash point" in the winter. It also has additives to absorb water that condense as you have it in your car (same as petrol) - but since the diesel is injected right into the cylinder, the ice will destroy the nozzles long before the engine. If you use summer diesel in the winter, you will get better mileage, but your fuel pipes may freeze and can also burst, and the wax makes the diesel flow thicker.

The principal differentiators in GASOIL or D2 is the content of sulphur. Just 10 years ago, the US EPA introduced a limit of 4% sulphur in the GASOIL, whereas Europe and the rest of the world followed later. As in most other cases, when you first have to remove the sulphur, it was soon discovered ways of doing this more efficient. Then it was discovered that the sulphur, as sulphuric acid, could be traded with a good profit - which now is the motivator for extracting as much as possible. Well, pour this over limestone, and you get cement and add to it other chemicals, and you can get cement that are more valuable than the Gasoil / D2.

So "Low sulphur Gasoil" is no longer 4 percent - but below 0.2 percent. Then we have a new, "Ultra Low Sulphur" at 0.02% at the most, and the limit here is (a) that mass spectographs requires extensive calibration to measure below 1000ppm, and (b) sulphur has a way to form clogs - the molecules binds to free hydrogen molecules and form a cluster of molecules that will break if "cracked" by the refinery, but as explained above, D2 is a distillate and has not been "cracked". So - take a pint of ULSG, you may have the misfortune of having 0.1 percent sulphur - but the average for a barrel will be less then 0.02 - its just you managed to get a cluster of molecules.


The International Standardisation Organisation - ISO has a standard for D2 that most oil companies use as their reference.

However, in the US, it is ANSI that has defined the US national standard for D2, according to proposals from the ASTM, API and EPA.


In Europe, similar national variants exists, e.g. in Germany set by DIN, and in Russia by GOST.


The GOST variant for D2/Gasoil is GOST 305-82 and specifies now a sulphur content of 0.02 MAX which is according to the ISO standard. However, the ANSI standard will call this "Ultra Low Sulphur", and retain 0,2% (2000ppm) as the "Low sulphur. The reduction of sulphur in the Gasoil used for heating has contributed to less pollution in many cities.

Automotive diesel has national variants - but the usual variants traded is EN590 and EN560 which are specified by ISO in Paris. These qualities may be sold in the US, and be compliant with EPA regulations in the US. Because of the way Diesel invented his engine, the engine is very flexible and adjust to the small differences. Automotive diesel is now tested in planes with great success, where you get greater mileage per weight unit of fuel - as much as 40% increase. In these days, when no stone remains unturned to reduce emissions, one outcome may be that planes will fly on Gasoil and not kerosene. The problem is condensate / ice particles and wax that may cause the jet engine (which is a turbine) to be completely destroyed. A preliminary solution is to heat the gasoil before injection, and pass it through a electrostatic filter. Come up with a simpler solution, and you can become a millionaire.



(Or: find a way to use kerosene to power engines more efficiently. There is a huge surplus of kerosene, since this is produced from the same crude as D2, and the fallout of kerosene is around 2/3 of the quantity of D2, consumption around 1/7)

Read more: http://wiki.answers.com/Q/What_is_D2_diesel#ixzz1ye4UjLB9
 
بالا