دلايل مورد قبول براي اجراي يک سزارين
1- عدم تطابق سرجنين بالگن مادر:
به اين ترتيب که با وجود انقباضات زايماني،پيشرفت زايمان خوب نيست ويا اين که در معاينه داخلي متوجه اين عدم تطابق مي شوند.البته موارد تنگي ويا اختلاف اندازه بسيار فاحش،قبل از دردها ودر يک معاينه دقيق داخلي که توسط ماما يا پزشک در ماه آخر صورت مي گيرد مشخص مي شود.
2 - زجرجنين:
زجر جنين به معناي تغييرات بارزدر تعداد ضربان قلب جنين است که نشان دهنده اين موضوع مي باشد که ميزان اکسيژن خون او کافي نيست و مواد زايد خونش بيش از اندازه است . در اين صورت معمولا عمل سزارين بطور اورژانس انجام مي شود .
3 - طرز قرار گرفتن غير عادي جنين :
وضعيت طبيعي قرار گرفتن جنين به صورت سر به پايين وداخل لگن مادر است. اگر مثلا جنين به صورت عرضي قرار گيرد امکان زايمان طبيعي وجود ندارد. در صورتي که پاهاي جنين داخل لگن مادر باشد (سراو بالا باشد) در برخي موارد امکان زايمان طبيعي وجود دارد ولي اغلب مواقع سزارين راه انتخابي است.
4- مشکلات مربوط به جفت و بند ناف:
اگر جدا شدن زودرس جفت صورت گيرد و يا جفت بجاي اين که در قسمت فوقاني رحم واقع شود، بر روي دهانه رحم قرار گيرد (جفت سرراهي)، بهترين روش زايمان همان سزارين مي باشد. ممکن است در حين يک دوره دردهاي طبيعي، ناگهان بند ناف جنين به داخل مجراي زايماني و جلوي سر جنين ليز بخورد. در چنين حالتي بند ناف بين سر جنين و لگن مادر تحت فشار قرار مي گيرد و جريان خون و اکسيژن به جنين قطع مي گردد. اين مورد نيزاز موارد سزارين اورژانس مي باشد.
5- سزارين قبلي:
قبلا اعتقاد براين بود که اگر يک بار سزارين شد، بايد هميشه سزارين شود. البته در برخي بيماران اين قانون هنوز هم حاکم است ولي امروزه اعتقاد بر اينست که اگر علت سزارين قبلي در اين حاملگي وجود ندارد (مثلاحاملگي قبلي جنين بطور عرضي قرار داشته ولي دراين حاملگي جنين با باسر قرار دارد) و بيمار در يک بيمارستان مجهز قرار دارد مي تواند تحت نظر يک متخصص زنان و زايمان، زايماني طبيعي انجام دهد. بايد بيماران تفهيم شوند که در صورتي که مورد منعي براي اين اقدام وجود نداشته باشد، زايمان طبيعي بسيار مطمئن تر و بي خطرتر از يک عمل جراحي بزرگي مثل سزارين مي باشد. عوارض مربوط به مادر و جنين کاهش مي يابد و يک فاکتور مهم ديگر يعني هزينه نيز کاهش مي يابد . هزينه يک زايمان طبيعي حدود يک چهارم عمل سزارين مي باشد . البته خانمهايي که قبلاسزارين شده اند و برش روي رحمشان به صورت طولي انجام شده نمي توانند زايمان طبيعي داشته باشند. فقط خانمهايي که برش روي رحمشان عرضي بوده و مورد منعي براي زايمان طبيعي ندارند، مي توانند به اين فيض برسند. (معمولابرش روي شکم بابرش روي رحم مطابقت دارد اما گاهي اينطور نيست، بنابراين داشتن پرونده پزشکي باقيد نوع برش روي رحم الزامي است).
6- دخالتهاي پزشکي بيش از اندازه در دوره دردهاي زايماني:
مصرف داروهاي مسکن زودتر از موقع و يا داروهاي محرک انقباضات (بيش از حد مجاز) مي تواند پيشرفت زايمان را کند نمايد و به علت زايمان طول کشيده، سزارين انجام شود. آمار نشان داده است که بيماران تحت نظر ماماها کمتر سزارين مي شوند. يکي از دلايل آن اينست که ماماها کمتر از پزشکان از داروهاي مختلف استفاده مي کنند و علت ديگر اينست که چون خود ماما نمي تواند عمل سزارين را انجام دهد، سعي مي کند تا جايي که براي بيمار و جنين ضرري نداشته باشد، زايمان او رابه صورت طبيعي انجام دهد.
1- عدم تطابق سرجنين بالگن مادر:
به اين ترتيب که با وجود انقباضات زايماني،پيشرفت زايمان خوب نيست ويا اين که در معاينه داخلي متوجه اين عدم تطابق مي شوند.البته موارد تنگي ويا اختلاف اندازه بسيار فاحش،قبل از دردها ودر يک معاينه دقيق داخلي که توسط ماما يا پزشک در ماه آخر صورت مي گيرد مشخص مي شود.
2 - زجرجنين:
زجر جنين به معناي تغييرات بارزدر تعداد ضربان قلب جنين است که نشان دهنده اين موضوع مي باشد که ميزان اکسيژن خون او کافي نيست و مواد زايد خونش بيش از اندازه است . در اين صورت معمولا عمل سزارين بطور اورژانس انجام مي شود .
3 - طرز قرار گرفتن غير عادي جنين :
وضعيت طبيعي قرار گرفتن جنين به صورت سر به پايين وداخل لگن مادر است. اگر مثلا جنين به صورت عرضي قرار گيرد امکان زايمان طبيعي وجود ندارد. در صورتي که پاهاي جنين داخل لگن مادر باشد (سراو بالا باشد) در برخي موارد امکان زايمان طبيعي وجود دارد ولي اغلب مواقع سزارين راه انتخابي است.
4- مشکلات مربوط به جفت و بند ناف:
اگر جدا شدن زودرس جفت صورت گيرد و يا جفت بجاي اين که در قسمت فوقاني رحم واقع شود، بر روي دهانه رحم قرار گيرد (جفت سرراهي)، بهترين روش زايمان همان سزارين مي باشد. ممکن است در حين يک دوره دردهاي طبيعي، ناگهان بند ناف جنين به داخل مجراي زايماني و جلوي سر جنين ليز بخورد. در چنين حالتي بند ناف بين سر جنين و لگن مادر تحت فشار قرار مي گيرد و جريان خون و اکسيژن به جنين قطع مي گردد. اين مورد نيزاز موارد سزارين اورژانس مي باشد.
5- سزارين قبلي:
قبلا اعتقاد براين بود که اگر يک بار سزارين شد، بايد هميشه سزارين شود. البته در برخي بيماران اين قانون هنوز هم حاکم است ولي امروزه اعتقاد بر اينست که اگر علت سزارين قبلي در اين حاملگي وجود ندارد (مثلاحاملگي قبلي جنين بطور عرضي قرار داشته ولي دراين حاملگي جنين با باسر قرار دارد) و بيمار در يک بيمارستان مجهز قرار دارد مي تواند تحت نظر يک متخصص زنان و زايمان، زايماني طبيعي انجام دهد. بايد بيماران تفهيم شوند که در صورتي که مورد منعي براي اين اقدام وجود نداشته باشد، زايمان طبيعي بسيار مطمئن تر و بي خطرتر از يک عمل جراحي بزرگي مثل سزارين مي باشد. عوارض مربوط به مادر و جنين کاهش مي يابد و يک فاکتور مهم ديگر يعني هزينه نيز کاهش مي يابد . هزينه يک زايمان طبيعي حدود يک چهارم عمل سزارين مي باشد . البته خانمهايي که قبلاسزارين شده اند و برش روي رحمشان به صورت طولي انجام شده نمي توانند زايمان طبيعي داشته باشند. فقط خانمهايي که برش روي رحمشان عرضي بوده و مورد منعي براي زايمان طبيعي ندارند، مي توانند به اين فيض برسند. (معمولابرش روي شکم بابرش روي رحم مطابقت دارد اما گاهي اينطور نيست، بنابراين داشتن پرونده پزشکي باقيد نوع برش روي رحم الزامي است).
6- دخالتهاي پزشکي بيش از اندازه در دوره دردهاي زايماني:
مصرف داروهاي مسکن زودتر از موقع و يا داروهاي محرک انقباضات (بيش از حد مجاز) مي تواند پيشرفت زايمان را کند نمايد و به علت زايمان طول کشيده، سزارين انجام شود. آمار نشان داده است که بيماران تحت نظر ماماها کمتر سزارين مي شوند. يکي از دلايل آن اينست که ماماها کمتر از پزشکان از داروهاي مختلف استفاده مي کنند و علت ديگر اينست که چون خود ماما نمي تواند عمل سزارين را انجام دهد، سعي مي کند تا جايي که براي بيمار و جنين ضرري نداشته باشد، زايمان او رابه صورت طبيعي انجام دهد.
